Η πρώτη όψη : ΑΧ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΕ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ…
Διαβάζοντας το πρωί το άρθρο “ΑΘΑΝΑΤΟΣ” του μαχόμενου αρθρογράφου Ιωάννη Λαμπρόπουλου συγκλονίστηκα (μάλλον ανατρίχιασα), ειδικά παρακολουθώντας το video
(https://youtu.be/7bvrGNaFajE )και τα έβαλα με όσους κατηγορούν ότι δεν υπάρχουν Έλληνες να σηκώσουν το λάβαρο και ιερείς να το αγιάσουν. Πάντα υπάρχουν αλλά πόσοι τους αναγνωρίζουμε, κυρίως όμως μετά από όσα κάνουν πόσοι τους θυμόμαστε;;; Ειδικά τους ιερείς;
Κατά συρροή τα έχω ψάλλει ειδικά στους αρχιερείς ( BAS_4 : Και αυτοί οι ρεμπεσκέδες είναι ψευτορωμέηκο
– BAS_4 : Έτσι θα εμφανιστείς ενώπιον Χριστού;
– BAS_4 : Ρε φλούφλη !
–BAS_4 : Ποδολάγνοι οι ιεράρχες;;;),
που υπερ-επιβεβαιώνουν την πρόρρηση του Πατροκοσμά ότι ο κλήρος θα
έρθει σε διάσταση με τον λαό και δεν θα φταίει ο λαός. Αλλά τους λοιπούς
στην Ιστορία, που τίμησαν και το λειτούργημά τους ενώπιον του Κυρίου
και τον Ελληνισμό τους, χύνοντας το αίμα τους ΚΑΘΕ ΠΟΣΟ ΤΟΥΣ
ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ;;; Πόσοι μνημονεύουμε τον Παπαφλέσσα ή τον επίσκοπο Σαλώνων
Ησαϊα, που σκοτώθηκε υπέρ Πατρίδος στο πεδίο της μάχης; Πόσοι ξέρουν τον
επίσκοπο!!! Μάλιστα ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ! Όχι σαν τους “ροζ δαντελωτούς”
σημερινούς επισκόπους. Πόσοι μνημονεύουμε τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών
Χρύσανθο, που είπε τα 3 ΟΧΙ στους ναζί;;; (Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος: «Έλληνες Ιεράρχες δεν παραδίδουν πόλεις στον εχθρό»). «Έλληνες Ιεράρχες δεν παραδίδουν πόλεις στον εχθρό» είπε! Το ακούς χεστρ@νι δήθεν μητροπολίτη Αλεξανδροπόλεως Άνθιμε;
Πόσοι μνημονεύουμε τον ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ Γερμανό Καραβαγγέλη, που πολέμησε για την λευτεριά της Μακεδονίας;;; Πόσοι μνημονεύουμε τον ΗΡΩΑ π.Ελευθέριο Νουφράκη, που τέλεσε το 1919 την τελευταία Θεία Λειτουργία στην Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης, πολέμησε με όπλο στη Μικρασία και ηλικιωμένος το 1940 πήγε εθελοντής στην Αλβανία, όπου άφησε την πνοή του από κρυοπαγήματα; Πόσοι μνημονεύουμε τον Ιεροκήρυκα Λοχαγό, Αρχιμανδρίτη Ιωακείμ Λιούλια (μάλιστα ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ και ΛΟΧΑΓΟΣ); «Αδέλφια, πεθαίνουμε για ιερό σκοπό» και έπεσε μαζί με άλλους 49 πατριώτες στο εκτελεστικό απόσπασμα των Γερμανών στην κατοχική Θεσσαλονίκη… (www.mixanitouxronou.gr/adelfia-pethainoume-gia-iero-skopo-o-arximandritis-kozanis-ioakeim-lioulias-pou-epese-mazi-me-allous-49-patriotes-sto-ektelestiko-apospasma-ton-germanon-stin-katoxiki-thessaloniki/ ).
Ο Χριστός μας στέλνει πάντα τους κατάλληλους αλλά πως να τους καταλάβουμε όταν αρνούμαστε τον ίδιο τον Χριστό;;; Μέσα σε αυτά τα χάλια μας, πιθανόν τον ανακάλεσε ο Χριστός στις ουράνιες μονές γιατί ο ΙΕΡΕΑΣ Δημήτριος Κοκολινάκης μας “έπεφτε” πολύς για τα χάλια μας. Και τα μεν νεοταξικά καθάρματα, που τον δολοφόνησαν θα τρίβουν τα χέρια τους (που να ήξεραν τι τους έρχεται…) ο δε πατέρας Δημήτριος θα τρέχει ασταμάτητα (χωρίς σαρκίο πλέον) να παρακαλεί τον Κύριο να σπλαχνιστεί εμάς, τα ανεύθυνα ζωντόβολα, που δεν εκτιμούμε τίποτα.
Μετά των Αγίων ανάπαυσον Χριστέ, την ψυχήν του δούλου σου Δημητρίου ιερέως, ένθα ουκέστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος.
Μετά πνευμάτων δικαίων, τετελειωμένων, την ψυχήν του δούλου σου Δημητρίου ιερέως, Σώτερ ανάπαυσον, φυλάττων αυτήν, εις την μακαρίαν ζωήν, την παρά σοι φιλάνθρωπε.
Εις την κατάπαυσίν σου Κύριε, όπου πάντες οι άγιοί Σου αναπαύονται, ανάπαυσον την ψυχήν του δούλου σου Δημητρίου ιερέως, ότι μόνος υπάρχεις Αθάνατος.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ π.ΔΗΜΗΤΡΙΕ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΕ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ !!!
ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΚΙ ΑΝΑΞΙΩΝ…
Να δούμε τώρα την άλλη όψη : ΒΡΕ ΠΑΠΑ…
Τρίτη, αρχή Σαρακοστής ρωτώ γειτονικόν εφημέριο πότε να παραστώ σε Θεία
Λειτουργία. Εκεί φτάσαμε, το «δεῦτε πρός με ΠΑΝΤΕΣ οἱ κοπιῶντες καί
πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς» του Χριστού έγινε “δεύτε μόνον οι υπο
του ιερέως επιλεγόμενοι”. Ο παπάς μου λέει “έλα αύριο στις 17:45” κι
όταν πήγα είχε Ευχέλαιο, η Λειτουργία είχε γίνει το πρωί. Δεν υποτιμώ το
Ευχέλαιο, αλλά να άλλαξε το πρόγραμμα από το προηγούμενο απόγευμα μέχρι
το πρωί “δύσκολο” το βλέπω. Οπότε τι να υποθέσω; Ας το αφήσω άνευ
κριτικής.
Δεν τον ενόχλησα, γιατί στο μεταξύ βρήκα άλλον ναό, που σ’αυτούς τους καιρούς ο ιερέας του δεν αρνιόταν σε κανένα να λειτουργηθεί. Μιάμισυ ώρα ποδαρόδρομος δεν με ένοιαξε, ευκαιρία το βρήκα κι έκανα τον Σταυρό μου. Έλεγα από μέσα μου “εδώ ο Πατροκοσμάς έλεγε θα κάνετε 5 μέρες δρόμο να βρείτε πνευματικό, πόσο ευνοημένος είμαι να τον βρίσκω στη μιάμιασυ ώρα; Ευχαριστώ Χριστέ μου!!!” Αυτός ο ιερέας μας είπε την Κυριακή ότι πλέον επιτρέπεται να παρευρίσκονται με την νέα απόφαση 25 άτομα κι όχι μόνον 9, όπως ως τώρα. Επιστρέφοντας ποδαράτα κάτι μ’έσπρωξε να περάσω από τον αρχικό ναό και ρωτώ τον παπά πότε να παραστώ σε Θεία Λειτουργία. Τον ρώτησα ανάμεσα σε δυο εξομολογήσεις, με πετραχήλι ήταν. Τρομαγμένος σαν λαγός αυτός μου απαντά : “τώρα δεν γίνεται, μας κυνηγούν και δεν βάζουμε μέσα κανέναν”.
Δεν του απάντησα, τι να πω στο ταλαίπωρο ανθρωπάριο, που φορώντας το πετραχήλι είπε ψέμματα; Τον έβλεπα και πριν τα αυστηρά μέτρα, πως περπατούσε με τα Τίμια Δώρα, σαν συγκαμμένος, σαν τρομαγμένο ζώο… Που οι παραινέσεις του Οσίου Παϊσίου προς ιερείς; Που η αρχοντιά του Χριστού, που ο ιερέας πρέπει να είναι εις τύπον και τόπον Χριστού; Βρε, παπά … τι κήρυγμα θα κάνεις αύριο, τη βδομάδα των Παθών; Πως θα μιλήσεις για την Ουράνια Ζωή όταν είσαι ένα χεστρ@νι εδώ, όταν φοβάσαι; Σεις δεν μας λέγατε ότι ο φόβος είναι το αντίθετο της Αγάπης και Αγάπη είναι μόνον ο Χριστός; Ότι ο Χριστός εκπροσωπεί την Αγάπη; Ότι όποιος έχει Αγάπη (άρα Χριστό) δεν φοβάται;
ΣΥ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΦΟΒΑΣΑΙ; ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟ; ΣΥ ΕΙΠΑΣ… Άμα σε τρομάζει το λειτούργημα άστο, ο Χριστός θέλει αρχοντιά… Διδάξου από το αρχοντικό ύφος του πατρός Δημητρίου! Άκου τη στεντορεία φωνή του, όταν ορκίζει τους Έλληνες αγωνιστές. Βρε, παπά…
ΥΓ-ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ.
ΕΙΔΙΚΑ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ, ΠΟΥ ΤΙΜΟΥΝ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥΣ.
ΣΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΥΣ ΟΙΚΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΗΣΕΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου