17 καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ, λέγων· Τί ποιήσω; ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου.
18 Καὶ εἶπε· Τοῦτο ποιήσω· Καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γεννήματά μου, καὶ τὰ ἀγαθά μου,
19 καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου.
20 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· Ἄφρων! Ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας, τίνι ἔσται;
21 Οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν. Ταῦτα λέγων ἐφώνει·
Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω.
Ἀδελφοί μου αγαπητοί,
Σήμερα ὁ Κύριος μᾶς θυμίζει μιὰ μεγάλη ἀλήθεια:
ὅτι ὁ πλοῦτος δὲν εἶναι κακὸς,
ἀλλὰ ὁ τρόπος ποὺ τὸν χρησιμοποιούμε μπορεῖ νὰ γίνει παγίδα καὶ σκοτάδι.
1. Τί ἔπαθε ὁ πλούσιος;
Μᾶς λέγει ὁ Κύριος ὅτι ἡ χώρα ἐνὸς πλουσίου καρποφόρησε πολύ. Καὶ ἐκεῖνος ἄρχισε νὰ σκέφτεται:
«Τί θὰ κάνω; Πού θὰ τὰ βάλω ὅλα αὐτά;»
Καὶ ἀποφάσισε νὰ γκρεμίσει τὶς παλιές ἀποθήκες καὶ νὰ κάνει μεγαλύτερες.
Μέχρι ἐδῶ, τίποτε ἀμαρτωλό. Κάποιος θα ἔλεγε μάλιστα ὅτι εἶναι προνοητικός.
Ἀλλὰ ὁ Μέγας Βασίλειος μᾶς ἀποκαλύπτει τὸ λάθος του:
«Τὰ παραπάνω ποὺ ἔχεις εἶναι τὰ ρούχα τοῦ γυμνοῦ,
ὁ ἄρτος τοῦ πεινασμένου,
τὰ χρήματα τοῦ φτωχοῦ.»
Ὁ πλούσιος δὲν σκέφτηκε κανέναν.
Μόνο τὸν ἑαυτό του.
2. Ἡ φωνὴ τοῦ Πατέρα Ἰωάννου Ρωμανίδη
Ὁ πατὴρ Ἰωάννης Ρωμανίδης, ἐξηγεῖ ὅτι ὁ ἄνθρωπος παθαίνει μίαν τύφλωση τοῦ νοός,
ὅταν κολλήσῃ στὰ πράγματα τοῦ κόσμου.
Τότε γεμίζει ἀγχος, φόβο, καὶ ψεύτικη ἀσφάλεια.
Αὐτὸ ἔπαθε ὁ πλούσιος:
ἔχασε τὴν ἐπαφή μὲ τὸν Θεὸν.
Ὁ πλοῦτος δὲν ἦταν εὐλογία, ἀλλὰ ἔγινε δεσμωτήριο.
3. Ὁ Χρυσόστομος φανερώνει τὴν ρίζα
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει:
«Τὸ κακὸ δὲν εἶναι ὁ πλοῦτος, ἀλλὰ ὅταν τὸν ἔχουμε ὡς θεό.»
Ὁ πλούσιος τῆς παραβολῆς εἶπε στὴν ψυχὴ του:
«Φάγε, πιε, εὐφραίνου.»
Σὰν νὰ τῆς ἔλεγε:
«Μὴν ἔχεις ἀνάγκη τὸν Θεό, ἔχω ἐγώ τὰ πάντα!»
Ἀλλὰ ἡ ψυχὴ μας δὲν χορταίνει μὲ σιτάρια καὶ χρήματα—
χορταίνει μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ.
4. Ἡ φοβερή ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ
Τότε ὁ Θεὸς τοῦ λέγει:
«Ἄφρων! Αὐτὴν τὴ νύχτα θὰ ζητήσουν τὴν ψυχή σου.»
Και ο Χρυσόστομος προσέχει κάτι συγκλονιστικό:
Δὲν εἶπε ὁ Θεός: “Θα τὴν πάρω”, ἀλλὰ “θὰ τὴν ζητήσουν”.
Δηλαδή οἱ δαίμονες—οἱ τύραννοι τῆς ἀπληστίας ποὺ ὁ ἄνθρωπος ἔτρεφε μέσα του.
Φοβερό, ἀδελφοί μου:
ὁ πλούσιος ἔχτιζε ἀποθήκες,
ἀλλὰ ἡ ψυχή του ἔμενε ἄδεια.
5. Τί σημαίνει «πλουτῶ εἰς Θεόν»;
Ὁ πατὴρ Ἰωάννης Ρωμανίδης το λέει καθαρά:
πλούτος εἰς Θεόν = θεραπεία τοῦ νοός.
Δὲν εἶναι θέμα χρημάτων,
ἀλλὰ καρδιάς.
Πλουτῶ εἰς Θεὸν ὅταν:
• δίνω ἀπ᾿ ὅσα ἔχω,
• συγχωρῶ,
• προσεύχομαι,
• συμμετέχω στὰ Μυστήρια,
• ἀνοίγω τὴν καρδιά μου στὸν ἀδελφό μου.
Ἂν δίπλα μού πεινᾶει ἄνθρωπος κι ἐγώ χτίζω ἀποθήκες,
δὲν πλουτῶ εἰς Θεόν·
πτωχεύω.
6. Τὸ μήνυμα για ὅλους μας
Ο Κύριος σήμερα δὲν μάς φοβίζει·
μᾶς ξυπνά.
Μᾶς καλεί νὰ σταματήσουμε νὰ μετράμε τὶς ἀποθήκες μας καὶ νὰ ἀρχίσουμε νὰ μετράμε τὴν ἀγάπη μας.
Νὰ καταλάβουμε ὅτι ὅσα ἔχουμε εἶναι δῶρο Θεοῦ, κι ὁ Θεὸς μᾶς τὰ ἔδωσε γιὰ νὰ γίνουμε ἄνθρωποι ἐλεήμονες,
ὄχι κλειστοὶ καὶ φοβισμένοι.
Ἐπίλογος
Ἀς ἀνοίξουμε, ἀδελφοί μου, τὴν καρδιά μας.
Νὰ μὴν χτίζουμε ἀποθήκες μὲ πράγματα ποὺ φεύγουν, ἀλλὰ νὰ χτίζουμε ἀποθήκες στὸν οὐρανὸ μὲ ἔργα ἀγάπης.
Τότε θὰ εἴμαστε πραγματικὰ πλούσιοι.
Πλούσιοι εἰς Θεὸν.
Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου