Πιστεύω, Κύριε. Βοήθησέ με στην απιστία μου.

Το Ευαγγέλιο περιέχει μια υπέροχη φράση, μια φράση που δύσκολα θα βρεις καλύτερη:

 «Πιστεύω, Κύριε· βοήθησέ με στην απιστία μου» (Μάρκος 9:24)

Ένα άτομο κατοικείται ταυτόχρονα από πίστη και απιστία. Πίστη και αμφιβολία. Πίστη και δειλία. Πίστη και... κάθε είδους σκουλήκια που σέρνονται μέσα σε ένα άτομο. 

Το ανθρώπινο έργο είναι να ξεπεράσει τον εαυτό του σε αυτόν τον εσωτερικό αγώνα προς την ολοκληρωμένη πίστη, έτσι ώστε σταδιακά όλα τα κακά και σάπια να αποβληθούν από το άτομο. 

Φυσικά, δεν μπορούμε να ζυγίσουμε τις αναλογίες πίστης και απιστίας στις ψυχές μας. Αυτό το κοκτέιλ είναι αρκετά ανάμεικτο. Αλλά το καθήκον μας είναι να παρατηρήσουμε τον εαυτό μας. Και να παρατηρήσουμε πού ζω ως ένθερμος πιστός και πού ως υποκριτής. Πού ζω ως δειλός και προδότης και πού ζω ως εξομολόγος. Πού ζω ως φίλος του Χριστού και πού ζω ως εχθρός του Χριστού. 

Αυτό βρίσκεται μέσα σε κάθε άνθρωπο. Ένας μεγάλος αγώνας διεξάγεται μέσα σε κάθε άνθρωπο. Μακάριος όποιος το γνωρίζει αυτό και οπλίζεται με το όνομα του Ιησού Χριστού σε αυτόν τον αγώνα.

Να προσέχεις τον εαυτό σου. Μην είσαι νταής. Ελέγξε τον εαυτό σου.

Αλλά οι πιο μοχθηροί εχθροί είναι εκείνοι που γνώρισαν τον Κύριο και μετά Τον πρόδωσαν. Αν κάποιος έχει καθαρίσει τον εαυτό του από τις αμαρτίες του και μετά επέστρεψε «στον εμετό του» - αυτό είναι πολύ χειρότερο. Θα ήταν καλύτερα αν δεν είχε γνωρίσει ποτέ τον Χριστό. Οι μεγαλύτερες αμαρτίες διαπράττονται από εκείνους που κάποτε γνώρισαν τον Χριστό. Έμαθαν, απομακρύνθηκαν και κάνουν πράγματα που ευχαριστούν τον διάβολο. Ποτέ ένας ειδωλολάτρης δεν θα αμαρτήσει τόσο άγρια ​​όσο ένας πρώην Χριστιανός. Ή ένας ψευδοχριστιανός. Ένας προδότης που φαίνεται καλός εξωτερικά, αλλά μέσα του είναι ένα λεκιασμένο φέρετρο γεμάτο κόκαλα.

Κύριε, ευλόγησέ μας ώστε το κακό να φύγει από εμάς και να μην ξαναμπεί ποτέ!

Ποιο είναι το νόημα της πνευματικής ζωής ενός ατόμου; Είναι η σταδιακή απελευθέρωση από τις ψευδαισθήσεις. Η ζωή γίνεται πιο συγκεκριμένη. Πιο ζωντανή. Πιο συγκεκριμένη. Και πιο τρομακτική. 

Μέσα μας λαμβάνει χώρα μια πάλη μεταξύ πίστης και απιστίας. Και πρέπει να είμαστε με τον Χριστό ενάντια στην απιστία. Όπως έλεγε ο Αβικέννας στους αρρώστους στην αρχαιότητα: «Εσείς και εγώ είμαστε ενωμένοι ενάντια στην ασθένεια. Αλλά αν εσείς και η ασθένεια είστε εναντίον μου, φεύγω». Έτσι συμβαίνει και με τον σύγχρονο άνθρωπο. 

Έχεις πίστη στην ψυχή σου. Αλλά έχεις και απιστία στην ψυχή σου. Πρέπει να σταθείς με τον Χριστό ενάντια στην απιστία σου. «Πιστεύω, Κύριε, βοήθησέ με στην απιστία μου». Αγωνίζεσαι συνεχώς μέχρι ο Χριστός να πετύχει την πλήρη νίκη. Αυτή είναι η επιθυμία Του. Θέλει να κατακτήσει όχι μόνο τους πάντες ταυτόχρονα στον σταυρό του Γολγοθά. Το έχει ήδη κάνει αυτό. Τώρα θέλει να κατακτήσει μέσα σε κάθε ψυχή. 

Νίκησε την απιστία μας με το Θείο Όνομά Σου.