ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΙΝΑ: Οι διαβουλεύσεις για το μέλλον της ιστορικής Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης του Όρους Σινά αποκαλύπτουν, σύμφωνα με εκκλησιαστικούς και διπλωματικούς κύκλους, μια πρωτοφανή κυβερνητική αδράνεια.
Ρεπορτάζ: Γιώργος Θεοχάρης – ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις για τις κινήσεις της αιγυπτιακής πλευράς, η Αθήνα εμφανίστηκε χωρίς στρατηγικό σχέδιο, αφήνοντας τη Σιναϊτική Αδελφότητα εκτεθειμένη και διχασμένη.
Η πρόσφατη επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας κ. Γιώργου Καλαντζή στο Σινά, αντί να φέρει αποκλιμάκωση, ανέδειξε τη θεσμική αδυναμία της ελληνικής πολιτείας να υπερασπιστεί τα συμφέροντα ενός από τα σπουδαιότερα ορθόδοξα μνημεία του κόσμου. Όπως σημειώνουν καλά ενημερωμένες πηγές, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη «έμαθε τελευταία στιγμή» για τις παρασκηνιακές κινήσεις του Καΐρου και επιχειρεί εκ των υστέρων να καλύψει το διπλωματικό κενό που άφησε η απουσία συντονισμού μεταξύ Υπουργείου Εξωτερικών και Θρησκευμάτων.
Διχασμένη Αδελφότητα, χαμένες ευκαιρίες
Παρότι η Μονή «άλλαξε σελίδα» μετά την εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου Σινά, Φαράν και Ραϊθώ κ. Συμεών, η κατάσταση στο εσωτερικό της Αδελφότητας παραμένει τεταμένη. Οι διαφορές μεταξύ των μοναχών που στήριξαν διαφορετικά πρόσωπα κατά την εκλογή δεν έχουν γεφυρωθεί. Αντί η ελληνική κυβέρνηση να ενισχύσει θεσμικά τη νέα ηγεσία, περιορίστηκε –όπως σχολιάζουν εκκλησιαστικές πηγές– σε «ανεπαρκείς κινήσεις συμβολισμού».
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, παρότι είχε ενημερωθεί για τη σημασία της συμφωνίας Ελλάδας – Αιγύπτου, δεν εξασφάλισε τις αναγκαίες δεσμεύσεις του Προέδρου Αλ Σίσι. Ο Υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, από την πλευρά του, φέρεται να χειρίστηκε την υπόθεση «με χαρακτηριστική επιπολαιότητα», επιτρέποντας στην αιγυπτιακή διπλωματία να επιβάλει όρους που δεν ανταποκρίνονται στα συμφέροντα της ελληνικής Εκκλησίας.
Η συμφωνία-παγίδα του Καΐρου
Η προφορική διαβεβαίωση της αιγυπτιακής πλευράς ότι θα συναφθεί συμφωνία με τη Μονή, ώστε να κατοχυρωθούν τα δικαιώματά της, αποδεικνύεται δίκοπο μαχαίρι. Πηγές με γνώση των συζητήσεων αναφέρουν ότι το Κάιρο επιμένει σε ένα καθεστώς “ενισχυμένου δικαιώματος χρήσης”, αποφεύγοντας να αναγνωρίσει πλήρη ιδιοκτησία στη Μονή Αγίας Αικατερίνης. Με απλά λόγια, το αιγυπτιακό κράτος διατηρεί την κυριότητα, δίνοντας στη Μονή μόνο τη δυνατότητα διαχείρισης – μια πρακτική που θυμίζει καθεστώς επιτήρησης.
Η Αθήνα, παρά τις δημόσιες τοποθετήσεις περί «σεβασμού της παράδοσης και του αυτοδιοίκητου», έχει αποδεχθεί σιωπηρά αυτή την πρόταση. Διπλωματικοί παράγοντες επισημαίνουν πως το ελληνικό ΥΠΕΞ απέφυγε να ασκήσει πίεση ή να ζητήσει ρητή ρήτρα προστασίας, αφήνοντας την πρωτοβουλία κινήσεων στους Αιγυπτίους.
Το αδιέξοδο με την υπηκοότητα και οι μοναχοί χωρίς δικαιώματα
Ένα ακόμη αγκάθι είναι η απόκτηση αιγυπτιακής υπηκοότητας από τον Αρχιεπίσκοπο Σινά, προκειμένου να έχει δικαίωμα υπογραφής στη συμφωνία. Ανώτατοι υπηρεσιακοί παράγοντες παραδέχονται ότι «η διαδικασία καθυστέρησε χαρακτηριστικά» επειδή η ελληνική πλευρά δεν εξασφάλισε έγκαιρα τη συναίνεση του Προέδρου Σίσι. Το αίτημα της Μονής να χορηγείται αυτόματα υπηκοότητα σε κάθε νεοεκλεγέντα Αρχιεπίσκοπο απορρίφθηκε, ενώ οι Αιγύπτιοι δεν κάνουν βήμα πίσω ούτε στο πάγιο αίτημα των μοναχών για μακροχρόνια βίζα.
«Είναι σαν να τους αντιμετωπίζουν ως φιλοξενούμενους στον τόπο που προσεύχονται εδώ και δεκαετίες», τονίζει στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ανώτερος εκκλησιαστικός αξιωματούχος, προσθέτοντας πως η ελληνική κυβέρνηση δεν αντέδρασε ούτε καν σε επίπεδο διαβήματος.
“Η Ελλάδα παρακολουθεί αμήχανα”
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η μαρτυρία ανώτατης εκκλησιαστικής πηγής, η οποία δηλώνει στο vimaorthodoxias.gr ότι «από τη στιγμή που η Αίγυπτος προσέφυγε νομικά για την ιδιοκτησία της Μονής, η Ελλάδα παρακολουθούσε αμήχανα». Σύμφωνα με την ίδια πηγή, «οι κατάλληλες διπλωματικές κινήσεις δεν έγιναν ποτέ» και η χώρα μας «δείχνει να χάνει σταδιακά ένα από τα πιο ιστορικά πνευματικά ερείσματά της στη Μέση Ανατολή».
Η υπόθεση της Μονής Σινά είναι πλέον δοκιμασία κύρους για την ελληνική διπλωματία. Αν η κυβέρνηση δεν αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες σε επίπεδο κορυφής, η ιστορική Σιναϊτική Αδελφότητα κινδυνεύει να μετατραπεί από φορέα Ορθόδοξης παράδοσης σε αντικείμενο διακρατικής διαχείρισης, με τους Σιναΐτες Πατέρες να πληρώνουν το τίμημα της πολιτικής αδράνειας της Αθήνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου