Ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνας
θεανθρώπινος ὀργανισμός , ἕνα θεανθρώπινο σῶμα , τοῦ ὁποίου κεφαλή εἶναι
ὁ Χριστός , σῶμα δέ " πᾶσα ἡ Ἐκκλησία ". Ὁ χαρακτηρισμός τῆς Ἐκκλησίας
ὡς " σώματος Χριστοῦ " δέν εἶναι ἁπλῶς μιά μεταφορική εἰκόνα , ἀλλά
σημαίνει " αὐτό τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ ὀντολογικῶς ἀπολύτως νοούμενον ".
Διότι , ὡς λέγει ὁ ἱ. Χρυσόστομος , ὁ Χριστός " ἀναφέρει ἑαυτόν ἡμῖν ·
καί οὐ τῇ πίστει μόνον, ἀλλά καί αὐτῷ τῷ πράγματι σῶμα ἡμᾶς αὐτοῦ
κατασκευάζει ". Οἱ πιστοί γίνονται " σύσσωμοι αὐτοῦ καί εἰς τήν σάρκα
αὐτοῦ τελοῦσι καί ὥσπερ σῶμα κεφαλῆς , οὕτως ἥνωνται " καί ἔτσι ἐκ
πάντων ἁπαρτίζεται " εἷς Χριστός ". " Πάντες Χριστός εἷς ἐγένεσθε , σῶμα
αὐτοῦ ὄντες ".
Γιά νά ἐκφράσει βαθύτερα
τήν θεανθρώπινη ἑνότητα Χριστοῦ καί Ἐκκλησίας ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θά
ὀνομάσει τήν Ἐκκλησία καί πλήρωμα Χριστοῦ . " Τό πλήρωμα τοῦ Χριστοῦ ἡ
Ἐκκλησία . Καί γάρ πλήρωμα κεφαλῆς σῶμα καί πλήρωμα σώματος κεφαλή
........ πλήρωμα .... τοὐτέστιν , οἷον κεφαλή πληροῦται παρά τοῦ σώματος
.... Διά πάντων οὗν πληροῦται τό σῶμα αὐτοῦ . Τότε πληροῦται ἡ κεφαλή ,
τότε τέλειον σῶμα γίνεται , ὅταν ὁμοῦ πάντες ὦμεν συνημμένοι καί
συγκεκολλημένοι ".
Ἡ ἔννοια τοῦ πληρώματος
συμπεριλαμβάνει καί τόν χαρακτηρισμό τῆς Ἐκκλησίας ὡς " λαοῦ τοῦ Θεοῦ ".
Στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀνήκει ὅλος ὁ λαός τοῦ Θεοῦ , "
οἱ ἁπανταχοῦ τῆς οἰκουμένης πιστοί καί ὄντες καί γενόμενοι καί ἐσόμενοι
". Πλήρωμα τοῦ Χριστοῦ σημαίνει , ἐπίσης , καί τήν ἑνότητα " ἐν Αὐτῷ "
τῆς ἐπιγείου καί ἐπουρανίου βασιλείας , ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται στή Θ.
Εὐχαριστία .
Τοῦ Χριστοῦ ἐνδύεται
πᾶσα ἡ Ἐκκλησία καί ἕκαστον μέλος αὐτῆς μέ τό Βάπτισμα καί δι ' Αὐτοῦ ζῇ
, διότι Αὐτός " ζῇ ἐν τῷ σώματι Αὐτοῦ καί τό σῶμα ζῇ δι ' Αὐτοῦ ". "
Καί γάρ πλήρωμα ἡμῶν αὐτός , καί ὁδός καί ἀνήρ καί νυμφίος · καί ρίζα
καί πόσις καί τροφή καί ζωή · καί ἀπόστολος καί ἀρχιερεύς καί διδάσκαλος
, καί πατήρ καί ἀδελφός καί συγκληρονόμος , καί κοινωνός ἐν τῷ τάφῳ καί
τῷ σταυρῷ · καί μεσίτης καί συνήγορος ἡμῶν ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός · καί
οἶκος καί ἔνοικος καί φίλος · καί θεμέλιος καί λίθος ἀκρογωνιαῖος · καί
ἡμεῖς εἴμεθα Αὐτοῦ καί μέλη καί γεώργιον καί οἰκοδομή καί κλάδοι καί
συνεργοί ".
Ἡ νέα αὐτή σχέση τῶν
ἀνθρώπων μέ τόν Θεό βιώνεται ὡς κοινή ἐμπειρία στήν ὀργανική ἑνότητα καί
στήν ἁρμονική λειτουργία τοῦ ἑνός σώματος , -" καί γάρ ἐν ἐνί Πνεύματι
ἡμεῖς πάντες εἰς ἕν σῶμα ἐβαπτίσθημεν ... ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καί
μέλη ἐκ μέρους " (Α´ Κορ . 12,12 κ ἑξ .)-, στό ὁποῖο ἀνακαινίζεται ὁ "
παλαιός αἰών ", τελεσιουργεῖται καί βιώνεται ἀπό τούς πιστούς ἡ νέα ἐν
Χριστῷ πραγματικότητα τοῦ κόσμου καί ἑνώνεται ὁ " νῦν " μέ τόν " μέλλοντα αἰῶνα " στήν ἱστορία τῆς σωτηρίας ( Ρωμ . 5, 12-21).
Ἔτσι τό Βάπτισμα δέν
εἶναι μιά ὑπόθεση μεταξύ τοῦ ἱερέως καί τοῦ βαπτιζομένου , ἡ ἀρχή μιᾶς
ἀτομικῆς πορείας , ἀλλά ὅλης τῆς Ἐκκλησίας , ὅλης τῆς εὐχαριστιακῆς
κοινότητος . " Ὅσοι ἐβαπτί - σθημεν εἰς Χριστόν Ἰησοῦν , εἰς τόν θάνατον
αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν ... καί γεγόναμεν σύμφυτοι τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου
αὐτοῦ " ( Ρωμ . 11,23-24). Τά ἱερά Μυστήρια εἶναι ὀργανικές
λειτουργίες καί ἐκφάνσεις τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας , σάν τά μέλη τῆς
καρδιᾶς , σάν τά κλαδιά τοῦ δένδρου , σάν τά κλήματα τῆς ἀμπέλου , ὅπως
χαρακτηριστικά σημειώνει ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας . Μέσα στή θεία
λατρεία , στά ἅγια μυστήρια καί τίς ἱερές τελετές , συντελεῖται
πραγματικά ἡ συνάντηση τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό , ἡ ἄκτιστη χάρη
ἀγκαλιάζει καί ἀφθαρτοποιεῖ τήν κτιστή φύση . Γι' αὐτό ἡ λατρευτική
διακονία δέν εἶναι ἁπλά μιά ὡραία τελετουργική παράδοση , ἀλλά ἡ
φανέρωση καί πραγμάτωση τῆς ὄντως ζωῆς μέσα ἀπό τήν δυναμική τῶν "
σημείων " τοῦ ρεαλιστικοῦ συμβολισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ὁ Θεός νά μᾶς ἀξιώνει ἡ συμμετοχή μας στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας νά εἶναι συμμετοχή ζωῆς . http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/eortologio/eortologio.asp?file=baptisma.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου