Συγκλονιστικό Θαύμα σε μονάδα στρατού.

Τήν εποχή πού υπηρετούσα τήν στρατιωτική μου θητεία στήν Άσσυρο Θεσσαλονίκης στά τεθωρακισμένα, (1984) συνέβη κάτι συνταρακτικό καί έμεινε στήν μνήμη όλων τών συναδέλφων μου αναλλοίωτο.

Όσα χρόνια καί άν περάσουν δέν θά μπορέσουμε νά δώσουμε καμιά λογική εξήγηση σ΄ αυτό πού μάς συνέβη.
Όλα ξεκίνησαν όταν κατά τήν διάρκεια τής βραδινής προσευχής πού έγινε στόν θάλαμο, λόγω υπερβολικού ψύχους (θά ήταν 15 ή 16 Ιανουαρίου καί τό θερμόμετρο έδειχνε -18 C).
Μετά τήν βραδινή αναφορά στόν αξιωματικό υπηρεσίας (ασκούσα χρέη λοχία υπηρεσίας) πήραμε εντολή όλοι μας, τήν προσευχή νά τήν κάνουμε στούς θαλάμους μας, αντί έξω από τό διοικητήριο, όπως γινόταν καθημερινά. Αφού λοιπόν τούς κάλεσα γιά τήν προσευχή συγκεντρωθήκαμε στόν 1ο θάλαμο τής 1ης Ίλης τής 32ας ΕΜΑ.
Ένας συνάδελφός μας, ο Γ….. Δημήτριος από τό Αχλάδι Ευβοίας, ήταν ξαπλωμένος στό κρεβάτι του σέ απρεπή στάση. Δέν σηκώθηκε πάρ΄ όλες τίς παραινέσεις όλων μας. Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε τήν προσευχή χωρίς αυτόν. Τήν ώρα πού λέγαμε γιά δεύτερη φορά τό «ΑΓΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ» έσκισε τήν ησυχία τής προσευχής μας η φωνή τού Δεκανέα. ΠΑΙΔΙΑ ΕΣΒΗΣΕ Η ΚΑΝΤΗΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙ…
Τά βλέμματα όλων μας στράφηκαν μέ δέος στό εικονοστάσι. Πράγματι η καντήλα (πού ήταν ηλεκτρική λάμπα σέ σχήμα κεριού) είχε σβήσει. Ρεύμα όμως είχαμε. Γιά μία στιγμή μάς πέρασε η ιδέα ότι κάηκε. Τρέξαμε όλοι στόν διπλανό θάλαμο, αλλά καί εκαί η καντήλα ήταν σβηστή – όπως καί στόν τρίτο καί τέταρτο θάλαμο.
Τίς κινήσεις αυτές πού τρέχαμε αλαφιασμένοι από θάλαμο σέ θάλαμο τίς είδαν καί οι συνάδελφοι από τήν 2η Ίλη οι οποίοι έτρεξαν νά ρωτήσουν τί συμβαίνει. Τά βλέμματα όλων έπεσαν πάνω στόν Δημήτρη μόλις τούς εξιστορήσαμε τί είχε γίνει, ο οποίος μή μπορώντας νά κάνει αλλιώς σηκώθηκε γιά νά συνεχίσουμε τήν προσευχή. Τότε έγινε τό ΘΑΥΜΑ… όλες οι καντήλες άναψαν!!!
Περιττό νά σάς πώ ότι ο Δημήτρης έκλαιγε σάν μικρό παιδί…http://nefthalim.blogspot.gr/2012/12/blog-post_7901.html