Στον τόπο μας που βρίσκεται σε αναμονή και αγωνία για το μέλλον, με ανθρώπους εξουθενωμένους από την αγανάκτηση, την οργή και την ανήμπορη εφιαλτική άμυνα, και ο πανικός της αβεβαιότητας στιγματίζει την καθημερινότητα της ζωής, μέσα από έναν αγώνα για απλή επιβίωση, η Εκκλησία προβάλλει την εορτή των Χριστουγέννων και μας καλεί να γιορτάσουμε και πάλι.
Στη χώρα μας, όπου η οικονομία διέρχεται το δικό της δύσκολο δρόμο, κουρασμένη από τις συνεχείς οικονομικές και κοινωνικές μεταπτώσεις και από την αβουλία των ξένων να δώσουν τις δόσεις των δανείων, γιορτάζουμε και πάλι τα Χριστούγεννα, τα οποία έρχονται για να μας θυμίσουν ότι προτεραιότητα πλέον έχει η ζωή και ο άνθρωπος.
Ο Χριστός γεννάται σήμερον και η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει και οι μάγοι σήμερον τα δώρα προσφέρουσι και οι ποιμένες δοξάζουσι, για να μας υπομνήσουν την ανάγκη της συνεχούς διάρκειας της ελπίδας στην ίδια τη ζωή μας, ως μία συνεχή δηλαδή παρουσία του νέου τρόπου ζωής, την οποία πολιτεύεται ο Χριστός στο σπήλαιο της Βηθλεέμ.
Στην κούραση που προκαλεί ο αγώνας για ζωή, όπου η θλίψη και η οικονομική ύφεση χαρακτηρίζουν τα φετινά νοικοκυριά πολλών οικογενειών, αλλά και τη μιζέρια του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού η εορτή των Χριστουγέννων δίνει την ελπίδα και τη δύναμη για ζωή, γι’ αυτό μας καλεί με βεβαιότητα να εορτάσουμε τη Γέννηση του Χριστού. Τα κάλαντα ευαγγελίζονται αυτήν την μεγάλη χαρά, οι καμπάνες και οι ολόφωτες Εκκλησίες αυτή την χαρά μηνύουν. Όλα είναι γεμάτα με τη χαρά της ζωής, παραμένει όμως ακόμη αναπάντητο ένα «γιατί ... ».
Η εορτή των Χριστουγέννων δεν απαντά στο «γιατί». Το προσεγγίζει όμως με έναν άλλο τρόπο.
Προβάλλει την προτεραιότητα της ζωής, όχι τον τρόπο της απλής επιβίωσης.
Διακηρύσσει την βεβαιότητα της ελπίδας, ως μία διαδικασία δυναμική και αγωνιστική, με σκοπό τη διατήρηση και διαιώνιση της ζωής, όχι μόνο σήμερα αλλά καί πάντα.
Ενισχύει τον άνθρωπο προκειμένου να προσφερθεί αγαπητικά και θυσιαστικά προς τον άλλον, μέσα από μία διαδικασία αυταπάρνησης, "κενωτικής" διάθεσης και προσφοράς, πνευματικής και υλικής.
Αποκαλύπτει το πραγματικό περιεχόμενο της ζωής, ως συν-βίωσης και κοινωνίας, αφού η πραγματική διάσταση της ζωής είναι οργανικά συνδεδεμένη με τον Θεόν και με τον συν-Άνθρωπο, γιατί μόνον έτσι η ζωή καθίσταται, ως "όντως ζωή".
Γι’ αυτό τελικά είναι όλα γεμάτα με τη χαρά της ζωής και την ελπίδα της προσδοκίας. Γι’ αυτό οι ποιμένες αγραυλούν, ο αστήρ μηνύει, οι μάγοι προσφέρουν, οι άγγελοι υμνούν και οι άνθρωποι δοξολογούν :
"Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης
ειρήνη και φωτίσαντι τω κόσμω".
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα, με αγάπη, δύναμη και προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο, για ένα νέο έτος 2013 γεμάτο ελπίδα και ευτυχία, ώστε να γίνει η απαρχή της "νέας βιοτής".
† Ο ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου