Βασιλιάς, πύργοι και πιόνια: Ποιος καθορίζει την παρτίδα;

Σκάκι. Δεν μου έρχεται κάποιο άλλο παιγνίδι στο μυαλό όταν ακούω να μιλούν για τις εκλογές στη Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής.

Τριάντα δύο πεσσοί, άσπροι και μαύροι κινούνται πάνω στη σκακιέρα. Γύρω στους ογδόντα οι αρχιερείς που κινούνται ή θα κινηθούν ψηφίζοντας αυτόν που πιστεύουν ως καταλληλότερο να αναλάβει την κενή Μητρόπολη.

Η ιδέα του σκακιού τριγυρνά στο μυαλό μου αρκετές εβδομάδες. Κατέβασα από τη βιβλιοθήκη μου το βιβλίο του L.A. Ηorowitz με τις καλύτερες παρτίδες που έχουν παιχτεί στο σκάκι. Και άρχισα να κάνω παραλληλισμούς.

Ο «βασιλιάς» (Αρχιεπίσκοπος), προς τιμήν του, δεν έχει ταχθεί υπέρ κάποιου υποψηφίου και αφήνει πύργους και αξιωματικούς να χτυπιούνται πάνω στη σκακιέρα.

Οι «πύργοι» (δεν τους κατονομάζω, γιατί εγώ ο νεωκόρος δεν συνηθίζω να βγάζω από το έρκος των οδόντων μου ονόματα αρχιερέων), βάζουν τα δυνατά τους.

Ο στόχος κοινός: να κατακτήσουν τη βασίλισσα (Μητρόπολη Κομοτηνής). Στατιστικά, άλλωστε, όποιος παίρνει τη βασίλισσα, κερδίζει και τις παρτίδες.

Μελετώντας την τέχνη του σκακιού, έβγαλα πολλά συμπεράσματα για την εκλογή του νέου Μητροπολίτη Κομοτηνής.

Το ποιος θα κερδίσει εξαρτάται από ένα και μόνο πράγμα: αν οι Αρχιερείς θα επιτρέψουν να γίνουν «πιόνια» των αξιωματικών και των πύργων ή θα κινηθούν μόνοι, με τη δική τους κρίση και βούληση, για να καθορίσουν την παρτίδα.

Μην ξεχνάμε πως οι παρτίδες στο σκάκι χάνονται συχνά όταν υποτιμάς τα πιόνια ή τα θεωρείς «δεδομένα».

ΥΓ. 1  Τις τελευταίες ημέρες ασχολούμαι επισταμένως με τις κινήσεις του «Λευκού πύργου» στη σκακιέρα της Ιεραρχίας. Παρότι γνωρίζει πως το στρατιωτάκι του δεν έχει ελπίδες, εξακολουθεί να το ρίχνει στη μάχη, έχοντας άλλα στη σκέψη του. Στους σκακιστικούς ομίλους λένε πως φέρεται να έχει υποσχεθεί τα δέκα πιόνια που "ελέγχει", να ταχθούν υπέρ συγκεκριμένου νεαρού ίππου και σε αντάλλαγμα να πάρει βοήθεια για την επόμενη μελλοντική παρτίδα. Μία παρτίδα όμοια με τον άνισο αγώνα του Δαυίδ εναντίον του Γολιάθ.

ΥΓ. 2  «Το 2004», λέει ένας σκακιστικός θρύλος, ο «Λευκός πύργος» είχε πάει στον βασιλιά (μακαριστός Χριστόδουλος), ενώπιον ακόμη τεσσάρων αξιωματικών. «Σε παρακαλώ, βασιλιά μου, βοήθησε να εκλεγεί ο δικός μου στρατιώτης στη θέση μου! Αυτή είναι η επιθυμία μου και τίποτε άλλο δεν θα ξαναζητήσω» του είχε πει.

Ο βασιλιάς τους έκανε το χατίρι. «Διπλή» κίνηση πρωτόγνωρη στην ιστορία του παιχνιδιού. Τώρα, ούτε ο Λευκός πύργος, ούτε ο στρατιώτης του που έγινε αξιωματικός, στηρίζουν την τελευταία επιθυμία του τότε "αγαπημένου" τους βασιλιά....

Ο Νεωκόρος

http://www.romfea.gr/epikairotita/15695-2013-02-20-00-27-39