ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΑΘΗ.

To να παρενοχλούν τα πάθη την ψυχή και ναμας πολεμούν,αυτό δεν μπορούμε να το εμποδίσουμε.Το να πολυκαιρίζουν όμως μέσα μας οι πονηρές σκέψεις και να κινούν τα πάθη,αυτό εξαρτάται από εμάς.Και το πρώτο είναι αναμάρτητο,γιατί δεν εξαρτάται από εμάς.Το δεύτερο όμως,αν αντισταθούμε με ανδρεία και νικήσουμε ,είναι πρόξενο στεφάνων,αν από χαλαρότητα και δειλία νικηθούμε,είναι πρόξενο τιμωριών.Τρία είναι τα γενικότερα πάθη,μέσω των οποίων  γεννιούνται όλα τα άλλα:η φιληδονία,η φιλαργυρία και η φιλοδοξία.Σ’αυτά ακολουθούν άλλα πέντε πονηρά πνεύματα και από αυτά γεννιέται πλήθος παθών και διάφορα είδη ποικιλόμορφης κακίας.Εκείνος λοιπόν πουνίκησε τους τρεις αρχηγούς και ηγεμόνες,φονεύει μαζί και τους άλλους πέντε και υποτάσσει όλα τα πάθη.Οι αναμνήσεις όσων πράξαμε με εμπάθεια,τυραννούν εμπαθώς την ψυχή μας.Όταν οι εμπαθείς ενθυμήσεις εξαλειφθούν ολότελα από την καρδιά μας,τότε έχουμε σημάδι συγχωρήσεως των αμαρτιών μας.Γιατί έως ότου κινείται η ψυχή εμπαθώς,είναι φανερή η δύναμη της αμαρτίας επάνω της.
Τα σωματικά και υλικά πάθη λιγοστεύουν και μαραίνονται με τις σωματικές κακοπάθειες,τα ψυχικά και μη φαίνομενα,εξαφανίζονται με την ταπεινοφροσύνη,την πραότητα και την αγάπη.Την εμπαθή επιθυμία μαραίνει η εγκράτεια ενωμένη με την ταπεινοφροσύνη,τον φλογισμένο θυμό καταπρα’ύ’νει η αγάπη,το λογισμό που περιπλανάται εδώ κι εκεί,τον συγκεντρώνει η εντατική προσευχή με ενθύμηση του Θεού και έτσι καθαρίζετε το τριμερές της ψυχής.Αυτό τακτοποιώντας και ο Απόστολος έλεγε:<<Eπιδιώκετε την ειρήνη με όλους και τον αγιασμό,που δίχως αυτόν κανείς δεν θα δει τον Κύριον>>.Μερικοί είχαν απορία,ποιο από τα δύο,οι έννοιες κινούν τα πάθη ή τα πάθη κινούν τις έννοιες;Και άλλοι είπαν το ένα,άλλοι το άλλο.Εγώ 

λέω ,οι έννοιες είναι που κινούνται από τα πάθη.Γιατί  αν δεν βρίσκοταν μέσα στην ψυχή τα πάθη,δεν θα την ενοχλούσαν οι εμπαθείς έννοιες.Οι δαίμονες που πάντα μας πολεμούν,έχουν συνήθεια να μας εμποδίζουν από τις πραγματοποιήσιμες και κατάλληλες για μας αρετές και να βάζουν μέσα ισχυρό πόθο για τις αδύνατες και αταίριαστες.Εκείνους που έχουν προκοπή στην υποταγή,τους αναγκάζουν να κάνουν τα έργα των ησυχαστών.Στους ησυχαστές και ανχωρητές βάζουν την επιθυμία της κοινοβιακής ζωής.Αυτή την μέθοδο μεταχειρίζονται για την κάθε αρετή.Εμείς όμως δεν πρέπει να αγνοούμε τα σχέδιά τους,γνωρίζοντας ότι όλα είναι καλά όταν γίνονται στον καιρό τους και με το μέτρο.Αντίθετα είναι βλαβερά όταν ξεπερνούν το μέτρο και δεν είναι στον κατάλληλο καιρό.Εκείνους που ζουν στον κόσμο και είναι κοντά στις αφορμές των παθών ,οι δαίμονες τους πολεμούν  και παλεύουν να τους ρίξουν στην αμαρτία που γίνεται με την πράξη.Τους ερημίτες επειδή σπανίζουν τα υλικά πράγματα,τους πολεμούν με τους λογισμούς.Και είναι πολύ φοβερότερος ο δεύτερος αυτός πόλεμος από τον πρώτο.Γιατί ο πόλεμος με τα πράγματα έχει ανάγκη από χρόνο και τόπο και ευκαιρίες.Ενώ ο πόλεμος του νου είναι πιο ελεύθερος και δύσκολα μπορεί να αντιμετωπισθεί.Σ’αυτή την ασώματη μάχη,μας έχει δωθεί σαν όπλο η καθαρή προσευχή,γι αυτό και έχει νομοθετηθεί να γίνεται αδιάλειπτα.Αυτή η προσευχή κάνει το νου δυνατό για τον αγώνα,γιατί μπορεί να εκτελείται και χωρίς το σώμα.  ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΔΕΣΣΗΣ ΣΥΡΙΑΣ.ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ".