Τοῦ Διονύση Μακρῆ
Τό σχέδιο ὑπονόμευσης τῆς Οὐκρανίας ἔχει ἀρχίσει ἀπό τήν δεκαετία τοῦ 1990 μέ τίς ἀξιώσεις τῆς Οὐνιτικῆς παπικῆς κοινότητας, ἡ ὁποία, ὅπως ἦταν φυσικό, πρωτοστάτησε καί στά κατευθυνόμενα ἀπό Οὐάσιγκτον καί Βερολίνο πρόσφατα ἐπεισόδια στό Κίεβο. Δέν εἶναι ἄλλωστε τυχαῖο ὅτι ἡ ἑκάστοτε οἰκονομική ἀνάπτυξη τῆς Γερμανίας εἴθισται νά συνοδεύεται καί ἀπό ἕναν παγκόσμιο πόλεμο. Βέβαια τόσο στή Συρία, ὅσο καί στήν Οὐκρανία ἡ καθιερωμένη τίς τελευταῖες τουλάχιστον δεκαετίες συνταγή τῶν ἐπικεφαλῆς τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων δέν πέτυχε. Ἀποτέλεσμα τούτου ἦταν ὁ περίφημος ἀγωγός φυσικοῦ ἀερίου πού θά ξεκινοῦσε ἀπό τό Κατάρ καί τή Σαουδική Ἀραβία καί θά κατέληγε μέσω Τουρκίας στήν Εὐρώπη δίνοντας τέλος στό μονοπώλιο τῆς Μόσχας νά μείνει - ἐπί τοῦ παρόντος φυσικά - ὡς σχέδιο ἐπί χάρτου. Κι αὐτό γιατί ὁ Ἄσαντ ὑποστηριζόμενος ἀπό τή Μόσχα ἀποδείχθηκε σκληρό καρύδι καί κάθε ἄλλο παρά εὔκολος στόχος ἦταν.
Κι ἐπιπλέον ἀπό τήν ἄλλη τό Ἰράν συνεπικουρούμενο καί τοῦτο ἀπό τή Μόσχα κατάφερε νά ἔρθει σέ διαπραγματεύσεις γιά τά πυρηνικά ἀποτρέποντας τά ἐπιθετικά σχέδια τοῦ Ἰσραήλ, τό ὁποῖο ὡστόσο δέν ἀποκλείεται μέχρι τό καλοκαίρι μονομερῶς πλέον καί χωρίς τή στρατιωτική συνδρομή τῆς Οὐάσιγκτον νά ἐκδηλώσει τήν ἐπίθεσή του πρός τίς πυρηνικές καί ὄχι μόνο ἐγκαταστάσεις τοῦ Ἰράν...
Ἡ ἀποτυχία τῆς συνταγῆς ἅλωσης τῶν χωρῶν κυρίως μέ στρατιωτικές ἐπεμβάσεις πού ἀκολουθοῦν τῆς διαβρωτικῆς πολιτικῆς πού προηγεῖται ἀπό οἰκονομικούς ἐκτελεστές καί θρησκευτικούς κατασκόπους ἔχει νά κάνει μέ τήν κάκιστη οἰκονομική συγκυρία καί τά μεγάλο χρέος τῆς Οὐάσιγκτον. Καί τό χρέος τῶν 14 καί πλέον τρισεκατομμυρίων δολαρίων ἔχει καταστήσει τίς ΗΠΑ σέ γίγαντα μέ ξύλινα πόδια. Ἐκ τῶν πραγμάτων λοιπόν ἡ γνωστή -ἄγνωστη ἡγετική ὁμάδα τῶν μεγαλο- τραπεζιτῶν ἀπατεώνων πού κινοῦν τά νήματα στίς ΗΠΑ ἀναγκάζεται νά χρησιμοποιήσει ὑποδεέστερα τῆς τακτικῆς της «ὑλικά» γιά τή συνταγή, ἐπιστρατεύοντας λ.χ. τό Βερολίνο, τίς Βρυξέλες, τό ΝΑΤΟ κ.ο.κ. Ἀλλά κατά τή λαϊκή ρήση -ὅπου λαλοῦν πολλά κοκόρια ἀργεῖ νά ξημερώσει- ἔτσι καί τό ἀποτέλεσμα τῆς μαγειρικῆς ὄχι μόνο καθίσταται ἄνοστο ἀλλά συνήθως ...καίγεται!
Μέσω τῆς Οὐκρανίας, γιά νά τά λέμε μέ τό ὄνομά τους, οἱ ἐπικεφαλῆς τῆς λέσχης Μπίλντερμπεργκ, ἔνθερμοι θιασῶτες καί ὑποστηρικτές τῆς Παγκοσμιοποίησης ἐπεδίωξαν νά αἰφνιδιάσουν τόν σκληρό καί ἀπρόβλεπτο -ὅπως ἀποδεικνύεται πλέον στήν πράξη- Ρῶσο πρόεδρο. Ἤθελαν ὄχι ἁπλά νά τόν «τιμωρήσουν» γιά τή διπλωματική του ἀλλά και πολεμική νίκη στή Συρία ἀλλά καί νά τοῦ ἀποκόψουν τή ναυτική δύναμη τῆς Μαύρης Θάλασσας, ἡ ὁποία ἀναδείχθηκε ὡς αἰχμή τοῦ δόρατος τῆς διπλωματικῆς ἔντονης παρουσίας τῆς Μόσχας στή Μέση Ἀνατολή. Διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ οὐσιαστικά θά τόν «ἀπογύμνωναν» διπλωματικά ἐνῶ θά κατάφερναν νά τόν χτυπήσουν ἐκεῖ πού ἔδειξε τά τελευταῖα τουλάχιστον χρόνια ὅτι πονοῦσε, δηλαδή στόν ἔλεγχο τῆς στρατηγικῆς σημασίας γιά τή Ρωσία Οὐκρανίας!
Τόσο τό Βερολίνο, ὅσο καί ἡ Οὐάσιγκτον ὅμως δέν εἶχαν ὑπολογίσει τήν ἄμεση ἀντίδραση τῆς Μόσχας! Θεωροῦσαν ὅτι θά ὑπῆρχε χρόνος γιά νά ὀργανώσουν στρατιωτικά τά φασιστικά τάγματα τοῦ Κιέβου πού ἀσύστολα χρησιμοποιοῦν καί πάλι, ὅπως τότε στό Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ἔτσι ὥστε νά ξεσπάσει μία ζωτική γιά τά γεωπολιτικά συμφέροντά τους ἐμφύλια σύρραξη στήν Οὐκρανία. Κάτι τέτοιο ἄλλωστε θά καθιστοῦσε εὐάλωτη διπλωματικά λόγω τῶν διερχόμενων ἀγωγῶν φυσικοῦ ἀερίου τή Μόσχα καί θά ἐπέφερε ἕνα καίριο πλῆγμα στήν εὔρωστη οἰκονομία της.
Ἔχοντας θητεύσει στό πάλαι ποτέ μεγάλο σχολεῖο τῆς ΚGB ὁ Ρῶσος πρόεδρος καί τό ἐπιτελεῖο του διέγνωσαν τον κίνδυνο και λειτούργησαν τάχιστα καταλαμβάνοντας χωρίς μία ἀπώλεια ἀεροδρόμια, στρατιωτικές ἐγκαταστάσεις καί λιμάνια τῆς Κριμαίας καί ἐν γένει τῆς Ἀνατολικῆς Οὐκρανίας. Πατώντας ἡ Μόσχα στήν οὐσία στό κομμάτι τοῦ οὐκρανικοῦ λαοῦ πού ἔμεινε ἀλώβητο καί σταθερό στήν Ὀρθόδοξη πίστη ὁδηγεῖ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς τήν Κριμαία ἀλλά καί τήν εὐρύτερη περιοχή τῆς Ἀν. Οὐκρανίας στό δημοψήφισμα ἀπόσχισης σέ πρώτη φάση καί στήν προσάρτηση στή Ρωσία σέ δεύτερη φάση. Ἀφήνει λοιπόν στή Δύση τά γερμανόφιλα λαϊκά στρώματα τῶν παπικῶν οὐνιτῶν, τά ὁποῖα ἐκ τῶν πραγμάτων μόνο προβλήματα δύνανται νά δημιουργοῦν.
Οὐσιαστικά λοιπόν ἡ μεθοδευμένη κρίση ἀπό τή Δύση μετατρέπεται σέ ἐργαλεῖο ἐκκαθάρισης στό ὀμιχλῶδες τοπίο πού ὑπῆρχε στήν Οὐκρανία. Ἐπιπλέον ἡ Ρωσία ἀποκτᾶ ἄμεση πρόσβαση στή Μαύρη θάλασσα καί διασφαλίζει τήν παρουσία τοῦ ρωσικοῦ στόλου κερδίζοντας στό διπλωματικό ἐπίπεδο.
Κι αὐτό γιατί στήν παροῦσα χρονική περίοδο ἡ Δύση δέν εἶναι σέ θέση νά τραβήξει περαιτέρω τό σχοινί. Πῶς ἄλλωστε νά πράξει κάτι τέτοιο ὅταν οἱ ΗΠΑ εἶναι χώρα ὑπό πτώχευση καί στήν πλειονότητα τῶν χωρῶν μελῶν τῆς Ἀτλαντικῆς Συμμαχίας, δηλαδή στό ΝΑΤΟ ἔχει ἐπιβληθεῖ μία πρωτοφανῆ λιτότητα, ἡ ὁποία δρᾶ ἀνασταλτικά στά σχέδια τῆς λεγομένης ἐπιθετικῆς διπλωματίας. Τό γεγονός αὐτό ἄλλωστε ἐξηγεῖ καί τίς διφορούμενες θέσεις Εὐρωπαίων καί Ἀμερικανῶν πολιτικῶν στόν τρόπο ἀντιμετώπισης τῆς οὐκρανικῆς κρίσης.
Τό πιθανότερο λοιπόν εἶναι ἡ Δύση νά «θυσιάσει» κάποιο παίκτη της (βλ. σύμμαχο της) ἐάν διαπιστώσει ὅτι τό οὐκρανικό ζήτημα τῆς γυρίζει μπούμερανγκ! Καί ὁ πλέον ἰσχυρός σύμμαχός της στήν εὐρύτερη περιοχή εἶναι ἡ Τουρκία. Μία ἐμπλοκή της ἄλλωστε θά εἶχε πολλαπλά ὀφέλη ἀφοῦ ἐκτός τῶν ἄλλων θά ἔδινε τή δυνατότητα ἐκκαθάρισης τοῦ ἰσλαμικοῦ στοιχείου πού ἔχει εἰσχωρήσει στή στρατιωτική μηχανή της καί τοῦ καλύτερου ἐλέγχου τῆς χώρας. Ταυτόχρονα σέ μία τέτοια περίπτωση ἡ Οὐάσιγκτον θά μποροῦσε νά ὑλοποιήσει τά σχέδια της στή Συρία καί τό Ἰράν... ἀφοῦ θά κέρδιζε πολύτιμο χρόνο νά ὀργανωθεῖ ἔναντι τοῦ «τρομοκράτη», ὅπως τόν παρουσιάζουν σέ κλειστά συμπόσια στίς ΗΠΑ, Ρώσου προέδρου Βλαδίμηρου Πούτιν.
Ὑπάρχει φυσικά ὁ κίνδυνος νά φθάσει ἡ Ρωσία μέχρι τό Αἰγαῖο. Τό σενάριο ὡστόσο αὐτό τό ἀποκλείουν δυτικοί στρατιωτικοί καί πολιτικοί ἐμπειρογνώμονες λόγω τοῦ φόβου τῆς Μόσχας γιά ἀνά πᾶσα στιγμή ἐνεργοποίηση τῆς λεγομένης ἀντιπυραυλικῆς «ἐπιθετικῆς» στήν οὐσία νατοϊκῆς ἀσπίδας πού ἑδρεύει στήν κεντρική κυρίως Εὐρώπη. Καί αὐτό τό γεγονός ὑπολογίζεται πώς θά καταστήσει διστακτική τή Μόσχα στό νά προβεῖ σέ γενίκευση μίας πιθανῆς πλέον πολεμικῆς σύρραξης μέ τήν Τουρκία, ἡ ὁποία θά τήν ἀποδυναμώσει κατά πολύ, ἀφοῦ ἡ Τουρκία δέν δύναται στρατιωτικά νά συγκριθεῖ οὔτε μέ τή Γεωργία, οὔτε μέ τήν Οὐκρανία. Ἴσως τό σενάριο τοῦτο νά γνώριζε ὁ Ρῶσος πρόεδρος, ὅταν προσφάτως ἐξέφρασε τήν ἀπειλή ὅτι ἄν ἡ Δύση θελήσει νά ἐμπλέξει στό ὅλο παιχνίδι καί τήν Τουρκία τότε θά φθάσει στό Αἰγαῖο.
Ὅπως κι νά διαμορφώνεται καί νά ἐξελίσσεται τόσο ἀπό πλευρᾶς διπλωματίας, ὅσο καί ἀπό πολιτικῆς, τό ὑφιστάμενο οὐκρανικό ζήτημα ἔχει τέτοιες γεωπολιτικές διαστάσεις πού ξεφεύγουν κατά πολύ τοῦ ἐλέγχου τῆς χερσονήσου τῆς Κριμαίας. Μέσα στό πλαίσιο αὐτό οἱ προσεχεῖς μῆνες καί ἰδιαίτερα ἡ περίοδος τοῦ καλοκαιριοῦ ἐκλαμβάνονται πάρα πολύ κρίσιμοι ἀπό πάσης ἀπόψεως, ἀφοῦ στή διεθνῆ σκακιέρα τῶν γνωστῶν -ἀγνώστων ἐκφραστῶν τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας παίζονται μεγάλα γεωπολιτικά συμφέροντα.
Οἱ φύλακες ἅγιοι τῆς Κριμαίας
Σημ. Το ἀνωτέρω κείμενο δημοσιεύεται στόν ἀνανεωμένο Στύλο τῆς Ὀρθοδοξίας, μαζί μέ σειρά ἄλλων θεμάτων και ἀποκαλυπτικῶν συνεντεύξεων τόν ὁποῖο μπορείτε νά προμηθευτεῖτε πλέον καί ἀπό τά περίπτερα τό προσεχές Σάββατο 15 Μαρτίου σ’ ὅλη τήν Ἑλλάδα.
Πηγή: www.orthodoxia.gr
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου