TO ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ «ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΛΑΟΥ»

Το Σάββατο 27 Ιουνίου η ελληνική κυβέρνηση έλαβε την απόφαση να ρωτήσει τον ελληνικό λαό εάν θέλει (ΝΑΙ) να εφαρμοσθεί στην Ελλάδα το προταθέν «τελεσίγραφο» οικονομικό πρόγραμμα εξαθλίωσης, που επιβάλλουν οι στυγνοί τοκογλύφοι εταίροι δανειστές ή εάν δεν θέλει (ΟΧΙ). Kάποιοι που διατείνονται ότι πρέπει να μιλήσει ο λαός, του δίνουν τη δυνατότητα να πει μόνο ένα «ναι» ή ένα «όχι»· δεν είχε καν την ευαισθησία να βάλει και λευκό ψηφοδέλτιο. Όμως το πρόβλημα δεν είναι σημερινό, ούτε λύνεται με ένα «ναι» ή ένα «όχι», γι’ αυτό πρέπει ως ενεργοί πολίτες να καταθέσουμε τη θεώρησή μας, την οποία μας ζητούν πολλοί αδελφοί. Σ’ αυτή τη διαβατάρικη ζωή το ουσιαστικότερο πάντων είναι να γνωρίζεις πρώτα τις δυνατότητές σου ως άνθρωπος, ως λαός, ως έθνος και εν συνεχεία να γνωρίζεις τι θέλεις. Αν δεν γνωρίζεις την υπόστασή σου και τις δυνατότητές σου, τότε είναι σίγουρο ότι δεν μπορείς να γνωρίζεις και τι θέλεις. Όταν λοιπόν σου ζητούν  να πεις τι θέλεις, είναι βασικό να γνωρίζεις τι δύνασαι.

Αυτές τις κρίσιμες ώρες ο πολιτικός κόσμος έχει διαφορετικά θελήματα. Τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο μας τις τελευταίες δεκαετίες, που κατέστρεψαν την Ελλάδα, και την υπέταξαν στους στυγνούς τοκογλύφους ευρωπαίους εταίρους (και οι δορυφόροι τους), δείχνουν να αδυνατούν να κατανοήσουν ότι τα ίδια κατέστρεψαν την Ελλάδα και κατά συνέπεια αυτό που θέλουν είναι α) να μας… «σώσουν» και πάλι αυτά! β) πάση θυσία να μείνουμε μέσα στο κλαμπ των στυγνών τοκογλύφων δανειστών εταίρων μας· δηλ. λένε αδιαπραγμάτευτα «ναι» στην Ευρώπη, και γ) θέλουν να πούμε «ναι» στα δυσβάσταχτα μέτρα που προτείνουν, τα οποία μέχρι σήμερα εξαθλίωσαν λαό και έθνος και οδήγησαν πλήθος πολιτών σε αυτοκτονία.

Από την άλλη πλευρά βρίσκονται τα κόμματα της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ είπε στο θεληματάρη λαό, ότι με έναν νόμο, ένα άρθρο θα έσκιζε και θα καταργούσε το μνημόνιο, θα καταργούσε αμέσως τον ΕΝΦΙΑ (που ο αρχηγός του κόμματος επιδεικτικά δήλωνε ότι ο ίδιος δεν τον πληρώνει), θα προχωρούσε σε αυξήσεις μισθών και συντάξεων και θα εφάρμοζε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που προέβλεπε παροχές 11 δις ευρώ. Αφού λοιπόν εκλέχθηκε και δήλωσε ότι δεν πιστεύει στον Σωτήρα, τον Οποίο αναγνωρίζει και στον Οποίο ομνύει ο Συνταγματικός νομοθέτης, και προέβη σε ένα πρωτοφανές «σόου» κατά την ορκωμοσία, ανέλαβε τη διακυβέρνηση του λαού. Εμείς προεκλογικά τοποθετηθήκαμε ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ  και προβλέψαμε τι θα συμβεί. Μάλιστα στο κεφάλαιο με τίτλο: «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι», αφού καταθέσαμε τη θεώρησή μας, καταλήγαμε: «Ο Τριαδικός Θεός εις Ον ομνύει ο Συνταγματικός νομοθέτης, σέβεται την ελεύθερη βούληση όλων μας, δεν παρεμβαίνει για να μην την καταλύσει και να μην την εκβιάσει. Προσωπικά κι εγώ δεν επιθυμώ με το παρόν να επηρεάσω τη βούληση κανενός. Είμαστε ελεύθεροι ο καθένας να εναποθέσουμε την πίστη μας, την ελπίδα, τον φόβο, τη σωτηρία μας σε όποιον εμείς κρίνουμε και επιθυμούμε. Μετά όμως απ’αυτή την εναπόθεση, απλώς ας επωμισθούμε και τις ευθύνες μας, ας αποδεχθούμε τις συνέπειες, ας υπο-μείνουμε τα επερχόμενα κι ας μεμφόμεθα τους εαυτούς μας και τη διαχρονικώς κακή επιλογή μας. Ας πάψουμε να διερωτώμεθα, «γιατί»; Ας πάψουμε να βρίζουμε ως αίτιους τους πολιτικούς που εμείς επιλέγουμε, το πνεύμα των οποίων εκ των προτέρων γνωρίζαμε. Ο εκφερόμενος λόγος δεν αποβλέπει σε ίδιον συμφέρον, αποβλέπει στην αγάπη και τον σεβασμό προς τη Δημοκρατία, το Σύνταγμα και εις Ον ομνύει ο Συνταγματικός νομοθέτης, στο έθνος, την πατρίδα και το συμφέρον –πνευματικό, ηθικό, οικονομικό- του Λαού. Γνωρίζω ότι η βούληση των περισσότερων είναι στραμμένη στο ίδιον συμφέρον και ως εκ τούτου, φυσικό είναι να μην τους είναι αρεστός ο παρών λόγος. Σέβομαι και την άποψή τους και την όποια κριτική τους, αν και θα ήταν σωστό αυτή να ασκηθεί τουλάχιστον 100 ημέρες μετά τις εκλογές, ώστε να έχουμε απτά αποτελέσματα από όσους εξέλεξαν»· αυτά γράφαμε προεκλογικά.

Τι λοιπόν, έκτοτε (αφού πέρασαν οι 100 ημέρες) συνέβη; Απλά πράγματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβε ότι το  θέλημά του δεν ήταν σύμφωνο με τις δυνατότητές του. Άρχισε λοιπόν, να ανακοινώνει ότι παραμένει ο φόρος ΕΝΦΙΑ για τα επόμενα έτη και καλούσε τους πολίτες να σπεύσουν να τον πληρώσουν (τη στιγμή που προεκλογικά ο ίδιος ο νυν πρωθυπουργός δήλωνε ότι δεν τον πληρώνει). Ανακοίνωσε επιπλέον ότι αδυνατεί να σχίσει και να καταργήσει το μνημόνιο, και κατήρτησε πρόγραμμα (μνημόνιο) επιπρόσθετων υφεσιακών μέτρων 8 δις ευρώ, το οποίο πρότεινε στο κλαμπ των στυγνών δανειστών (σημειωτέον ότι δήλωνε ταυτόχρονα προς κάθε κατεύθυνση ότι με τίποτα δεν θέλει να βγούμε από το «κλαμπ» των στυγνών τοκογλύφων ευρωπαίων δανειστών εταίρων μας). Επίσης κατέθεσε αίτηση για δάνειο 30 δις ευρώ (νέο μνημόνιο) με επιπρόσθετα μέτρα λιτότητας. Μάζεψε και ξόδεψε όλα  τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, των ταμείων των νοσοκομείων, δήμων και λοιπών οργανισμών. Μέσα σ’ αυτούς τους μήνες, έχοντας αυξηθεί κατακόρυφα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των πολιτών, έχοντας μειωθεί τα φορολογικά έσοδα, η ύφεση και η ανεργία αυξήθηκε. Η οικονομία επιβαρύνθηκε πολλά δις ευρώ, τα οποία πρέπει να ισοσκελισθούν πλέον με επιπρόσθετα μέτρα. Το τραπεζικό σύστημα κατέρρευσε λόγω της συνεχούς εκροής των καταθέσεων κι εδώ θέλω να επισημάνω ότι όλο αυτό το διάστημα οι ελληνικές τράπεζες, προκειμένου να ανταποκρίνονται στη ρευστότητά τους, δανειζόντουσαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) από το ταμείο ρευστότητας έκτακτης ανάγκης, βάζοντας ως εγγυήσεις τα ομόλογα και τα δάνεια των πολιτών, με αποτέλεσμα αν αυτά δεν εξοφληθούν, τότε η ΕΚΤ θα απαιτεί κατ’ ευθείαν από τους πολίτες την εξόφληση των δανείων τους… Κάτω πλέον  από αυτές τις πραγματικές καταστάσεις, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ απλά κατανόησαν  ότι στην καλύτερη εκδοχή  υπερφρόνησαν, υπερτίμησαν τις δυνάμεις τους και υποτίμησαν το πνεύμα των στυγνών τοκογλύφων ευρωπαίων δανειστών. Περιήλθαν σε αδιέξοδο, διότι ούτε το προεκλογικά εκφρασθέν θέλημά τους μπορούσαν να υλοποιήσουν, ούτε την παράλογη λαϊκή εντολή: «ναι στην Ευρώπη και τα δάνεια, όχι στα μνημόνια και την απόδοσή τους» μπόρεσαν να ικανοποιήσουν, ούτε στη Βουλή μπορούσαν να φέρουν προς ψήφιση το υφεσιακό τους πρόγραμμα των 8 δις, διότι αντίκειτο στις προεκλογικές τους δεσμεύσεις και μεγάλο τμήμα του κόμματός τους δεν θα το ψήφιζε, όπως και ο κ. Τσακαλώτος στις 3-7-2015 δημοσίως στο ΣΚΑΪ ομολόγησε. Όλα πλέον έδειχναν ότι πρέπει να υπογραφεί μνημόνιο, με συνέπεια ο ΣΥΡΙΖΑ να κινδυνεύει να καταστεί υπόλογος, γιατί με επιπολαιότητα οδήγησε την Ελλάδα σε ένα ακόμα μνημόνιο, τη στιγμή που έβγαινε μετά από 5 χρόνια από τα μνημόνια.
Έτσι στο αδιέξοδο που περιήλθε, λαμβάνει απόφαση για δημοψήφισμα, ώστε ο Λαός ως «κυρίαρχος», «δημοκρατικά» και εν «ελευθερία» να αποφασίσει τι θέλει πλέον να πράξει ο πρωθυπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ, και φυσικά να αναλάβει την ευθύνη και τις συνέπειες του θελήματός του, δίνοντας άλλοθι και στην κυβέρνηση. Οι στυγνοί τοκογλύφοι ευρωπαίοι δανειστές, όπως ήταν φυσικό, σταμάτησαν να στηρίζουν τη ρευστότητα των τραπεζών, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν έχοντας διαθέσιμα περί το 1,5 δις ευρώ, οι τράπεζες έκλεισαν. Οι πολίτες δεν μπορούν να κάνουν ανάληψη πάνω από 60 ευρώ την ημέρα, οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να πάρουν τις συντάξεις τους, οι επιχειρήσεις καταρρέουν, απολύουν τους υπαλλήλους τους, και από μέρα σε μέρα αναμένεται η ολοκληρωτική κατάρρευση των τραπεζών και η αδυναμία πλέον χορήγησης ακόμα και των 60 ευρώ. Τράπεζες και κράτος αναμένεται από ώρα σε ώρα να κηρύξουν επίσημα πτώχευση, διότι ανεπίσημα από την Τρίτη το βράδυ με τη μη εκπλήρωση των υποχρεώσεών μας προς το ΔΝΤ, τυπικά πτωχεύσαμε. Κάτω από αυτές τις πραγματικές πλέον καταστάσεις και αυτή την χρονική στιγμή, που ο λαός έχει «στηθεί στον τοίχο», καλείται να αναλάβει την ευθύνη του αδιεξόδου που τον ενέβαλαν οι προηγούμενες και η νυν κυβέρνηση και με το δημοψήφισμα να αποφανθεί.
Κάποτε κάποιος οδήγησε έναν άνθρωπο σε έναν γκρεμό, έβγαλε το περίστροφό του, του το έβαλε στον κρόταφο και του είπε: «Σέβομαι την ελευθερία σου. Πες μου τι θέλεις: Να πυροβοληθείς στο κεφάλι ή να πέσεις στον γκρεμό; Θα σεβαστώ απόλυτα την αυτεξούσια και κυρίαρχη βούλησή σου». Αναλόγως, αυτή τη στιγμή στο λαό έχουν αφήσει δύο επιλογές: Στο δημοψήφισμα να επιλέξει «ναι»  και να παραδοθεί οικεία βουλήσει και ολοκληρωτικά στο «κλαμπ» των στυγνότερων τοκογλύφων δανειστών όλων των εποχών (αυτό των περίφημων ευρωπαίων εταίρων), να απολέσει ολοκληρωτικά ιδία βουλήσει την εθνική και λαϊκή κυριαρχία και εν συνεχεία ως δούλοι οι Έλληνες να υποστούν δυσβάσταχτα δημοσιονομικά μέτρα με προοπτική το παγκάκι της πλατείας για κρεβάτι, τον σκουπιδοτενεκέ (ή στην καλύτερη περίπτωση το συσσίτιο) για διατροφή, την αυτοκτονία ως διέξοδο από το αδιέξοδο και τη σφράγιση των υπηκόων «ίνα μη τις δύναται πωλήσαι ή αγοράσαι ή μη ο έχων το χάραγμα (τη σφραγίδα τους)». Διότι μη νομίζετε ότι θα αφήσουν για πολύ ακόμα το ευρώ να είναι στα χέρια των πολιτών και εξ’ αυτών και από την εκροή των καταθέσεών τους να εξαρτάται η ρευστότητα των τραπεζών τους· το πρόγραμμά τους είναι η αχρήματη κοινωνία (ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ βοήθησε να πάνε στις κλειστές τράπεζες όλοι να βγάλουν κάρτες, προκειμένου να δύνανται όλοι οι φτωχοί να εισπράξουν τα 60 ευρώ. Ό,τι δεν μπορούσαν να πετύχουν οι τραπεζίτες όλα αυτά τα χρόνια, το πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε 5 ημέρες). Η άλλη επιλογή είναι να επιλέξει «όχι», κι αν έχει απομείνει σ’αυτό το Λαό λίγη νοημοσύνη ή έστω φαντασία, ας φαντασθεί μόνος του αν με ένα «όχι» οι στυγνότεροι τοκογλύφοι ευρωπαίοι δανειστές θα γίνουν πιο εύσπλαχνοι, πιο δημοκρατικοί. Ας αναλογισθεί τι θα επακολουθήσει, με άδεια τα ταμεία όλων των οργανισμών, των νοσοκομείων, των τραπεζών, των δήμων, των ασφαλιστικών ταμείων, με μηδέν ρευστότητα στις τράπεζες, με σύσσωμη την ευρωπαϊκή ένωση, τη διεθνή κοινότητα, το ΔΝΤ απέναντί μας και μάλιστα θυμωμένους, προσβεβλημένους και πεισμωμένους. Αυτή την εβδομάδα έδωσαν τη δυνατότητα εμπράκτως να βιώσουμε σε μικρό βαθμό τι θα σημαίνει ένα «όχι».
Οι πολιτικοί μας χωρίς ενημέρωση και δημοψήφισμα μας έβαλαν στην ευρωπαϊκή ένωση δίχως όρους, δίχως προσανατολισμό. Μας έβαλαν σε μια ένωση όπου στη διαδρομή οι εταίροι «φίλοι» μας μεταμορφώθηκαν σε στυγνούς τοκογλύφους. Χωρίς ενημέρωση και δημοψήφισμα μας έβαλαν με πλαστά στοιχεία στην ευρωζώνη (και πήγαν το ματσάκι άνιθο από 15 δρχ. σε 500 δρχ. (1,20 ευρώ), με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να αγοράσουμε το δικό μας ελληνικό άνιθο, αλλά να εισάγουμε μέχρι και τον άνιθο από τρίτες χώρες). Μας έβαλαν χωρίς ενημέρωση και δημοψήφισμα στη Συνθήκη Μάαστριχτ, Σένγκεν, Άμστερνταμ, Νικαίας κ.λ.π. Μας έβαλαν στον «παράδεισο» (όπως μας βεβαίωσαν) της ευρωπαϊκής ένωσης και της ευρωζώνης, βεβαιώνοντάς μας για το σπουδαίο μέλλον που θα είχαμε. Μετά από τόσα χρόνια ο φτωχός λαός το μόνο που βιώνει και διαπιστώνει είναι πρόγευση κυριολεκτικά κολάσεως· έχει απωλέσει την εθνική κυριαρχία του, καταφεύγει στα παγκάκια για ύπνο, στα σκουπίδια για φαγητό, στην αυτοκτονία, προτιμώντας στον πανικό του τον οικειοθελή θάνατο από αυτή τη ζωή που του παρέχουν, πρέπει ως δούλος να δουλεύει για να πληρώνει φόρους και τόκους των «κυρίων» του. Τράπεζες και κράτος χρεοκόπησαν, η ανεργία έχει φθάσει σε απίστευτα ποσοστά, ο κόσμος κατά εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστεύει στα ξένα, η κοινωνική ειρήνη και κοινωνική συνοχή έχουν διαρρηχθεί.
Εδώ που φθάσαμε, καταχρεωμένοι με το μεγαλύτερο όλων των εποχών δάνειο πάνω στον πλανήτη (που δεν δυνάμεθα ούτε τους τόκους του χρέους να καλύψουμε) και με κλειστές τράπεζες, έχοντας λήξει η προθεσμία του προγράμματος που είχαν δώσει οι ευρωπαίοι, καλούμαστε τώρα «δημοκρατικά», «εν ελευθερία», ως «κυρίαρχος» λαός, να πούμε τι θέλουμε. Και φυσικά, εφ’όσον  προηγουμένως θέλαμε χρήματα, Ευρώπη και ευρώ, τώρα οφείλουμε να πούμε και πάλι τι θέλουμε.
Η ευθύνη του καθενός μας δεν περιορίζεται για όλο αυτό το πρόβλημα σε ένα «ναι» ή ένα «όχι», για ένα πρόγραμμα που μάλιστα δεν υφίσταται πλέον. Επειδή και οι πολιτικοί έχουν ευθύνη και οι πνευματικοί ταγοί και όλοι οι ψηφοφόροι πολίτες, θέλουμε ταπεινά να υπομνήσουμε ότι εμείς όταν μας έβαζαν στον «παράδεισο» της Ε.Ε. και της ευρωζώνης άνευ όρων, όπως και στις ευρωπαϊκές Συνθήκες, πήραμε τότε σαφή, ξεκάθαρη, υπεύθυνη στάση και θέση, ξοδέψαμε από το υστέρημά μας και ενημερώσαμε και το λαό και τους πνευματικούς και πολιτικούς ταγούς μας. Συγκεκριμένα εκδώσαμε το 1997 το βιβλίο μας με τίτλο: «Στη Δύση της ελευθερίας».

Υπενθυμίζουμε λακωνικά ότι τότε που η ευρωπαϊκή ένωση παρουσιαζόταν στο λαό από όλους ως «παράδεισος», διότι μοίραζε δισεκατομμύρια επιδοτήσεις, εμείς ενημερώναμε αναλυτικά μεταξύ άλλων στη σελ. 18 του ανωτέρω βιβλίου ότι προσεχώς οι συνέπειες αυτής της επιλογής θα είναι: «Στους δρόμους να ξεψυχάτε, τους Γερμανούς δεν θα τους ενδιαφέρει και θα πιέζουν, για να εφαρμοσθεί η οδηγία τους», και «Θα αισθανθείτε δυνατά το βαρύ χέρι του Γερμανού τραπεζίτη… το βαρύ πόδι ή την μπότα του χρηματιστικού κεφαλαίου της Γερμανίας». Στη σελ. 19 επί λέξει αναφέραμε: «Εάν οι πολιτικοί μας, οι πνευματικοί μας ταγοί και σύσσωμος ο ελληνικός λαός δεν καταλάβουν τώρα (εν έτει 1997 τα λέγαμε), αμέσως, τι εννοούμε, τότε σε λίγο θα αισθανθούμε δυνατά τη μπότα των “Γερμανών”, εάν, βεβαίως, δεν έχουμε ήδη αρχίσει να την αισθανόμαστε….». Στις σελ. 20-21 ενημερώναμε ότι κάποιοι «φροντίζουν να καταστήσουν την πορεία προς την ένωση μονόδρομο, θέτοντας το δίλημμα: Ή μέσα πεθαίνοντας ή έξω ξεψυχώντας». Στη σελ. 31 αναφέραμε: «Μα φαίνεται ολοκάθαρα: Είναι αποφασισμένοι με την αυστηρή λιτότητα “χωρίς ημερομηνία λήξης” που επέβαλαν στο λαό μας, να τον αναγκάσουν, προκειμένου να μην πεθάνει, να αποδεχτεί την άνευ όρων ένωσή του…. (για δε την επιβαλλόμενη λιτότητα αναφέραμε:) Πότε θα λήξει αυτή η λιτότητα; Όταν θα πάρεις από το σώμα κάθε ρανίδα αίματος και πτώμα θα τ’ αφήσεις, τότε να είσαι σίγουρος: τέρμα οι αφαιμάξεις, τέρμα οι μεταγγίσεις».
Στο τέλος της σελ. 33 αναφέραμε: «…. επιφορτισμένος με την ιδιότητα του Πνευματικού.. θεωρώ χρέος μου τον πόνο της καρδιάς να τον διαβιβάσω στους υπευθύνους και ιθύνοντες αυτού του τόπου. Αυτό μπορώ να τους προσφέρω από την πλευρά μου κι αυτό κάνω, για να είμαι συνεπής και να μην ελέγχομαι αργότερα από τη συνείδησή μου. Συγχωρέστε με, αν μακρηγόρησα…. ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΔΕΟΝΤΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ που έχει κάνει την εμφάνισή της και ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΩΣ ΟΣΟ ΘΑ ΠΕΡΝΑ Ο ΚΑΙΡΟΣ, ΣΥΝΕΧΩΣ ΘΑ ΕΠΙΔΕΙΝΩΝΕΤΑΙ». Όλα αυτά γραφόντουσαν τότε που οι «φίλοι» μας ευρωπαίοι μας έδιναν τα πλούσια πακέτα και δώρα Ντελόρ και Σαντέρ.
Στο δε βιβλίο μας με τίτλο: «Σκεύος Εκλογής», που εκδόθηκε το 1996, στις σελ. 420-422, με απόλυτη ακρίβεια και σαφήνεια, αναφέραμε: «Επέβαλαν στη χώρα μας ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος, τόσο μεγάλο που, όχι μόνο να μη μπορούμε να το ξεχρεώσουμε, αλλά ούτε τους τόκους αυτού του δανείου να μην προλαβαίνουμε· μ’ αυτό κατάφεραν, με εύλογη δικαιολογία, να επιβάλουν στο λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων. Θα επιβάλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα δυσβάσταχτα, φόρους ασήκωτους και πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε να κάνουν το λαό να αγανακτήσει. Και τι θα πετύχουν μ’ αυτό; Ακούστε· ο λαός καταπιεζόμενος από τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα θα ζητάει κάποια στιγμή να ξανασάνει, αλλά αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να του τη χαρίσουν ποτέ, παρά μόνον έως ότου σκύψει το κεφάλι του εντελώς στο έδαφος δηλώνοντας τέλεια υποταγή στο καινούριο τους σύστημα. Θα λένε: “έχετε δίκιο που διαμαρτύρεστε, όμως έχετε μεγάλο εξωτερικό χρέος και αυτοί που έχουν πολλά λεφτά φοροδιαφεύγουν· για να μη σας επιβάλλουμε άδικα μεγάλους φόρους κ.λ.π. πρέπει να αποδεχτείτε το τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου, έτσι ώστε να βλέπουμε ποιοι είναι οι νομοταγείς πολίτες και ποιοι οι φοροφυγάδες”. Ταυτόχρονα θα παρέχουν μέσω του ηλεκτρονικού οικονομικού συστήματος πολλές διευκολύνσεις και προτεραιότητες, με τις οποίες θα ξεγελούν τον κόσμο ότι θ’ανακουφιστεί λίγο οικονομικά. Αδελφοί, μας εξαπατούν με τερατώδη ψέματα!  Δεν πρόκειται με όσα αυστηρά οικονομικά μέτρα κι αν λάβουν να ξεχρεώσουμε το χρέος μας αυτό, γιατί δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς τους η ύπαρξη μιας εύρωστης, οικονομικά, Ελλάδας». Επίσης στη σελ. 422 αναφέραμε: «Αδελφοί, να γνωρίζετε ότι θα εξασκήσουν πιέσεις με πολλούς τρόπους, ιδιαίτερα στους πολιτικούς μας άρχοντες….  Ένας από τους σκοπούς τους είναι κι αυτός· να ξεσηκώνουν τον λαό εναντίον των δικών του πολιτικών αρχηγών…. Ας μην, λοιπόν, αλληλοκατηγορούμαστε και αυτοεξοντωνόμαστε ως λαός και έθνος, γιατί έτσι θα “τρίβουν τα χέρια τους” οι εχθροί μας (δανειστές), όταν θα βλέπουν ότι φαίνεται επιτακτική πλέον η ανάγκη να έρθουν αυτοί να μας “σώσουν”».
Πριν μπούμε στην ευρωζώνη το 2001, τον Ιούλιο του 2000, εκδώσαμε το βιβλίο μας «Σύγχρονα Αντίφωνα-Και Μετά Ανόμων Ελογίσθη». Μεταξύ άλλων στη σελ. 293 με υπότιτλο: «Αδελφική προτροπή», γράφαμε: «Θα προτείναμε ταπεινά στους αδελφούς μας να μη δανείζονται κι όσοι έχουν δάνεια, να τακτοποιήσουν σύντομα τα χρέη τους, γιατί κάποιοι θέλουν όλοι οι Έλληνες να είναι χρεωμένοι και να ζουν επί πιστώσει, επειδή εκείνοι έχουν τον σκοπό τους…», και πλήθος άλλων θέσεών μας εκθέταμε.
Εμείς λοιπόν, με αγάπη, ειλικρίνεια, αλήθεια, ευθύτητα, και κυρίως με υπευθυνότητα, και υφιστάμενοι συνέπειες λεπτομερώς (και μάλιστα εγκαίρως) ενημερώσαμε και για το πού μπαίναμε και για το πού οδηγούμαστε και για τις συνέπειες που θα επέφερε αυτή η άνευ όρων προσχώρησή μας στο «κλαμπ» των δανειστών. Δυστυχώς όμως, αυτός ο λαός μαζί με τους άρχοντές του όλα αυτά τα χρόνια (εκτός φυσικά μερικών λαμπρών εξαιρέσεων), το μόνο που έδειχνε να θέλει ήταν χρήματα, για να ικανοποιεί τις επιθυμίες της καρδιάς του· το λαό δεν τον ένοιαζε αν η πατρίδα έχει χρήματα, δεν τον ένοιαζε πού θα τα βρει η πατρίδα. Το μόνο που ήθελε, ήταν η ικανοποίηση των αναρίθμητων επιθυμιών του. Αυτοί που προσφέρθηκαν να ικανοποιήσουν τα θελήματά μας είναι οι στυγνοί τοκογλύφοι δανειστές και εταίροι μας, στους οποίους προσέφυγαν οι πολιτικοί μας που αδυνατούσαν να πάνε κόντρα στις επιθυμίες του λαού. Οι εταίροι δανειστές αφού άφησαν ενσυνείδητα να αποκλίνουν αρνητικά όλοι οι δείκτες σύγκλησης της οικονομίας μας, προσέφεραν εν συνεχεία δάνεια με απάνθρωπους όρους, τους οποίους δυστυχώς αποδεχθήκαμε αδιαμαρτύρητα, προκειμένου να λάβουμε τα χρήματα και υποθηκεύσαμε τα πάντα -εθνική και λαϊκή κυριαρχία- και έτσι λάβαμε το μεγαλύτερο δάνειο όλων των εποχών πάνω στον πλανήτη και δημιουργήσαμε αναλογικά το μεγαλύτερο χρέος πάνω στον πλανήτη.
Σήμερα ήρθε η ώρα οι δανειστές να στείλουν το «λογαριασμό», για να τον πληρώσει ο λαός, η καρδιά του οποίου γέμισε από επιθυμίες και δεν υπήκουσε στο Δημιουργό του, που μακαρίζει τους καθαρούς τη καρδία (από επιθυμίες). Δεν τηρεί την εντολή Του: «ζητείτε πρώτον την βασιλεία (της επιθυμίας) του Θεού» και δεν πιστεύει στην υπόσχεσή Του πως αν τηρήσει την εντολή Του, όλα θα τα προσθέτει Αυτός. Πίστεψε σε άλλους «σωτήρες» και προτίμησε το δικό του θέλημα από το θέλημα του Θεού. Δίκαιο λοιπόν, τώρα είναι αυτός μαζί με τους άρχοντές του να καλείται να πει τι θέλει για το αδιέξοδό του.
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ
Οι στυγνοί τοκογλύφοι δανειστές, οι εταίροι «φίλοι» ευρωπαίοι, θέλουν να επιβάλουν δυσβάστακτα, μισάνθρωπα και εθνοκτόνα μέτρα, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα τοκοχρεολύσιά τους· δεν τους ενδιαφέρει αν επιβιώνετε τρώγοντας από τα σκουπίδια ή τα συσσίτια, αν κοιμάστε στα παγκάκια στις πλατείες, αν απελπισμένοι απ’ αυτή τη ζωή που σας προσφέρουν αυτοκτονείτε, αν δεν έχετε εργασία, αν… αν… αν… Αυτοί θέλουν να πούμε «ναι» στο θέλημά τους και στο πρόγραμμα που έχουν για το λαό.
ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΟΡΥΦΟΡΩΝ ΤΟΥΣ
Οι φίλοι των δανειστών, οι Έλληνες πολιτικοί, τα κόμματα της αντιπολίτευσης (και οι δορυφόροι τους) που κυβερνούσαν τις προηγούμενες δεκαετίες και σε συνεργασία με τους τοκογλύφους έφεραν την πατρίδα μας και το λαό μας σ’ αυτό το αδιέξοδο και την πτώχευση, συνεπικουρούμενοι από επιχειρηματικά και εκδοτικά (ΜΜΕ) συμφέροντα (που όλων αυτών το οικονομικό συμφέρον απέρρεε από την Ε.Ε.), αυτοί τώρα θέλουν διακαώς να ψηφίσει ο λαός «ναι» στους στυγνούς τοκογλύφους δανειστές, θέλουν  αδιαπραγμάτευτα να υποταχθεί σ’ αυτούς και πάση θυσία να μείνει μέσα σ’ αυτό το «κλαμπ» που ενδιαφέρεται μόνο για αριθμούς και όχι για τους ανθρώπους. Εμείς αδυνατούμε να πούμε «ναι» «γενηθήτω το θέλημά σας», ώστε να υλοποιηθεί στην πατρίδα μας και στο λαό το θέλημα των στυγνών τοκογλύφων δανειστών, και στη συνέχεια ο λαός να αυτοκτονεί, να ψάχνει στα σκουπίδια, να κοιμάται στα παγκάκια, οι καρκινοπαθείς να μην έχουν φάρμακα, να κόβουν από εκατοντάδες χιλιάδες το ρεύμα, να πεθαίνουν τα παιδιά μας από τα μαγκάλια, να λιποθυμούν στα σχολεία λόγω ελλιπούς διατροφής, να κλείνουν εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, να είναι εκατομμύρια άνεργοι, να πάνε συντάξεις και μισθοί σε επίπεδα πείνας· σε καμμία περίπτωση δεν αναλαμβάνουμε τέτοια ευθύνη ενός «ναι»· αυτό το «ναι» δεν θα το λέγαμε ούτε με το σαρανταπεντάρι στον κρόταφο, καθώς στη συνέχεια για κάθε έναν που θα πήδαγε από το μπαλκόνι θα είχαμε ευθύνη και θα είχαμε συμβάλει με την ψήφο μας σ’ αυτό.
ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Τα κόμματα της κυβέρνησης θέλουν να πούμε «όχι» κάτω από τα αδιέξοδα στα οποία μας ενέβαλαν, ακούγοντας φυσικά τη λαϊκή εντολή (αυτών που τους την έδωσαν). Μέσα σ’ αυτό το μικρό χρονικό διάστημα απεδείχθη ότι είπαν και προεκλογικά και μετεκλογικά ψέματα και τελικά  δείχνουν  ότι και αυτοί είναι στραμμένοι προς τους τοκογλύφους και επιπλέον έφεραν το λαό στο απόλυτο αδιέξοδο, όπως προαναφέραμε και κατέστησαν το μέλλον του από Δευτέρα και αβέβαιο και δυσοίωνο. Φυσικά δεν αμφιβάλλουμε για τις προθέσεις τους για διαπραγμάτευση, όμως διαπιστώσαμε ότι το φρόνημα και η κρίση τους δεν ήταν ορθή, υπερφρόνησαν, υπερτίμησαν τους εαυτούς τους, υποτίμησαν τις πραγματικές καταστάσεις και έπεσαν έξω σε όλες τις μέχρι τώρα προβλέψεις τους. Έκαναν 5 μήνες διαπραγμάτευση, έφεραν αυτά τα αποτελέσματα και τώρα δηλώνουν ότι το δημοψήφισμα το κάνουν πάλι στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης, τη στιγμή που οι τοκογλύφοι δανειστές ανακοινώνουν ομόφωνα ότι η διαπραγμάτευση έχει τελειώσει.
Εάν πω στον ΣΥΡΙΖΑ «γενηθήτω το θέλημά σου, το «ΟΧΙ)», τότε θα είμαι συνυπεύθυνος για όσα επακολουθήσουν με μία επίσημη πτώχευση της πατρίδος μου· δεν είναι δυνατόν να μη μπορούν οι πολίτες να πάρουν τα χρήματά τους, να μη μπορούν να προμηθευτούν τα φάρμακά τους, τα τρόφιμά τους,… Εκατομμύρια φτωχοί δεν αντέχουν ένα ηρωϊκό δικό μου «όχι». Ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση της χώρας, φρόντισε αλαζονικά να δηλώσει ότι δεν πιστεύει στην «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΑ ΤΡΙΑΔΑ», στον Κύριό μας Ιησού Χριστό, τον Οποίο ο Συνταγματικός νομοθέτης αναγνωρίζει ως Κύριό του. Όπως κατανοείτε,  ο πρωθυπουργός  πιστεύει στον εαυτό του και στο κόμμα  του  και ζητά από εμάς να του καταθέσουμε την πίστη μας (εν λευκώ), την εμπιστοσύνη μας, την ελπίδα μας. Εμείς άνθρωπο  και κόμμα που δεν πιστεύει και δεν αναγνωρίζει Αυτόν στον οποίο ομνύει ο Συνταγματικός μας νομοθέτης, δεν τον εμπιστευόμαστε. Γέγραπται γαρ: «Επικατάρατος ο άνθρωπος, ος την ελπίδα έχει επ’ άνθρωπον και στηρίζει σάρκα βραχίονος αυτού επ’ αυτόν, και από Κυρίου αποστή η καρδία αυτού» (Ιερεμία ΙΖ΄)· και πάλι γέγραπται: «Εγώ ο Θεός,… και σωτήρ ουκ έστι πάρεξ εμού…» (Ησαΐα ΜΕ΄).  Η Πρόεδρος της Βουλής (η οποία κάνει πολύ καλή δουλειά στην επιτροπή ελέγχου για το χρέος), πήγε και ήταν ομιλήτρια στην παρέλαση των γκέϊ στην Αθήνα, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με πάθος υπεράσπιζαν τη βλάσφημη ταινία «Corpus Christi» (που παρουσίαζε Αυτόν στον Οποίο ομνύει ο Συνταγματικός νομοθέτης ομοφυλόφιλο), πρότειναν και έχουν στο σχέδιό τους την κάρτα του πολίτη και τον έλεγχο των συναλλαγών με την επιβολή της αχρήματης κοινωνίας… ήδη ανάγκασαν όλο τον κόσμο να πάει να πάρει τραπεζική κάρτα, κάτι που επί χρόνια προσπαθούσαν οι τραπεζίτες να καταφέρουν και δεν μπορούσαν. Ξεκάθαρα λοιπόν, λέμε ότι δε θα συμμετάσχουμε στην «φαρσοκωμωδία» του «ΟΧΙ».  Ο ΣΥΡΙΖΑ στο λίγο διάστημα της διακυβέρνησής του επέδειξε αλαζονεία, την οποία δεν επέδειξαν κόμματα που κυβέρνησαν επί δεκαετίες, υποτίμησε την Αγία Τριάδα και έλαβε εξ’ Αυτής μακροθυμία, υποτίμησε την τρόϊκα και τώρα ήρθε η ώρα να μάθει ότι ο πνευματικός νόμος «πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται», ισχύει για όλους. Τώρα ήρθε η ώρα να καταλάβει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ότι γέγραπται: «ελεήσω ον αν ελεώ και οικτιρήσω ον αν οικτίρω· άρα ουν ου του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος, αλλά του ελεούντος Θεού» (Ρωμ. Θ΄,15-16). Συνεπώς για όλους τους προαναφερόμενους λόγους και για άλλους που δυστυχώς αυτή τη στιγμή είναι μη ανακοινώσιμοι, είναι αδύνατον να λάβουμε την ευθύνη και να ευθυνόμαστε γι’ αυτό που συμβαίνει και που θα επακολουθήσει με ένα «όχι».
ΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ;
Ο Συνταγματικός μας νομοθέτης ως Ανώτερο και Αγαθότερο πάντων και ως κεφαλή του, αναγνωρίζει τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό και σε Αυτόν ομνύει και κατοχυρώνει το Σύνταγμά μας, κι εμείς Αυτόν αναγνωρίζουμε ως Κεφαλή μας. Βάσει του άρθρου 3 του Συντάγματος, ο Συνταγματικός μας νομοθέτης ορίζει πως ως μέλη της ορθόδοξης εκκλησίας μας πρέπει να τηρούμε «απαρασάλευτα τους Ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις». Εκ του Κυρίου του Συνταγματικού νομοθέτη έχουμε εντολή να ζητάμε και να λέμε: «Γενηθήτω το θέλημά Σου». Ούτε λοιπόν το θέλημα των τοκογλύφων δανειστών θέλουμε και ζητάμε να γίνει, ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε του λαού και κυρίως και βασικά δεν θέλουμε να γίνει το όποιο δικό μας θέλημα. Εξ όλης μας της ψυχής ζητάμε να γίνει στο λαό και στην πατρίδα μας αυτό που θέλει ή που θα παραχωρήσει ο Κύριος του Συντάγματος, λόγω της κακής επιλογής και προαιρέσεώς μας. Προσωπικά μη έχοντας θέλημα, δεν θα προσέλθω την Κυριακή στην κάλπη, διότι θα βρίσκομαι πολύ μακριά από αυτή, ευχόμενος να γίνει το αγαθό και ευάρεστο θέλημα του Θεού.
Εμείς, όπως προαναφέραμε, αναλάβαμε την προσωπική μας ευθύνη και φωνάζαμε (μαζί και με άλλους τίμιους κληρικούς και Έλληνες πολίτες) από το 1996 μέχρι και σήμερα και δεν έχουμε σήμερα να αναλάβουμε καμμία ευθύνη επιλέγοντας τι θέλουμε: «λύκος να φάει το λαό ή αρκούδα» ή να τον στείλουμε «στη Σκύλλα ή στη Χάρυβδη». Σήμερα είναι ώρα να αναλάβουν την ευθύνη όλοι αυτοί που τα τελευταία έτη καθοδηγούσαν τους Έλληνες χριστιανούς και την πατρίδα.
Εμείς έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στο θέλημα του Κυρίου, είτε το αγαθό και ευάρεστο είτε το παραχωρητικό. Για το δεύτερο, που εξαρτάται και ρυθμίζεται από την αυτεξούσια βούλησή μας, συμμεριζόμαστε απολύτως τη γνώμη του δίκαιου ληστή, ο οποίος πάνω στον σταυρό ευρισκόμενος δεν διαμαρτύρετο για το πάθος του, αλλά ομολογούσε: «ημείς μεν δικαίως, άξια γαρ ων επράξαμεν απολαμβάνομεν» (Λουκά ΚΓ΄, 41). Ασπαζόμαστε επίσης το γνήσιο αληθινό και ταπεινό φρόνημα  των Τριων Παίδων, που εξέφρασαν όταν ο Ναβουχοδονόσορ τους απείλησε ότι θα τους εμβάλει στην κάμινο του πυρός την καιομένη· «εστι γαρ Θεός ημών εν ουρανοίς, ω ημείς λατρεύομεν, δυνατός εξελέσθαι ημάς εκ της καμίνου του πυρός της καιομένης, και εκ των χειρών σου, βασιλεύ, ρύσεται ημάς…» (Δανιήλ Γ΄, 16-19), και προσηύξαντο: «Ευλογητός ει, Κύριε ο Θεός των πατέρων ημών, και αινετός, και δεδοξασμένον το όνομά σου εις τους αιώνας, ότι δίκαιος ει επί πάσιν, οις εποίησας ημίν, και πάντα τα έργα σου αληθινά, και ευθείαι αι οδοί σου, και πάσαι αι κρίσεις σου αλήθεια, και κρίματα αληθείας εποίησας κατά πάντας, α επήγαγες ημίν… ότι εν αληθεία και κρίσει επήγαγες ταύτα πάντα, διά τας αμαρτίας ημών. ότι ημάρτομεν και ηνομήσαμεν αποστήναι από σου και εξημάρτομεν εν πάσι και των εντολών σου ουκ ηκούσαμεν, ουδέ συνετηρήσαμεν ουδέ εποιήσαμεν καθώς ενετείλω ημίν, ίνα ευ ημίν γένηται….» (Προσευχή Τριων Παίδων).


Υ.Γ.: Το παρόν δημοσιεύεται για να λάβουν γνώση της θεώρησής μας περί του δημοψηφίσματος όσοι μας το ζήτησαν και περιμένουν. Εκ μέρους μας δεν υπάρχει θέληση να ασπασθούν τη θεώρησή μας ούτε προτρέπουμε και υποδεικνύουμε τι να θελήσουν. Ως αυτεξούσιοι και λογικοί, με επίγνωση της υποστάσεώς τους και των δυνατοτήτων τους, μπορούν να κατευθύνουν τη θέλησή τους επωμιζόμενοι τις ευθύνες της επιλογής τους.      https://vasilinos.wordpress.com/2015/07/03/to-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%88%ce%b7%cf%86%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%bf%cf%85-%ce%bb%ce%b1%ce%bf%cf%85-dimopsifisma/