ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ.

Μετά τις εξελίξεις στην Καταλονία της Ισπανίας, επαναφέρουμε ολόκληρο το κείμενο του Αγαθάγγελου για τα γεγγονότα στην Ευρωπα'ι'κή ήπειρο,για να μπορέσει ο αναγνώστης να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Η Ελλάδα ήδη βρίσκεται σε περίοδο πολιτικών συγκυβερνήσεων (Κυβερνήται) με τους Τούρκους να αλωνίζουν σε Αιγαίο και Αν.Μεσόγειο,ενώ οι Ευρωπα'ί'κές χώρες έχουν ήδη στρατεύματα κατά μήκος των συνόρων με τη Ρωσία,υπό το φόβο Ρωσικής εισβολής.

Ή Ελλάς θά γίνη έκ νέου άπό τούς Τούρκους θέατρον ληστειών και καταστροφών. Οί Κυβερνηται και ό λαός θά εύρεθώσιν έν στενοχώρια. Ό εχθρός θά προχώρηση μέχρι τών Έξαμηλίων. Άλλ' έπειτα λαός τις ανατολικός θά έ'λθη προς βοήθειαν τών Ελλήνων, οϊτινες συνερχομένοι εις εαυτούς έκ τής ταραχής τής εισβολής θά εξέλθουν πανστρατιά και θά εκδιώξουν τούς Τούρκους, όχι μόνον έκ τής Ελλάδος, αλλά και εξ όλης τής Ευρώπης, οΐτινες Τούρκοι εύρίσκουσιν άσυλον μόνον εις Μέκκαν (Κόκκινην Μηλιάν). Ή δέ Κωνσταντινούπολις γίνεται έκ νέου πρω­τεύουσα τοϋ Ελληνισμού.

Ή Γαλλία θά καταστή δημοκρατία, αλλά δεν είναι στε­ρεά, ειμή δε όταν διεξαγάγη πολέμους αιματηρούς. Δεν θά βραδύνη νά ένωθή με την Βελγικήν, και άπό τής στιγμής ταύτης θά άρχίση πόλεμος κατά τοΰ πλούτου και τής ευ­γενείας. Θά ύπαρξη βασιλεία τής εργατικής τάξεως, αλ­λά ταχέως θά άνατραπή αύτη διά τοΰ πολέμου κατά τών ξένων Δυνάμεων. "Επειτα κόμμα συντηρητικόν ύφ' ού την έξουσίαν ή Γαλλία έσεται ευτυχής θά άνέλθη εις την αρ­χήν. Δεν θά ύπάρξωσι πλέον εις την χώραν ταύτην βασι­λείς. Πρίγκηψ τις θά καταβάλη έτι προσπάθειας τινάς διά νά άρπάση την βασιλικήν έξουσίαν, άλλ' ή άφρων έπιχείρησίς του θά τοϋ στοίχιση την ζωήν.

Ή Ισπανία και ή Πορτογαλία θά κατασπαραχθώσι δι' αιματηρών άγώνων. Δεν θά ευρέθη πλέον εκεί ίχνος νόμου και τάξεως.

Τότε ή είρήνη θά επικρατήσει έκ νέου δι' άνθρώπου με­γαλοφυούς, τά δέ ονόματα Ισπανίας και ΙΙορτογαλίας θά συγχωνευθώσιν είς τήν δημοκρατίαν τών Πυρηναίων, ισχυρών κατά ξηράν και κατά θάλασσαν.

Έν τή Μεγάλη Βρεττανία ή πενία τής εργατικής τάξε­ως θά προβαίνη αυξάνουσα πάντοτε. "Ενεκα τρομερών πο­λέμων, οϊτινες θά διεξαχθώσιν έπι τής Ηπείρου, τό έμπόριον θά κατάπαυση και ή Αγγλική βιομηχανία θά πε­ριστολή δπερ θά εξώθηση είς τήν άπόγνωσιν τόν άγγλικόν λαόν. Ή οργή του θά έκραγή τότε έπι τών μεγάλων εργοστασιαρχών ών θά καΰσωσι  

τά εργοστάσια, οί δέ Ιρ­λανδοί ήμιθανεϊς έκ τής πείνης θά άναμιχθώσιν εις τό έρ­γον τοΰτο τής καταστροφής. Τέλος, μετά πολέμους εξω­τερικούς, επαναστάσεις εσωτερικός ή Αγγλία θά έπανέλθη εις τήν ήσυχίαν. ή δέ βασιλεία έν αυτή θά καταργηθή, αλλά βραδύτερον ή έν ταϊς άλλαις χώραις.

Έν Ιταλία μετά μεγάλους αγώνας οί Αυστριακοί θά έξαφανισθώσι διά νά μή έπανέλθωσι πλέον. "Ολα τά κρά­τη τής χώρας ταύτης θά συγχωνευθώσιν εις μίαν δημο­κρατίαν ίσχυράν, ής ή Ρώμη έ'σεται πρωτεύουσα. Ή δύναμις τοϋ Πάπα θά καταστραφή εκεί ώς πανταχού διά παντός και άνεγερθή έν αυτή Χριστιανική Εκκλησία παγ­κόσμιος δι' δλην τήν Εύρώπην.

Ή Γερμανία θά άποβή ομοίως θέατρον τρομερών γε­γονότων. Βασιλεύς τις τής χώρας ταύτης θά καλέση είς βοήθειάν του τούς λαούς τής Ασίας, τότε θά άρχίση φρι­κώδης σφαγή, καθ' ήν μήτε άνδρες, μήτε γυναίκες, μήτε παιδία, μήτε γέροντες θέλουσι διασωθη. Καθ' δν χρόνον τά γεγονότα ταϋτα θά διαδραματισθώσιν έν τή μεσημβρι­νή και τή δυτική Ευρώπη λαοί έτεροι θά νικήσωσι και θά διώξωσι τους βαρβάρους τούτους έκ τής Γερμανίας, άλλ' ολίγοι θά διαφύγωσι τον θάνατον. Μεγάλη πόλις τής χώ­ρας ταύτης όμοια πρός τήν άρχαίαν Βαβυλώνα θά καή. Θά καλύψωσι μέ άλας τό έδαφος έφ' ού εκείτο και ουδέν άνθρώπινον δν θά κατοίκηση πλέον έν αύτη. Τά στέμματα τών βασιλέοον τής χώρας ταύτης θά συντριβώσιν. ή δέ εξουσία των νά έκμηδενισθή. Μετά ταϋτα θά έ'λθη επίσης διά τόν Γερμανικόν λαόν ή ήμερα καθ' ήν θά όργανωθή εις δημοκρατίαν Ίσχυράν και ειρηνικήν.

Ή Πολωνία θά άναστηθή δι' ενός μεγαλοφυούς ανδρός, άλλ' ή βασιλεία αυτής θά είνε τρομερά, τά δέ ΰδατα τοΰ Βιστούλα έπι μακρόν χρόνον θά χρωματισθώσι μέ τό αίμα τών καταδυναστών της.

Πάντα τά έθνη τής Ευρώπης θά όπλισθώσι κατά τής Ρωσσίας. Ό Τσάρος θά συνάθροιση πάντας τους Εύρωπαίους και Ασιατικούς λαούς του. Οι εμπόλεμοι θά συναντηθώσιν έν άπεράντω τινί πεδιάδι. και εκεί έπι τρεις δλας ημέρας θά γίνει μάχη τρομερά, ήτις θά έχει ως αποτέ­λεσμα τήν νίκην τής Δύσεως κατά τών Ρώσσων.

Ή μάχη αύτη έσεται καθ' έαυτήν καί διά τά αποτελέ­σματα αυτής ή μεγίστη τών μαχών έξ οσων έγένοντο από καταβολής τοΰ κόσμου (αλλά θά είναι επίσης ή μάχη αυ­τή  ή τελευταία).

Κατά τό χρονικόν αυτό διάστημα άνατροπαι και επανα­στάσεις θά μεταβάλωσιν έν Ευρώπη τήν ένεστώσαν κατάστασιν, ή δέ Ελβετία, άφοΰ ύποστή παροδικόν τινα κλονισμόν, θά ένισχυθή έτι μάλλον και θά άποβή άσυλον τών καταδιωκομένων.

Οί φυγάδες θά συρρεύσωσιν εις τάς πόλεις αυτής και αυτοί οί εχθροί της έσονται ευτυχείς εύρίσκοντες έν αύτη καταφύγιον. Βασιλείς και πρίγκηπες θά προσέλθωσιν ϊνα 

ζητήσωσιν έκ τής γηραιάς Δημοκρατίας τών νεωτέρων χρόνον άσυλον από της οργής τών υπηκόων.

Τέλος πάντων ό ΙΘ' αιών θά ϊδη το τέλος όλων αυτών τών σκηνών τής έρημώσεως και ή βασιλεία της δικαιοσύ­νης θά έπεκταθή έφ' όλης τής γης. Δεν θά έρωτώσι πλέον. «Πόθεν κατάγεσαι» μήτε «τίς είσαι». Πάντες οί άνθρωποι θά άγαπώσιν αλλήλους ώς αδελφοί και ουδείς θά πιστεύη εαυτόν καλύτερον ή ίσχυρότερον τοϋ πλησίον του.