Δύο μοναχοί συνομιλούσαν για τη σωτηρία.

Δύο μοναχοί συνομιλούσαν για τη σωτηρία. Ο ένας έλεγε:

-Η ψυχή μου δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την σκέψη ότι κάποιος θα χαθεί αιώνια. Νομίζω πως ο Κύριος θα βρει τρόπο να τους σώσει όλους.

Ο άλλος απάντησε:

-Οι άγιοι Πατέρες λένε ότι ο Θεός μπορούσε να δημιουργήσει τον άνθρωπο χωρίς τη συνέργεια του, αλλά να τον σώσει χωρίς τη συμφωνία και τη συνεργεία του ίδιου του ανθρώπου είναι αδύνατο. Η σωτηρία και η απώλεια βρίσκονται στην ελευθερία του ανθρώπου.

Ο πρώτος:

-Νομίζω ότι ο Θεός με το πλήθος της αγάπης Του θα υπερβεί την αντίσταση του κτίσματος , χωρίς να καταλύσει την ελευθερία του.

Ο δεύτερος:

-Μου φαίνεται πως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ελευθερία του ανθρώπου είναι δυνητικά τόσο μεγάλη, που και στο επίπεδο του αιώνιου Είναι μπορεί να προσδιοριστεί αρνητικά απέναντι στο Θεό. Όσοι δεν το γνωρίζουν αυτό ή το λησμονούν ή τρέφονται με "ωριγενικό γάλα".

-Αλλά, πραγματικά, αυτό είναι μωρία!

-Ναι , μωρία.

Τι λοιπόν να κάνουμε;

-Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι, και εμείς πρέπει να σκεφτόμαστε τη σωτηρία όλων και να προσεύχομαστε για όλους . Αλλα ούτε η αποκάλυψη ούτε η πείρα μας μας δίνουν βάση να ισχυριστούμε ότι όλοι θα σωθούν.Η ελευθερία είναι μεγάλο δώρο, αλλά φρικτό.

Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ.
apantaortodoxias.blogspot.gr