Επιμέλεια: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ-΄΄Ποταμός΄΄
ο Σεραφείμ: Στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και στην Τουρκία αναφέρεται σε
σκληρή τοποθέτησή του ο Μητροπολίτης Πειραιώς Πειραιώς Σεραφείμ. Ο
Σεβασμιώτατος είναι ιδιαίτερα επικριτικός για τις κινήσεις του Τούρκου
Προέδρου και αποκαλύπτει τις πραγματικές του προθέσεις του.
Διαβάστε αναλυτικά την τοποθέτηση του Μητροπολίτη Πειραιώς:
Οι σκέψεις και η καρδιά των Πανελλήνων στους απαχθέντας αξιωματικούς που βρίσκονται εγκάθειρκτοι στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Ανδριανούπολης.
Όπως έχουμε επισημειώσει παλαιότερα η Τουρκία του Προέδρου Ερντογάν φαινομενικά και για προφανείς λόγους οικονομικής στήριξης και επειδή η Ευρώπη είναι μέγιστος επενδυτής στην Τουρκία και ταυτόχρονα άριστος καταναλωτής τουρκικών προιόντων, συντηρεί την δήθεν Ευρωπαική της προοπτική, ενώ σταθερά αρνείται την αποδοχή του Ευρωπαικού κεκτημένου. Μπορεί μεν κατά καιρούς να γίνονται σχετικές δηλώσεις, που συντηρούν το κλίμα χρηματοδότησης της Τουρκικής οικονομίας από το Ευρωπαικό Ταμείο με το δικαιολογητικό της προσαρμογής και της περιθάλψεως των προσφύγων, αλλά το ουσιώδες περίγραμμα της Τουρκίας του Ερντογάν καθορίζεται από την γνωστή ιδεοληψία του νεοθωμανισμού, του οποίου θεωρητικός υπήρξε ο αποπεμφθείς Πρωθυπουργός Καθ. Νταβούτογλου.
Μέσα στο κλίμα αυτό της παραπλάνησης, και του τακτικισμού, ο Ερντογάν το 2004 είχε χαρακτηρίσει την Ευρωπαική πορεία της χώρας του «ως προτεραιότητα και ένα κοινό τόπο για τη διευθέτηση διαφορετικών αντιλήψεων», δεδομένου ότι αυτή την άποψη τη συμμερίζονταν το 62% της Τουρκικής κοινής γνώμης. Όντως, η υποψηφιότητα για ένταξη της χώρας του στην Ευρωπαική Ένωση, ήταν η πιο σημαντική πρόκληση στην 554ετή ιστορία του Οθωμανικού και Τουρκικού Κράτους για ενσωμάτωση Ευρωπαικών προτύπων πολιτικής, οικονομίας και πολιτισμού. Εξαρχής όμως η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, αποτέλεσε αντιπερι-σπασμό για ένα άλλο σχέδιο, που εκτελούνταν σιωπηλά. Αντί της Ευρωπαικής ταυτότητας και του εξευρωπαισμού της Τουρκίας υλοποιείται ένα διαφορετικό σχέδιο. Όλες οι μεταρρυθμίσεις (δυτικοποίηση) της χώρας στοχεύουν στην ενδυνάμωση της εξωτερικής πολιτικής με το σκεπτικό της επαναφοράς της «δόξας» της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Την ύπαρξη ενός εναλλακτικού σχεδίου είχε ανακοινώσει ο Ερντογάν από τα χρόνια που διετέλεσε Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης (1994-1998). Βασιζόμενο σ΄ αυτό το σκεπτικό, το κόμμα του, «Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη», ξεκίνησε μια σειρά μεταρρυθμίσεων με στόχο την δημιουργία ενός Νεο-Οθωμανικού κράτους, το οποίο θα βασίζεται στην Ισλαμική θρησκεία. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές εμπεριέχουν στοιχεία της θεωρίας εξευρωπαισμού, με τη σημαντικότατη διαφορά ότι, αντί για εμφύσηση των Ευρωπαικών θεσμών και δομών, συγκροτείται μια διαφορετική ταυτότητα, που βασίζεται στο Ισλάμ και το Νεο-Οθωμανικό τρόπο, που πρέπει να γίνονται τα πράγματα. Tο εν λόγω μεταρρυθμιστικό σχέδιο περιλαμβάνει ρητορική, πολιτικές και δομικές αλλαγές και τέλος ενσωμάτωση των αλλαγών στην καθημερινότητα των Τούρκων πολιτών. Στη μεταρρύθμιση αυτή σημαντικό ρόλο έπαιξε και συνεχίζει να παίζει η ρητορική του, η οποία είναι συνδεδεμένη με την διαδικασία μάθησης ή αλλιώς επανεκπαίδευσης της κοινής γνώμης στο νέο ιδεολογικό και δομικό-οργανωτικό του πλαίσιο.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του, όπου (αυτο) ανακηρύσσεται φυσικός κληρονόμος της επανασύστασης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, όπως και ο χαρακτηρισμός της μετανάστευσης ως μέσου κατάκτησης και επέκτασης του Ισλάμ (Hijrah). Παράλληλα, σε μια άλλη ομιλία του δεν δίστασε να αναφέρει ότι η «ελευθερία και η δημοκρατία δεν έχουν αξία στην Τουρκία». Η ρητορική του αυτή ήρθε να προστεθεί σε μια ήδη τεταμένη κατάσταση για την Τουρκική κοινωνία, που, ως φάνηκε, ήδη από τα μέσα του 2016 οδηγούνταν σε σκοτεινές ατραπούς.
Επομένως, το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016 αποτέλεσε μια σημαντική απόδειξη για την πρόοδο της μεταρρυθμιστικής προσπάθειάς του. Σημείο αναφοράς το γεγονός ότι περισσότεροι από 80.000 Ιμάμηδες καλούσαν στο όνομα του Κορανίου και μέσω προσευχών (Άζαν) τους πολίτες στους δρόμους κατά της απόπειρας του πραξικοπήματος. Αυτά αποδεικνύουν την ύπαρξη εναλλακτικών διοικητικών δομών, που βασίζονται στη θρησκεία, και όχι στο κοσμικό κράτος. Ως εκ τούτου, η αποτροπή του πραξικοπήματος, όπως αυτή έγινε (μέσω των θρησκευτικών δομών), έστειλε το μήνυμα ότι οι νέες Νέο-Οθωμανικές δομές έχουν περιέλθει σε κατάσταση ωρίμανσης και είναι πλέον λειτουργικές.
Η κατάσταση αυτή, που οδήγησε στο πρόσκαιρο μέχρι χθες πάγωμα της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, μπορεί να θεωρηθεί συνεπακόλουθο της Νέο-Οθωμανικής αναβίωσης. Μιάς αναβίωσης, που συμπεριλαμβάνει Οθωμανικούς θεσμούς και πρακτικές, που εξ ορισμού είναι ασύμβατες με τους Ευρωπαικούς θεσμούς και δομές.
Η αναβίωση αυτή, επίσης, εξηγεί την αμφισβήτηση από την πλευρά του της Συνθήκης της Λωζάνης. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε, «η Λωζάνη δεν είναι μια συνθήκη, που δεν μπορεί να συζητηθεί. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα ιερό κείμενο. Και φυσικά θα τη συζητήσουμε» . Η δήλωση αυτή αφενός επιβεβαιώνει την γενική φιλοσοφία αμφισβητήσεων από τη μεριά του, σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, και αφετέρου αναφέρει ότι όλα τα μη ιερά κείμενα υπόκεινται σε αμφισβήτηση. Δεδομένων των ανωτέρω, μπορεί κάποιος να συμπεράνει ότι η υποψηφιότητα της χώρας του είναι τελικά ένα μέσον για την αποκόμιση οικονομικών ωφελημάτων, παρά μια αυτόβουλη επιλογή για δυτικοποίηση. Ο προορισμός του είναι πάντα η δημιουργία μιάς Νέο-Οθωμανικής ταυτότητας και αυτοκρατορίας. Ήδη η επίθεσή του στους Κούρδους του Αφρίν, και η επεκτατική του πολιτική στο Αιγαίο μέσω της αμφισβητήσεως διεθνών Συνθηκών και του Status, καθώς και η προσπάθειά του να εμφανισθεί ως ο παγκόσμιος προστάτης του Ισλάμ το αποδεικνύει περίτρανα. Πρόσφατο είναι το ταξείδι του στις σκληρές Ισλαμικές χώρες της Βορειοδυτικής Αφρικής και τα όσα εκεί δήλωσε για την παγκόσμια επικράτηση του Ισλαμικού κοσμοειδώλου.
Επομένως η Τουρκία του σημερινού προέδρου Ερντογάν, μεταβάλλεται σε ένα καθεστώς με πρόταγμα το Ισλαμικό πολιτικοθρησκετικό κοινωνικό status και ο ίδιος ονειρεύεται να αναγνωρισθεί σαν «Χαλίφης» του παγκόσμιου Σουνιτικού Ισλάμ.
Μέσα στα πλαίσια αυτά, εντείνει τις παρενοχλήσεις του απέναντι στην χώρα μας που γίνονται τρομακτικά επικίνδυνες, όπως ο διεμβολισμός στην περιοχή των Ιμίων του σκάφους της Ελληνικής ακτοφυλακής και η αρπαγή στην Ελληνοτουρκική μεθόριο των περιπολούντων Ελλήνων αξιωματικών, που ήταν ασφαλώς μεθοδευμένη, όπως αποδεικνύεται από την συνέχεια και τις απερίγραπτες τραγικές στιγμές των δύο Ελλήνων που οδηγούντο σιδηροδέσμιοι, σαν εγκληματίες, στην δήθεν ανεξάρτητη Τουρκική Δικαιοσύνη.
Όσοι γνωρίζουν από την επικρατούσα μέχρι σήμερα κατάσταση, στην ελληνοτουρκική μεθόριο του Έβρου και τις εξόχως φιλικές σχέσεις μεταξύ των συνοριοφυλάκων των δύο χωρών αντιλαμβάνεται ευχερώς την μεθόδευση του καθεστώτος Ερντογάν. Συμπληρώνονται σήμερα 27 ημέρες από την κράτηση των δύο Ελλήνων αξιωματικών που βρίσκονται στην καρδιά, την σκέψη και την προσευχή όλων των Ελλήνων στα μήκη και πλάτη του πλανήτη και παρά τις αξιόλογες σχετικές προτροπές για άρση της ανήθικης και παράνομης αρπαγής τους, της Ευρωπαικής ηγεσίας, του ΟΗΕ και του ΝΑΤΟ όπως απεδείχθη και από την χθεσινή συνδιάσκεψη Τουρκίας και ΕΕ στην Βάρνα της Βουλγαρίας, ο σχεδιασμός του καθεστώτος Ερντογάν δεν αλλάζει.
Επομένως, η λύσις του σοβαρωτάτου αυτού προβλήμα-τος, όπως αποδεικνύεται δεν μπορεί να επαφίεται πλέον εις την βούληση των διεθνών Οργανισμών και συσχετισμών, αλλά θα πρέπει η Ελληνική Πολιτεία, δυναμικά να αποφασίση να ανακόψη τις ιδεοληψίες και το θράσος του προέδρου Ερντογάν και ένα τέτοιο πρόσφορο μέτρο θα ήταν να σταλή άμεσα μια διακοίνωση στην Τουρκική κυβέρνηση, ότι εντός 24 ωρών θα απελευθερωθούν οι παρανόμως κρατούμενοι Έλληνες αξιωματικοί, διότι άλλως η Ελλάς καταργεί άμεσα τα δύο προξενεία Της σε Ανδριανούπολη και Σμύρνη, που ελλείψει ομογενών είναι ουσιαστικά άνευ αντικειμένου και καλεί την Τουρκία, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο να πράξη το ίδιο κατ’ αναλογίαν και αντιστοιχίαν, με τα Τουρκικά προξενεία Κομοτηνής και Ρόδου, για να εφαρμοσθή αυθωρεί η γνωστή τουρκική παροιμία: «Το άλογο του Χότζα στήλωσε τα πόδια και ο Χότζας άρχισε τους τεμενάδες»!!!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ.
vimaorthodoxias.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου