Η αρχή της αρρώστιας της Ευρώπης είναι η έλλειψη σεβασμού των σαρκικών και των πνευματικών γονέων. Γι’ αυτό το λόγο δεν βλέπει τίποτε θεϊκό, τίποτε ουράνιο. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς.

Ο εικοστός αιώνας είναι ο πιο άρρωστος αιώνας της Ευρώπης
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Ο καμπούρης άνθρωπος δε βλέπει τον ουρανό, αλλά τη γη. Εκείνον τον καιρό υπήρχε μία κυρτωμένη γυναίκα. Δεκαοκτώ χρόνια το κεφάλι της έμοιαζε να είναι ενωμένο με τα γόνατα της και το μόνο που μπορούσε να βλέπει ήταν η σκόνη της γης. Ανέπνεε τη σκόνη και όλη την οσμή του χώματος. Ο Χριστός τη λυπήθηκε και της φώναξε: Γυναίκα απαλλάσσεσαι από την αρρώστια σου. Έβαλε πάνω της τα χέρια και αμέσως εκείνη ορθώθηκε και δόξαζε τον Θεό (Λουκ η’ 12-13)

Η σύγχρονη ερμηνεία: Από όλες τις ηπείρους στον κόσμο η Ευρώπη περισσότερο μοιάζει με την κυρτωμένη γυναίκα. Μοιάζει με κυρτωμένη γυναίκα από τότε που οι αρχιερείς της, χωρίς τη γνώμη και τη θέληση των λαών της, αποσχίστηκαν από την αληθινή Εκκλησία του Χριστού, που βρίσκεται στην Ανατολή. Από τότε οι λαοί της Ευρώπης ξεκίνησαν όλο και περισσότερο να κυρτώνουν και να σκύβουν το κεφάλι στη γη. Ο εικοστός αιώνας είναι ο πιο άρρωστος αιώνας της Ευρώπης, επειδή σ’ αυτόν τον αιώνα το κεφάλι της κατέβηκε τόσο χαμηλά που ενώθηκε με τα γόνατα της. Γι’ αυτό το λόγο μπροστά στα μάτια αυτών των ανθρώπων υπάρχει μόνο το χώμα και μπροστά στη μύτη τους υπάρχουν μόνο οι μυρωδιές της γης. Όταν τους μιλάς για τον ουρανό, τους μιλάς για κάτι που αυτοί δεν μπορούν να δουν. Επειδή όλη η ύπαρξη τους είναι τόσο κυρτωμένη, που το μόνο που μπορούν να δουν είναι ότι βρίσκεται κάτω, στο χώμα, στη γη και κάθε τι που βρίσκεται πιο χαμηλά από τον άνθρωπο.
Η Ευρώπη βλέπει τα πάντα από τη γωνία της κυρτωμένης γυναίκας. Πρέπει να την κρίνουμε βλέποντας την έτσι. Από αυτή τη γωνία της κυρτωμένης γυναίκας, η οποία δεν βλέπει το φως αλλά τη γη, ανέπτυξε η Ευρώπη την επιστήμη, την τέχνη, την οικονομία, την πολιτική, και όλη τη ζωή του άνθρωπου την προσωπική και την κοινωνική. Το βλέμμα της ήταν καρφωμένο στη γη. Έτσι όλα τα εξήγησε με βάση τη γη και το χώμα. Μόνο τη γη έβλεπε και μόνο για τη γη αγωνίστηκε. Άκουγε μόνο τη γη και για αυτό η επιστήμη της εξελίχτηκε σύμφωνα με τον ήχο της γης.
Οι άνθρωποί της αισθανόταν μόνο την οσμή της γης και αυτή η οσμή νίκησε τις ουράνιες ευωδίες. Ο νους του ανθρώπου εξέτασε εκείνο που το μάτι έβλεπε, εκείνο που το αυτί άκουγε και εκείνο που η μύτη μύριζε. Ανήκε δηλαδή στο χώμα και μόνο στο χώμα. Ο νους της κυρτωμένης γυναίκας ανακάλυψε εκατοντάδες μηχανήματα, για να ερευνήσει τη γη. Ερεύνησε τα φυτά, τις ρίζες των φυτών, τα σκουλήκια, τα μεγάλα, τα μικρά και τα πιο μικρά, τα ορατά και τα αόρατα. Η κυρτωμένη γυναίκα εφοδίασε τα μάτια της με μικροσκόπια, για να βλέπει τα πάντα που υπάρχουν μέσα στη γη. Όλα τα είδε και όλα τα έμαθε και κατέληξε πως δεν υπάρχει τίποτε άλλο έκτος από σκουλήκια και πως ο άνθρωπος δεν είναι παρά μόνο ένα σκουλήκι ανάμεσα στα άλλα. Μέχρι εκεί μπορούσε να δει η κυρτωμένη γυναίκα και όχι περισσότερο. Για να βλέπει η κυρτωμένη γυναίκα περισσότερο, θα έπρεπε να είναι ορθωμένη με το κεφάλι στραμμένο στον ουρανό και με το μυαλό στραμμένο σ’ ένα ανώτερο κόσμο.
Ο ανώτερος αυτός κόσμος είναι η αγιασμένη Ιερουσαλήμ στην οποία κατοικεί ο ευλογημένος στρατός του Κυρίου, ιεραρχημένος αρμονικά. Αυτός ο στρατός αποτελείται από τα Σεραφείμ και τα Χερουβείμ, τους Αρχαγγέλους, τους Αγγέλους, τους ατέλειωτους δικαίους και ενάρετους. Η καμπουριασμένη γυναίκα, όλη αυτή την ουράνια Ιερουσαλήμ, όλο αυτόν τον πνευματικό κόσμο, που υπάρχει πάνω από τον άνθρωπο δεν μπορεί να τον δει. Βλέπει μόνο αυτό που βρίσκεται πιο κάτω από εκείνη. Με κανένα τρόπο δεν μπορεί να δει ότι είναι πιο ψηλά από εκείνη. Γι’ αυτό το λόγο όλα όσα σκέφτηκε, όσα έχτισε τους τελευταίους αιώνες τα έχτισε στην άμμο, στην σκόνη, στη γη, στη λάσπη. Όποιος κοιτάξει μέσα από αυτήν την οπτική την πρόοδο της Ευρώπης, μετά το σχίσμα των Εκκλησιών, θα τα καταλάβει όλα. Όπως ο ψαράς που βγαίνει από ποτάμι, που είναι γεμάτο λάσπη, μυρίζει λάσπη έτσι και ο ευρωπαϊκός πολιτισμός με την επιστήμη του, με τη φιλοσοφία του, την τέχνη του, αποπνέει λάσπη, μυρίζει όπως μυρίζει η γη, σαν σκόνη. Ο Χριστός είναι ο μοναδικός γιατρός για τη θεραπεία της αρρώστιας της
Ο λόγος, η αιτία της αρρώστιας της κυρτωμένης Ευρώπης είναι η καταπάτηση του θεϊκού νόμου. Η κυρτωμένη Ευρώπη καταπάτησε το νόμο του Θεού. Η έλλειψη σεβασμού προς τους γονείς είναι ένας λόγος. Τίποτε ο Θεός δεν τιμωρεί τόσο πολύ όσο τις αμαρτίες των παιδιών απέναντι στους γονείς τους, επειδή αυτό είναι αμαρτία απέναντι στον ουράνιο Πατέρα. Ο Κύριος ευλόγησε εκείνους που σέβονται τους γονείς τους, τον πατέρα και τη μητέρα τους, οι οποίοι είναι σύμβολο του ίδιου του Θεού και αναθεμάτισε εκείνους που χλευάζουν τους γονείς τους. Έτσι συνέβη και με τον Χαμ, το γιό του Νώε, που τιμωρήθηκε, επειδή χλεύαζε τον πατέρα του, τον Νώε.
Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, αυτό είναι το κέντρο και η καρδιά όλων των εντολών του Θεού. Όποιος δε σέβεται τον πατέρα του και τη μητέρα του, τους οποίους έχει μπροστά του, πως θα σεβαστεί τον Θεό και Πατέρα του τον οποίο δεν βλέπει;
Η αρχή της αρρώστιας της Ευρώπης είναι η έλλειψη σεβασμού των σαρκικών και των πνευματικών γονέων. Από τότε άρχισε να βγάζει καμπούρα στην πλάτη όπως η καμήλα και από τότε το κεφάλι της ενώθηκε με τα γόνατα της. Γι’ αυτό το λόγο δεν βλέπει τίποτε θεϊκό, τίποτε ουράνιο.
Αδερφοί μου, προσέξτε και ας μάθετε να σέβεστε τους γονείς σας. Αυτή είναι βασική εντολή του Θεού, ο στυλοβάτης των υπόλοιπων εντολών. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου για να είσαι καλά και να ζήσεις πολλά χρόνια στη γη. Και εμείς με τη λογική του Ευαγγελίου συμπληρώνουμε: Τίμα τον πατέρα και τη μητέρα σου για να κληρονομήσεις τη βασιλεία του Πατέρα σου του Ουράνιου, του Οποιου η εξουσία δεν θα έχει τέλος. Αμήν.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς «Μέσα από το παράθυρο της Φυλακής, μηνύματα στο λαό» Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη»

***

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

«Κύριος κραταιός και δυνατός, Κύριος δυνατός εν πολέμω ».

Ώ, μακάρι για το ανθρώπινο γένος, να μετανοήσουν όλοι και να γίνουν όλοι νικητές! Αλλά όμως αν και τίποτα από αυτό δεν είναι ευκολότερο και σωτήριο, οι σημερινοί άνθρωποι σε κάθε περίπτωση θα επέλεγαν εκείνο πού είναι δυσκολότερο και πιο θανάσιμο.
Και θα έρθει, στρατηγέ μου, το πιο δύσκολο και πιο θανατηφόρο, κι εσείς έχετε αρκετούς λόγος να ανησυχείτε για την πατρίδα σας, αν και όχι λιγότερους απ’ ότι έχουμε οι υπόλοιποι για τις δικές μας. Αφού ο λαός στην Αμερική έχει μεγάλη έπαρση για τη νίκη στον Παγκόσμιο Πόλεμο και άρχισε να κοιτάζει την Ευρώπη όχι με συμπόνια, αλλά με περιφρόνηση. Και την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο. Και αυτοί πού είναι περιφρονημένοι συνήθως νικούν αυτούς πού τους περιφρονούν.
Και ενώ στους υπόλοιπους νικητές του πολέμου η έπαρση του νικητή μαλάκωσε με τη φτώχια, στην Αμερική η έπαρση για τη νίκη δυνάμωσε τον πλούτο. Αλλά όταν το μπουλντόκ δαγκώνει το βουβάλι, το βουβάλι θα πέσει έξαλλο από την πληγή. Ο πόλεμος δεν είναι αναγκαίο να ξεκινήσει από εκεί πού προς στιγμή πιστεύουν οι άνθρωποι ότι θα ξεκινήσει. Πολλά παλιά ηφαίστεια μόνο καπνίζουν, κάποια νέα απότομα εμφανίζονται. Πριν αρχίσει η γενικευμένη πυρκαγιά του πολέμου θα υπάρξουν μερικές φοβερές μονομαχίες ή και τριπλές μάχες ανάμεσα στους λαούς. Αλλά πολλές από αυτές τις νίκες θα είναι πύρρειος νίκη, εντελώς όμοιες με τις ήττες, όταν υπολογιστούν όλες οι συνέπειες τους.
Απ’ όλα όσα εκθέσαμε είναι ξεκάθαρη ή διδασκαλία:
α. Ότι στο μελλοντικό πόλεμο θα υποφέρουν πιο πολύ οι λαοί πού θα βρεθούν με μεγαλύτερη υπερηφάνεια έναντι του Θεού.
β. Ότι η νίκη στο μελλοντικό πόλεμο θα κατοχυρωθεί με τη μετάνοια και την επιστροφή στο Χριστό.
γ. Ότι αν ούτε ένας χριστιανικός λαός δε μετανοήσει και δεν επιστρέψει στο Χριστό ως κέντρο της ψυχής του και της ζωής του, η νίκη θα δοθεί από το Θεό στους ασιατικούς και μη χριστιανικούς λαούς.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Πόλεμος και βίβλος ,εκδόσεις Παρρησία

Ωδή γ΄. Ουκ έστιν Άγιος, ως Συ Κύριε.

Ούτος εν άρμασι πολλοίς, και εν πλείοσιν ίπποις, αλλ’ ημείς ο λαός Σου, εν ονόματι τω Σω επικαλούμεθα νυν, και βοώμεν· σώσον ημάς Δέσποινα.
Στρατός βαρβάρων αθροισθείς, εξ εθνών των αθέων πυρ και βλέπων και πνέων, χαίρων φόνοις και σφαγαίς, και πόλεμον συγκινεί τοις Σοίς δούλοις, Δέσποινα βοήθησον.

Ωδή δ΄. Χριστός μου δύναμις.

Ρομφαίαν έκχεον Αγνή, και σύγκλεισον πάντων των εναντίων των νυν ημάς καταπολεμούντων εχθρών, καταπολέμησον εχθρούς τη ισχύι της πρεσβείας Σου.
Αισχύνης πλήρωσον εχθρών τα πρόσωπα, και πολλής ατιμίας και εντροπής, και αποστραφήτωσαν εις τα οπίσω ψαλμικώς κενοί, Δέσποινα και άπρακτοι.

Ωδή ε΄. Τω θείω φέγγει Σου Αγαθέ.

Μη παραδώης χερσίν εθνών την κληρονομίαν Σου Αγνή, μη ποτε είπωσι, που εστίν η Θεογεννήτωρ, η επεποίθεισαν, αλλά άθραυστον την ποίμνην Σου διατήρησον.

Ωδή θ΄. Θεόν ανθρώποις ιδείν αδύνατον.

Ως τείχος άρρηκτον και απόρθητον, Χριστιανών ως πρόβολος, και πύργος αχείμαστος, των δεινών και αθέων φρυάγματα, και την κορυφουμένην τυράννων έφοδον, και τας των βαρβάρων απειλάς Αγνή διάλυσον.
Υφάπλωσόν μοι την σκέπην Δέσποινα, ως φωτεινήν νεφέλην, και την πόλιν Σου σκέπασον, και αγκάλαις εν αίς ηγκαλίσω Χριστόν εναγκαλισαμένη, ταύτην απόρθητον τήρησον, ονόματι τω Σω κεκαυχωμένην αεί.
iconandlight.wordpress.com