Κύριε, φώτισον μου το σκότος!

Γράφει η Νίκη Τσάγγου στην Romfea.gr
Κλινική ψυχολόγος και θεολόγος

---

Εάν ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς είπε αυτή την κουβέντα, η οποία συνοψίζει τον πυρήνα της προσευχής του, αναρωτιέται κανείς σήμερα τι πρέπει να έχει η δική του προσευχή, του κάθε πιστού, που αποκλείστηκε από την Θεία Κοινωνία, χωρίς να το θέλει ο ίδιος, να το εννοεί, η ακόμη και να συμφωνεί με την υγειονομική διαχείριση που έγινε, με τον τρόπο που έγινε, διότι αποδείχθηκε πως υπήρχαν πολλοί άλλοι τρόποι!

Η αλήθεια λοιπόν είναι αυτή: υπάρχουν ιερείς που κοινώνησαν και κοινωνούν κόσμο κρυφά, ακόμη και σήμερα. Το δημοσιεύουν οι ίδιοι.

Υπάρχουν «βολεμένοι» χριστιανοί που δεν στερήθηκαν της ευλογίας του ναού και της θείας μετάληψης ακόμη και την μεγάλη εβδομάδα, το ομολογούν οι ίδιοι, κι αυτοί που εκδιώχθηκαν από τους ιερείς και αποδιώχνονται ακόμη και σήμερα, διότι καθώς δεν είχαν την κάλυψη του οικείου μητροπολίτη, φοβήθηκαν τα περιπολικά της αστυνομίας που εκτελούσαν εντολές, όργανα της τάξης που λειτουργούσαν κι αυτοί κατά συνείδηση.

Άλλοι με υπερβάλλοντα ζήλο, κι άλλοι κάνοντας τα στραβά μάτια, με μεγάλη ανεκτικότητα που τους τιμά!

Όλη την μεγάλη εβδομάδα αρχιερείς και ιερείς βγαίνανε στην ωραία πύλη και πριν την μεγάλη είσοδο ζητούσαν την συγχώρεση του λαού, που έλλειπε: τα καθίσματα ήταν άδεια, οι ψυχές τα είχαν... χαμένα, ο νούς εσκοτισμένος!

Άδεια καθίσματα μπροστά στις κάμερες, όπου υπήρχε απευθείας μετάδοση, διότι κάποτε σε κάποιες περιστάσεις ήταν γεμάτα από κόσμο πιστό, πίσω από την κάμερα, που περίμενε να μετάλάβει Χριστό την Ανάσταση η την M. Πέμπτη!

Η Eκκλησία του Χριστού ως θέατρο παραλόγου. Δηλαδή ως μη Eκκλησία.

Μέχρις στιγμής βλέπουμε μια διαχείριση ανάλογα με το φιλότιμο που έχει ο καθένας πιστός, κληρικός, πολιτικός, γιατρός, νομικός, αρχιερέας, να ομολογήσει Χριστό, δηλαδή να πιστοποιήσει διωγμό.

Όμως νομίζω πως αξίζει, να σταθούμε με προβληματισμό μπροστά στον θεσμό που λέγεται Ιερά Σύνοδος, δηλαδή το ανώτατο όργανο της Eκκλησίας το οποίο έχει πάθει, μια αγκύλωση θαρρείς γραφειοκρατικού τύπου.

Ενώ οι Aρχιερείς εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό, λειτουργούν και συμπεριφέρονται, ο καθένας κατά την γνώμη του.

Άλλοι φοβούνται, άλλοι δεν φοβούνται, άλλοι σε λίγο θα πάνε στο δικαστήριο επειδή κοινώνησαν φανερά μπροστά στην κάμερα, έβγαλαν σε λιτανεία τον Άγιο Σπυρίδωνα που μίλησε με την νεκρή κόρη του κι αυτή του απάντησε για ένα πρακτικό ζηττημα από τον άλλο κόσμο, κι εμείς ο πιστός λαός, περιμένουμε να δούμε το πρόσωπο της Εκκλησίας!

Άλλοι ανοίγουν τις πόρτες των ναών σαν αντάρτες, ενώ κάνουν το αυτονόητο, και όλοι μαζί δεν ζητούν να συναντηθούν, ν ανταμώσουν διότι αυτό η απόπειρα συμπόρευσης, θαρρείς και θα έχει κόστος!

Περιμένουμε να δούμε τι απέγινε η δεινή εμπειρία της μέσα στους αιώνες, να είναι οργανωμένη με ιεράρχηση, με τυπικό, με κανόνες με δίκαιο εκκλησιαστικό, με Οικουμενικές Συνόδους, κυρίως όπως και το ίδιο το όνομα του θεσμού διατείνεται Συνοδός με συμπόρευση, κοινή ομολογία πίστης ενότητας στ' Όνομα της Αγίας και Αδιαιρέτου Τριάδας δηλαδή Πίστη πάνω στην βάση της Αγάπης Χριστού.

Γιατί λοιπόν δεν συναθροίζονται, ώστε εν μετανοία, να μιλήσουν μεταξύ τους, να συνδιαλλαγούν για μια κοινή γραμμή που θα στηρίζει όλους μαζί και τον καθένα χωριστά κι από κει ολόκληρες υγειονομικές (αλλά και εκλογικές) περιφέρειες της χώρας...

Δεν κατανοούν πως χάθηκε πολύτιμος χρόνος, πως δεν χρειάζεται η Εκκλησία συμμόρφωση, μάσκες, γάντια, και αντισηπτικά τερτίπια.. αλλά καθαρά λόγια και κυρίως αποφασιστικότητα, τέλος μιας αναβλητικότητας που χαρακτηρίζει μόνο την ψυχαναγκαστική νεύρωση (γνωστή για την ιδεοληψία και τα τελετουργικά αέναης απολύμανσης) όλως παραδόξως!

Δεν είναι καιρός να σταματήσουν να υπεραμύνονται της Θείας Κοινωνίας, να εξανίστανται, εναντίον πολιτικών, επιστημόνων, αλλά να μην καταφέρνουν να κοινωνήσουν άφοβα, όλοι μαζί τον κόσμο που το επιθυμεί και το έχει ανάγκη;

Άγιοι πατέρες, 1/3 χρειάζεται μόνο να καταθέσει αίτημα, ούτε αυτό δεν υπάρχει, ούτε σαν φύραμα, που θα επιφέρει την ποθητή ζύμωση ιδεών και θέσεων, ώστε να δει ο κόσμος το Πρόσωπο της Εκκλησίας, να απεικονίζει τον Χριστό;

Διαφορετικά μέλη ίδιου σώματος να συνεργάζονται αρμονικά, ώστε να εξυπηρετηθεί αυτό το ταλαιπωρημένο σώμα που λέγεται λαός πιστών Ελλήνων!

romfea.gr