Διονύσης Μακρῆς : Γέροντας Βασίλειος Καυσοκαλυβίτης: Χρόνο µὲ τὸν χρόνο θὰ δυσκολεύουν τὰ πράγµατα.

Χάσαμε οἱ Ἕλληνες τὴν ταπείνωση καὶ κλυδωνιζόμαστε στὰ κύματα τῆς ἀποστασίας.

Γράφει ὁ Διονύσης Μακρῆς

Kαλὴ χρονιὰ γέροντα. Πολύχρονος, ὁ Θεὸς νὰ σᾶς στηρίζει γιὰ νὰ στηρίζετε καὶ ἐμᾶς! Εἰρήνη, ὑγεία καὶ εὐτυχία ἂς συνοδεύουν τὸ νέο ἔτος. Καλὴ χρονιὰ σὲ ὅλους, εἶπε ἡ Ἀλεξάνδρα κατὰ τὴν πρώτη καθιερωμένη συνάντηση ποὺ εἶχαν τὰ πνευματικά του παιδιὰ μὲ τὸν γέροντα Βασίλειο Καυσοκαλυβίτη στὶς ἀρχὲς τοῦ 2012, ἀμέσως μετὰ τὰ Χριστούγεννα!

Ὁ γέροντας τῆς χαμογέλασε καὶ δὲν ἀνταπέδωσε τὶς εὐχές. Σηκώθηκε ἔκανε τὸν σταυρό του καὶ ἄρχισε νὰ λέγει τὴν προσευχὴ «Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε…»! Στὸ τέλος δὲ τῆς προσευχῆς πρόσθεσε: «Κύριε, Κύριε μᾶς δίδαξες μὲ τὴ Γέννησή Σου καὶ τὴ ζωή Σου τὸ δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ στὴ σωτηρία, τὸ δρόμο τῆς ταπείνωσης καὶ ἐμεῖς ὑποκαταστήσαμε τὴν φάτνη μὲ τὶς νυχτερινὲς διασκεδάσεις καὶ τὶς κάθε λογῆς κραιπάλες. Κύριε, Κύριε μᾶς ἔδειξες τὸ Φῶς καὶ τὴν Ἀλήθεια καὶ ἐμεῖς ἐπιλέξαμε νὰ ζοῦμε στὸ σκότος καὶ τὸ ψεῦδος. Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, εἴθε ὁ νέος ἐνιαυτὸς νὰ καταστεῖ μονόδρομος τῆς μετανοίας μας ὡς πρόσωπα, ὡς κοινωνία, ὡς Ἔθνος! Εἴθε ἡ ταπείνωση νὰ γίνει τρόπος ζωῆς γιὰ νὰ ἀντιμετωπίζουμε τοὺς πειρασμούς, τὶς δοκιμασίες καὶ προπαντὸς τὶς παγίδες ποὺ συνεχῶς στήνει ὁ πονηρός»!

 -Ταπείνωση Ἀλεξάνδρα, ταπείνωση λείπει ἀπὸ τὴν πατρίδα μας. Χάσαμε τὴν ταπείνωση καὶ κλυδωνιζόμαστε στὰ κύματα τῆς ἀποστασίας.

Τὰ χρυσὰ νομίσματα, κοσμήματα, ἐνδύματα, ἀσήμια, διαμάντια καὶ τὰ πολύχρωμα φῶτα τῶν σατανικῶν ψευδαισθήσεων, ποὺ εἴθισται νὰ ἀνταλλάσσουν ὡς δῶρα οἱ χριστιανοί, οὐδεμίαν ἀξίαν ἔχουν, ἔμπροσθεν εἰς τὴν ταπείνωσιν, τὴν ἀληθή πίστη, τὴν εὐεργεσίαν καὶ τὴν ἀγάπην. Τί μᾶς διδάσκουν τὰ Χριστούγεννα; Μᾶς ὁρίζουν τὴν ὁδὸ τῆς πραγματικῆς εὐτυχίας, τῆς πραγματικῆς ὑγείας, δηλαδὴ τῆς ψυχικῆς, τὴν ὁδὸ τῆς ἀληθείας. Δὲν εἶναι τυχαῖο ποὺ οἱ Πατέρες μας ὅρισαν νὰ γιορτάζουμε τὴν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου, τὴν Περιτομὴ καὶ τὴν Βάπτιση στὸ τέλος  καὶ στὴν ἀρχὴ τῆς νέας χρονιᾶς. Τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἔτος βέβαια ἀρχίζει τὴν 1η Σεπτεμβρίου. Ἀπὸ τότε ἀρχίζει καὶ ἡ προετοιμασία τῶν χριστιανῶν μὲ μία ἀξιοθαύμαστη σειρὰ εὐαγγελίων, ποὺ ἀποσκοποῦν στὸ νὰ φθάσουμε στοῦ Χριστοῦ τὴ Γέννηση ἔχοντας καταφέρει νὰ μετατρέψουμε τὴν καρδιά μας σὲ φάτνη. Οἱ εὐαγγελικὲς αὐτὲς περικοπές, μαζὶ μὲ τὴν 40ήμερη νηστεία τῶν Χριστουγέννων, μᾶς προετοιμάζουν γιὰ τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς ἐνσάρκωσης τοῦ Θεοῦ. Γιὰ τὴν εἴσοδό μας στὸ φῶς καὶ τὴν ἀλήθεια, στὸ βασίλειο τοῦ Θεοῦ. Ἔχοντας εἰσέλθει στὸ βασίλειο τοῦ Χριστοῦ, ἀκολουθοῦμε τὴν ὁδὸ τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας, μέσα ἀπὸ τὸ τελετουργικὸ ποὺ ὅρισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ὁδηγεῖται στὴν Περιτομή, τὴν ὁποία ἑορτάζουμε τὴν 1η Ἰανουαρίου, μαζὶ μὲ τὸ Μέγα Βασίλειο. Καὶ ἀφοῦ βαδίσουμε στὴν ὁδὸ τῶν Μυστηρίων, φθάνουμε τὴν παραμονὴ τῶν Φώτων, ὅπου μὲ τὴ δύναμη τοῦ Σταυροῦ ἐξαγιάζουμε τὸν ἐξωτερικὸ καὶ ἐσωτερικὸ κόσμο μας. Εἴμεθα πλέον ἕτοιμοι νὰ δεχθοῦμε τὸν ἁγιασμὸ τῶν Θεοφανείων, νὰ βαπτισθοῦμε μαζὶ μὲ τὸν Κύριο, ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ πιὸ ταπεινοῦ ἀνθρώπου ποὺ ἀνέδειξε ἡ Οἰκουμένη, τοῦ ἐπίγειου ἀγγέλου Ἰωάννη Βαπτιστῆ. Καὶ  ἔτσι εἰσερχόμαστε στὸ βασίλειο τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴ συντροφιὰ τοῦ Παρακλήτου, τοῦ τρίτου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, ποὺ μᾶς εἰσαγάγει στὴν προσωπικὴ ἀναβάπτιση ἢ ἀναγέννηση ἐν πνεύματι καὶ ἀληθεία…

– Γέροντα, αὐτὰ γιὰ πρώτη φορὰ τὰ ἀκοῦμε. Προσωπικὰ δὲν γνώριζα ὅτι αὐτὲς οἱ ἡμέρες τῶν Χριστουγέννων ἀποσκοποῦν στὸ νὰ μᾶς δείξουν καὶ νὰ μᾶς εἰσάγουν στὸ Βασίλειο τοῦ Χριστοῦ.

– Καλέ μου Σάββα, τὸ ἑορταστικὸ αὐτὸ πανηγύρι γῆς καὶ οὐρανοῦ ὀνομάζεται καὶ ἅγιο Δωδεκαήμερο. Ἐ! βάλε σὲ κάθε ἡμέρα, ἕνα μήνα καὶ συμπληρώνεις τὸν χρόνο ὅλο…

– Αὐτὸ δὲν τὸ κατάλαβα γέροντα.

-Ἄκουσε Ἐλένη. Κάθε Βασίλειο, ὅπως καὶ κάθε χώρα ὁρίζει τοὺς κανόνες λειτουργίας, ὥστε ὅλα νὰ κυλοῦν ὁμαλά. Κάθε ἡμέρα τοῦ δωδεκαήμερου διδάσκει γιὰ τὸ πῶς πρέπει νὰ πορευόμαστε. Λόγου χάρη ὁ δίκαιος Ἰωσὴφ καὶ ἡ Παναγία παραλαμβάνουν τὸ Θεῖο Βρέφος καὶ φεύγουν στὴ γῆ τοῦ Χάμ, δηλαδὴ τὴν Αἴγυπτο.

Δὲν ἔφυγε γιὰ νὰ καταστεῖ πρόσφυγας ὁ Χριστός, ὅπως μερικοὶ ὑποστηρίζουν. Ἔφυγε λόγω τῆς πνευματικῆς πενίας ποὺ ταλάνιζε τὸ Ἰσραήλ… Πνευματικὴ πενία ποὺ προκαλοῦσε ἡ ἀποστασία ἀπὸ τὸν Θεό. Ἐξ Αἰγύπτου λοιπὸν ἐπανέρχεται γιὰ νὰ φέρει στὴ γῆ τῆς ἐπαγγελίας τὸν Νέο Ἰσραήλ, δηλαδὴ ὅλους ἐμᾶς…

Πῶ-πῶ πόσο ὡραία, τὰ ἔφτιαξε ὁ Κύριος. Ὁ παλαιὸς Ἰσραὴλ εἰσέρχεται στὴ γῆ τῆς ἐπαγγελίας, ὁδηγούμενος ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ. Ὁ νέος Ἰσραὴλ εἰσέρχεται στὸν Παράδεισο ὁδηγούμενος ἀπὸ τὸν Μονογενῆ Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, τὸν Σωτήρα Ἰησοῦ Χριστό.

– Γιατί ἡ Αἴγυπτος ὀνομάζεται γῆ Χάμ;

– Ὁ Χὰμ Ἐλένη ἦταν γιὸς τοῦ Νῶε. Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ κατακλυσμοῦ καὶ ἐνῶ ὁ κόσμος ὅλος χανόταν ὁ υἱὸς αὐτὸς τοῦ Νῶε ἦταν προσηλωμένος στὰ πάθη του, στὰ ἔνστικτά του, ἐπικεντρωμένος δηλαδή στὸν ἐγωισμό του. Ὅταν σταμάτησε ὁ κατακλυσμὸς ἦταν ὁ μόνος ποὺ τεκνοποίησε κατά τή διάρκεια του, προκαλώντας θλίψη στὸν πατέρα του Νῶε. Αὐτὸς κατοίκησε μὲ τὴν οἰκογένειά του στὴν Αἴγυπτο, ἡ ὁποία ὀνομάστηκε γῆ Χάμ. Μεταφορικὰ θὰ λέγαμε ὅτι ἡ Αἴγυπτος ταυτίζεται μὲ τὸ φυσικὸ νόμο, τὸν ὁποῖο ὀφείλουμε ὡς Χριστιανοὶ νὰ ξεπεράσουμε καὶ νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι στὸν πλανήτη ὁ μόνος νόμος ποὺ ὑπάρχει εἶναι ὁ θεῖος νόμος ἢ νόμος τοῦ Θεοῦ. Νὰ μὴν κάνουμε αὐτὰ ποὺ ὁρίζει ὁ πειρασμός. Ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς τὶς δοκιμασίες γιὰ νὰ τὶς ἀντιμετωπίσουμε. Ποιὸς ἅγιος ἁγίασε χωρὶς νὰ πειραχτεῖ καὶ μάλιστα μὲ πολλὲς δοκιμασίες; Κι ἐγὼ εἶχα πολλοὺς πειρασμούς. Θὰ σᾶς πῶ τί πειρασμὸ πέρασα μία φορὰ στὰ Καυσοκαλύβια. Μία ἡμέρα καθόμουν στὴ βεράντα τοῦ κελιοῦ μου. Ξαφνικὰ βλέπω μπροστά μου μία γυναίκα. Τί θέλει εἶπα αὐτὴ ἡ γυναίκα ἐδῶ τέτοια ὥρα; Ἐκείνη τὴν ὥρα δὲν σκέφτηκα ὅτι ἤμουν στὸ Ἅγιον Ὄρος. Ὁ πειρασμός σοῦ παίρνει τὸν λογισμὸ καὶ δὲν σκέφτεσαι τίποτε. Μόνο εἶπα τί θέλει αὐτὴ ἡ γυναίκα καὶ ποιὰ εἶναι; Μέσα ὅμως, δὲν ἔμπαινε γιατί εἶχα μπροστὰ στὴν πόρτα τὸν σταυρὸ καὶ δὲν μποροῦσε νὰ περάσει. Ἐγὼ μπῆκα μέσα καὶ σκεφτόμουνα ποιὰ εἶναι. Ἔκλεισα τὴν πόρτα γιὰ νὰ μὴν μπεῖ μέσα. Δὲν κατάλαβα τότε ὅτι φοβόταν τὸν σταυρό.  Καὶ τότε μοῦ εἶπε: «ἔλα ἔξω βγὲς γιά νὰ δεῖς τί καλὰ θὰ περάσουμε, ἔλα μὴν φοβᾶσαι. Καὶ ξαφνικὰ συνῆλθα καὶ εἶπα: Ἐ! πῶς μπῆκες ἐσὺ ἐδῶ; Ἐδῶ εἶναι Ἅγιον Ὄρος. «Ποιὸ Ἅγιο Ὄρος τί λὲς, ἔλα βγές». Μόλις τράβηξα τὸ σταυρό, χάθηκε, ἐξαφανίστηκε. Ἔχω τραβήξει πολλὰ τέτοια στὴν καλύβη μου, στὰ Καυσοκαλύβια.

Μία φορὰ σὲ περίοδο τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς ἀκολουθοῦσα αὐστηρὸ κανόνα ἄσκησης. (Σχεδὸν γυμνός, εἶχε μία ἁλυσίδα μεγάλη, βαριὰ καὶ δενόταν μ’ αὐτὴν σταυροειδῶς. Δὲν μποροῦσε νὰ κοιμηθεῖ ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁλυσίδας. Κι ἂν ξάπλωνε τὸν ἔκοβε ἡ ἁλυσίδα καὶ ξυπνοῦσε). Τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς βλέπω στὴ γωνία τοῦ δωματίου ἕναν μαῦρο γάτο. Ἀναρωτιέμαι καὶ λέω: «Μπὰ ποῦ βρέθηκε αὐτὸς ὁ γάτος ἐδῶ μέσα; Σταμάτησα τότε τὴν προσευχὴ καὶ ἀσχολούμουν μὲ τὸ γάτο. Τὸν παρατηροῦσα νὰ πλένεται μὲ τὰ πόδια του. Ἀσχολήθηκα μ’ αὐτὸν καὶ οὔτε κομποσχοίνι, οὔτε τίποτε. Ἐκεῖνος τότε μὲ πλησίασε καὶ προσπαθοῦσε νὰ πιάσει τὴ φούντα ἀλλὰ φοβόταν… Τότε κατάλαβα καὶ εἶπα: «Ἐσὺ τὴ δουλειά σου κι ἐγὼ τὴ δική μου δουλειὰ» Ἀρχίζω καὶ πάλι νὰ κάνω κομποσχοίνι. Καὶ ξαφνικὰ ἀκούω ἀνθρώπινη φωνὴ νὰ βγαίνει ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ γάτου: «Ἄσε αὐτὸ ποὺ ἔχεις στὸ χέρι καὶ ἔλα νὰ τὰ ποῦμε». Ναὶ εἶπα, θ’ ἀφήσω αὐτὸ καὶ θὰ πιάσω αὐτό. Κι ἔπιασα τὸ σταυρό. Μόλις τὸν εἶδε ἔγινε ἄφαντος, σκόνη. Φοβᾶται τὸ σταυρὸ πολύ. Μήν πέφτετε σάν τόν Χάμ στόν πειρασμό. Καρφώστε τά μάτια σας στόν σταυρό κι ὄλα θά γιατρεύονται…

-Γέροντα λέτε σ’ αὐτὸν τὸν χρόνο νὰ ἀρχίσουν τὰ γεγονότα;

– Μὰ ἤδη ἔχουν ἀρχίσει Γιῶργο, ἐδῶ καὶ καιρό!

Ἡ κρίση ἡ οἰκονομικὴ καὶ ὁ πόλεμος στὴ Συρία, μέρος τῶν γεγονότων εἶναι. Χρόνο μὲ τὸν χρόνο θὰ δυσκολεύουν τὰ πράγματα. Ὁ Ἀμερικάνος θέλει νὰ στριμώξει τὸ Ρῶσο ἀλλὰ τελικὰ θὰ τὴν πληρώσει ἀκριβά. Ἡ Ἀμερικὴ θὰ γίνει μερική…

Οἱ Ἕλληνες ἂν δὲν μετανοήσουν θὰ πληρώσουν βαρὺ τίμημα. Ἂν ὅμως πάρουν τὰ μάτια τους ἀπὸ τὶς τσέπες καὶ τὰ σηκώσουν πρὸς τὸν οὐρανὸ τότε θὰ εἶναι μικρὸ τὸ κακό.

Γι’ αὐτὸ παιδιά μου χρειάζεται νὰ πορευθοῦμε μὲ προσευχὴ καὶ νηστεία στὴν μόνη ἀλάνθαστη ὁδό, νὰ πατᾶμε σὲ στερεὸ ἔδαφος, στὸ χωράφι τῆς μετανοίας. Νὰ θυμάστε νὰ μὴν γογγύζετε ὅταν σᾶς εὔρη μία στεναχώρια, διότι διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ προσευχῆς, μετὰ ἀπὸ μεγάλη μπόρα ἔρχεται καὶ ἡ ὡραία γαλήνη. Νὰ θυμάστε ἀκόμη πὼς εἶναι καλύτερα νὰ συγκατοικεῖς μὲ ἕνα ἄγριο θηρίο, παρὰ μὲ ἄνθρωπο βλάστημο, μέθυσο, θυμώδη καὶ προπαντὸς ἄθεο! Τώρα οἱ ἄνθρωποι εἶναι μέσα σὲ ἕνα μεγάλο κόσκινο καὶ κοσκινίζονται. Κοντοζυγώνει ἡ ὥρα ποὺ θὰ καθαρίσει ἡ ἤρα ἀπὸ τὸ σιτάρι.

Ἡ πίστη καὶ μόνο ἡ πίστη στὸν Σωτήρα Χριστὸ θὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο. Πίστη ὅμως χωρὶς θεάρεστα καὶ φιλανθρωπικὰ ἔργα εἶναι νεκρή. Ἐσεῖς οἱ νέοι φροντίστε νὰ κάνετε ἀποθῆκες, τώρα ποὺ εἶστε νέοι καὶ ὑγιεῖς γιὰ νὰ ἔχετε στὸ γῆρας σας, ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ καὶ γιὰ νὰ προσφέρετε στὸν Θεὸ (ἀποθήκη προσευχῶν). Μὴ λησμονεῖτε νὰ πηγαίνετε τακτικὰ στὴν Ἐκκλησία. Αὐτὸς ποὺ δὲν πάει στὴν Ἐκκλησία καὶ δὲν ἐξομολογεῖται καὶ δὲν μεταλαμβάνει προετοιμασμένος εἶναι σὰν ἕνα ἐρείπιο, ποὺ μπαίνουν μέσα καὶ κατοικοῦν διάφορα ἄγρια ζῶα καὶ νυχτοπούλια. Ὁ χριστιανὸς ποὺ δὲν πηγαίνει στὸν πνευματικὸ εἶναι ὡσὰν ἀκυβέρνητο καράβι μέσα στὸ πέλαγος. Ὁ ἀητὸς βρίσκει τὴν εὐκαιρία καὶ πιάνει τὸν λαγὸ μὲ τὰ νύχια του, τὸν πηγαίνει ὑψηλὰ καὶ μετὰ τὸν ἀφήνει καὶ πέφτει στὸ χάος καὶ σκοτώνεται. Ἔτσι ὁ διάβολος παίρνει τὸν ἀπρόσεκτο κι ἀμελῆ ἄνθρωπο, τὸν ρίχνει εἰς τὴν ὑψηλοφροσύνη καὶ μετὰ τὸν ρίχνει στὴν ἀπώλεια. Ἀλλὰ ὅμως ὁ διάβολος φοβᾶται τὴν ταπείνωση. Καὶ τὸ πιὸ μικρὸ ἁμάρτημα νὰ τὸ ἐξομολογηθοῦμε στὸν πνευματικό μας διότι ἀπὸ τὰ σταγωνίδια δημιουργεῖται ὁ χείμαρρος. Ὑπακοὴ στὸ Θεὸ κάνε καὶ ὄχι στὸ φίδι (διάβολος), ταπείνωση καὶ ὑπομονὴ νὰ ἔχεις γιὰ στολίδι.

Ἀγάπα τὸν πλησίον σου

Ποτὲ κακὸ μὴν κάνεις

Γιατί μία μέρα ἄνθρωπε,

θὰ σβήσεις, θὰ πεθάνεις

 Καὶ θὰ ‘ναὶ πιὰ πολὺ ἀργὰ

μετάνοια νὰ κάνεις.

Νὰ θυμάστε πάντα παιδιά μου ἡ μετάνοια μᾶς ἀνεγείρει, τὸ πένθος κρούει τὴν πύλη τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἡ ταπείνωση τὴν ἀνοίγει. Δυστυχῶς σήμερα ἡ μόδα εἶναι ἁμαρτία καὶ ἡ ἁμαρτία ἔγινε μόδα. Ὁ Θεὸς μᾶς ἔχει δώσει ὅλα τὰ καλά. Ἀλλὰ ὅμως ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸν ἐγωισμό του καὶ τὴν ὑπερηφάνειά του δὲν ξέρει πῶς καὶ ποῦ νὰ τὰ τοποθετήσει.

Νὰ μὴν κοιτάζεις τί ἔπραξε,

Τί ἔφταιξε  ὁ γείτονάς σου.

Ἀλλὰ μόνο κοίταζε καὶ διόρθωνε

τὰ ἁμαρτήματά σου.

Ἐξέτασες ὦ ἀδελφέ,

τὰ ἁμαρτήματά σου

ἤ μήπως πᾶς καὶ κρυφακοῦς

τί κάνει ὁ γείτονάς σου.

Ἀπόσπασμα από το βιβλίο “Γέρων Βασίλειος Καυσοκαλυβίτης Νουθεσίες -Διδαχές  τομος Β” Αθήνα 2020

orthodoxia.gr

triklopodia.gr