Προφητικοί στίχοι του γέροντος Ιωσήφ του Βατοπεδινού
• Ακούσατε Έθνη και λαοί της Οικουμένης πάσης / και εσύ αναγνώστα πρόσεχε σ’ αυτό που θα διαβάσεις.
• Είναι σκληρά και λυπηρά, και παραχωρημένα / να γίνουν όσα εις τας Γραφάς ευρίσκονται γραμμένα.
• Τά ‘γραψαν οι Πατέρες μας ο κόσμος για να μάθει / από αυτόν τον πόλεμο τι μέλλεται να πάθει.
• Για να προσφύγει στον Θεό και να μετανοήσει / αν θέλει δια να σωθεί και ευτυχής να ζήσει.
• Με μιας θα ανάψει η φωτιά από μικρή αιτία / κραυγή πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία.
• Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία / και ως χείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία.
• Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη / Θεός θέλει ο Αντίχριστος του Κόσμου για να γίνει.
• Τότε κατέρχονται ομού της Δύσεως τα κράτη / ουαί στα Έθνη του Βορρά γίνονται όλα στάχτη.
• Με λύσσα αμύνεται σκληρά η Άρκτος στην Τουρκία / που αδίκησε την Ελλάδα, και όλη (η Τουρκία) αναφλέγεται και καίει σα λαμπάδα.
• Ματαίως αγωνίζεται η Άρκτος να κράτηση / τα περιβόητα Στενά στο τέλος θ’ απηυδήσει.
• Γιατί από την Ανατολή, Κορέα, Μαντζουρία / εισβάλλει η Αμερική με την Ιαπωνία / και προχωρεί ολοταχώς γραμμή στη Σιβηρία / ενώ στη Δυτική πλευρά νικά η Γερμανία. / Και τότε είναι αδύνατον να κρατηθεί η Ρωσία / και εγκαταλείπει τα Στενά, Αίγυπτο και Τουρκία.
• Κτυπιέται η Άρκτος πανταχού και φεύγει προτροπάδην / όπως διασκορπίζεται ένα άτακτο κοπάδι.
• Τότε ομού θα ηττηθεί και η δόλιος Τουρκία / γιατί θα πράξη πονηρά μεγάλη προδοσία.
• Γιατί αφού καταβληθεί όλη από τη Ρωσία / θα συμμαχήσει μετ’ αυτής, και με τη Βουλγαρία.
• Για τούτο όσοι χριστιανοί ευρίσκονται στην Πόλη / και στα περίχωρα αυτής, πρέπει να φύγουν όλοι.
• Γιατί η Πόλις θα καεί και ουδείς θα απομείνει / κάτοικος ζων εντός αυτής.
• Μόνο ο Ναός θα μείνει / (ο οίκος ούτος και ναός της του Θεού Σοφίας / όστις θα μείνει αείφωτος φάρος Ορθοδοξίας. / Εξ ού το φως θα εξαπλωθεί σ’ όλη την Οικουμένη, / της Βασιλείας του Χριστού που ο κόσμος αναμένει).
• Η πρώτη φάσις έληξε του τρομερού πολέμου / τόσα δεινά πέντε μηνών δεν επαρκούν Θεέ μου; / Και πάλι νέος πόλεμος έρχεται να ξεσπάσει / αλλοίμονο στον άνθρωπο τι έχει να περάσει.
• Το ζήτημα της Πόλεως πάλι θα βγει στη μέση / κι ο κόσμος θα περιπλεχθεί και δε θα ξεμπερδέψει.
• Αμέσως η διχόνοια ενσκήπτει εις την Κρήτη / και ανάπτουν εις τα αυθωρεί τα μίση και τα πάθη.
• Αφού οι ισχυροί της γης απογοητευθώσιν / τότε θα γίνει πόλεμος, που ουδέποτε έχει γίνει, αλλοίμονο στους ασεβείς κανείς δε θα απομείνει!
• Τότε η Ελλάς ουδέτερη και πάντα αδικημένη / το δίκαιό της θα ζητεί / και έτοιμη θα αναμένει / χωρίς ν’ αναμιχθεί.
• Και τότε θα μιλήσει όταν η σάλπιγξ του Θεού / εκ του Ουρανού σαλπίσει, για να δικαιωθεί. Τότε τα Έθνη μεληδόν θα σφάζωνται αγρίως / στα όρια της Πόλεως για τα Στενά κυρίως.
• Τότε θα πλεύσει και πνιγεί στο αίμα το μοσχάρι / τότε θα εκκαθαρισθεί η ήρα απ’ το σιτάρι.
• Στη θάλασσα, όπου βρεθεί, πλοίο δεν θ’ απομείνει / και από το αίμα η θάλασσα κοκκινωπή θα γίνει.
• Η Πόλις θα κατακαυτεί κι ίχνος δεν θα υπάρξει / πλέον ανθρώπου υλιστή, γιατί πολλά έχει πράξει.
• Μόνος θα μείνει ο Ναός της του Θεού Σοφίας / το στόλισμα της Νύμφης του Αγίας Εκκλησίας. Τρία ημερονύκτια θα διαρκέσει η μάχη / όποιος εξέλθει ζωντανός μεγάλη τύχη θάχει!
• Κράτη ομού δέκα οκτώ με πείσμα αγριεμένα / θα σφάζωνται αλλόφρονα στο αίμα βουτηγμένα. Την τρίτη ημέρα ακριβώς όσοι εξαντλημένοι / από την μάχη θ’ αποζούν, θα δούνε ξαφνιασμένοι / εκεί ψηλά στον ουρανό στα δεξιά τα μέρη / να λάμπει υπέρ τον ήλιον ένα μεγάλο αστέρι.
• Και από τ’ αστέρι κάτωθεν ένας Σταυρός ν’ αστράπτει, / πύρινος κατακόκκινος, κι’ έκπληκτα τα Κράτη / θ’ ακούσουν εκ του ουρανού μια φωνή βροντώδη / αγγέλου απροσδόκητον και θα σταθούν στο πόδι.
• Τα όπλα θα πετάξουνε στη γη και τρομαγμένοι / τ’ αστέρι θα κοιτάξουνε σαν απολιθωμένοι. Σταθείτε θ’ ακουστεί φωνή. Σταθείτε επί τόπου / Γιατί αρκετά εχύθηκε το αίμα του ανθρώπου. Σπεύσατε πάραυτα εκεί στα δεξιά τα μέρη / το τόξο ακολουθήσατε που βγαίνει από τ’ αστέρι.
• Κι εκεί θα βρείτε άνθρωπον Άγιον / δικόν Μου. Ποιμένα αυτόν εξέλεξα δια το ποίμνιόν Μου. Τούτον και σεις εκλέξατε ποιμένα να ποιμάνει / τα πρόβατα Μου, που γυρνούν έρημα δίχως στάνη.
• Νύκτα θ’ ακουστεί η φωνή, και ο κόσμος τρομαγμένος / εκ της φωνής της σάλπιγγος θα μείνει σαστισμένος.
• Κι ευθύς το τόξο θα στραφεί προς νότον στην Ελλάδα / που απ’ το φως το Ουράνιο θα φέγγει σαν λαμπάδα.
• Τότε θα καταφθάνουνε οι Πρέσβεις στην Ελλάδα / ολόχαρη δε η Ελλάς με βία και γρηγοράδα, πρώτη τότε αυτή θα σηκωθεί με το στρατό της / να εκπληρώσει ολόχαρη τον Ιερό σκοπό της.
• Να καταλάβει αμαχητί, τα ιερά της μέρη / που της τα πήραν οι εχθροί, που όλος ο κόσμος ξέρει.
• Τότε οι πρόσφυγες ομού από χαρά σκιρτώντες / θα τρέξουνε εις τα μέρη τους σαν αετοί πετώντες.
• Τότε ο Έλλην Βασιλεύς, ο εκλεκτός Κυρίου / εις πάντα θάναι άριστος και επί της υφηλίου / θα άρχει και θα διοικεί μετά δικαιοσύνης / και η γη θα χαίρεται εκ διαρκούς ειρήνης.
• Τα όπλα τα πολεμικά θα γίνουν εργαλεία / και άροτρα γεωργικά. / Κι ειρήνη και ευτυχία θα βασιλεύσει απανταχού / κι ως αδελφοί θα ζώσι / οι άνθρωποι επί της γης και δεν θα ερωτώσι / ο εις τον άλλον άνθρωπον μήπως και είναι ξένος / αλλά θα λέγεται αδελφός και εκ του Αδάμ το γένος.
• Έλληνες ανανήψατε αυτή είναι η αλήθεια / μη σας πλανούν οι άπιστοι πώς είναι παραμύθια!
• Όλα αυτά θα γίνουνε, η ώρα πλησιάζει / το σύμπαν συνταράσσεται και σας δεν σας τρομάζει; Η συμφορά που έρχεται τους ασεβείς να πλήξει / και εκ της γης αλύπητα να τους εξαφανίσει.
• Πάρετε την απόφαση και λογικά σκεφθείτε / αν θέλετε να ζήσετε και αιώνια να σωθείτε / όλοι μετανοήσατε, στραφείτε προς τα θεία / γιατί ουδεμία άλλη απ’ αυτήν υπάρχει σωτηρία.
• Ο πόλεμος που έρχεται ουδέποτε έχει γίνει / τόσο μεγάλος και φρικτός, και δεν θα γένει ειρήνη, εάν δεν εκκαθαρισθεί η ήρα από το στάρι / και τα ζιζάνια να καούν σαν το ξηρό χορτάρι.
ΠΗΓΗ: www.imdleo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου