Κύριο γνώρισμα των χριστιανών ο διωγμός. Εκεί πάμε. Θα επανέλθουμε στους αποστολικούς χρόνους. Αυτό θα γίνει μέσα από την Εκκλησία. Θα γίνει διωγμός. Θα τα δείτε εσείς που θα ζήσετε, εγώ γέρος άνθρωπος είμαι.
Θα γίνει διωγμός και θα δείτε όλους τους δασκαλάκους να προσκυνάνε το κόκκινο θηρίο. Τριάντα χιλιάδες είναι όλοι οι δάσκαλοι, ζήτημα να μείνουν εκατό που να πουν, προτιμούμε να γίνουμε λούστροι στην πλατεία της πόλης, παρά να κηρύττουμε αθεΪα.
Συμφέρον και μόνο συμφέρον είναι σήμερα οι άνθρωποι και τίποτα
περισσότερο. Τέτοιοι είναι και οι δάσκαλοι και οι καθηγητές και οι
αξιωματικοί, γιατί όχι και οι παπάδες και οι δεσποτάδες, δεν κάνω καμία
διάκριση.
Λίγοι ζωντανοί χριστιανοί υπάρχουν πια…Αλλά αυτοί έχουν μέσα τους
δύναμη. Ο βίος τους, το παράδειγμα τους, η αυτοθυσία τους το δείχνει.
Εδώ εμείς είμαστε όλοι χριστιανοί του γλυκού νερού.
Διαμάντια άθραυστα… Σπάει το σφυρί που το κτυπά αλλά το διαμάντι δεν σπάει. Έτσι είναι και ο αληθινός Χριστιανός. «Έν πάσι τοις διωγμοίς». Όχι ν’ αντέξουμε σε έναν μόνο διωγμό ή σε δύο αλλά σε όλους τους διωγμούς.
Λίγοι ήταν κι οι Χριστιανοί της Θεσσαλονίκης του Αποστόλου Παύλου, αλλά ζωντανοί. Υπέφεραν από διωγμούς αλλά δεν λύγιζαν. Πότε θ’ αποκτήσει η Εκκλησία μας τέτοιους ζωντανούς Χριστιανούς;
Από το βιβλίο του Μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου: «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ». Έκδοση Γ επηυξημένη, 2015, σελ. 14-15.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου