Κυρά μου Παναγία, σκέπασε τα παιδιά μου, διότι δεν είναι δικά μου, αλλά δικά σου. Να ξέρετε ότι δεν υπάρχει άνθρωπος, κάτω από τον ουρανό, που να έθεσε στην ζωή του, όλη την ελπίδα του στην Κυρία Θεοτόκο και να επέστρεψε ντροπιασμένος. Οσίου Γέροντος Κλεόπα Ηλιέ.

 

 

Δ’ Στάση Χαιρετισμών της Θεοτόκου

Σύναξις Υπεραγίας Θεοτόκου του Αμαράντου Ρόδου
Εορτάζει στις 3 Απριλίου

Παναγία »Ρόδον τον Αμάραντον» εκ Σμύρνης (Παναγία η Σουλτάνα) – Ι.Ν. Αγίας Φωτεινής Πατρών. Όλοι οι κάτοικοι της περιοχής όμως τη γνωρίζουν ως «Παναγία η Σουλτάνα», δηλαδή Παναγία Δέσποινα ή Παναγία πάντων Βασίλισσα. (εορτάζει στις 21 Νοεμβρίου)
Παναγία Ρόδον το Αμάραντον η εκ Προύσας Μικράς Ασίας – Iερός Nαός Εισοδίων της Θεοτόκου Σερρών.

θαύμα της Θεοτόκου:
“Άσε τα παιδιά σε μένα”

Επισκέφθηκε την Ι. Μονή το καλοκαίρι του 2001 μια μητέρα μεσήλιξ από την Ναύπακτο. Από την χαρά της έλαμπε το πρόσωπό της. Αφού προσκύνησε την εικόνα της Μεγαλομάτας Παναγιάς, όπως λένε πολλοί την Βαρνάκοβα, είπε:
“Έχω τρία παιδιά. Ένα κορίτσι και δυο αγόρια. . Και τα τρία είχαν σοβαρά προβλήματα, που με στεναχωρούσαν. Η κόρη συνδεδεμένη με κάποιον έμενε ατακτοποίητη, χωρίς να φαίνεται προοπτική γάμου. Ο ένας άνεργος, δεν έβρισκε πουθενά δουλειά και η στεναχώρια του απειλούσε την ψυχική υγεία του. Ο άλλος ήταν μπλεγμένος με κακές παρέες και ερχόταν στο σπίτι ξημερώματα. Κόντευα να πεθάνω από την στενοχώρια μου…
Πριν λίγο καιρό ήλθα εδώ, στην Παναγία, και Την παρακάλεσα με δάκρυα για τα παιδιά μου. Το βράδυ εκείνο Την βλέπω στον ύπνο μου. Μεγαλόπρεπη και στοργική. Και μου είπε με γλυκύτητα: “Άφησε τα παιδιά σου σε μένα!”.

Ξύπνησα χαρούμενη, με ελαφρωμένη την ψυχή και Της είπα: “Πάρε τα, Παναγιά μου, και τακτοποίησέ τα όπως θέλεις. Εγώ δεν θα ξανασχοληθώ με τα προβλήματά τους, μόνο θα προσεύχομαι!”.

Το είπα και το έκανα, αλλά και η Παναγία έκανε αυτό που υποσχέθηκε. Τους τακτοποίησε όλους γρήγορα. Η κόρη παντρεύτηκε και νοικοκυρεύτηκε, ο δεύτερος βρήκε μια καλή δουλειά και τον άλλον τον φώτισε ο Θεός και κατάλαβε την κακή ποιότητα των φίλων του και ξέκοψε απ’ αυτούς. “Δόξα Σοι ο Θεός, δόξα Σοι ο Θεός”, επανελάμβανε πολύ συγκινημένη η μάννα, η περίπτωση της οποίας δίνει ένα σωτήριο μήνυμα σε όλους και ιδιαιτέρως στους γονείς.
Πηγή: «Θεομητορικά θαύματα της Παναγίας Βαρνάκοβας»

***

Η Θεοτόκος είναι ταχεία βοηθός μας
Οσίου Γέροντος Κλεόπα Ηλιέ
Εκλεκτές διηγήσεις και προσευχές γιά μικρά παιδιά.

Έχω να σας ειπώ μια ιστοριούλα για να ξέρετε πόσο γρήγορα έρχεται να βοηθή η Κυρία Θεοτόκος αυτούς που την έχουν σαν Μητέρα τους, πιστεύουν σ’ αυτήν και την καλούν πάντοτε σε βοήθειά τους.

Μία πολύ πιστή και ευσεβής γυναίκα, η οποία έμεινε χήρα από νέα, με δύο παιδιά-δεδομένου ότι ο άνδρας της είχε πεθάνει στον πόλεμο-, είχε μεγάλη ευλάβεια στην Κυρία Θεοτόκο, την οποία τιμούσε όλες τις ημέρες της ζωής της διαβάζοντας τους Χαιρετισμούς της με δάκρυα ενώπιον της σεπτής Εικόνος της όπου προσευχόταν πολύ. Εδίδασκε και τα παιδιά της από μικρά να την προσκυνούν, να λέγουν το «Πάτερ ημών…», το Σύμβολο της Πίστεως και κάθε φορά συχνά ευχές και προσευχές προς την Παναγία μας.

Και τα παιδιά, σαν μικρά που ήταν, την ερωτούσαν:
-Μητέρα ποια είναι αυτή που είναι στην εικόνα;
Και εκείνη τους απαντούσε:
-Αυτή είναι η αληθινή σας Μητέρα.
-Αλλά εσύ δεν είσαι η αληθινή μας μητέρα;
-Κι αυτή τους έλεγε:
-Όχι, η αληθινή σας μητέρα είναι στους ουρανούς και ονομάζεται Μητέρα Παναγία.
-Ποιο είναι εκείνο το παιδάκι που το κρατεί στην αγκαλιά της; Την ερωτούσαν.
-Είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, τον Οποίον εγέννησε με την δύναμι του Αγίου Πνεύματος και είναι τέλειος Θεός και τέλειος Άνθρωπος.

Έτσι εδίδασκε η δυστυχισμένη αυτή μητέρα τα παιδάκια της μέσα από την καρδιά της ποια είναι η Μητέρα του Κυρίου μας και ότι Αυτή είναι η αληθινή τους Μητέρα. Γι’ αυτό τα παιδιά, όταν εσηκώνοντο κάθε πρωί από το κρεββάτι, πρώτα επήγαιναν να μιλήσουν με την Μητέρα τους. Έκαναν μπροστά της μερικές μετάνοιες, έλεγαν το «Πάτερ ημών…» και μετά έλεγαν προσευχές προς την Μητέρα τους, την Παναγία τιμώντας την, αν και ήταν τόσο μικρά, ανάλογα με το μυαλό που είχαν στην ηλικία τους αυτή.

Κάποτε η πονεμένη αυτή γυναίκα έπρεπε να πάη να θερίση στο χωράφι και δεν είχε σε ποιόν ν’αφήση τα παιδιά της. Συνήθως τα άφηνε μόνα τους κλειδωμένα μέσα στο σπίτι της. Έτσι και τώρα, τα εκάλεσε, τους άφησε φαγητό και τους είπε:
-Θα μείνετε μόνα σας στο σπίτι. Εγώ πηγαίνω στο χωράφι, διότι έχω πολλή δουλειά να θερίσω.
-Και τα παιδιά της, την ερώτησαν:
-Και εμείς με ποιόν θα μείνουμε;
-Να, να μείνετε με την Μητέρα σας- και τους έδειξε την Εικόνα της Παναγίας- μπροστά στην οποία ήταν αναμμένο καντήλι. Ακόμη τους είπε: Η Μητέρα σας παραμένει μαζί σας και σας προστατεύει, αλλά να είσθε προσεκτικοί. Να προσεύχεσθε, όταν έχετε ανάγκη στην ψυχή σας, να την παρακαλήτε κι Αυτή θα σας προστατεύη.

Έκανε και η ίδια τρεις μετάνοιες στην Παναγία, λέγοντας:
-Κυρά μου Παναγία, σκέπασε τα παιδιά μου, διότι δεν είναι δικά μου, αλλά δικά σου.

Τα παιδιά επίστευσαν ακράδαντα από την μητέρα τους ότι δεν θα μείνουν μόνα τους, αλλά θα μείνουν με την Μητέρα τους την Παναγία, που μένει στους ουρανούς. Και έφυγε γρήγορα για το χωράφι, αφού εκλείδωσε το σπίτι της, αφήνοντας μέσα τα παιδιά της. Τα παιδιά, όταν προσηύχοντο, ο νούς τους επήγαινε στο παιγνίδι. Έτσι εξέχασαν τις συμβουλές της μάννας τους. Προσευχήθηκαν λίγο και κατόπιν παρασύρθηκαν από το παιγνίδι και άρχισαν να παίζουν με την φωτιά. Η μητέρα τους, όπως είπαμε, τα εκλείδωσε μέσα στο σπίτι για να μη τριγυρνούν έξω, γνωρίζοντας ότι μετά από μισή ημέρα θα εγύρζε στο σπίτι.
Παίζοντας τα παιδιά με την φωτιά, άναψε το σπίτι ολόκληρο και καιγόταν. Πρώτα είδαν ότι επήραν φωτιά τα ρούχα του σπιτιού, τα χαλιά και ο,τι υπήρχε επάνω σ’ αυτά. Κατέφυγαν προς την Εικόνα της Παναγίας. Πιάσθηκαν με τα χέρια τους από την Εικόνα της και εκραύγαζαν: «Μητέρα, Μητέρα, μη μας αφήνης! Φωτιά!
Ήταν μεσημέρι και έκανε πολλή ζέστη έξω. Το σπίτι είχε από παντού κυριευθή στις φλόγες. Οι γείτονες έτρεξαν και με ο,τι μπορούσαν, προσπαθούσαν να σβήσουν την φωτιά.

Η γυναίκα αυτή άκουσε στο χωράφι για την φωτιά στο σπίτι της, διότι κάποιος την ειδοποίησε. Οπότε έτρεχε αλαφιασμένη κλαίγοντας και φωνάζοντας:
-Αλλοίμονο σε μένα, γιατί άφησα τα παιδιά μου μοναχά τους στο σπίτι!

Όταν έφθασε στα σύνορα του χωριού, ερώτησε άλλους:
-Κάηκε ολόκληρο το σπίτι μου;
-Ναί, της είπαν, κάηκε το σπίτι σου. Έτρεξαν άνθρωποι να την σβήσουν, αλλά δεν επρόλαβαν.

Τότε εκείνη έκραζε προς την Κυρία Θεοτόκο, απελπισμένη:
-Κυρά μου Παναγία, πως άφησες τα παιδιά μου να καούν; Εγώ τα εμπιστεύθηκα σε Σένα!

Κλαίοντας και αναστενάζοντας πλησίασε στο καμμένο σπίτι της και έκανε σαν τρελλή. Οι άνθρωποι έτρεξαν να την συναντήσουν και της είπαν:
-Μη φοβάσαι, γυναίκα, και μην οργίζεσαι υπέρμετρα, διότι η Κυρία Θεοτόκος επροστάτευσε τα παιδιά σου. Έλα να ιδής το θαύμα της.

Όταν έφθασε στο σπίτι της, είδε όλο τον κόσμο να βλέπουν ένα μεγάλο θαύμα. Το σπίτι είχε καεί όλο, αλλά η πλευρά του σπιτιού στην οποία ήταν η Εικόνα της Παναγίας ήταν απείραχτη και τα παιδιά της κρατούσαν από δεξιά κι αριστερά την Εικόνα και έκραζαν:
-Μητέρα μας, Μητέρα μας!

Βλέποντας το θαύμα αυτό η χαροκαμμένη εκείνη γυναίκα, κατέβασε την εικόνα και με μεγάλη ευγνωμοσύνη την ευχαριστούσε την Θεοτόκο, διότι έσωσε τα παιδιά της από βέβαιο θάνατο.
Αυτό το θαύμα σας το είπα για να σας δείξω ότι η Μητέρα Παναγία προστατεύει από κάθε κινδύνους, αυτούς οι οποίοι την πιστεύουν σαν Μητέρα τους και σαν μεγάλη Προστάτιδα της ζωής τους.

Να έχετε αυτή την πίστι πάντοτε και να μη περάση ούτε μία ημέρα χωρίς να διαβάσετε τους Χαιρετισμούς ή την Παράκλησίν της.
Μπροστά σε κάθε δυσκολία και στενοχώρια που θα έλθη στην ζωή σας να καλήτε την Κυρία Θεοτόκο με όλη την καρδιά σας και χωρίς αμφιβολία θα είναι κοντά σας να σας βοηθήση με τις δυνατές της προσευχές προς τον Υιόν της, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.
Να ξέρετε ότι δεν υπάρχει άνθρωπος, κάτω από τον ουρανό, που να έθεσε στην ζωή του όλη την ελπίδα του στην Κυρία Θεοτόκο και να επέστρεψε εντροπιασμένος. Χάρις στην γρήγορη βοήθειά της και στις προσευχές της ζούμε σ’ αυτή την ζωή με ειρήνη, προστασία, ανακούφισι από τους πόνους και ιδιαίτερα στην ώρα του θανάτου μας δεν θα μας αφήση αβοήθητους η Κυρία Θεοτόκος.
Την ημέρα της Μελλούσης Κρίσεως θα παρακαλέση τον Γλυκύτατον Υιόν της και θα του ειπή: «Κύριε Θεέ και Υιέ μου, αυτή η ψυχή είναι ταλαιπωρημένη, έστω και να έσφαλε, αλλά πάντοτε με παρακαλούσε και μου ζητούσε να πρεσβεύω σε Σένα γι’ αυτήν. Συγχώρησέ την και ελέησέ την».
Έτσι με τις προσευχές της Μητέρας μας Παναγίας θα κερδίσουμε το έλεος του Θεού από τώρα και στην ώρα του θανάτου μας και στην ημέρα της Κρίσεως. Αμήν.
Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά, Μετάφρασις: Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης 2010

***

Σχεδόν σε κάθε κήρυγμά του ο π. Κλεόπας Ηλιέ ρωτούσε τούς Χριστιανούς:
«Έχετε την Εικόνα της Παναγίας μας στο σπίτι σας;»
«Καντήλι μπροστά στην εικόνα της έχετε;» Κατόπιν τούς συμβούλευε:
«Να πάρετε την Προστάτιδα και Βοηθό μας την Μητέρα μας πού είναι στους ουρανούς και στην γη να την βάλετε στα σπίτια σας! Αυτή είναι η Βασίλισσα του ουρανού και της γης»!
Εάν θα πάρετε αυτή την προστάτιδα στα σπίτια σας και της διαβάζετε κάθε πρωί με το καντήλι της αναμμένο τούς Χαιρετισμούς της και το βράδυ την Παράκλησίν της, θα την έχετε βοηθό σ’ όλη την ζωή σας και την στιγμή του θανάτου σας και την μέρα της Κρίσεως…
Γνωρίζετε πόσο δύναται να βοηθήση η Θεοτόκος Μητέρα μας μπροστά στο Θρόνο της Παναγίας Τριάδος;
Εάν δεν υπήρχε αυτή, πιστεύω ότι αυτός ο κόσμος θα εχάνετο από πολύ παλαιότερα!»

***

Κρατείτε την ομολογία σας. Ο κόσμος ανήκει στον Χριστό!

Μια νύχτα που αγρυπνούσε στη φυλακη ο άγιος μάρτυς Βαλέριος Γκαφένκου (+18 Φεβρουαρίου 1952) τον επισκέφθηκε η Παναγία: ‘’…σήκωσα τα μάτια μου και στην άκρη του κρεβατιού είδα την Παναγία, ντυμένη στα λευκά, όρθια, ζωντανή, πραγματική. Ήταν χωρίς το Βρέφος. Η Παναγία ήταν πραγματικά δίπλα μου. Ήμουν πολύ ευτυχής. Είχα ξεχάσει τα πάντα. Τότε Αυτή μου είπε:
”Να μη φοβάσαι! Να μην αμφιβάλλεις! Η νίκη θα είναι του Υιού μου! Αυτός αγίασε τώρα αυτόν τον τόπο και τον ετοίμασε για όσα θα γίνουν στο μέλλον. Οι δυνάμεις του σκότους αυξάνουν και ακόμη θα φοβίζουν τον κόσμο, αλλά θα αφανιστούν. Ο Υιός μου περιμένει τους ανθρώπους να επιστρέψουν στην πίστη. Σήμερα οι υιοί του σκότους είναι πιο ατρόμητοι από τους υιούς του φωτός. Έστω και αν σας φαίνεται ότι δεν υπάρχει πια πίστη στη γη, να ξέρετε ότι η απολύτρωση θα έλθει, αλλά με φωτιά και εμπρησμούς. Ο κόσμος πρέπει ακόμη να υποφέρει. Εδώ, όμως, υπάρχει πολλή πίστη και ήρθα να σας ενθαρρύνω. Κρατείτε την ομολογία σας. Ο κόσμος ανήκει στον Χριστό!”
Μετά η Παναγία εξαφανίστηκε και εγώ έμεινα πλημμυρισμένος από ευτυχία….’’

Έκανα όλες αυτές τις μέρες νηστεία και προσευχή για τον κόσμο, και για τα επερχόμενα δεινά… Η Παναγία ήρθε και μου έδωσε αυτό το σταφύλι και τον άρτο… Δοκίμασε! άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2019/03/22/%CE%AD%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%82-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9/

Και η Παναγία της είπε: «Υπομονή, υπομονή, υπομονή». Ο δρόμος ο του Σταυρού αυτός είναι, διά μέσου των θλίψεων, των στενοχωριών, του αίματος, ο άνθρωπος θ’ ανέβει στον ουρανό. Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης
https://iconandlight.wordpress.com/2019/04/23/%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%AE-%CE%BF-%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%8D-%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%AF/

Ουδείς προστέχων επί Σοι, κατησχυμένος από Σου εκπορεύεται, αγνή Παρθένε Θεοτόκε, αλλά αιτείται την χάριν, και λαμβάνει το δώρημα, προς το συμφέρον της αιτήσεως.

Κοντάκιον:
Ήχος πλ. δ’ Αυτόμελον

Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών, ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε. Αλλ’ ώς έχουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον, ίνα κράζω σοι, Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

Ποίημα Ιωσήφ του Υμνογράφου.
Ωδή α’ Ήχος δ’ Ο Ειρμός

Ανοίξω το στόμα μου, και πληρωθήσεται πνεύματος, και λόγον ερεύξομαι, τη βασιλίδι Μητρί, και οφθήσομαι, φαιδρώς πανηγυρίζων, και άσω γηθόμενος, ταύτης τα θαύματα (δίς).

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Χριστού βίβλον έμψυχον, εσφραγισμένην σε Πνεύματι, Ο μέγας Αρχάγγελος, Αγνή θεώμενος, επεφώνει σοι, Χαίρε χαράς δοχείον, δι’ ής της Προμήτορος αρά λυθήσεται.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Αδάμ επανόρθωσις, χαίρε Παρθένε Θεόνυμφε, του Άδου η νέκρωσις, χαίρε πανάμωμε, το παλάτιον, του μόνου Βασιλέως. χαίρε θρόνε πύρινε, του Παντοκράτορος.

Δόξα…

Ρόδον το αμάραντον, χαίρε η μόνη βλαστήσασα, το μήλον το εύοσμον, χαίρε η τέξασα, το οσφράδιον, του πάντων Βασιλέως, χαίρε απειρόγαμε, κόσμου διάσωσμα.

Και νύν…

Αγνείας θησαύρισμα, χαίρε δι’ ής εκ του πτώματος, ημών εξανέστημεν, χαίρε ηδύπνοον, κρίνον Δέσποινα, πιστούς ευωδιάζον, θυμίαμα εύοσμον, μύρον πολύτιμον.

ερμηνεία – Αρχ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου
Είτα ψάλλεται ο Κανών:
Ωδή α΄. Ήχος δ ΄. Ο Ειρμός.

Θα ανοίξω το στόμα μου και αυτό θα γεμίση από την χάριν του Αγίου Πνεύματος και θα είπω λόγους (εγκωμιαστικούς) προς την Βασίλισσαν Μητέρα (του Κυρίου)˙ και θα με ίδουν να πανηγυρίζω με λαμπρότητα, και θα ανυμνήσω γεμάτος από ευφροσύνην τα θαυμαστά μεγαλεία, των οποίων αύτη ηξιώθη.

Υπεραγία  Θεοτόκε…

Ω Αγνή, ο μέγας Αρχάγγελος Γαβριήλ (που εστάλη από τον Θεόν δια να σου είπη ότι θα γεννήσης τον Σωτήρα του κόσμου), βλέπων σε να είσαι το έμψυχον βιβλίον του Χριστού, το εσφραγισμένον από το Άγιον Πνεύμα, ανεφώνει πανηγυρικώς προς σε: Χαίρε, συ, που (εδέχθης εις την κοιλίαν σου την χαράν όλου του κόσμου, δηλαδή τον Κύριον, και τοιουτοτρόπως) είσαι το σκεύος της χαράς˙ (χαίρε,) συ, μέσω της οποίας θα καταργηθή η κατάρα που έλαβε (δια την παρακοήν της) η πρόγονός μας Εύα.

Υπεραγία  Θεοτόκε…

Χαίρε, Παρθένε, Νύμφη του Κυρίου, συ, που (με το να φέρης εις τον κόσμον τον Λυτρωτήν) ανορθώνεις από την πτώσιν του τον Αδάμ και θανατώνεις τον άδην. Χαίρε, πάναγνε Κόρη, που είσαι το ανάκτορον του μοναδικού Βασιλέως. Χαίρε, συ, που είσαι ο πύρινος θρόνος του Παντοκράτορος.

Δόξα Πατρί…

Χαίρε, συ, που εβλάστησες το (θείον) τριαντάφυλλον, το οποίον δεν μαραίνεται ποτέ (δηλαδή τον Κύριον). Χαίρε, συ, που εγέννησες το μήλον, το οποίον ευωδιάζει, συ, που εγέννησες Εκείνον που αποτελεί την ευωδίαν την οποίαν οσφραίνεται ο Βασιλεύς των όλων. Χαίρε, συ, που δεν έλαβες πείραν γάμου, συ, που είσαι η σωτηρία του κόσμου.

Και νυν…

Χαίρε, ω Θεοτόκε, θησαυρέ της παρθενίας, συ, μέσω της οποίας ηγέρθημεν από την πτώσιν μας. Χαίρε, ω Δέσποινα, συ, που είσαι το ευώδες κρίνον, το οποίον αναδίδει την ευωδίαν του εις τους πιστούς ˙ είσαι ακόμη εύοσμον θυμίαμα και πολύτιμον μύρον.

«Ως εμψύχω Θεού κιβωτώ ψαυέτω μηδαμώς χειρ αμυήτων, χείλη δε πιστών τη Θεοτόκω ασιγήτως φωνήν του αγγέλου αναμέλποντα, εν αγαλλιάσει βοάτω: Όντως ανωτέρα πάντων υπάρχεις, Παρθένε αγνή».
Κόντογλου Φώτης: «Εσένα που είσαι ζωντανή κιβωτός του Θεού, ας μη σε αγγίζει ολότελα χέρι άπιστο, αλλά χείλια πιστά ας ψάλλουνε δίχως να σωπάσουνε τη φωνή του αγγέλου (ο υμνωδός θέλει να πει τη φωνή του αρχαγγέλου Γαβριήλ, που είπε «ευλογημένη συ εν γυναιξί») κι ας κράζουνε: «Αληθινά, είσαι ανώτερη απ’ όλα Παρθένε αγνή».

iconandlight.wordpress.com