«Να κοιμάσαι νωρίς. Η μέρα ξεκινάει από το βράδυ. Πριν πας για ύπνο να έχεις οργανώσει την επόμενη μέρα. Με χαρτί και μολύβι. Μην την αφήνεις να φέρει ο,τι να’ ναι. Οι μέρες γίνονται μήνες και οι μήνες γίνονται χρόνια. Μια φορά ζεις. Τίμα την. Να έχεις τετράδιο με στόχους. Να το τηρείς ευλαβικά. Να τους σκαλίζεις και να τους ξαναγράφεις.
Αυτοί είναι ο μπούσουλας της ζωής σου. Γενικά να γράφεις. Σου κάνει καλό. Αλαφραίνει την ψυχή σου. Να ξυπνάς νωρίς. Πολύ νωρίς. Εάν το μυαλό σου θέλει να χουζουρέψει να μην το ακούς. Να μάθεις να μη διαπραγματεύεσαι με το μυαλό σου. Να περνάει το δικό σου.
Να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να χαμογελάς. Να κατεβαίνεις για περπάτημα ή για τρέξιμο όπου κι αν μένεις. Τουλάχιστον για 20 λεπτά. Ζεσταίνει τις μηχανές σου. Να ακούς κάτι την ώρα που περπατάς. Εμπνευσμένες ομιλίες. Εμπνευσμένους ανθρώπους. Μ’ ένα σμπάρο 2 τρυγόνια.
Να χαμογελάς σε αυτούς που συναντάς. Να τους λες καλημέρα. Κι ας μη σου λένε. Κάποιο λόγο θα’ χουν. Να κοιτάς την ομορφιά τριγύρω σου. Παντού υπάρχει. Να φτιάχνεις ένα όμορφο πρωινό. Όχι μόνο για σένα.
Να ντύνεσαι όμορφα. Να φροντίζεις τον εαυτό σου σαν να ήταν ο σημαντικότερος άνθρωπος στον κόσμο. Είσαι. Απλά δε στο’ παν. Να βρίσκεις 15 λεπτά για να διαβάζεις. Κάθε μέρα. Περιόρισε τα social. Μην ανοίξεις τηλεόραση.
Είναι ψέμα ότι δεν υπάρχει χρόνος. Εσύ θα τον βρεις. Κανείς δεν στον χαρίζει. Να πηγαίνεις στη δουλειά σου με κέφι. Ακόμα κι αν δεν τη γουστάρεις. Αν χρειαστεί να βρεις άλλη.
Όσο είσαι εκεί όμως να την τιμάς. Έτσι τιμάς τον Θεό τον εαυτό σου και τους άλλους. Να προσφέρεις φιλανθρωπία από τον μισθό σου. Ακόμα κι αν είναι μικρός. Για τον Θεό και τον συνάνθρωπο το κάνεις. Να δουλεύεις ομαδικά. Και να ζεις συλλογικά. Δεν γίνεται αλλιώς.
Να τρως δεκατιανό. Να προσέχεις τον εαυτό σου. Μια μπανάνα, ένα μήλο ή κάποιο άλλο φρούτο. Να κάνεις παρέα με τους καλύτερους. Αυτούς που έχουν κάτι παραπάνω από σένα.
Μην τους φοβάσαι. Μην τους ζηλεύεις. Αυτοί θα σε πάνε παραπάνω. Γίνεσαι αυτός που κάνεις παρέα. Βάλε τον πήχυ ψηλά. Να χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου. Να βοηθάς τους αδύνατους και να τους δείχνεις τον δρόμο του Θεού. Να πίνεις μπόλικο νερό.
Και να αναπνέεις βαθιά. Να φουσκώνει η κοιλιά σου όταν το κάνεις. Κι ας μην είναι της μόδας. Να βλέπεις λιγότερο τηλεόραση. Μια ώρα να κόψεις τη μέρα έχεις γλιτώσει 360 ώρες, δηλαδή 9 εργάσιμες εβδομάδες. Όταν οι άλλοι θα έχουν 12 μήνες εσύ θα έχεις 14.
Να μην πιστεύεις στην τύχη. Εσύ φτιάχνεις την ζωή σου με την βοήθεια του Θεού. Χώνεψέ το και θα αλλάξει όλη σου η ζωή. Να τη ζεις τη ζωή. Όταν γελάς να γελάς. Όταν κλαις να κλαις, όταν πονάς να πονάς. Δεν είσαι από πορσελάνη. Δεν θα σπάσεις. Οι πορσελάνες είναι για τη βιτρίνα.
Να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου. Μην το φοβάσαι. Δεν είναι μοναξιά. Είναι κακό να μην μπορείς να κάτσεις μόνος σου μαζί του και να πρέπει να’ χεις κάτι πάντα ανοιχτό. Να προσεύχεσαι στον Θεό και θα σου δώσει λύση στα προβλήματά σου. Να Τον ευχαριστείς για όλα όσα σου χαρίζει.
Χαμήλωσε το θόρυβο. Κλείσε τη φασαρία κι ο Θεός θα σου φανερωθεί. Η Βασιλεία του Θεού εντός σου είναι. Να χρησιμοποιείς και το μυαλό σου και την καρδιά σου. Εσύ θα βρεις πότε το ένα και πότε το άλλο. Σαν τον καλό μάγειρα που ξέρει πότε να βάλει αλάτι και πότε πιπέρι.
Να βγαίνεις βόλτα. Να πηγαίνεις σε μέρη που θα ανεβαίνεις πνευματικά. Η ζωή σου είναι η σχέση σου με τον Θεό , τον εαυτό σου και τους άλλους. Να έχεις πνευματικό που θα σε οδηγήσει με ασφάλεια στην αγκαλιά του Θεού.
Να κάνεις πάντα καλές πράξεις με αγάπη. Να βοηθάς τους τριγύρω σου. Ειδικά αυτούς που δεν ξέρεις. Η οικογένειά σου δεν σταματάει στα παιδιά σου. Όλοι είναι οικογένειά σου. Έτσι μόνο θα ευτυχήσεις. Δεν γίνεται αλλιώς.
Να κρατάς ημερολόγιο με τις ομορφιές της ζωής. Κάθε μέρα έχει τουλάχιστον 100. Και να δοξάζεις για όλες τον Θεό. Το ότι περπατάς είναι μια από αυτές. Γράψτο. Μην το προσπερνάς. Μην κουτσομπολεύεις. Κοίτα τη δουλειά σου. Μόνο τον εαυτό σου ορίζεις.
Να ρωτάς. Να διαβάζεις. Να μην πιστεύεις όλα όσα νομίζεις. Να εξελίσεσαι κάθε μέρα. Μέχρι την τελευταία σου. Να αγαπάς το διπλανό σου. Όπως αγαπάς τον εαυτό σου. Δεν έχεις άλλο. Μη γελιέσαι.
Μόνος έρχεσαι και μόνος φεύγεις από τον κόσμο αυτό. Χωρίς τα παιδιά σου. Χωρίς το αμάξι σου. Χωρίς τα λεφτά σου. Μόνο η αγάπη χωράει στις αποσκευές σου. Αυτή που πήρες και αυτή που έδωσες. Μόνο αγάπη υπάρχει.
Γι’ αυτό είσαι εδώ. Για να σκορπίσεις την αγάπη που σου χαρίζει ο Θεός και πλούσιος από αυτήν να επιστρέψεις κοντά Του.
Πηγή: Λειμώνας
το «σπιτάκι της Μέλιας»https://oikohouse.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου