Πίσω ἀπό τό κοσµικό πνεύµα τῆς σηµερινῆς “ἐλευθερίας” τῆς ἔλειψης σεβασµοῦ στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, στούς µεγαλυτέρους, γονείς, καί διδασκάλους, πού ἔχουν φόβο Θεοῦ, κρύβεται ἡ πνευµατική σκλαβιά, τό ἂγχος, καί ἡ ἀναρχία, ποῦ ὁδηγοῦν τόν κόσµο στό ἀδιέξοδο, στήν ψυχική καί σωµατική καταστροφή. Πίσω λοιπόν καί ἀπό τό τέλειο σύστηµα “κάρτας ἐξυπηρετήσεως” ἀσφαλείας κοµπιούτερ, κρύβεται ἡ παγκόσµια δικτατορία, ἡ σκλαβιά τοῦ ἀντιχρίστου.
Ἀποκ. Ἰωάννου κεφ. Ιγ’ 16 “ἵνα δώσουσιν αὐτοῖς χάραγµα ἐπί τῆς χειρός αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπί τῶν µετώπων αὐτῶν, καί ἵνα µή τις δύναται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ µή ὁ ἔχων τό χάραγµα, τό ὂνοµα τοῦ θηρίου ἢ τόν ἀριθµόν τοῦ θηρίου˙ ἀριθµός γάρ ἀνθρώπου ἐστί καί ὁ ἀριθµός αὐτοῦ χξς“ = 666.
Ὁ Ἃγιος Ἀνδρέας ὁ Καισαρείας γράφει τά ἐξείς˙ “Περί τοῦ µιαροῦ ὁνόµατος τοῦ ἁντιχρίστου. Καί τήν µέν ἀκρίβειαν τῆς ψήφου, ὡς καί τά λοιπά τά περί αὐτοῦ γεγραµµένα, ὁ χρόνος ἀποκαλύψει καί ἡ πεῖρα τοῖς νήφουσιν˙…… ἀλλ᾽ oὐκ εὐδόκησεν ἡ Θεία Χάρις ἐν Θεία Βίβλῳ τό τοῦ λυµεῶνος ὂνοµα γραφῆναι˙ ὡς ἐν γυµνασίας δε λόγῳ πολλά ἐστιν εὐρεῖν……”. Ἁγίου Ἀνδρέα Καισαρείας, ἐξήγησις ἐις τήν Ἰωάννου Ἀποκ. Σελ. 341-42, κεφ. ΛΗ._
Τό παράξενο ὃµως, καί πολλοί πνευµατικοί ἂνθρωποι ἐκτός ποῦ δείνουν δικές των ἐρµηνείες, φοβάνται καί αὐτοί τόν κοσµικό φόβο του φακελλώµατος, ἐνῶ ἒπρεπε νά ἀνησυχοῦν πνευµατικά, καί νά βοηθήσουν τούς Χριστιανούς µέ τήν καλή ἀνησυχία, καί νά τούς τονώνουν στήν πίστη, νά νιώθουν Θεϊκή παρηγοριά. Ἀπορώ!
Δέν τούς προβληµατίζουν ὂλα αυτά τά γεγονότα; γιατί δέν βάζουν ἓστω ἓνα ἑρωτιµατικό για τῆς ἐρµηνείες τοῦ µυαλοῦ τους; Κι᾽ ἂν ἐπιβοηθοῦν τόν ἀντίχριστο γιά τό σφράγισµα, πῶς παρασύρουν καί ἂλλες ψυχές στήν ἀπώλεια; Αὐτό ἐννοεῖ˙ “… τό ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς”. Μᾶρκ. Ιγ’.
Θά πλανεθοῦν, αὐτοί ποῦ τά ἐρµηνεύουν µέ τό µυαλό. Κί ἐνῶ τά σηµεία φαίνωνται ξεκάθαρα˙ “τό θηρίο” στής Βρυξέλλες µέ τό 666 ἒχει σχεδόν ρουφίξει ὂλα τά κράτη στό κοµπιοῦτερ. Ἡ κάρτα, ἡ ταυτότητα, “ἡ εἰσαγωγή τοῦ σφραγίσµατος” τί φανερώνουν; Δυστυχῶς τό ράδιο µόνο παρακολουθοῦµε τί καιρό θά ἒχουµε.
Τί θά µάς πῆ ὁ Χριστός; “ὑποκριταί, τό µέν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τά δέ σηµεῖα τῶν οὐ δύναστε γνῶναι;” Ματθ. Κεφ. 65! Μετά λοιπόν ἀπό τήν κάρτα, καί τήν ταυτότητα, “το φακέλλωµα” γιά νά προχωρίσουν πονηρά στό σφράγισµα, θά λένε συνέχεια στήν τηλεόραση, ὃτι πῆρε κάποιος τῆν κάρτα τοῦ δείνα, καί τοῦ σήκωεσε τά χρήµατα ἀπό τήν τράπεζα. Ἀπό τήν ἂλλη µεριᾶ, θά διαφηµίζουν “τό τέλειο σύστηµα” τό σφράγισµα στό χερι ἢ στό µέτωπο µέ ἀκτίνες λέϊζερ, πού δέν θά διακρίνεται ἐξωτερικά, µέ τό 666 τό ὃνοµα τοῦ ἀντιχρίστου.
Δυστυχῶς, καί πάλι “ὁρισµένοι γνωστικοί” θα φασκιώνουν τά πνευµατικά τους τέκνα σάν τά µωρά, δῆθεν γιά νά µήν στενοχωριοῦνται˙ “δέν πιράζει αὐτό, δέν εἶναι τίποτα, ἀρκεῖ ἐσωτερικά νά πιστεύετε!” Κι᾽ ἐνῶ βλέπουµε τόν ἀπόσ. Πέτρο ποῦ ἐξωτερικά ἀρνήθηκε τόν Χριστό, καί ἦτο ἂρνησις, αὐτοί ἀρνοῦνται τό Ἃγιο σφράγισµα τοῦ Χριστοῦ ποῦ τούς δόθηκε στό Ἃγιο Βάπτισµα˙ “Σφραγῖς δωρεᾶς Πνεύµατος Ἁγίου” µέ τό να δέχονται τήν σφραγίδα τοῦ ἀντιχρίστου, λένε καί ὂτι ἒχουν µέσα τους τόν Χριστό!!
Τέτιοα δυστυχῶς λογικῆ, εἶχαν καί ὁρισµένοι “γνωστικοί” στά χρόνια τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, ποῦ προσπαθοῦσαν νά µεταστρέψουν τούς υποψήφιους µάρτυρας, ὃπως ἀναφέρει ὁ Μέγας Βασίλειος στόν λόγο του στόν Μάρτυρα Γόρδιο “πολλοί παραλογιζόντουσαν προσπαθώντας νά πείσουν τόν Μάρτυρα νά ἀρνηθῆ µόνο µέ τά λόγια, καί νά κρατήση τήν πίστη µέ τήν ψυχή, τήν ἐσωτερική διάθεση, γιατί ὁ Θεός δέν δίνει προσοχῆ στήν γλῶσσα ἀλλά στήν διάθεση.
Ὁ Μάρτυς ὃµως Γόρδιος ἦταν ἂκαµπτος καί ἀπεκρίθηκε˙ “οὐκ ἀνέχεται τι γλῶσσα κτισθεῖσα παρά Χριστοῦ φθέγξασθαι τι κατά τοῦ Κτίσαντος… µή πλανᾶσθε Θεός οὐ µυκτηρίζεται ἐκ τοῦ στόµατος ἡµᾶς τοῦ ἡµετέρου κρίνει, ἐκ τῶν λόγων δικαιοῖ, καί ἐκ τῶν λόγων καταδικάζει”.
Ἐπίσης ἐπί Δεκίου, µέ διάταγµα ζητοῦσε νά ὁµολογήσουν τήν θρησκεία τῶν εἰδωλολατρῶν, καί ὃσοι Χριστιανοί δήλωναν, καί θυσίαζαν στά εἲδωλα, ἒπαιρναν πιστοποιητικό, καί γλύτωναν τό Μαρτύριο. Ὂχι µόνον αὐτοί ἦταν ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί ἐκεῖνοι ὃπου ἒδειναν χρήµατα στούς εἰδωλολάτρας στήν ἐπιτροπή, καί ἒπαιρναν τό πιστοποιητικό, χωρίς νά ἀρνηθοῦν, οἱ ὁνοµαζόµενοι “λιβελλοφόροι” καί αὐτούς ἡ Ἐκκλησία µας τούς θεώρησε ἀποστάτας-πεπτωκότας.
Κι᾽ ἐνῶ λοιπόν ἒχουµε τόσα πολλά παραδείγµατα, ὃπως καί τοῦ γενοµένου θαύµατος τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου, ποῦ ἑορτάζοµαι κάθε χρόνο, τό Σάββατο τῆς Α’ ἐβδοµάδος τῶν Νηστειῶν˙ “Ἰουλιανός ὁ παραβάτης, γινώσκων ὃτι οἱ Χριστιανοί καθαίρονται µᾶλλον διά νηστείας τήν πρώτη ἐβδοµάδα τῆς Ἁγίας τεσσαρακοστῆς, ἣν καί ἡµεῖς διά τοῦτο καθαράν ἐβδοµάδα καλοῦµεν, ἡβουλήθη ἳνα τότε µάλιστα µολύνη αὐτούς˙ διό καί προσέταξε κρυφίως ἳνα τεθῶσιν εἰς τήν ἁγοράν κατ’ ἐκείνας τά ἡµέρας βρώµατα µεµιασµένα ἐκ τῶν αἱµάτων τῶν εἰδωλικῶν θυσιῶν.
Ἀλλά νεύσει Θεία ἐπιφανείς καθ᾽ ὑπνον ὁ Μάρτυς Θεόδωρος εἰς τόν τότε ἁρχιεπίσκοπον Κων/πόλεως Εὐδόξιον καί φανερώσας τό πράγµα παρήγγειλειν αὐτῶ ἳνα συγκαλέση τούς πιστούς εὐθύς τό πρωῒ τῆς Δευτέρας καί ἐµποδίση αὐτοῖς τῶν βρωµάτων ἐκείνων τήν χρῆσιν, τή ἒλλειψιν τῆς ἀναγκαίας τροφῆς ἀναπληρώσῃ ἐκ τοῦ προχείρου διά κολλύβων . Τοιουτοτρόπος ὁ µέν σκοπός τοῦ παραβάτου ἐµαταιώθη˙ ὁ δέ εὐσεβῆς Λαός, διαφυλαχθείς ἀµόλυντος…” Ὡρολόγιον τό Μέγα σελ. 446 .
Τό νά ἀπέχουµαι ἀπό τά εἰδωλόθυτα, εἶναι κανόν τῶν Ἁγίων Ἁποστόλων. Πράξ. Ἁποσ. Κεφ. Ιε’ …“Συνήχθησαν δέ οἱ ἁπόστολοι καί οἱ πρεσβύτεροι … ἀπέχθεσθαι εἰδωλοθύτων καί αἳµατος καί πνικτοῦ καί πορνείας˙…”. Παρ’ ὂλα λοιπόν αὐτά ποῦ ἀνέφερα, ἀκούει κανείς ἓνα σορό δυστυχῶς ἀνοησίες τοῦ µυαλοῦ, ἀπό ὁρισµένους σηµερινούς “Γνωστικούς”, ὁ ἒνας νά λέει˙ “ἐγώ θά δεχθῶ τήν ταυτότητα µέ τό 666, θά βάλω καί ἓνα Σταυρό”,
κί ὁ ἂλλος νά λέει˙ “ἐγώ θά δεχθώ τό σφράγισµα στό κεφάλι µέ τό 666 καί θά κάνω κι᾽ ἓνα Σταυρό στό κεφάλι…” καί ἓνα σορό ὃµοιες ἀνοησίες, ποῦ νοµίζουν ὂτι θά ἁγιασθοῦν µέ αὐτόν τόν τρόπο, ἐνῶ αὐτά εἶναι πλᾶνες. Μόνον αὐτά ποῦ δέχονται ἁγιασµό, αὐτά µόνον ἁγιάζονται. Ὃπως˙ Τό νερό, δέχετε ἁγιασµό, καί γίνεται Ἁγιασµός. Τά οὓρα δέν δέχονται ἁγιασµό.
Ἡ πέτρα, µέ θαῦµα γίνεται ψωµί. Ἡ ἀκαθαρσία, δέν δέχεται ἁγιασµό. Ἑποµένως, ὁ διάβολος, ὁ ἀντίχριστος, ὂταν εἶναι στήν ταυτότητά µας, ἢ στό χέρι, ἢ στό κεφάλι µας, µέ τό σύµβολό του, δέν ἁγιάζονται, µέ τό νά βάλουµε καί ἓνα Σταυρό. Ἒχουµε τήν δύναµη τοῦ Τιµίου Σταυροῦ, τοῦ Ἁγίου Συµβόλου, τήν Θεία Χάρη τοῦ Χριστοῦ, µόνον ὂταν ἀρκούµεθα στό Ἃγιο Σφράγισµα τοῦ Βαπτίσµατος, ποῦ ἀπαρνούµεθα τόν σατανά, καί συντασσώµεθα στόν Χριστό, καί δεχόµεθα τό Ἃγιον Σφράγισµα˙ “Σφραγῖς δωρεᾶς Πνεύµατος Ἁγίου”.
Ὁ Χριστός νά µᾶς δίνη καλή φώτιση. Ἀµήν.
Ἃγιον Ὂρος Κουτλουµουσιανό Κελλί “Παναγούδα” Σάββατο Α’ Νηστειῶν 1987.
Με πολύ πόνο καί ἀγάπη Χριστοῦ,
Μοναχός Παῒσιος
(απο εδω pdf,antibaro.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου