Η ελληνική κυβέρνηση έλαβε για σοβαρούς “εθνικούς λόγους” την γενναία απόφαση να ζητήσει από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίο να απομακρύνει τον Ελπιδοφόρο από την νευραλγική θέση του Αρχιεπίσκοπου Αμερικής.
Την αποκάλυψη κάνει ο Αντώνης Διαματάρης. εκδότης της ομογενειακής εφημερίδας “Εθνικός Κήρυκας” και προσωπικός ΄φιλος του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Σε άρθρο του αναφέρει ακόμα ότι οι σύμβουλοι του Ελπιδοφόρου νόμιζαν πως μέσω του συνεδρίου των Αρχόντων, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, θα τον συναντούσε ο Έλληνας Πρωθυπουργός. Νόμιζαν, σημειώνει, ότι “θα του επέτρεπε να δημιουργήσει την εντύπωση ότι ακυρώθηκε η εισήγηση της κυβέρνησης στον Πατριάρχη για την απομάκρυνσή του”.
Ο κ. Διαματάρης έγραψε τα εξής:
Οταν, σχεδόν πριν 5 χρόνια, στις 22 Ιουνίου 2019, ο Μητροπολίτης Προύσης κ. Ελπιδοφόρος ενθρονιζόταν Αρχιεπίσκοπος Αμερικής στον Καθεδρικό Ιερό Ναό της Νέας Υόρκης μέσα σε μια ατμόσφαιρα ενθουσιασμού και ελπίδας, κανένας δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι σ’ αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα θα προκαλούσε μια κρίση στις σχέσεις της Ελλάδας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Κι όμως. Η -για αρκετό χρονικό διάστημα- υποβόσκουσα κρίση, ήρθε στην επιφάνεια με αφορμή το συνέδριο των Αρχόντων στην Αθήνα και συγκεκριμένα από την απόφαση της κυβέρνησης να απέχει από τις εκδηλώσεις τους.
Οχι ασφαλώς για να εκφράσει την δυσαρέσκειά της προς τους συνέδρους αλλά, πρώτον, για να καταστήσει σαφή την αντίθεσή της στον κ. Ελπιδοφόρο και, δεύτερον, για να στείλει το μήνυμα της αποφασιστικότητάς της στο Φανάρι για την ανάγκη της απομάκρυνσής του.
- Τι προηγήθηκε:
Σε αντίθεση με το παρελθόν, όπου οι ελληνικές κυβερνήσεις παρακολουθούσαν ως απλοί παρατηρητές τα τεκταινόμενα στην Ομογένεια, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον και έφτασε μέχρι του σημείου να πάρει την γενναία απόφαση να ζητήσει από τον Οικουμενικό Πατριάρχη να απομακρύνει για «εθνικούς λόγους» τον κ. Ελπιδοφόρο από την νευραλγική θέση που κατέχει.
Ωστόσο, ο Οικουμενικός Πατριάρχης φαίνεται να συνεχίζει να τον στηρίζει, αν και πέρασαν μήνες από τότε.
- Τα γεγονότα της Αθήνας:
Ο Αρχιεπίσκοπος θεώρησε ότι το συνέδριο των Αρχόντων στην Αθήνα τού προσέφερε μια θεόπεμπτη ευκαιρία βελτίωσης των σχέσεών του με τον κ. Μητσοτάκη.
Η στρατηγική που επινόησαν οι σύμβουλοί του για δημόσιες σχέσεις, ήταν ότι, αν «εισέβαλε» στην Αθήνα ως ηγέτης μιας σημαντικής οργανώσεως της Εκκλησίας θα εξανάγκαζε τον Πρωθυπουργό να παραμερίσει τον αποκλεισμό που του έχει επιβάλλει και να τον δεχτεί ως επικεφαλής αντιπροσωπείας των Αρχόντων στο Μέγαρο Μαξίμου.
Αυτό, υποστήριζαν οι σύμβουλοί του, θα του επέτρεπε να δημιουργήσει την εντύπωση ότι ακυρώθηκε η εισήγηση της κυβέρνησης στον Πατριάρχη για την απομάκρυνσή του.
Η στρατηγική όμως αυτή απέδωσε τα αντίθετα αποτελέσματα από ό,τι ανέμεναν, όταν ο κ. Μητσοτάκης και οι κορυφαίοι συνεργάτες του για τα θέματα αυτά αρνήθηκαν κάθε επαφή μαζί του. Και, επιπλέον, ανέδειξε δημόσια το ρήγμα που υπάρχει ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον Πατριάρχη εξαιτίας του κ. Ελπιδοφόρου.
Οσον αφορά την Εκκλησία της Ελλάδας, ναι μεν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδας του έδωσε άδεια να τελέσει Θεία Λειτουργία στην Μητρόπολη, αφού το ζήτησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, αλλά δεν παρέστη ούτε ένας από τους ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδας.
Και, ακόμα, τα ΜΜΕ της Αθήνας, όχι τυχαία, δεν κάλυψαν επαρκώς την σύνοδο των Αρχόντων.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει αποδείξει την υποστήριξή του στην Ομογένεια των ΗΠΑ και γενικά στον απόδημο Ελληνισμό.
Κανένας πρωθυπουργός δεν έκανε περισσότερα για εμάς από εκείνον. Κι ίσως για τους λόγους αυτούς να εκλήφθηκε ως δεδομένο πως θα ήταν κατανοητό ότι η έλλειψη συμμετοχής του στις εκδηλώσεις τους δεν αφορούσε εκείνους αλλά αποκλειστικά και μόνο τον κ. Ελπιδοφόρο.
Ωστόσο, καλό θα ήταν να είχε βρεθεί τρόπος να γίνει η διάκριση αυτή προς αποφυγή παρεξηγήσεως, αλλά και εκμετάλλευσης, όπως επιχειρείται.
Είναι πραγματικά αποκαρδιωτικό, ότι ανάμεσα στα τόσα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, προστέθηκε και το ρήγμα στις σχέσεις της Ελλάδας με το Πατριαρχείο εξαιτίας του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου.
Ενας ευαίσθητος ανώτατος κληρικός, με υψηλό το αίσθημα του χρέους και της ευθύνης, και με πραγματική και ειλικρινή αγάπη για το Πατριαρχείο και τον Πατριάρχη, θα αποχωρούσε οικειοθελώς για να διευκολύνει τον ευεργέτη του.
Ιδωμεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου