Άγιοι Κινέζοι Μάρτυρες και Ομολογητές. Ενώ στον ξεπεσμένο Δυτικό πολιτισμό η αγάπη για τον Χριστό εξατμίζεται, στην Κίνα ανθίζει… η νοερά Προσευχή του Ιησού, ευλαβικά φυλαγμένη στον εσωτερικό ναό πολλών Κινέζικων καρδιών, θα ανέλθει ως θυμίαμα προς τον Χριστό.

 

 

Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
Христос Воскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
Kristos (İsa) dirildi! Gerçekten dirildi!
Al-Massih-Qam! Hakkan Qam!
«Χαίρετε»! «Εἰρήνη ὑμῖν»!

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον τοῦ Μηναίου.
Τῇ ΙΑ’ (11ῃ) τοῦ μηνὸς Ἰουνίου, ἡ Σύναξις τελεῖται τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ ᾌδειν, ἤτοι ἡ ὑπὸ τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ παράδοσις τοῦ ὕμνου «Ἄξιόν ἐστιν». (982)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Βαρθολομαίου καὶ Βαρνάβα. (α´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἅγιος ἔνδοξος μάρτυς Θεόπεμπτος μετὰ καὶ ἑτέρων τεσσάρων, ξίφει τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Φήλικος καὶ Φουρτουνάτου τῶν αὐταδέλφων ἐν Vicenza Ἰταλίας (296)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Βαρνάβα τοῦ θαυματουργοῦ, τοῦ ἐν Βάσσᾳ Κοιλανίου τῆς Κύπρου ἀσκήσαντος.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Βαρνάβα τοῦ παρὰ τὸν ποταμὸν Βετλούγκᾳ τῆς Ῥωσσίας ἀσκήσαντος. (1445)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μετακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων (1572) τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν᾿Εφραίμ, τοῦ ἐρημίτου ἐν Novotorzhk, τῆς Ῥωσίας. (1053)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Νεομάρτυρος Ζαφειρίου, ὅστις τὴν τῶν Ἀγαρηνῶν πλάνην θεοσόφως ἐλέγξας, ἐμαρτύρησεν ἐν Θεσσαλονίκῃ, κατὰ τὸ ἔτος ͵αωκα´ (1821).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁσία Μελάνη ἀσκήτρια ἐν Ζαντόνσκ τῆς Ῥωσίας (1836)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου νέου Ἱερομάρτυρος Μητροφάνους τοῦ Τσὶ-Σούνγκ, Τατιανῆς τῆς πρεσβυτέρας αὐτοῦ, τῶν τέκνων αὑτῶν Ἰωάννου καὶ Ἡσαΐου μετὰ τῆς μνηστῆς αὐτοῦ Μαρίας· τοῦ Παύλου Οὐὰν κατηχητοῦ τῆς ἱεραποστολῆς, τοῦ Ματθαίου Χάϊ-Τσούγη, καὶ ἀδελφοῦ του Βίτου, τοῦ Κλήμεντος Κούϊ-Κίν, τῆς Ἄννης Τσού, καὶ ἑτέρων σκβ´ (222) Κινέζων Μαρτύρων, τῶν ἐν Πεκίνῳ κτανθέντων ὑπὸ τῶν εἰδωλολατρῶν Πυγμάχων (Μπόξερς) καὶ στερρᾷ τῇ πίστει ὁμολογησάντων καὶ μαρτυρησάντων ἐν ἔτει ͵αϠ´ (1900).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Λουκᾶ τοῦ ἰατροῦ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως καὶ Κριμαίας, τοῦ Ῥώσσου ὁμολογητοῦ. (†1961)

Στίχοι
Ἦσας Γαβριὴλ πρὶν τὸ Χαῖρε τῇ Κόρῃ.
Ἄδεις δὲ καὶ νῦν, Ἄξιόν σε ὑμνέειν.
Πρώτῃ τε καὶ δεκάτῃ Ναὸς σεπτὸς Μητρὸς Θεοῖο,
Ὁ ἐν ᾌδειν δέξατον ἱερὸν Γαβριήλ.
Στίχοι Τὸ δένδρον ἐπότισαν Ὀρθοδοξίας,
Οἱ ἐν Πεκίνῳ ἀθλήσαντες Κινέζοι.
Στίχοι Λουκᾶς Συμφερουπόλεως ἀρχιθύτης,
Καὶ ἰατρὸς σωμάτων τιμάσθω ὕμνοις.

O Άγιος Μητροφάνης Chang Tzi-tzung
και οι συν αυτώ Άγιοι Κινέζοι Μάρτυρες και Ομολογητές

Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, ο Χριστιανισμός έφτασε στην Κίνα μέσω της γειτονικής της χώρας, της Ρωσίας. Γύρω στα 1685, όταν οι Κινέζοι κατέλαβαν το Αλμπαζίν, το οποίο βρίσκεται στη Ρωσία, στα βόρεια σύνορα της Κίνας. Πολλοί Κοζάκοι αλλά και ορθόδοξοι της περιοχής αιχμαλωτίστηκαν και 45 από αυτούς μαζί με τον ιερέα τους, πατέρα Μάξιμο, μεταφέρθηκαν στο Πεκίνο, με σκοπό να μπουν στην υπηρεσία του αυτοκράτορα. Ο τότε αυτοκράτορας δέχτηκε με ιδιαίτερη ευγένεια τους χριστιανούς και μάλιστα τους επέτρεψε να μετατρέψουν έναν παλιό βουδιστικό ναό σε χριστιανική εκκλησία, για να μπορούν να προσεύχονται.

Το 1712, ο ιερέας Μάξιμος εκοιμήθη και ο αυτοκράτορας δέχτηκε να φέρει έναν καινούργιο ιερέα από τη Ρωσία. Τα πράγματα, λοιπόν, είχαν αρχίσει να αλλάζουν για τους χριστιανούς. Μάλιστα, καθώς περνούσαν τα χρόνια, οι γάμοι μεταξύ των ορθοδόξων και των Κινέζων πλήθαιναν και όλο και περισσότεροι ήταν αυτοί που ασπάζονταν τον Χριστιανισμό. Εκείνη την περίοδο, όμως, λόγω πολιτικών προβλημάτων με την Κίνα, η Ρωσία αποφάσισε να διακόψει οποιαδήποτε ιεραποστολική ενέργεια προς τους Κινέζους. Ο Χριστιανισμός, όμως, είχε ήδη εδραιωθεί, καθώς κατέφθαναν συνεχώς κληρικοί, χτίστηκαν εκκλησίες, μεταφράστηκαν πολλά ιερά βιβλία και όλοι όσοι το επιθυμούσαν μπορούσαν να ασπάζονται ελεύθερα τη Χριστιανική θρησκεία.

Ο πατήρ Μητρόφανoς Chang

Το 1880 ο πρώτος γηγενής Κινέζος Ορθόδοξος Ιερέας, ο π. Μητρoφάνης Chang (Chang Tzi-tzung), χειροτονήθηκε από τον Άγιο Νικόλαο Kasatkin, επίσκοπο της Ιαπωνίας [3 Φεβρ.]. Η αποδοχή της ιερωσύνης από τον π. Μητροφάνη ήταν μια πράξη ηρωϊκή, γιατί την εποχή εκείνη το να είναι κανείς Χριστιανός ήταν πιο επικίνδυνο και πιο δύσκολο από κάθε άλλη φορά στην κινεζική ιστορία. Στην Κίνα είχαν ισχυροποιηθεί τότε τα ξενόφοβα και αντιχριστιανικά συναισθήματα, σε αντίδραση προς τον αποικιοκρατικό επεκτατισμό των Ευρωπαϊκών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα.
Συνέβαιναν ξεσπάσματα βίας, που είχαν σαν αποτέλεσμα τον θάνατο των ξένων και Κινέζων Χριστιανών προσηλύτων.
Όταν έγινε ιερέας, ο π. Μητροφάνης είπε ότι ήξερε πως το τέλος του «δεν θα ήταν ευχάριστο». Αυτός και οι άνθρωποί του δοκιμάζονταν συνεχώς, και ονομάζονταν «διάβολοι κατώτερης τάξης», χαρακτηρισμός μόλις λίγο καλύτερος από το «ξένοι διάβολοι». Αν και τον θεωρούσαν ότι είχε προδώσει την Κινέζικη κουλτούρα του με το να γίνει Χριστιανός, ο ίδιος γνώριζε ότι είχε αγκαλιάσει μια πίστη που ήταν πέρα από κουλτούρες, και ότι η αποκάλυψη του Χριστού ανήκε τόσο στην Κίνα όσο και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Κοιτάζοντας πάνω από τα πολιτικά και τα πολιτιστικά, διέκρινε με το πνεύμα του ότι προετοίμαζε το Κινέζικο Ορθόδοξο ποίμνιό του στο να προσαρτηθεί στις τάξεις των μαρτύρων στον ουρανό.
Το 1897 η Κινέζικη Ορθόδοξη Εκκλησία έλαβε μια μεγάλη ευλογία με τον ερχομό στο Πεκίνο του Αρχιμανδρίτου Ιννοκέντιου Figorovsky (που αργότερα έγινε επίσκοπος), ο οποίος αποδείχθηκε ότι έβλεπε μακριά, περισσότερο από κάθε άλλο ιερέα που ήρθε ποτέ στην Κίνα. Μεταξύ άλλων ίδρυσε ένα μοναστήρι, φρόντισε οι καθημερινές ακολουθίες να γίνονται στην κινέζικη γλώσσα, απέστειλε ανθρώπους από το Πεκίνο να διαδόσουν το μήνυμα του Χριστού, και ξεκίνησε φιλανθρωπικά έργα.
Αυτό βοήθησε στο να ενδυναμωθεί η Κινέζικη Εκκλησία και να προετοιμαστεί για τη σοβαρότερη δοκιμασία για την ύπαρξή της.

Το 1900 εκδηλώθηκε η αιματηρή εξέγερση, που έμεινε γνωστή στην Ιστορία ως το «Κίνημα των Μποξέρ». Επρόκειτο για μια μυστική οργάνωση, τα μέλη της οποίας ασχολούνταν με τις πολεμικές τέχνες και αυτοαποκαλούνταν «Μποξέρ του Πνεύματος» -μάλιστα, πίστευαν πως μέσα τους κατοικούσε κάποιος θεός και είχαν υπεράνθρωπες δυνάμεις. Αυτή η οργάνωση αποφάσισε να διώξει από την Κίνα όλους τους ξένους, αλλά και τους χριστιανούς, με τη στήριξη, βέβαια, της επίκληρου αυτοκράτειρας, η οποία θεωρούσε ότι για όλες τις συμφορές που συνέβαιναν στην Κίνα έφταιγαν οι χριστιανοί.

Στις 10 Ιουνίου, τοιχοκολλήθηκαν προκηρύξεις στους δρόμους του Πεκίνου καλώντας τους Κινέζους να σφαγιάσουν τους χριστιανούς και απειλώντας όσους θα τολμούσαν να τους κρύψουν.
Την επόμενη νύχτα, οι «Πυγμάχοι», περνώντας με αναμμένους δαυλούς από κάθε συνοικία της πόλης, συνελάμβαναν στα σπίτια τους όσους Ορθόδοξους χριστιανούς έβρισκαν και τους βασάνιζαν με σκοπό να αρνηθούν τον Χριστό. Πολλοί, τρομοκρατημένοι από τα μαρτύρια αλλαξοπίστησαν, έκαψαν θυμίαμα μπροστά στα είδωλα για να σώσουν την ζωή τους, ενώ άλλοι ομολόγησαν με γενναιότητα την πίστη τους και προτίμησαν τον θάνατο. Αφού έκαψαν τα σπίτια τους, τους οδήγησαν έξω από την πόλη, στους ειδωλολατρικούς ναούς των «Πυγμάχων», όπου σφαγιάστηκαν, αποκεφαλίσθηκαν ή κάηκαν στην πυρά.
Το «Κίνημα των Μποξέρ» επίσης κατέστρεψε ολοσχερώς τις χριστιανικές εκκλησίες, καθώς και το ορθόδοξο τυπογραφείο μαζί με τα σπανιότατα έγγραφα που φυλάσσονταν εκεί. Στις 11 Ιουνίου, το βράδυ, εισέβαλαν στην Εκκλησία του Πεκίνου και, αφού την κατέστρεψαν, σκότωσαν όλους τους πιστούς που είχαν καταφύγει εκεί για να προστατευτούν.

Σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, οι Κινέζοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί αντιμετώπισαν τον θάνατο με τρομερό θάρρος. Ο Παύλος Γουάν, ένας ορθόδοξος κατηχητής, βασανίστηκε μέχρι θανάτου και προσευχόταν μέχρι και τη στιγμή που άφησε την τελευταία του πνοή. Μια άλλη χριστιανή, δασκάλα, η Ία Γουέν, υπέστη πολύ σκληρά βασανιστήρια. Οι «Μποξέρ» την έκαναν κομμάτια και την πέταξαν μισοπεθαμένη στο έδαφος. Όταν ανέκτησε τις αισθήσεις της, οι Μποξέρ ξανά την έπιασαν και αυτή τη φορά την βασάνισαν μέχρι θανάτου. Η Ία Γουέν, καθ’ όλη τη διάρκεια των βασανιστηρίων, ομολογούσε συνεχώς την πίστη της στον Χριστό με χαρά μπροστά στους βασανιστές της.

Το τέλος του πατέρα Μητροφάνη

Πολλοί από τους πιστούς του Πεκίνου, όταν πληροφορήθηκαν για τη σφαγή της 11ης Ιουνίου, κατέφυγαν τρομοκρατημένοι στο σπίτι του πατέρα Μητροφάνη, για να προστατευτούν.
Όμως, στις δέκα το βράδυ της 23ης Ιουνίου, το σπίτι του περικυκλώθηκε από στρατιώτες και Μποξέρ. Την ώρα εκείνη βρίσκονταν εκεί πάνω από 70 Χριστιανοί. Κάποιοι κατόρθωσαν να φύγουν, αλλά πολλοί ήταν εκείνοι που δεν τα κατάφεραν και βρήκαν τραγικό θάνατο. Ο Άγιος Μητροφάνης ήταν καθισμένος στην αυλή του σπιτιού του, και τον κατατρύπησαν με με πολλαπλές μαχαιριές στο στήθος, μπροστά στα μάτια της γυναίκας του και των παιδιών του. Έπεσε κάτω από μια χουρμαδιά.
Στη συνέχεια, οι «Μποξέρ» άρπαξαν τον εφτάχρονο γιο του Ιωάννη, και αφού του εξάρθρωσαν τους ώμους, του έκοψαν τα δάκτυλα των ποδιών, τη μύτη και τα αυτιά, τον πέταξαν γυμνό στην εξώπορτα και τον παράτησαν εκεί. Το επόμενο πρωί, καθόταν γυμνός και ξυπόλυτος στην εξώπορτα, οι περαστικοί που έβλεπαν τον μικρό Ιωάννη τον κορόιδευαν φωνάζοντάς τον «οπαδό των διαβόλων». Εκείνος τότε απάντησε: «Είμαι πιστός του Θεού και όχι οπαδός των διαβόλων». Όταν ο κόσμος τον ρωτούσε αν πονούσε, είπε πως όχι. Με ένα χαμόγελο το μικρό αγόρι είπε, «Δεν είναι δύσκολο να υποφέρει κανείς για τον Χριστό».

Αργότερα την ίδια μέρα οι Μποξέρ επέστρεψαν και πήραν τη γυναίκα του π. Μητροφάνους την Τατιάνα και τους γιους του Ιωάννη και Ησαΐα, μαζί με την δεκαεννιάχρονη αρραβωνιαστικιά του Ησαΐα την Μαρία, και δεκαπέντε άλλους πιστούς. Ο Προτασιος Chan και ο Ροδίων Hsiu, που δεν είχαν ακόμη βαπτιστεί, έδωσαν μαρτυρία ότι ο μικρός Ιωάννης, που ακόμα δεν αισθανόταν πόνο από τον ακρωτηριασμό, πήγε ήρεμος με τους Μποξέρ και δεν έδειχνε ίχνος φόβου. Οι «Πυγμάχοι» τον αποκεφάλισαν και έκαψαν τα λείψανά του σε εορταστική πυρά. Αποκεφάλισαν την γυναίκα του Τατιανή, όπως και τον γιο τους Ησαΐα, ηλικίας είκοσι τριών ετών.
Η Μαρία, αρραβωνιαστικιά του Ησαΐα, ηλικίας δεκαεννέα ετών, είχε έλθει στο σπίτι του πατρός Μητροφάνη με την επιθυμία να πεθάνει μαζί με την οικογένεια του αρραβωνιαστικού της. Όταν οι «Πυγμάχοι» περικύκλωσαν το σπίτι, βοήθησε τους άλλους να σωθούν πηδώντας την μάνδρα και κατόπιν αντιμετώπισε τους εισβολείς, κατηγορώντας τους ότι δολοφονούν αθώους δίχως δίκη. Μην τολμώντας να την σκοτώσουν, την πλήγωσαν στα χέρια, και της τρύπησαν τα πόδια. Σε όσους την πίεζαν να φύγει, αποκρίθηκε: «Γεννήθηκα κοντά στην εκκλησία της Παναγίας Θεοτόκου και εδώ θα πεθάνω!» Όταν οι «Πυγμάχοι» επέστρεψαν, την θανάτωσαν.
Οι υπόλοιποι χριστιανοί που βρίσκονταν στο σπίτι του πατέρα Μητροφάνη φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και τελικά εκτελέστηκαν. Από την οικογένεια του π. Μητροφάνους , γλύτωσε μόνο ο δεύτερος γιος τους, Σέργιος, ο οποίος αργότερα χειροτονήθηκε πρωτοπρεσβύτερος.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1900, οι «Μποξέρ» δολοφόνησαν 30.000 χριστιανούς, από τους οποίους οι 222 ήταν Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Μεταξύ των Κινέζων ορθοδόξων μαρτύρων ήσαν και απόγονοι των πρώτων Αλμπαζινών Ορθοδόξων, που είχαν φέρει το φως του Χριστού στο Πεκίνο το 1685: Ο Κλήμης Κούι-Κιν, ο Ματθαίος Χάι-Τσουάν, ο αδερφός του Βίτος, η Άννα Τσούι, και πολλοί άλλοι, οι οποίοι χωρίς να φοβούνται από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψνχήν μη δυναμένων αποκτείναι (Ματθ. 10, 28) αντιμετώπισαν γενναία τα μαρτύρια και τον θάνατο, παρακαλώντας τον Θεό να φωτίσει τους διώκτες και να συγχωρέσει τα αμαρτήματα τους.
Η Εκκλησία αμέσως ανακήρυξε τους Κινέζους Ορθοδόξους μάρτυρες ως αγίους, και γιορτάζει τη μνήμη τους στις 11 Ιουνίου, την ημέρα που άρχισε το μαρτύριό τους.

Όταν μετά από λίγους μήνες κατεστάλη η επανάσταση από τα στρατεύματα των δυτικών δυνάμεων, ο επίσκοπος Πεκίνου πλέον Ιννοκέντιος Φιγκουρόφσκι ανέγειρε ναό αφιερωμένο στους Κινέζους Νεομάρτυρες, όπου και εναπέθεσε τα Άγια Λείψανά τους. Από το 1903 άρχισαν να τελούνται και ακολουθίες στους Μάρτυρες ενώ ιστορήθηκε και η εικόνα τους.

***

Εμφάνιση του αγίου Μητροφάνη Τσι- Σουνγκ σε ασθενή στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων

Ο γνωστός και φίλος μας, ευλαβέστατος Ιερέας πατήρ Ν., προσεβλήθη από την λοίμωξη του κορωνοιού, την 3η/11/2020 και νοσηλεύθηκε σε διάφορες κλινικές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, σε πολύ βαρειά κατάσταση, μέχρι την 23η /4/2021, οπότε επέστρεψε στο σπίτι του, συνεχίζοντας και πάλι με φυσιοθεραπεία, σχεδόν, μέχρι τον Οκτώβριο 2021.
Απίστευτη η ταλαιπωρία του, στο διάστημα της πολύμηνης νοσηλείας του, αλλά απίστευτη και η βοήθεια που δέχθηκε από πολλούς Αγίους, μεταξύ των οποίων και της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Εφραίμ της Ν. Μάκρης, αλλά και ενός Κινέζου Αγίου, τον οποίο δεν γνώριζε και ερχόταν με το γκρουπ των γιατρών, του έδινε θάρρος και του χαμογελούσε.
Όπως ο ίδιος μας διηγείται, κατά τη νοσηλεία του Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, έβλεπε πάρα πολλά, αλλά δεν μπορούσε να κουνήσει ούτε τα πόδια του, ούτε τα χέρια του, νόμιζε ότι οι πατούσες του είχαν αποκοπεί, είχε παραλύσει.
Μόνο το κεφάλι μπορούσε να γυρίζει δεξιά και αριστερά.
Μας περιέγραψε φανερά συγκινημένος ο παππούλης:
” Περνούσαν οι γιατροί, έβλεπα, με κοίταζαν, εγώ άκουγα, αλλά δεν μπορούσα να μιλήσω.
Μέσα στο γκρουπ των γιατρών, θυμάμαι, ένας γιατρός ήταν Κινέζος, το πρόσωπό του..τα ρούχα του..
Αυτός πάντα, όταν περνούσε μου χαμογελούσε και έλεγε:
– Παπα- Ν., μη φοβάσαι, θα γίνεις καλά, και χαμογελούσε.
Μια μέρα, όπως περνούσε από δίπλα μου, μου λέει :
– Παπα – Ν., άνοιξε το στόμα σου.
Το άνοιξα και με ένα σπρέυ με ψέκασε μέσα. Ήταν πολύ πικρό και τον μάλωσα, τον έδιωχνα, αυτός όμως ήταν πάντα με το χαμόγελο…”
Όταν επέστρεψε στο σπίτι του κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής του, έψαξε στους Κινέζους Αγίους της Ορθοδοξίας, να βρει ποιός ήταν ο Άγιος που τόσο σου συμπαραστάθηκε και τον βοήθησε, διότι καταλάβαινε ότι ήταν Άγιος, αλλά δεν τον γνώριζε.
Με μεγάλη συγκίνηση αναγνώρισε ανεπιφύλακτα τον Κινέζο γιατρό του Νοσοκομείου, στο πρόσωπο του Αγίου Μητροφάνη Τσι Σουνγκ...

Ο Άγιος Μητροφάνης Τσι- Σουνγκ, ο πρώτος Κινέζος Ιερέας του Υψίστου, ήταν ο χαμογελαστός Κινέζος μέσα στο γκρουπ των γιατρών, στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων που συμπαραστάθηκε στον Έλληνα Ιερέα του Υψίστου, πατέρα Ν., που ασθενούσε βαρειά, του χαμογελούσε, τον εμψύχωνε και τον παρηγορούσε λέγοντάς του, να μη φοβάται, ότι θα γίνει καλά…

***

Η Κινέζικη Ορθόδοξη Εκκλησία μετά το 1900

Το δεύτερο μ.Χ. αιώνα, κατά την εποχή των διωγμών των πρώτων Χριστιανών, ο Χριστιανός συγγραφέας Τερτυλλιανός είχε γράψει ότι «το αίμα των μαρτύρων είναι ο σπόρος για την Εκκλησία.» Αυτό συνέβη και με την Κινέζικη Ορθόδοξη Εκκλησία. Μετά τα μαρτύρια το 1900, η Εκκλησία άρχισε ν’ ανθίζει όσο ποτέ πριν. Η ιεραποστολή στο Πεκίνο ανασυγκροτήθηκε από αποζημιώσεις που πλήρωσε η Κινεζική κυβέρνηση. Στον τόπο όπου δολοφονήθηκαν οι μάρτυρες χτίστηκε το 1903 μια καινούργια εκκλησία προς τιμήν τους, η οποία ονομάστηκε «Η Εκκλησία Πάντων των Αγίων Μαρτύρων,» στην οποία τοποθετήθηκαν τα λείψανα πολλών από αυτούς, συμπεριλαμβανομένου του Αγ. Μητροφάνου.
Ανάμεσα στο 1900 και το 1915 ο αριθμός των Κινέζων Χριστιανών γενικά υπερτριπλασιάστηκε. Κατά την ίδια περίοδο οι Κινέζοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πενταπλασιάστηκαν, και έφτασαν τους 5.587 βαφτισμένους Κινέζους.
Σε όλη την Κίνα άνοιξαν κέντρα για το κήρυγμα του Ορθόδοξου Ευαγγελίου του Χριστού. Στην επαρχία Chihli (που αργότερα έγινε γνωστή ως Hebei), στο κεντρικό Yung-ping-fu, εγέρθηκε μια εκκλησία και ένα σχολείο, και ένας γηγενής Κινέζος ιερέας άνοιξε περίπου είκοσι νέα κέντρα για το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Στην επαρχία Henan, ένας Κινέζος αξιωματικός παραχώρησε γη στην πόλη Wei-hui, όπου έκτισε μια εκκλησία και ένα σχολείο. Αυτό έγινε κέντρο για το ιεραποστολικό έργο σε ολόκληρο το Henan.
Κατά το 1916 η Κινεζική Ορθόδοξη ιεραποστολή περιελάμβανε:
Το ανδρικό μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Πεκίνο
Το Ερημητήριο της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στους λόφους δυτικά του Πεκίνου
Ένα γυναικείο μοναστήρι στο Πεκίνο
Δεκαενέα εκκλησίες, εκ των οποίων τέσσερις στο Πεκίνο
Τριανταδύο ιεραποστολικές εκκλησίες, εκ των οποίων δεκατέσσερις στην επαρχία Chihli, δώδεκα στο Hubei, τέσσερις στο Henan, μία στο Tsian-fu, και μία στη Μογγολία
Δεκαεφτά σχολεία για αγόρια και τρία για κορίτσια
Τριανταοκτώ δασκάλους, οι περισσότεροι εκ των οποίων Κινέζοι
680 αγόρια και κορίτσια από την Κίνα εγγράφηκαν στο σχολείο
Ένα θεολογικό σεμινάριο στο Πεκίνο
Μετεωρολογικό σταθμό, βιβλιοθήκη, τυπογραφείο (το οποίο εξέδωσε εκατό Κινέζικα Ορθόδοξα βιβλία), εργαστήριο αγιογραφίας, ξυλουργείο, αλευρόμυλο, βιοτεχνία κεριών, βιοτεχνία σαπουνιού, υφαντήριο, μελίσσια, ραφείο και πλινθοποιείο. (3)
Μέχρις ότου οι κομμουνιστές αποκτήσουν τον έλεγχο στην Κίνα, το 1949, πόλεις όπως το Πεκίνο, το Harbin και η Σαγκάη ήσαν κέντρα για Ρώσους πρόσφυγες από την Επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917. Από το 1934 ως το 1949 έζησε στη Σαγκάη ένας από τους μεγαλύτερους Ορθόδοξους αγίους του εικοστού αιώνα, ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης Μαξίμοβιτς ο θαυματουργός, ο οποίος τώρα είναι γνωστός ως Αγιος Ιωάννης της Σαγκάης και του Σαν Φραντζίσκο. Αυτός χειροτόνησε Κινέζους πρεσβυτέρους και διακόνους, και ίδρυσε ένα ορφανοτροφείο για παιδιά και από τη Ρωσία και από την Κίνα τα οποία έσωσε από τη φτώχεια και την εγκατάλειψη. Ακόμη και οι μη-Χριστιανοί Κινέζοι τον σέβονταν ως άγιο. Στην Κίνα έζησαν επίσης ο Αγιος Ιωνάς της Μαντζουρίας, επίσης θαυματουργός επίσκοπος. Η Αμμάς Ρουφίνα, μία διορατική γερόντισσα, και ο Γέρων Ιγνάτιος του Harbin, ένας μεγάλος άνθρωπος της προσευχής, ο οποίος μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων προφήτευσε: «Ο,τι άρχισε στη Ρωσία θα καταλήξει στην Αμερική.»
Όταν οι κομμουνιστές κατέλαβαν την Κίνα, πολλοί ορθόδοξοι πιστοί εγκατέλειψαν τη χώρα υπό την ηγεσία του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη. Ωστόσο, πολλοί παρέμειναν: την εποχή εκείνη υπήρχαν 25.000 πιστοί στην Ορθόδοξη Κινέζικη Εκκλησία, και 103 εκκλησίες.

Κάτω από την κομμουνιστική διακυβέρνηση, ξεκίνησε ένα κύμα θρησκευτικών διώξεων. Όλα τα Ορθόδοξα μοναστήρια στην Κίνα έκλεισαν, οι μοναχοί τους εξορίστηκαν ή εκδιώχθηκαν. Πολλές ορθόδοξες εκκλησίες έκλεισαν ή καταστράφηκαν. Κατά την Πολιτιστική Επανάσταση του 1966-1976 η δίωξη εντάθηκε σε μεγάλο βαθμό, και σαν αποτέλεσμα ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός στην Κίνα έγινε κάτι το απαγορευμένο. Οι Ορθόδοξοι πιστοί και ο κλήρος άρχισαν να οδηγούνται στο μαρτύριο για την πίστη τους. (4) Μεταξύ αυτών ήταν ο Κινέζος πρεσβύτερος π. Στέφανος Wu (Wu Zhi-quan), ο οποίος στις 17 Μαίου του 1970 ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τους Ερυθροφρουρούς σε μια Ορθόδοξη εκκλησία στο Harbin .

…Όταν οι κομμουνιστές ήρθαν στην εξουσία το 1949, υπήρχαν στην Κίνα συνολικά ένα εκατομμύριο Χριστιανοί διαφόρων δογμάτων. Σήμερα, υπάρχουν ογδόντα με εκατό εκατομμύρια. Περίπου 15% από αυτούς τους Χριστιανούς ανήκουν σε εκκλησίες που είναι υπό τον έλεγχο του κράτους. Οι υπόλοιποι ανήκουν σε κατ’οίκον εκκλησίες που λειτουργούν υπογείως. Ένα μεγάλο μέρος αυτών των τελευταίων – και ειδικότερα οι επικεφαλής τους – έχουν υποστεί στο παρελθόν και εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να υφίστανται διώξεις από την κομμουνιστική κυβέρνηση: απώλεια της κοινωνικής θέσης τους, πρόστιμα, ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια, φυλάκιση και θάνατο…
Όπως έχει επισημάνει ο π. Σεραφείμ (Ρόουζ):
«Υπάρχει στον Κινέζικο νού μια πολύ έντονη ιδέα για την ορθοδοξία, με μικρό ‘ο’: ότι υπάρχει μια ορθή διδασκαλία, και ότι ολόκληρη η κοινωνία εξαρτάται από αυτή την ορθή διδασκαλία…. Οι Κινέζοι είναι από τους ανθρώπους με την μεγαλύτερη έγνοια για την παράδοση. Μέχρι την εποχή που ήρθε ο κομμουνισμός, οι Κινέζοι έκαναν πράγματα τα οποία τα έκαναν οι πρόγονοί τους από τα πολύ παλιά χρόνια, από την εποχή του Κομφούκιου. Και ο Κομφούκιος είχε πεί πως έκαναν αυτά τα πράγματα από τα πολύ παλιά χρόνια, από την τρίτη χιλιετία π.Χ. Η όλη αντιμετώπιση της ζωής είχε παραμείνει βασικά η ίδια, και όπου υπήρχε διαφωνία, θα επεκαλούντο την αρχαιότητα. ‘Αυτό έτσι γινόταν από τα παλιά τα χρόνια. Δεν μπορούμε να το αλλάξουμε’.» (8)

Το 1981 ο π. Σεραφείμ, μιλώντας για την αρχαία ορθόδοξη παράδοση στην Κίνα, είπε, «Αν ο Χριστιανισμός κατώρθωνε να εισχωρήσει κατά κάποιον τρόπο μέσα σ’ αυτήν την παράδοση και να γίνει μέρος της, θα είχε λειτουργήσει, γιατί η ψυχή των Κινέζων θα ήταν πολύ καλά προδιατεθειμένη γι’ αυτό.» (9)
Τώρα που οι άνθρωποι έρχονται στον Χριστό όπως ποτέ πριν στην ιστορία της Κίνας, με ρυθμό μεγαλύτερο από δέκα εκατομμύρια το χρόνο, βλέπουμε σήμερα την εκπλήρωση της ευχής του π. Σεραφείμ. Ενώ στον ξεπεσμένο Δυτικό πολιτισμό η αγάπη για τον Χριστό εξατμίζεται, στην Κίνα ανθίζει. Η Άπω Ανατολή ξεπερνάει κατά πολύ τη Δύση όχι μόνο ως προς τον αριθμό των νέων Χριστιανών, αλλά επίσης και ως προς την διά των μαρτύρων της ομολογία του Χριστού ενώπιον του σύγχρονου κόσμου.
Οι Κινέζοι, που μιλούν την αρχαιότερη ζωντανή γλώσσα στον κόσμο, συνδέονται με μια ευγενή και βαθιά αρχαία κουλτούρα. Τώρα που τόσοι πολλοί βρίσκουν τον Χριστό το ενσαρκωμένο Tao, το επόμενο βήμα τους είναι να συνδεθούν με την αρχαία παράδοση που έχει διατηρηθεί στην Χριστιανική Ανατολή, όπου θα βρούν την πιο αγνή εικόνα του Χριστού και τα πιο ισχυρά μέσα για την απόκτηση της Χάρης Του. Όταν συμβαίνει αυτό, η νοερά Προσευχή του Ιησού, ευλαβικά φυλαγμένη στον εσωτερικό ναό πολλών Κινέζικων καρδιών, θα ανέλθει ως θυμίαμα προς τον Χριστό. […]

(3) Από τις αδημοσίευτες σημειώσεις του π. Σεραφείμ Rose.
(4) «Η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Κίνα.» Στο Tserkovnaya Zhizn’ (Ζωή της Εκκλησίας) (στα Ρωσικά), αρ. 5-8 (1986), σ. 110.
(8) Fr. Seraphim Rose, “The Chinese Mind”. In The Orthodox Word, αρ. 187-88 (1996), σ. 104-5.
(9) Στο ίδιο, σ. 105.
Από το βιβλίο του ιερομονάχου Δαμασκηνού Κρίστενσεν, Χριστός το αιώνιο ΤΑΟ*, Παράρτημα Ι.

“Ἐν ἀρχῇ ἦν τὸ ΤΑΟ* καὶ τὸ ΤΑΟ ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν τὸ ΤΑΟ” – (Ιω. 1:1 )
(Από Κινέζικη μετάφραση της Αγίας Γραφής).
*ΤΑΟ = ΛΟΓΟΣ

Ένας αληθινός φίλος προσεύχεται στον Θεό για τον φίλο του και νοιάζεται για τη σωτηρία της ψυχής του κι ο Θεός δεν αφήνει ποτέ τις καρδιακές προσευχές χωρίς καρπούς. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς – Άγιος Λουκάς Κριμαίας
https://iconandlight.wordpress.com/2021/06/11/%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b1%ce%bb%ce%b7%ce%b8%ce%b9%ce%bd%cf%8c%cf%82-%cf%86%ce%af%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%b5%cf%8d%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd/

Να είστε έτοιμοι ακόμη και για το μαρτύριο, εφόσον πλέετε κόντρα στο ρεύμα. Όλοι σας πρέπει να είστε φως μέσα στο σκοτάδι… μπορείτε και πρέπει να λάμπετε μέσα σ’ αυτό τον κόσμο. Άγιος Λουκάς Κριμαίας
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/31/%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5-%CE%AD%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%8D/

O κόσμος καταδιώκει τους Αγίους, δεν βλέπει, δεν αντιλαμβάνεται το μεγαλείο τους, την Αγιότητά τους. Την Αγιότητά τους την βλέπει μόνον ο Θεός. Άγιος Λουκάς Κριμαίας
https://iconandlight.wordpress.com/2019/06/11/o-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b4%ce%b9%cf%8e%ce%ba%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b2%ce%bb%ce%ad/

Οι άνθρωποι περιμένουν κάποιον να τους δείξει ευσπλαχνία, να τους πει ένα λόγο αγάπης και παρηγοριάς. Άγιος Λουκάς Κριμαίας ο ιατρός
https://iconandlight.wordpress.com/2018/06/11/24077/

Μὲ τὴ σιωπή…και τὴν προσευχή
https://iconandlight.wordpress.com/2014/06/01/%ce%bc%e1%bd%b2-%cf%84%e1%bd%b4-%cf%83%ce%b9%cf%89%cf%80%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%e1%bd%b4%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%b5%cf%85%cf%87%ce%ae/

Ἀπολυτίκιον τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου ἐν τῷ ᾌδειν. (Τὸ παλαιό.)
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Πατέρων ἀθροίσθητε, πᾶσα τοῦ Ἄθω πληθύς, πιστῶς ἑορτάζοντες, σήμερον χαίροντες, καὶ φαιδρῶς ἀλαλάζοντες, πάντες ἐν εὐφροσύνη· τοῦ Θεοῦ γὰρ ἡ Μήτηρ, νῦν παρὰ τοῦ Ἀγγέλου, παραδόξως ὑμνεῖται· διὸ ὡς Θεοτόκον ἀεὶ ταύτην δοξάζομεν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου ἐν τῷ ᾌδειν.
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῇ σεπτῇ σου Εἰκόνι Γαβριὴλ ὁ Ἀρχάγγελος, καταπτὰς ἐν σχήματι ξένῳ, τὴν ᾠδήν σοι ἀνέμελψεν, Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, τὴν μόνην μακαρίζειν σε Ἁγνή, ὡς Μητέρα τοῦ τῶν ὅλων Δημιουργοῦ, καὶ σώζουσαν τοὺς κράζοντας· δόξα τοῖς θαυμασίοις σου Ἁγνή, δόξα τοῖς μεγαλείοις σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς σου προνοίᾳ Ἄχραντε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου ἐν τῷ ᾌδειν.
Ηχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Καταπτὰς οὐρανόθεν ἐν ξένῳ σχήματι, Γαβριὴλ Θεοτόκε ὁ ᾽Αρχιστράτηγος, ἐμελῴδησεν ἡμῖν τὸν θεῖον ὕμνον σου, ῎Αξιον λέγων σοι ἐστίν, μακαρίζειν σε ἀεί, τὴν μόνην Θεὸν τεκοῦσαν· οὗ ταῖς πρεσβείαις Παρθένε, τόνδε τὸν κλῆρόν σου διάσωζε.

Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.
Ἦχος γ´.
Ἀπόστολοι Ἅγιοι, πρεσβεύσετε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Βαρθολομαίου καὶ Βαρνάβα.
Ἦχος ὁ αὐτός. Θείας πίστεως.

Θεῖα ὄργανα, τοῦ Παρακλήτου, καὶ ἐκφάντορες, τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἀνεδείχθητε θεόπται Ἀπόστολοι, Βαρθολομαῖε τῶν Δώδεκα σύσκηνε, καὶ Βαρνάβα ὡς υἱὸς παρακλήσεως. Ἀλλ᾿ αἰτήσασθε, Χριστὸν τὸν Θεὸν πανεύφημοι, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα.
Ἦχος α´. Τοὺς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας.

Τὸ μέγα κλέος τῆς Κύπρου, τῆς οἰκουμένης τὸν κήρυκα, τῶν Ἀντιοχέων τὸν πρῶτον, τῆς χριστωνύμου κλήσεως ἀρχιτέκτονα· Τῆς Ῥώμης τὸν κλεινὸν εἰσηγητήν, καὶ Θεῖον τῶν ἐθνῶν σαγηνευτήν, τὸ τῆς χάριτος δοχεῖον, τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος τὸν ἐπώνυμον, Ἀπόστολον τὸν μέγαν, τὸν τοῦ Θείου Παύλου συνέκδημον, τῶν ἑβδομήκοντα πρῶτον, τὸν δώδεκα ἰσοστάσιον. Πάντες συνελθόντες σεπτῶς οἱ πιστοί, τὸν Βαρνάβαν ᾄσμασιν στέψωμεν· πρεσβεύει γὰρ τῷ Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα. (Βαρνάβα Κίτρους τοῦ Τζωρτζάτου)
Ἦχος δ´. Ὡς τῶν Ἀποστόλων.

Ὡς τοῦ Παύλου πέλων συνέκδημος καὶ Χριστὸν κηρύξας τοῖς ἔθνεσι, τῶν Ἀγγέλων ὁμότιμος γέγονας, Βαρνάβα Ἀπόστολε· διὸ δυσώπει τὸν Κύριον, ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα. (Χαραλάμπους Μπούσια)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Ἀγαθὸν ἄνδρα ὕμνοις καὶ πλήρη Πνεύματος τοῦ παναγίου ὡς Παύλου τοῦ θεαυγοῦς συνεργὸν καὶ ἡδύπνουν νάρδον Κύπρου εὐφημήσωμεν, θεῖον Βαρνάβαν, ἐκτενῶς ἐκβοῶντες· τιμαλφὲς μαρτύρων καὶ ἀποστόλων ὄλβε, Χριστὸν ἐκδυσώπει ὑπὲρ προσφύγων τῆς σῆς χάριτος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα. (Χαραλάμπους Μπούσια)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Συνεργόν, συνοδίτην καὶ συνακόλουθον οὐρανοβάμονος Παύλου καὶ Κύπρου τὸν φωτιστὴν καὶ αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας θεῖον πρόξενον τῶν προνομίων ἐκτενῶς ἀνυμνήσωμεν, πιστοί, Βαρνάβαν τὸν θεηγόρον ὡς Παρακλήτου κινύραν ἡμᾶς αὐτοῦ εὐχαῖς φαιδρύνοντα.

Ἕτερον. Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου Βαρθολομαίου
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.

Χριστῷ ἠκολούθησας, Βαρθολομαῖε σοφέ, καὶ τούτου Ἀπόστολος, καὶ ὑπηρέτης σοφός, σαφῶς ἐχρημάτισας· ὅθεν τῆς εὐσεβείας, κατασπείρας τὸν λόγον, σύμμορφος ἀνεδείχθης, τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου· ᾧ πρέσβευε δεόμεθα, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Βαρνάβα τοῦ ἐν Βάσσᾳ τῆς Κύπρου
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Χαίρει ἔχουσα Βασέων πόλις, θείαν λάρνακα τῶν σῶν λειψάνων, ἀναβρύουσαν πηγὰς τῶν ἰάσεων, καὶ διασῴζουσαν πᾶν τὰς ἐκ θλίψεων, τοὺς σοὶ προστρέχοντας, πάτερ, ἐκ πίστεως Βαρνάβα ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ζαφειρίου (Ἀθανασίου Σιμωνοπετρίτου )
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Ἐν τῇ πίστεως πέτρᾳ ἑδρασθεὶς γενναιότατα, πλάνην ἐμυκτήρισας Ἄγαρ, Νεομάρτυς Ζαφείριε· νεότητος τὸ ἄνθος παριδών, τὸ αἷμά σου προσήνεγκας Θεῷ· ὅθεν στέφει ἐκοσμήθης ἐν οὐρανοῖς, ὡς Ἀθλητὴς χριστόψυχος. Δόξα τῷ σὲ καλέσαντι Θεῷ, δόξα τῷ σὲ δυναμώσαντι, δόξα τῷ δεδωκότι σε ἡμῖν, μεσίτην ἀκαταίσχυντον.

Ἀπολυτίκιον τῶν Κινέζων Νεομαρτύρων.
Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα.

Ὕμνους αἰνέσωμεν, τοὺς μαρτυρήσαντας, ἐν Κίνᾳ Μάρτυρας, Χριστοῦ οἱ ποίμνιον, ὄντες δοξάζοντες αὐτούς, σεβόμενοι ἐν ἀγάπῃ, πίστιν ὡς κηρύξαντας, την Ὀρθόδοξον ῥήμασιν, ἔργους γενομένους τε, ἀθλητὰς γενναιόφρονας, κραυγάζοντες· Χριστὸν δυσωπεῖτε, σώζεσθαι τοὺς ὑμᾶς τιμῶντας.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν Κινέζων Μαρτύρων. (Ἱερομ. Ἀθ. Σιμωνοπετρίτου)
Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα.

Πλάνην πατήσαντες, πατρῴαν Μάρτυρες, Χριστὸν ἐπέγνωτε, Θεὸν καὶ Κύριον, Ὃν γενναιότητι ψυχῆς κηρύξαντες ὡς Σωτῆρα, πάθη ὑπεμείνατε, καὶ βασάνους ὡς ἄσαρκοι, στέφος τὸ ἀμάραντον, ἐξ Αὐτοῦ εἰσδεξάμενοι· καὶ νῦν ὑπὲρ τῆς Κίνας ἁπάσης, πρεσβεύετε ἰδεῖν τὸ φῶς τῆς γνώσεως.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν Κινέζων Νεομαρτύρων.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Σίναι Μάρτυρες πατρῴαν πλάνην καταστρέψαντες, ὕψωσαν πίστιν τῶν Ὀρθοδόξων καὶ στερρῶς ἠγωνίσθησαν, τὴν βουδδικὴν γὰρ θρησκείαν ἐλέγξαντες, ἐν παρρησίᾳ Χριστὸν ὡμολόγησαν Θεὸν τέλειον. Αὐτῷ δ᾿ ἐκτενῶς πρεσβεύουσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν Κινέζων Νεομαρτύρων.
Ἦχος πλ. δ´. Τὸ προσταχθέν.

Ἐκ τῶν ἠπείρων τοῦ κόσμου συναχθέντες, πάντες εἰς Κίναν οἱ φιλόθεοι στραφῶμεν, τῶν Κινέζων μαρτύρων ἑορτὴν ποιοῦντες. Αὐτοὶ γὰρ ζωὴν ἐδώρισαν τῷ Χριστῷ, ἀγρίως ἀναιρεθέντες ὥσπερ ἀμνοί· καὶ οἰκοῦντες παράδεισον, λαοὺς φρουροῦσι τῆς γῆς, ἀεὶ Θεῷ πρεσβεύοντες δι᾿ εἰρήνην παγκόσμιον.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Μητροφάνους τοῦ Τσὶ-Σούνγκ ἐν Πεκίνῳ (Μαντώ Καβάγια – Πιπεράκι )
Ἦχος α’ Χορὸς ἀγγελικός.

Χριστῷ ἱερουργῶν, ἱερεὺς ὧν τῆς δόξης, θυσίαν λογικὴν καὶ τὸ ἄμωμον θύμα, ἀθλήσεως στάδιον, σεαυτὸν προσενήνοχας σὺν ποιμνίω σου, πάτερ Τσὶ-Σοὺνγκ ἐν Πεκίνω, ὅθεν πρέσβευε, ὑπὲρ τῶν πίστει ὑμνούντων τὴν παντιμον μνήμην σου.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ τῆς Κριμαίας, τοῦ ἰατροῦ.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον λόγον.

Ἰατρὸν καὶ ποιμένα, Λουκᾶν τιμήσωμεν, Συμφερουπόλεως ποίμνης, Ἀρχιερέα λαμπρόν, τὸν βαστάσαντα Χριστοῦ τὰ θεῖα στίγματα, τὰς ἐξορίας, τὰ δεινά, ἐγκλεισμοὺς ἐν φυλακαῖς, τὰς θλίψεις καὶ τὰ ὀνείδη, τὸν ἐπ᾿ ἐσχάτων φανέντα, ἐν τῇ Ῥωσίᾳ νέον ἅγιον.

iconandlight.wordpress.com