Ο δεύτερος Πρόδρομος της Παρουσίας Χριστού " τροχάει τήν χατζάρα του..."

 

Ο Προφήτης Ηλίας "τροχάει τήν χατζάρα του..." σύμφωνα με τον λόγο ενός μεγάλου λαϊκού θεολόγου θέλοντας να δείξει ότι σαν έλθει πάλι να παρουσιαστεί δημόσια στον κόσμο θα αρχίσει από το προφητευμένο ξεκαθάρισμα τού κλήρου, όπως έκανε τότε με τούς 450 ιερείς τής αισχύνης επί βασιλείας Αχαάβ καί Ιεζάβελ...

Ο προφήτης Ηλίας σύμφωνα με την αρχαία Παράδοση θά έλθη πάλι για να ξεκαθαρίσει την Εκκλησία του Χριστού αρχίζοντας πρώτα πρώτα από τον κλήρο !

Βασικά θα έλθει για να ελέγξει τον Αντίχριστο ( 666) πού θα παρουσιάζεται στον κόσμο ως Χριστός πού ήλθε για την Β΄παρουσία του. Μόνο πού δεν θα είναι ο Χριστός αλλά ένα όργανο του σατανά για να ξεγελάσει τον κόσμο. Θά είναι ο Αντίχριστος!

Ο Ηλίας θα έλθει για να τον καταγγείλει δημόσια στους ανθρώπους ώστε να μη τον πιστέψουν και τον προσκυνήσουν, να μή πάρουν το χάραγμα ( chips )  και κολασθούν αιώνια μαζί του…

Αυτονόητο είναι ότι σαν ξεκινήσει το κήρυγμά του δεν θα πάει να πάρει «ευλογία» από τους Πατριάρχες και Μητροπολίτες γι΄αυτό το ελεγκτικό του έργο.

Γιατί;

Διότι τότε οι κληρικοί, από ψηλά ως χαμηλά, θα βρίσκονται σε μεγάλη «πνευματική ακαταστασία» με ότι αυτό σημαίνει…

Ο προφήτης Ηλίας πού στις 20 Ιουλίου εορτάζουμε, είναι Πρόδρομος όχι μόνο της της πρώτης, αλλά και της Δευτέρας ελεύσεως του Χριστού μας. Αποτελεί μάλιστα και την κορυφή των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, αληθινά ξεχωριστή μορφή για την ιστορία και τη ζωή της Εκκλησίας μας, και προσωπικότητα μαρτυρίας ένθεης ζωής, πριν και κατά τη διάρκεια της επιγείου παρουσίας του Χριστού, αλλά και μετά από αυτήν.

Ο προφήτης Ηλίας, ο μεγάλος αυτός προφήτης τιμάται από την Εκκλησία στις 20 Ιουλίου. Με τη γιορτή αυτή έχουν συνδεθεί πολλές παραδόσεις και έθιμα της πατρίδος μας. Νοσταλγικοί περίπατοι και εκδρομές για να επισκεφθούν τα εκκλησάκια που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι τοποθετημένα στις κορυφές βουνών, λαϊκά προσκυνήματα και πανηγύρια.

Πολύς κόσμος το έχει μάλιστα «τάμα» να κάνει την διαδρομή με τα πόδια ενώ πολλοί ασθενείς επικαλούνται την βοήθειά του για θεραπεία των ασθενειών τους...

+++++++++++++++++++++++

Σε πολλές περιοχές, ιδιαίτερα στη Θράκη και τη Μακεδονία, ο προφήτης Ηλίας θεωρούνταν κύριος της βροχής, των βροντών και των κεραυνών. Αυτό εξηγείται από τα γεγονότα που εξιστορούνται στην Παλαιά Διαθήκη για την ξηρασία που επέβαλε ο Ηλίας και το μετά τριετία άνοιγμα του ουρανού για να ξαναπέσει βροχή. Γι΄ αυτό καί ο λαός λέει σήμερα το γνωστό " από τού Αϊ Λιός αλλάζει ο καιρός αλλιώς ".

Οι χωρικοί μάλιστα της Βόρειας Θράκης, πού ήρθαν στην Ελλάδα το 1923 και εγκαταστάθηκαν κυρίως στη Μακεδονία, πρόσφεραν στον άγιο «κουρμπάνι».

Ο κίνδυνος από την κάψα του ηλίου, αλλά και από την καλοκαιρινή νεροποντή, συνδέθηκε με τον προφήτη Ηλία.

Σε αλλά μέρη της Μακεδονίας η δοξασία για την καταδίωξη του διαβόλου από τον προφήτη συναντάται παραλλαγμένη: Ο Ηλίας δεν κυνηγάει το διάβολο αλλά τη «λάμια», η οποία καταστρέφει τις καλλιέργειες του ανθρώπου. Οι χριστιανοί στη Βουλγαρία πίστευαν ότι ὁ άγιος κυνηγάει τη «λάμια» καθισμένος πάνω σε χρυσό άρμα και καταδιώκει το δράκο που τρώει τα γεννήματά τους στα χωράφια. Μόλις ο προφήτης τον δει, ρίχνει εναντίον του τους κεραυνούς.

O προφήτης Ηλίας τιμάται στην κορυφή λόφων, υψωμάτων και βουνών («στα ψηλώματα»).

Τί έλεγε ο Αγιος Παΐσιος για τη χήρα που φιλοξένησε τον Προφήτη Ηλία…

Αγιος Παΐσιος: Είμαστε παιδιά του Θεού και είναι καθήκον μας να κάνουμε το καλό, γιατί ο Θεός είναι όλος αγάπη. Είδες η χήρα που φιλοξένησε τον προφήτη Ηλία;

Ειδωλολάτρισσα ήταν, αλλά τί αγάπη είχε μέσα της!

Όταν ο Προφήτης πήγε και της ζήτησε ψωμί, του είπε: «Έχουμε λίγο λάδι και αλεύρι∙ αυτό θα φάω με τα παιδιά μου και μετά θα πεθάνουμε».

Δεν του είπε: «Δεν έχουμε να σου δώσουμε». Και όταν ο Προφήτης, για να δοκιμάσει την προαίρεσή της, της είπε να φτιάξη ψωμί πρώτα για εκείνον και μετά για τα παιδιά της, η καημένη αμέσως του έφτιαξε.

Αν δεν είχε μέσα της αγάπη, θα έβαζε λογισμούς. «Δεν φτάνει που του λέω ότι έχουμε λίγο, θα έλεγε, ζητάει να φτιάξω πρώτα για εκείνον!».
Φάνηκε η προαίρεσή της, για να έχουμε εμείς παραδείγματα. Αλλά εμείς διαβάζουμε Αγία Γραφή, διαβάζουμε τόσα και τόσα, και τι κάνουμε;

Θυμάμαι, και στο Σινά πού ήμουν παλαιότερα τα Βεδουϊνάκια που δεν ήξεραν τίποτε από το Ευαγγέλιο , αν τους έδινες κάτι, ακόμα και πολύ λίγο να ήταν, θα το μοιράζονταν μεταξύ τους και θα έπαιρναν όλα από λίγο. Και αν για το τελευταίο δεν έμενε τίποτε, θα του έδιναν τα άλλα από το δικό τους.

Όλα αυτά να τα παίρνετε σαν παράδειγμα και να εξετάζετε τον εαυτό σας, για να βλέπετε πού βρίσκεσθε. Αν εργάζεται έτσι κανείς, ωφελείται όχι μόνον από τους Αγίους και από τους αγωνιστές, αλλά από όλους τους ανθρώπους.

Σκέφτεται: «Αυτό το φιλότιμο το έχω εγώ; Πώς θα κριθώ;» Γιατί ο καθένας μας μόνος του θα κριθεί από τον καλύτερό του.

Αξία έχει να δίνουμε από το υστέρημά μας, είτε πρόκειται για κάτι πνευματικό είτε για κάτι υλικό. Έχω, ας υποθέσουμε, τρία μαξιλάρια. Αν δώσω το ένα που μου περισσεύει, δεν έχει αξία. Ενώ, αν δώσω αυτό που χρησιμοποιώ για προσκέφαλο, αυτό έχει αξία, γιατί έχει θυσία.

Γι’ αυτό και ο Χριστός είπε για την χήρα: «Η χήρα η πτωχή αύτη πλείον πάντων έβαλεν…»

AΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, «ΛΟΓΟΙ  E΄, ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»

kivotoshelp.gr