Πίστευα πως το να είσαι καλά, σημαίνει να μην πέφτεις, να μην σπας, να μην στεναχωριέσαι.
Πίστευα πως το να είσαι καλά, σημαίνει να μην έχεις τις μαύρες σου, να μην πονάς, να μην νιώθεις πως σε πλακώνει το δωμάτιο τα βράδια.
Πίστευα πως το να είσαι καλά, σημαίνει να είσαι συνέχεια χαρούμενος, συνέχεια ευδιάθετος, να μην έχεις προβλήματα, έγνοιες, σκοτούρες, δυσκολίες.
Πίστευα πως το να είσαι καλά, σημαίνει να όλα λειτουργούν ρολόι.
Και περνούσε έτσι ο καιρός, και όλο κάτι στράβωνε, και όλο κάτι δεν πήγαινε, όπως το είχα στο μυαλό μου.
Και περνούσε έτσι ο καιρός, και έβλεπα πως τα προβλήματα, δεν έχουν τελειωμό…
Και απογοητευόμουνα και έλεγα στον εαυτό μου, «τελικά, δεν θα είσαι ποτέ καλά…»
Έκανα όμως λάθος…
Γιατί καλά, δεν σημαίνει μια ζωή χωρίς προβλήματα.
Καλά δε σημαίνει μια ζωή που όλα πάνε μέλι-γάλα.
Καλά, σημαίνει, πως παρά τα όποια προβλήματα, παρά τις όποιες δυσκολίες, να συνεχίζεις να παλεύεις.
Να συνεχίζεις να αγωνίζεσαι.
Να συνεχίζεις, να μην παραιτείσαι, να μην παραδίνεσαι, να μην αφήνεις να σε πάρει από κάτω.
Καλά σημαίνει, να συνεχίζεις να λες «Δόξα τω Θεώ» ενώ πονάς, παλεύοντας ταυτόχρονα να πάρεις δύναμη από αυτά τα λόγια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου