Τι είναι αυτή η γαλήνη που προηγείται από την καταιγίδα που θα ξεσπάσει σε λίγο;

Τό ιερό και προφητικό βιβλίο της Αποκαλύψεως περιγράφει την διά μέσου των αιώνων πάλη της Εκ­κλησίας του Χριστού με όλες τις αντίθετες δυνάμεις και τον οριστικό θρίαμβό της στα τέλη των αιώνων.

Στό κύριο μέρος του βιβλίου εισερχόμαστε όταν το Αρνίο της Αποκαλύψεως, δηλαδή ο σταυρωμένος και αναστημένος Χριστός, ο αιώνιος θριαμβευτής και κυβερνήτης του παντός, παίρνει από τα χέρια του καθημένου επί του θρόνου Θεού το βιβλίο το σφραγισμένο με επτά σφραγίδες για να το ανοίξει.

Τό άνοιγμα των επτά σφραγίδων σημαίνει την έναρξη συγκλονιστικών γεγονότων και μεγάλων δοκιμασιών των κατοικούντων επί της γής, τις οποίες επιφέρει παιδαγωγικά η αγάπη του Θεού για να οδηγήσει στη μετάνοια και σωτηρία τους ανθρώπους.

Μετά το άνοιγμα των έξι σφραγίδων και πρίν ανοίξει η έβδομη, οπότε θα συμβούν τα φοβερότερα και τρομερότερα γεγονότα, παρεμβάλλεται μιά πολύ παρήγορη σκηνή. Είναι η περιγραφή της αιώνιας δόξας και μακαριότητας των δικαίων στους ουρανούς και οι υπέροχοι ύμνοι και δοξολογίες αγγέλων και αγίων γύρω από τον θρόνο του Θεού.

Κατόπιν, όταν το Αρνίο άνοιξε την έβ­δομη σφραγίδα και ενώ αναμένον­ταν τα συγκλονιστικά και κοσμοϊστορικά γεγονότα μιάς κοσμογονικής καταστροφής, έγινε κάτι παράδοξο, όπως μας πληροφορεί το ιερό κείμενο: «Καί ότε ήνοιξε την σφραγίδα την εβδόμην, εγένετο σιγή εν τώ ουρανώ ως ημιώριον» (Αποκ. η΄ 1). Δηλαδή: Όταν άνοιξε το Αρνίο την έβδομη σφραγίδα του βιβλίου, επικράτησε σιγή στον ουρανό περίπου για μισή ώρα.

Τό πανευφρόσυνο πανηγύρι της θρι­­αμβεύουσας Εκκλησίας σταμάτησε. Μιά υποβλητική ηρεμία επικρατεί τώρα. Τους θριαμβευτικούς ύμνους, τις δο­ξο­λογητι­κές φωνές του αμέτρητου πλήθους των δικαίων διαδέχεται απόλυτη σιωπή. Λίγο πρίν εξαγγελθούν οι αποφάσεις της δικαιοσύνης του Θεού, τις οποίες παίρνει ο Θεός με αγάπη για την ωφέλεια του κόσμου και την παιδαγωγία του, απλώνεται στον ουρανό μιά δραματική σιγή που κρατά περίπου μι­σή ώρα.

Μετά, μόλις πέρασε αυτή η ώρα, ο α­πόστολος και ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, ο συγγραφέας του ιερού βιβλίου της Αποκαλύψεως, είδε να στέ­κον­ται μπροστά στο θρόνο του Θεού επτά από τους επισημότερους αγγέλους, στους ο­­ποίους δόθηκαν επτά σάλπιγγες. Με τα σαλπίσματά τους θα εξαγγελθούν στη συνέχεια κοσμοϊστορικά γεγονότα που πρόκειται να ακολουθήσουν και τα οποία θα συγκλονίσουν τους κατοίκους της γής.

Τί σημαίνουν όλα αυτά; Τι είναι αυτή η παράδοξη και μυστηριώδης σιγή; Τι είναι αυτή η γαλήνη που προηγείται από την καταιγίδα που θα ξεσπάσει σε λίγο;

Όλα μέσα στην Αποκάλυψη είναι συμβολικά, εικόνες εντυπωσιακές που δεν ερμηνεύονται κατά γράμμα, αλλά φανερώνουν προφητικά αυτά που πρόκειται να συμβούν στην ιστορία του κόσμου. Συγχρόνως αποκαλύπτουν και πτυχές από τη ζωή του ουράνιου κόσμου· από την ευφρόσυνη κατάσταση στην οποία ζεί, από τη λατρεία του Θεού και τη δοξολογία Του.

Τό σημείο όμως που μας απασχολεί αποκαλύπτει και κάτι άλλο: ότι ο ουράνιος κόσμος βρίσκεται σε επικοινωνία και σχέση με τον κόσμο της γής. Είναι σε γνώση αυτών που συμβαίνουν πάνω στη γή.

Καί ακόμη ότι δεν αρκείται απλώς στο να γνωρίζει τα γεγονότα της γής. Επιπλέον ενδιαφέρεται για την εξέλιξή τους, συμμετέχει κατά κάποιον τρόπο σ’ αυτά. Η «σιγή εν τώ ουρανώ ως ημιώριον» φανερώνει και μιά αναμονή γεμάτη αγωνία. Όλος ο ουράνιος κόσμος περιμένει μέσα σε σιγή και με συγκρατημένη αναπνοή να δεί αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει.

Η εποχή στην οποία ζούμε χαρακτηρίζεται από πολλούς αποκαλυπτική ε­πο­χή. Κοσμογονικές καταστροφές και θεομηνίες, πόλεμοι καταστροφικοί, μετακινήσεις λαών από τη μιά ήπειρο στην άλλη, εγκληματικότητα και τρομοκρατία, που απλώνεται απειλητικά σ’ όλο σχεδόν το πρόσωπο της γής, πνευματική σύγχυση, αμαρτία και αποστασία ανεξέλεγκτη και ηθική παραλυσία πρωτοφανής σε έκταση και βάθος.

Μήπως είναι καιρός κατά τον οποίο κάποιος άγγελος της Αποκαλύψεως θα σαλπίσει με τη σάλπιγγά του; Μήπως κάποια σφραγίδα θα ανοίξει και θα ξεσπάσει βίαιη η οργή του Θεού;

Στήν οριακή εποχή που βρισκόμαστε περιμένουμε κι εμείς να δούμε τη συν­έχεια της ιστορίας ενός κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε και ο οποίος δείχνει να έχει αφηνιάσει, καθώς με ξέφρενους ρυθμούς φεύγει από την τροχιά στην οποία ο Δημιουργός του τον έθεσε και κινδυνεύει να εξακοντισθεί στο χάος της αβύσσου.

Τί πρόκειται να γίνει; Που θα οδηγηθούμε; Ποιό θα είναι το τέλος και πότε θα έλθει;

Τά αμείλικτα αυτά ερωτήματα, που συγκλονίζουν τις ψυχές μας, απασχολούν και τον ουράνιο κόσμο που κάποτε αφήνει την απόλαυση της ευτυχίας του, σταματά τη θριαμβευτική και ευφρόσυνη δοξολογία του Θεού και στέκεται σιωπηλός, με απόλυτη σιγή, για να παρακολουθεί αυτά που συμβαίνουν στη γή με πολύ ενδιαφέρον και προσοχή, με αγάπη και προσευχή. Οπωσδήποτε και με κάποια αγωνία. Όχι διότι αμφιβάλλει για την έκβαση της μεγάλης μάχης που άρχισε από τότε που ο Χριστός ήλθε στον κόσμο και θα τελειώσει με την ένδοξη Δευτέρα Παρουσία Του· αλλά επειδή αγωνιά για τη θέση που θα πάρουμε εμείς που ζούμε πάνω στη γή.

Γι’ αυτό δεν πρέπει να εφησυχάζουμε και να αδιαφορούμε, και ενώ τα σημεία των καιρών πληθαίνουν, να μην αλλάζουμε νοοτροπία και πορεία και να επιμένουμε στην αμαρτία.

Αντίθετα, πρέπει να αγρυπνούμε και να εντείνουμε τον αγώνα μας, καθώς μάλιστα έχουμε τη βεβαιότητα ότι η νίκη θα είναι του Θεού και ότι όσοι συμμετέχουν στον αγώνα του Θεού και της Εκκλησίας Του, θα συμμετάσχουν τελικώς ασφαλώς και στο θρίαμβό Του, στην αιώνια και άφθαρτη δόξα της Βασιλείας Του.

synaxipalaiochoriou.blogspot.com