Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον
Τῇ ΙΒʹ(12ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου, μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων· Πρόβου, Ταράχου καὶ Ἀνδρονίκου ἐν Ἀνάζαρβο Κιλικίας Μ. Ἀσίας (295)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας καλλινίκου Μαρτύρος Δομνίνης ἐν Ἀνάζαρβο Κιλικίας Μ. Ἀσίας (286)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς Παρθένου ἐν Ῥώμη. (250)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ἅγιοι ἑβδομήκοντα Μάρτυρες, ξίφει τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν τῷ Σταυρῷ μετανοήσαντος δικαίου καὶ εὐγνώμονος Λῃστοῦ., οὗ τοὔνομα Δημᾶς.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Ὁ ἅγιος Ἰάσων ἐπίσκοπος Δαμασκοῦ, ὁ ὁμολογητής, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Ἁγία Μάρτυς Μαλφεθᾶ, βέλεσι τοξευθεὶς τελειοῦται
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἀνθία, βληθεῖσα εἰς πύρινον χάλκινον βοῦν, τελειοῦται· καὶ Ἅγιοι Μάρτυρες Ἰουβεντῖνος καὶ Μάξιμος, ξίφει τελειοῦνται· Ἀνδρόμαχος καὶ Διόδωρος, πυρὶ τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Θεοσεβίου καὶ τῆς Συμβίας αὐτοῦ, τῶν ἐν Ἀρσινόῃ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Οὐΐλφριντ τῆς Ὑόρκης Ἀγγλίας καὶ Ἐδουΐνου βασιλέως Northumbria Ἀγγλίας, μάρτυς ἐν Hatfield Chase Ἀγγλίας (4/10 καί 12/10, 633)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ νέου Θεολόγου. (12/3, 1020)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ὁσίων Ἀλαμάνων τῶν ἐν Κύπρῳ· Βαλαντίου, Βαρλαάμ, Βαρνάβα τοῦ μοναχοῦ, Βασιλείου ἐπισκόπου τοῦ Βαβατσινιώτη, Γεωργίου τοῦ ἐπιτηδειώτου, Γεωργίου τοῦ περαχωρίτου, Γεωργίου τοῦ Σαλαμάνου, Δημητριανοῦ τοῦ ἐπισκόπου, Εἰρηνικοῦ, Ἐλπιδίου, Ἐπαφροδίτου καὶ Ἐπίκτητου τοῦ θαυματουργοῦ (12ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ἅγιοι Ταράσιος (1440), Ἀμφιλόχιος (1452), Μακάριος (1478) καὶ Θεοδόσιος τῆς Μονῆς Γλουσίτσα (Γκλουτσεέσκ/Γκλουσίτσα) τῆς Vologda Ῥωσίας (15ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου νέο-ἱερομάρτυρος Ἰωάννου (Pommer) τῆς Ῥίγας, ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων πυρὶ τελειοῦται ἐν Λετονία, (1934).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς πόλης τῶν Ἀθήνων ἐκ τοῦ Γερμανικοῦ ζυγοῦ, ἐν ἔτει 1944, Σύναξις πάντων τῶν ἐν Ἀθήναις Ἁγίων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἀνάμνησις τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου Μαξίμοβιτς τοῦ Θαυματουργοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σαγγάης καὶ Σὰν Φραντσίσκο ἐν ἔτει 1993
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, κοίμησις τοῦ π. Γερασίμου (Schmaltz) ἀσκητοῦ ἐν τῇ νῆσω Spruce τῆς Ἀλάσκας (1969), φύλακος τῆς παρακαταθήκης καὶ τῶν λειψάνων τοῦ Ὁσίου Γερμανοῦ τῆς Ἀλάσκας (1836).
Στίχοι
Ξίφει Τάραχος, Ἀνδρόνικος καὶ Πρόβος,
Ἤραντο νίκην, γῆν προβάντες ταράχου.
Τμήθη δωδεκάτῃ Πρόβος, Ἀνδρόνικος, Τάραχός τε.
Στίχοι
Πρώην μὲν εἶχες γλώτταν ἀντὶ τῆς βίβλου,
Γλώττης δὲ ἀντί, σὴν ἔχεις ἤδη βίβλον.
Βῆς δύο καὶ δεκάτη Συμεὼν πόλον ἀστερόεντα.
Στίχοι
Ἤστραψε Θεοῦ φωτί, ληστὴς εὐγνώμων,
ἐν Σταυρῷ τρανῶς εἰπὼν Κυρίῳ· μνήσθητί μου.
Ὁσία Γερόντισσα Γαλακτία τῆς Κρήτης
…. Βλέπω την ταραχή, την αναστάτωση του κόσμου .. Να μείνετε στα σπίτια σας προσευχόμενοι. Να υπάρχουν εστίες προσευχής. Αυτό θα φυλάξει τον κόσμο. Θα χυθεί αίμα, δεν θα είναι έτσι απλά. Λίγα όμως θα γίνουν. Και λίγες μέρες. Να μιμηθούμε τον ηρωισμό των προγόνων μας. Στην μάχη για τον Χριστό με τον σταυρό στο στήθος. Τα βλέπω όπως βλέπω εσάς τώρα. Δεν ξέρω ημερομηνία. Πρέπει με διάκριση να κατευθύνουμε τον κόσμο και να τον εμψυχώνουμε να αντισταθεί. Έτσι θα μοιάσει μονοιάσει ο κόσμος και ο ένας θα βοηθιέται από τον άλλο. Οι Τούρκοι θα έρχονται αλλά θα φοβούνται κιόλας. Άτακτα θα φύγουν κυνηγημένοι και από γυναίκες. Προσευχή να είναι έτοιμοι οι Ρώσοι. Από την προσευχή και την μετάνοια μας θα εξαρτηθούν πολλά πράγματα. Έρχονται οι Τούρκοι γιατί είναι άμυαλος λαός. Το επιτρέπει όμως ο Κύριος για τα παράξενα που κάνουν οι άνθρωποι.
Σε λίγο καιρό οι Έλληνες θα ‘ναι σαν τα απολωλα πρόβατα. Δεν θα ξέρουν που να φυλαχτούν, που να κουρνιάσουν. Τρόμος και ανασφάλεια θα επικρατήσει…
Δεν κοιμάμαι τις νύχτες. Είμαι ανάστατη. Φοβάμαι απ’ αυτά που βλέπω… Η σύγχυση και η απόγνωση των ανθρώπων και η αβεβαιότητα και ο πανικός, δε θα έχουν που να ποσκιάσουν.
Η γερόντισσα απευθυνόμενη σε υψηλόβαθμο στρατιωτικό που την επισκέφθηκε.
” Άκου παιδί μου. Έρχονται οι Τούρκοι. Θα μπουν στην Κρήτη δυο τρεις ημέρες. Φοβιτσιάρηδες είναι. Λίγα θα κάνουν. Θα κάνουν όμως κάτι λόγω των αμαρτιών μας… Μετά θα φύγουν πανικόβλητοι… Θα κατεβούν οι Μπολσεβίκοι (Ρώσοι). Αυτοί είναι ορθόδοξοι. Τη μισή Ευρώπη κρατούν. Απ’ αυτούς θα το βρει η Τουρκία οριστικά. Δεν θα ξαναδεί ηλίου φως. Το ακούτε;“.
” Οι Τούρκοι είναι κάλπηδες. Φοβούνται, τρέμουνε. Το “μπούλι-μπούλι τσα ” θα μας κάνουνε και μετά θα εξαφανιστούνε μια για πάντα. Να το λέτε για να μην φοβάται ο κόσμος. Μόνο να μετανοήσομε. Και θα δείτε δώρα, μεγαλεία θεϊκά. Μόνο να λέτε μετάνοια. Εσκουληκιασαμε παιδιά μου…”.
…“… Το κακό δεν θα κρατήσει πολύ αλλά θα ‘ναι πολύ τρανταχτό…”.
Όπου δάκρυα μετανοίας και αγώνας, εκεί το Πνεύμα το Άγιο.
... Μητροπολίτης Μορφου: Πότε θα γίνουν τα γεγονότα σε Κρήτη και Κύπρο;
Γερόντισσα: Δεν θα γενούνε παιδί μου πολλά πράματα… 2-3 μέρες θα φανούνε οι Τούρκοι… Είναι κάλπηδες, φοβητσιαριδες… Εμείς έχουμε τους Μπολσεβίκους. Κάνει πράματα ο Μπολσεβίκος που έχω εκεί (κολλημένο στο ψυγείο τον άγιο Ευγένιο Ροντιόνωφ). Σου λέει “ας τα βάλουνε με την Ελλάδα και θα δούνε τι θα πάθουνε από εμάς…”….
Μητροπολίτης: Ο αϊ Γιώργης γιατί αγαπιέται τόσο;
Γερόντισσα: Γιατί παιδί μου έχει μεγάλη δύναμη και όπου του φωνάζουνε πάει… Τρέχει συνέχεια… Δεν σταματά καθόλου…
Μητροπολίτης: Θα έρθουν δυσκολίες Γερόντισσα;
Γερόντισσα: Ναι παιδί μου. Θα ‘ρθουν εδώ οι Τούρκοι. Θα κάνουν λίγο… Δεν θα προλάβομε να το πολυκαταλάβομε… Θα φύγουν με τρόμο μεγάλο…
π. Αντώνιος: Θα γίνει το ίδιο και στην Κύπρο;
Γερόντισσα: Ναι παιδί μου. Κάτι λίγα θα συμβούν και εκεί. Το πέρασμα τους είναι…
Μητροπολίτης: Πότε θα γίνουν σε μας;
Γερόντισσα: Όλα μαζί θα ‘ναι παιδί μου. Θα ανακατωθεί ο κόσμος, οι λαοί. Να μην φοβόμαστε. Έχουμε επάνω έναν παντοδύναμο Κυβερνήτη (έδειξε τον ουρανό). Το “μπούλι μπούλι τσα ” θα κάνουν οι Τούρκοι. Αυτό μόνο. Δεν θα καταφέρουν πολλά πράματα. Θα ξεσηκωθούν οι λεβέντες Κύπριοι, οι Κρητικοί ακόμα και γυναίκες… Μετά θα τους τακτοποιήσει καλά η Ρωσία. Μια για πάντα. Η Ρωσία είναι φίλη μας, ο πιο μεγάλος λαός της Ευρώπης. Φίλοι μας, ορθόδοξοι χριστιανοί, αυτοί θα μας βοηθήσουν. Θηρία είναι. Να προσευχόμαστε για τους Ρώσους “.
-Είδες δυσκολίες;
-Μεγάλες! Αναστατώσεις, πολέμους, πείνα… Όλα όμως θα είναι υπέρ της Ελλάδος. Υπέρ της πίστεως. Δόξα μεγάλη. Έρχεται μπόρα αλλά και δόξα. Όλα υπέρ της Ελλάδος. Αυτό να το τονίζεις.
«Θα με καλείς εμένα…φτάνει με ανοικτή καρδιά να με καλείς κι εμένα κι άλλους. Όχι μόνο εμένα. Από δω και πέρα στις δύσκολες μέρες που έρχονται δεν θα ζήσετε με τη λογική του αιώνος τούτου αλλά με την ευλογία και την πίστη, φτάνει να επικαλείστε εμάς με πίστη… Θυμήσου τον Προφήτη Ηλία. Θα ζήσετε ευλογημένες μέρες κι ας μην υπάρχει πολύ τεχνολογία προς στιγμής, μετά θα αποκατασταθούν όλα. Αλλά πρέπει να δώσετε εξετάσεις, τί πίστη έχετε;». (Από ομιλία Μητροπολίτου Μόρφου: για πρόσφατη εμφάνιση της γερόντισσας Γαλακτίας σε μοναχή.)
***
γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας
«Όσοι λένε την ευχή του Ιησού (Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με), αυτοί θα ξεπεράσουν όσα έρχονται με τη βοήθεια του Θεού».
““Έρχονται πολύ δύσκολες ημέρες. Προσέξτε την ψυχή σας. Μαζευτείτε και δώστε τον αγώνα σας…”
Το Ευαγγέλιο είναι ο διδάσκαλός μας. Ό,τι και να μας απασχολή, αν το ανοίξουμε, θα πάρουμε την απάντησι, θα πάρουμε τον φωτισμό, θα πάρουμε ακριβώς αυτό το φάρμακο, που χρειάζεται για οιανδήποτε περίπτωσι.
Πω ! Πω ! Τι θα περάσουμε! Δυσκολίες μεγάλες. Η Αθήνα έχει κρυφούς Αγίους πολλούς, αλλά και το Άγιο Όρος με τον Άγιο Δημήτριο στηρίζουν τη Βόρειο Ελλάδα… Η Ελλάδα γύρισε τη πλάτη της στο Χριστό. Γι’ αυτό θα υποφέρει πολλά. Τα παιδιά στην Ελλάδα σήμερα είναι ή πολύ φωτισμένα, ή πολύ σκοτισμένα.
Τα παιδιά των ενάρετων οικογενειών, είναι η μαγιά του Χριστού και το μέλλον της Ελλάδας.
Η μετάνοια έχει μεγάλη δύναμη. Παίρνει το κάρβουνο και το κάνει διαμάντι. Παίρνει τον λύκο και τον κάνει αρνί. Παίρνει τον άγριο και τον κάνει άγιο. Παίρνει τον αιματοβαμμένο ληστή και τον κάνει πρώτο κάτοικο του Παραδείσου.
Με πόνο θερμής προσευχής ας πούμε:
Κύριε Ιησού Χριστέ, δώρισέ μας αληθινή, δακρύβρεκτη μετάνοια. Εσύ μας έμεινες μοναδική Ελπίδα σωτηρίας. Είσαι η Αλήθεια μέσα σε τόσα ψέματα. Είσαι η Χαρά μας μέσα σε τόσες θλίψεις. Είσαι η Λύτρωσή μας μέσα σε τόση αμαρτία. Είσαι η Ειρήνη μέσα σ’ ένα κόσμο τόσο ταραγμένο.
***
Θα πορευθούμε μιμούμενοι τον Προφήτη Δαυίδ που λέει…
”Και μέσα σε κοιλάδα σκιάς θανάτου αν περπατήσω, δεν θα φοβηθώ κακό· επειδή Εσύ είσαι μαζί μου· η ράβδος Σου και η βακτηρία Σου, αυτές με παρηγορούν.” Ψαλμός 22. (Εάν γαρ και πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου, ου φοβηθήσομαι κακά, ότι συ μετ΄ εμού ει. Η ράβδος σου και η βακτηρία σου αύται με παρεκάλεσαν.)
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή… Δουλεύει ο διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να πρόκυψη από αυτό καλό…Γι’ αυτό μή στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, πού κυβερνά τα πάντα…
Μόνον πνευματικά μπορεί να αντιμετωπισθεί η σημερινή κατάσταση, όχι κοσμικά. Θα σηκωθεί ακόμη λίγη φουρτούνα, θα πετάξει έξω κονσερβοκούτια, σκουπίδια, όλα τα άχρηστα, και μετά θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.
Μη φοβάσθε. Ο άνθρωπος, αν θέλη να μη βασανίζεται, πρέπει να πιστέψη στο «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν», που είπε ο Χριστός.
(Από τα βιβλία “Πνευματική Αφύπνιση” και Περί Προσευχής, Γέροντος Παισίου Αγιορείτου, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος- Σουρώτη Θεσσαλονίκης)
Άλλη φορά, βρέθηκα στο κελί του παππούλη πάλι με κάποιους επίσημους Έλληνες, και η συζήτηση περιεστράφη γύρω από τη Σοβιετική Ένωση και τη διάλυσή της. Του είπαν ότι διαλύθηκε, ότι εκείνη τη στιγμή ήταν ένας επαίτης των Αμερικανών και της Ευρώπης και ότι η σημερινή Ρωσία δεν είναι πια η πάλαι ποτέ κραταιά Ρωσία. Τότε ο Γέροντας θύμωσε και είπε: «Υπάρχει η Μεγάλη Ρωσία. Η Ρωσία θα ξαναγίνει μία από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Εμείς, ως Έλληνες, θα πρέπει να είμαστε σύμμαχοι, βοηθοί και αρωγοί της, διότι είναι η μοναδική Ορθόδοξη Μεγάλη Δύναμη. Η Ρωσία θα είναι πάντα δίπλα μας. Οι Ρώσοι θα είναι τα μοναδικά αδέλφια μας, οι σύμμαχοί μας ενάντια στους Τούρκους. Ο πόλεμος με την Τουρκία είναι πάρα πολύ κοντά.» Βέβαια, με αυτά που είπε ο Γέροντας όλοι ανησυχήσαμε και του είπαμε: «Μα, πως είναι δυνατόν;» «Μη στενοχωριέστε», συνέχισε, «θα νικήσουμε, θα νικήσουμε τους Τούρκους. Η Κωνσταντινούπολη θα ξαναγίνει ελληνική. Θα ξαναλειτουργήσει η Αγία Σοφία. Η Κωνσταντινούπολη θα ελευθερωθεί. Και μάλιστα με τη βοήθεια όχι μόνο των Ρώσων και των ιδικών μας δυνάμεων αλλά και ανθρώπων που κρύβονται πίσω από κάποια ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία βρίσκονται στην Αμερική! Αυτοί, για διαφόρους λόγους, θέλουν το διαμελισμό της Τουρκίας.» (Βαλίδης Σταύρος, Αντιστράτηγος ε.α . ΕΛ.ΑΣ, Θεολόγος, πρώην Διοικητής Αστυνομικού Τμήματος Αγίου Όρους – »Μαρτυρίες Προσκυνητών» Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994, Σελ. 404, Τόμος Α΄ – Έκδοση 7η, Νικολάου Α. Ζουρνατζόγλου, Επισμηναγού ε.α.)
Την Κωνσταντινούπολη οι Έλληνες πρέπει να την φυλάξουν. Και, έτσι, ο Θεός θα την χαρίσει σε εμάς. Θα μας βοηθήσει ο Θεός, γιατί είμαστε ορθόδοξοι ’
‘Υπάρχει η μαγιά και αυτή η μαγιά κρατάει την Εκκλησία και την Ελλάδα. Γι αυτή τη μαγιά ο Κύριος θα κάμει ότι θα κάμει’.
Πρώτα θα γίνει ένας μεγάλος πόλεμος. Πολύ μεγάλος! Θα χυθεί πολύ αίμα. Θα πάρουμε και την Πόλη. Θα χυθεί, όμως, πολύ αίμα! Όπως λέει και η προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, τριών χρονών δαμάλι θα κολυμπάει στο αίμα. Αυτός ο πόλεμος θα είναι πολύ μεγάλος˙ θα είναι γενικός πόλεμος. Τέτοιος πόλεμος δε θα έχει ξαναγίνει…. Θα βγάλη απόφαση η Κυβέρνηση να μη στείλη στρατό. Θα κρατήση στρατὸ μόνο στα σύνορα. Και, θα είναι μεγάλη ευλογία ποὺ δεν θα πάρη μέρος… όποιος πάρει μέρος σ΄ αυτόν τον πόλεμο (εν. τον ευρωπαϊκό), χάθηκε… Πολύς κόσμος θα σκοτωθή, πολλά εκατομμύρια. Τότε, επειδή ο κόσμος στην Ελλάδα θα φοβηθή πολύ, πολλοί θα στραφούν προς την Εκκλησία, προς τον Θεό, και, απʼ τον φόβο τους, θα μετανοήσουν. Γι’ αυτό, λέει, επειδή θα υπάρξη μετάνοια, δεν θα πάθουμε κακό οι Ελληνες. Ο Θεός θα λυπηθή την Ελλάδα..
Θα γίνει σύγκρουση στο Αιγαίο . «Όταν η Τουρκία νομίσει πως απέκτησε δύναμη στην περιοχή, θα «ξυθεί» στην γκλίτσα του τσοπάνη». Τότε θα γίνει κάτι, και, με μία ευκαιρία που θα δοθεί, θα μας πάρουν ξαφνικά και γρήγορα δύο νησιά. Τότε οι Ρώσοι θα βρουν την αφορμή τάχα να βοηθήσουν, αν και στην πραγματικότητα θα κινηθούν για δικό τους συμφέρον. Ωστόσο, θα χτυπήσουν πράγματι την Τουρκία. Θα εμπλακούν μάλιστα και επτά δυτικά κράτη και θα χυθεί πολύ αίμα. Στα ανοιχτά της Μυτιλήνης θα μαζευτεί τεράστιος στόλος. Η Ελλάδα, όμως, δεν θα συμμετάσχει σ’ αυτόν τον πόλεμο. Η Τουρκία θα χάσει το ένα τρίτο του πληθυσμού της, το άλλο θα πάει πέρα από την Άγκυρα και το τελευταίο τρίτο θα βαπτισθούν Χριστιανοί. Κι έτσι θα πάρουμε την Πόλη.».
“Κοιτάχτε να δήτε. Εμείς, τώρα, δεν μπορούμε να τα βάλλουμε με την Τουρκία. Αλλά, θα γίνη ένας ευρωπαϊκός πόλεμος εναντίον της Ρωσίας. Και, τότε, η Ρωσία θα χτυπήση την Τουρκία. Θα την κάνη, σε λίγο καιρό, σκόνη.
Οι Ρώσοι θα έχουν συμμάχους ;
Ρωτούσαν τον γέροντα αν οι Ρώσοι θα έχουν συμμάχους ή θα πολεμήσουν την Δύση μόνοι τους κι έλεγε ο γέροντας: «Βέβαια και θα έχουν. Τώρα δεν φαίνονται, αλλά σύντομα θα τους δουν όλοι και θα είναι όσοι οι κόκκοι της άμμου » . Παϊσίου Μοναχού Προφητείες & Διδαχές , Σελ: 438
” Την Πόλη θα μας την δώσουν οι Ρώσοι. Θα την πάρουν σε πόλεμο που θα κάνουν με την Τουρκία και θα την δώσουν σε μας … «Γέροντα τι θα γίνει μετά από αυτό ; Οι Τούρκοι τι Θα γίνουν ;» Αυτοί θα καταστραφούν. Πραγματικά θα σβήσουν από τον χάρτη , διότι είναι ένα έθνος, το οποίο δεν προέκυψε από την ευλογία του Θεού. Θα σβήσουν ως έθνος και η έκταση ολόκληρης της Τουρκίας θα είναι μια αχανής έρημος, στην οποία, για να συναντήσει κανείς άνθρωπο, θα πρέπει να περπατάει εφτά ώρες!’ (Μαρτυρίες προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994 ,τόμος 1, Σελ 286)
«Τον Ιούνιο του 1979, τότε που ο γέροντας Παϊσιος ήταν άγνωστος στους πολλούς τον επισκέφθηκα στο κελί του για να πάρω την ευχή του! Τότε ήμουν λαϊκός. Τον βρήκα πάρα πολύ χαρούμενο και ευδιάθετο. Κάτσαμε σε δύο κούτσουρα αρκετή ώρα και συζητούσαμε. Τότε δεν τον επισκέπτονταν πολλοί προσκυνητές. Μεταξύ άλλων προσωπικών θεμάτων που συζητήσαμε μου είπε και το εξής: «Έπειτα από πολυήμερη νηστεία και προσευχή μου αποκαλύφθηκε ότι «ο δικέφαλος αετός θα σηκωθεί από το βορρά! Πω-πω τι ωραίες ημέρες έρχονται για την Αγία Ορθοδοξία μας. Θα πλημμυρίσει ολάκερη η γη από το φως του Χριστού»! Έπειτα από δέκα χρόνια το 1989 διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση και ανασυγκροτήθηκε εκ βάθρων η Ρωσία…. π. Θεολόγος Αγιορείτης
‘‘…Του ζητήσαμε να προσεύχεται για τα μοναστήρια μας που αναστηλώνονται. Στην ερώτηση: «Τι γίνεται τώρα στη Ρωσία; Τι προοπτική υπάρχει για το μέλλον;», απάντησε: «Τώρα, στη Ρωσία έχει τόσα σύννεφα, τόσα σύννεφα (αυτό το έλεγε το 1993, τότε που και πολιτικά και οικονομικά ήταν πολύ δύσκολοι οι καιροί). Αλλά ύστερα τέτοιος ήλιος, τέτοιος ήλιος».
Αρχιμανδρίτης Μελχισεδέκ (Αρτιούχιν)
Σήμερα το να διαβάζει κανείς τους προφήτες είναι σαν να διαβάζει εφημερίδα, τόσο ξεκάθαρα είναι γραμμένα. Εμένα ο λογισμός μου, μου λέει ότι θα συμβούν πολλά πράγματα: Οι Ρώσοι θα καταλάβουν την Τουρκία, η δε Τουρκία θα εξαφανιστεί από τον χάρτη, γιατί το 1/3 των Τούρκων θα γίνουν χριστιανοί, το 1/3 θα αφανιστούν και το 1/3 θα τραβηχτεί προς την Μεσοποταμία.
Η Μέση Ανατολή θα γίνει γήπεδο πολέμων, στους οποίους θα λάβουν μέρος οι Ρώσοι. Θα χυθεί πολύ αίμα και μάλιστα οι Κινέζοι θα περάσουν τον Ευφράτη ποταμό έχοντας 200.000.000 στρατό και θα βαδίζουν προς τα Ιεροσόλυμα…
Την σωτηρία του Έθνους την περίμενε από τον Θεό. Έλεγε: «Αν ο Θεός άφηνε την τύχη του Έθνους στους πολιτικούς θα καταστρεφόμασταν. Αλλά αφήνει λίγο τα πράγματα, για να φανούν οι διαθέσεις του καθενός. Στο τέλος όλων αυτών, ο Θεός θα βοηθήσει την Ελλάδα, μάλιστα θα φτάσουν τα έθνη να λένε ΄΄μα τόσο πολύ ο Θεός αγαπάει την Ελλάδα και την βοηθάει;΄΄. Βέβαια, αυτή η βοήθεια του Θεού δεν είναι επειδή το αξίζουμε και για την αρετή μας, αλλά για τα αίματα που έχυσαν οι πρόγονοί μας και περισσότερο οι ψυχές των Αγίων και της μάνας μας της Παναγίας».
Ὅ,τι και να δείτε, να μην απελπισθείτε. Τελικά, καλό θα βγη”. “Γέροντα, πόλεμος και καλό;”
Ο Θεός δεν επιτρέπει το κακό, αν από κεί μέσα δεν βγη κάποιο καλό.
Διηγείται ο Βασίλειος Μπαλάσκας, συστρατιώτης του αγίου Παΐσιου στο Στρατό την περίοδο του εμφυλίου.
«Πορευόμασταν προς μία περιοχή και δεχθήκαμε πυρά. Τα γαϊδούρια τρόμαξαν και το ένα από αυτά παρέσυρε τον ασυρματιστή Παΐσιο σε γκρεμό βάθους τουλάχιστον 500 μέτρων.
Τότε είπαμε πώς σκοτώθηκε και ο διοικητής μάλιστα θέλησε να βγάλει και σχετικό σήμα.
Μετά από κάποια ώρα εμφανίστηκε ο Παΐσιος χωρίς να έχει πάθει τίποτα και όταν τον ρωτήσαμε τι έγινε και πώς γλύτωσε, έδειξε προς τα πάνω και είπε ο Θεός».
Σε μία άλλη μάχη με τον εχθρό. «Τα διασταυρούμενα πυρά ήταν συνεχόμενα και κάποια στιγμή ένας στρατιώτης τραυματίσθηκε και ζητούσε βοήθεια. Δεν τολμούσε να μπεί κανείς στο σημείο. Το έκανε ο Παΐσιος. Εν μέσω πυροβολισμών πήγε πήρε τον στρατιώτη στην πλάτη και τον έφερε πίσω χωρίς να πάθει απολύτως τίποτα», είπε ο κ. Μπαλάσκας.
***
Ένας σύγχρονος Άγιος,
ο π. Ιάκωβος Βαλοδήμος (1870-15/2/1960)
Ο π. Ιάκωβος γεννήθηκε το 1870 στην πονεμένη και αλύτρωτη Βόρειο Ήπειρο, στο χωριό Βοδίνο του Αργυροκάστρου. Υπήρξε διακριτικός και φωτισμένος πνευματικός οδηγός στην περιοχή του Ζαγορίου και των Ιωαννίνων. Η ζωή του υπήρξε γεμάτη θαυμαστά περιστατικά που φανέρωναν την αγιότητα και καθαρότητά του.
Κάποια ημέρα επέστρεφε από το χωριό Σουδενά, που λειτούργησε, στο Μοναστηράκι του, που απείχε δύο ώρες περίπου. Στον ερημικό εκείνο δρόμο βαδίζοντας προσευχόταν νοερά, όπως συνήθιζε πάντοτε.
Άνδρες του εθνικού στρατού ναρκοθέτησαν ένα σημείο του δρόμου. Κατέλαβαν ακολούθως το ύψωμα και παρακολουθούσαν, μήπως περάσει κανένας αντάρτης. Ξαφνικά βλέπουν να ξεπροβάλει ανύποπτος ο π. Ιάκωβος στο ναρκοθετημένο σημείο του δρόμου. Βάζουν τις φωνές για να τον προλάβουν: «Παππούλη… Παππούλη…». Αλλά ώσπου ν’ ακούσει ο π. Ιάκωβος, που ήταν προσηλωμένος στην προσευχή, την πάτησε την νάρκη που εξερράγη.
«Πάει ο φουκαράς ο Παππούλης», λένε οι στρατιώτες και τρέχουν στον τόπο του δυστυχήματος. Βλέπουν τον π. Ιάκωβο άσπρο από τη σκόνη, να τινάζει τα ράσα του, χωρίς να έχει πάθει τίποτε. Δεν μπορούν να συνέλθουν από την έκπληξή τους.
-Και δεν έπαθες, Παππούλη, τίποτε! είπαν με θαυμασμό.
–Πώς να πάθω, παιδιά μου; Αφήνει ο Θεός να πάθουμε τίποτε, αφού έλεγα την προσευχή μου; Και σας δεν θα σας αφήσει ο Θεός να πάθετε τίποτε, θα σας φυλάξει να γυρίσετε στα σπίτια σας. Μονάχα να πηγαίνετε με το δρόμο του Θεού. Να καθίσω, παιδιά μου, να εξομολογηθείτε, και μεθαύριο να σας λειτουργήσω να κοινωνήσετε;
-Ναι, παππούλη, απάντησαν όλοι τους με ένα στόμα συνεπαρμένοι από το θαύμα.
Μόνο ένας λοχίας, δάσκαλος στο επάγγελμα, εκνευρίστηκε βλέποντας τα γεγονότα και προσπαθούσε να αποτρέψει τους φαντάρους από την εξομολόγηση, κοροϊδεύοντάς τους. Στην παρατήρηση ορισμένων ότι υπήρξαν αψευδείς μάρτυρες ενός θαύματος με την έκρηξη της νάρκης, τους αποπήρε λέγοντας πως πρόκειται για τυχαίο γεγονός και πως απλώς τα βλήματα έφυγαν σε άλλη κατεύθυνση. Τους χαρακτήρισε μάλιστα υστερικές γυναικούλες που παρασύρονται από τον κάθε παπαδάκο. Αυτά έφτασαν στα αυτιά του π. Ιακώβου που λυπημένος προσπάθησε να τον συνετίσει και τον κάλεσε να εξομολογηθεί και να μη βλαστημάει το Θεό. Αυτός τον κύτταξε περιφρονητικά χωρίς να του δώσει απάντηση και πήρε μερικούς άνδρες στο δάσος για να μαζέψουν ξύλα. Εκεί ωστόσο πάτησε ο ίδιος νάρκη, η οποία τον τίναξε στον αέρα κάνοντας τον κομμάτια, αυτόν μόνο και κανέναν άλλο! Το γεγονός αυτό όπως ήταν φυσικό συντάραξε όλο τον λόχο που υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της τιμωρίας του άπιστου και βλάσφημου λοχία. Μάλιστα ο ίδιος ο π. Ιάκωβος τέλεσε την επομένη ημέρα την κηδεία του, παρακαλώντας τον Θεό να συγχωρήσει την ψυχή του.
Ο Άγιος Ιωάννης της Ρίγας της Λετονίας και ο π. Γερασίμος (Schmaltz) της Αλάσκας στέκονται ενώπιον του Θεού προσευχόμενοι για ολόκληρο τον κόσμο σαν καιόμενες λαμπάδες.
https://iconandlight.wordpress.com/2022/10/11/%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%81%CE%AF%CE%B3%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BB%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82/
Μπροστά στην αγάπη ούτε νόμοι, ούτε η δύναμη, ούτε το κακό δε θα σταθούν. Αλίμονο, σ’ εκείνον τον ιερέα, ο οποίος θα προτιμήσει τις αρχές της φυλακής από τους φυλακισμένους!
https://iconandlight.wordpress.com/2021/10/11/%ce%bc%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%ac-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%ce%b3%ce%ac%cf%80%ce%b7-%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%b5-%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%bf%ce%b9-%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%b5-%ce%b7-%ce%b4%cf%8d/
Άγιε Ιωάννη Μαξίμοβιτς όπως έδιωχνες τους τυφώνες και έσωσες τη Σαγγάη από βομβαρδισμό, δίωξε και τους ”τυφώνες” που έρχονται με την παντοδύναμη προσευχή σου
https://iconandlight.wordpress.com/2020/07/02/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%b5-%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%bc%ce%bf%ce%b2%ce%b9%cf%84%cf%82-%cf%8c%cf%80%cf%89%cf%82-%ce%ad%ce%b4%ce%b9%cf%89%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%82/
Ἀπολυτίκιον τῶν ἁγίων Μαρτύρων· Πρόβου, Ταράχου καὶ Ἀνδρονίκου
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Ἰσχὺν τὴν ἄμαχον, περιζωσάμενοι, κατεπαλαίσατε, ἐχθρῶν τᾶς φάλαγγας, καὶ ἐδοξάσατε Χριστόν, ἀθλήσεως τοῖς ἀγῶσι, Πρόβε παναοίδιμε, ὁ προβὰς πρὸς τὰ κρείττονα, ἔνδοξε Ἀνδρόνικε, Ἐκκλησίας ἐκνίκημα, καὶ Τάραχε πιστῶν ἡ γαλήνη, ὁ τρισαυγὴς Μαρτύρων δῆμος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν ἁγίων Μαρτύρων· Πρόβου, Ταράχου καὶ Ἀνδρονίκου
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ὠς τρισόκλεον δῶρον ἱερῶς προσηνέχθητε, τῇ ὁμοουσίῳ Τριάδι, καρτερῶς ἐναθλήσαντες, σὺν Πρόβῳ Ἀνδρόνικε σοφέ, καὶ Τάραχε Μαρτύρων οἱ πυρσοί· διὰ τοῦτο καὶ θαυμάτων ἀεὶ πηγάς, ἐκβλύζετε τοῖς βοῶσι· δόξα τῷ ἐνισχυσάντι ὑμᾶς, δόξα τῷ καταστέψαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι δι’ ὑμῶν πᾶσι τὰ κρείττονα.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν ἁγίων Μαρτύρων· Πρόβου, Ταράχου καὶ Ἀνδρονίκου
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τῶν Ἁγίωv Μαρτύρωv τὰ κατορθώματα, οὐρανῶν αἱ Δυνάμεις ὑπερεθαύμασαν· ὅτι ἐν σώματι θνητῷ, τὸν ἀσώματον ἐχθρόν, τῇ δυνάμει τοῦ Σταυροῦ, ἀγωνισάμενοι καλῶς, ἐνίκησαν ἀοράτως, καὶ πρεσβεύουσι τῷ Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Συμεών, τοῦ νέου Θεολόγου
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείαν ἔλλαμψιν, Συμεὼν Πάτερ, εἰσδεξάμενος, ἐν τῇ ψυχῇ σου, φωστὴρ ἐν κόσμῳ ἐδείχθης λαμπρότατος, διασκεδάζων αὐτοῦ τὴν σκοτόμαιναν, καὶ πάντας πείθων ζητεῖν, ἣν ἀπώλεσαν, χάριν Πνεύματος. Αὐτὸν ἐκτενῶς ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Θεοσεβίου καὶ τῆς Συμβίας αὐτοῦ, τῶν ἐν Ἀρσινόῃ.
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν Συνάναρχον Λόγον. (Μπούσια)
Νηστευτὴν ἐλεήμονα καὶ φιλάρετον, ἀμνῶν ποιμένα ὀφθέντα, ἐν ἡλικίας ἀκμῇ, θεομύριστον ἁγνότητος λευκάνθεμον, Ἀρσινοΐτην τὸν σεμνόν, Θεοσέβιον πιστοί, τιμήσωμεν κατὰ χρέος, καὶ γὰρ πρεσβεύει Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Θεοσεβίου καὶ τῆς Συμβίας αὐτοῦ, τῶν ἐν Ἀρσινόῃ.
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν Συνάναρχον Λόγον. (Μπούσια)
Ταπεινώσεως πύργον ἁγνείας μέλαθρον, καὶ παρθενίας ἐν γάμῳ, διὰ Νυμφίον Χριστόν, ἐκμαγεῖον ἀνυμνήσωμεν κραυγάζοντες· ἡ σὺν συμβίῳ σου σεπτῷ, ἑκουσίως ἀληθῶς, τηρήσασα παρθενίαν, τοὺς λογισμοὺς τοὺς ἀτάκτους, ἡμῶν ἐξάγνισον πρεσβείαις σου.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἐπίκτητου τοῦ θαυματουργοῦ
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως
Θείαν ἄσκησιν, στερρῶς ἀνύσας, εὐηρέστησας, Χριστῷ ὁσίως, Θεοφόρε παμμάκαρ Ἐπίκτητε. Καὶ δοξασθεῖς τῇ τοῦ Πνεύματος χάριτι, ἡμᾶς λύτρωσε κινδύνων καὶ θλίψεων. Πάτερ ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἐπίκτητου τοῦ θαυματουργοῦ
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως, ὁμολογίᾳ. (Νικοδήμου Γ. Ἀεράκη)
Τὸν Ἐπίκτητον ὕμνοις τιμῶμεν, τὸν ἐκλάψαντα ἐν τῇ ἐρήμῳ, θείας νήψεως δοχεῖον θεόσδοτον· ἐν ἀρεταῖς καὶ σημείοις ἐφώτισε, τὰς τῶν πιστῶν διανοίας καὶ ἔδειξε, Λόγον Κύριον, ὁμοῦ τε Θεὸν καὶ ἄνθρωπον, τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων λυτρωσάμενον.
συνάξεως πάντων τῶν ἐν Ἀθήναις ἁγίων
Ἦχος πλ.α. Τόν συνάναρχον
Ἀθηναίων χορείαν τήν Ἁγιόλεκτον, σύν θεορρήμονι Παύλῳ Εὐαγγελίου τό φῶς ἐν Ἀθήνῃσιν ἐκλάμψαντι τιμήσωμεν, δῆμον σεπτόν Ἱεραρχῶν, Ἀποστόλων, Ἀσκητῶν, Μαρτύρων καί Νεοάθλων,κοινῆς ἐν ὕμνοις πρεσβείας, αὐτῶν πρός Κύριον αἰτούμενοι.
Ἀπολυτίκιον τοῦ ἐν τῷ Σταυρῷ μετανοήσαντος δικαίου καὶ εὐγνώμονος Λῃστοῦ.Ἱερομ. Ἀθ. Σιμωνοπετρίτου
Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα.
Σταυρῷ κρεμάμενος, Λῃστὴς ὁ δίκαιος, φωνήσας· Μνήσθητι, κἀμοῦ Φιλάνθρωπε, τοῦ Παραδείσου παρευθύς, οἰκήτωρ ἀναδέδεικται. Τοῦτόν Σοι προσάγοντες, ὡς μεσίτην εὐάκουστον, Δέσποτα κραυγάζομεν· μετανοίᾳ ἀπόπλυνον, παντοίας ἁμαρτίας βοώντων, Μνήσθητι καὶ ἡμῶν, ὡς μόνος Πολυέλεος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἐν τῷ Σταυρῷ εὐγνώμονος Λῃστοῦ
Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα.
Εἰπὼν τὸ μνήσθητι, ξύλῳ ὑψούμενος, τρυφῆς ἠξίωσαι, ληστὰ μακάριε, ὑπὸ Χριστοῦ παναληθῶς, Δημᾶ ἐν τῷ Παραδείσῳ· σὺ γὰρ ἀναμάρτητον, ὡμολόγησας ἄνακτα, οὐρανοῦ καὶ γῆς Θεόν, θεολόγος γενόμενος· διὸ αἰτούμεθά σου πρεσβείαις, ὅπως ἐκφύγωμεν γεέννης.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἐν τῷ Σταυρῷ εὐγνώμονος Λῃστοῦ
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ληστήν Σου ἠξίωσας τῆς ἀθανάτου ζωῆς, εἰπόντα τὸ μνήσθητι ἐπὶ Σταυροῦ Ἀγαθέ, τῇ μακροθυμίᾳ Σου· ὅθεν τοὺς προσκυνοῦντας, τὸ Σὸν Ἅγιον Ξύλον, δώρησαι ἐγκλημάτων, τὴν ὀφλὴν Ἐλεῆμον, καὶ σῶσον ἁπάντων τὰς ψυχάς, μόνε Φιλάνθρωπε.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου Μαξίμοβιτς
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἐν κόσμῳ ἐβίωσας ὡς ἀσκητὴς θαυμαστός* καὶ γέγονας στήριγμα τῶν λογικῶν τοῦ Χριστοῦ* προβάτων, μακάριε·* ἄφθαρτον τὸ σὸν σκῆνος* καὶ ἀκέραιον ὤφθη,* ῥέον ἀδιαλείπτως* τῶν θαυμάτων τὴν χάριν·* διό σε, ὦ Ἰωάννη σοφέ,* πόθῳ γεραίρομεν.
Ἐξαποστειλάριον.
Ἦχος β’. Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις.
Τάραχον θεῖον καὶ Πρόβον, σὺν Ἀνδρονίκῳ τῷ σοφῷ, τοὺς πρὸς γαλήνην προβάντας, ὡς νικηταὶ τὴν ὑπὲρ νοῦν, δεῦτε ὑμνήσωμεν πάντες, αὐτῶν τὴν μνήμην τελοῦντες.
Θεοτοκίον
Τῷ ἔρωτι τῷ ἐνθέῳ, τοῦ σαρκωθέντος ὑπὸ Σοῦ, ὑπήνεγκαν τὰς βασάνους, Μῆτερ οἱ Μάρτυρες οἱ τρεῖς, Ἀνδρόνικος ὁ γενναῖος, σὺν Πρόβῳ τε καὶ Ταράχῳ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου