Η αρρώστια είναι μια ευκαιρία να μείνει κανείς μόνος του, να σκεφθεί τον εαυτό του, να προσευχηθεί περισσότερο, να σκεφθεί το θάνατο.
Η αρρώστια μαλάσσει την καρδιά του ανθρώπου, εξαϋλώνει τη σάρκα και το πνεύμα του, τα κάνει πιο ικανά να υπηρετούν το Θεό και να ενώνονται με Αυτόν.
Η αρρώστια μου θυμίζει ότι είμαι συναιώνιος με τον Θεό με τον οποίο κάποτε θα συνενωθώ αχωρίστως μαζί του.
Υπάρχει αρρώστια, υπάρχει Χριστός, υπάρχει θάνατος, υπάρχει αιώνιος αφθαρσία.
Τον Θεό, μας τον δίνει η ησυχία, ο πόθος, αλλά και η αρρώστια.
Οι Άγιοι θεράπευαν τους αρρώστους, αλλά όχι τον εαυτό τους. Όποιος δεν έχει ασθένειες μοιάζει με καραβάκι, το οποίο δεν μπήκε ακόμα στη θάλασσα και δεν ξέρομε αν θα αντέξει τα κύματα!
Η ασθένεια μας παρέχει δικαιώματα ενώπιον του Θεού, γιατί πάσχουμε ακουσίως και γι’ αυτό ο Θεός την προσλαμβάνει σαν μια μεγάλη θυσία και την προσθέτει στους εκούσιους πνευματικούς μας αγώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου