-Ὁ Χριστός εἶναι ἐδῶ! Γιατί δέν πιστεύεις; Πίστεψε καί θά πᾶνε ὅλα καλά. Μόνο πίστεψε.
-Περίμενε! Μή φοβάσαι! Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ σε σκεπάζει. Περίμενε!
-Συγχωρᾶμε τούς ἀνθρώπους, δέν μαλώνουμε μαζί τους.
-Νά χαίρεστε! Νά ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τόν ἄλλον! Νά συγχωριέστε! Νά προσεύχεσθε! Νά ἀγαπᾶτε τόν Θεό καί τήν Παναγία, ὅπως καί ὅλους τούς Ἁγίους μας!
-Νὰ ζητᾶς ἀγάπη ἀπό τόν Κύριο. Μέσα στήν ἀγάπη κρύβονται ὅλες οἱ ἀρετές.
-Νά μήν εἶσαι προσκολλημένος στα γήινα. Νά βλέπεις ψηλά, τόν Παράδεισο, κι Ἐκεῖνος θά σε περιμένει. Καί νά ξέρεις ὅτι δέν τά καταφέρνουμε μόνοι μας. Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου θα μᾶς βοηθήσει.
-Ἀπ’ το στόμα, πού βγαίνει προσευχή, δέν πρέπει να βγαίνει κατάρα.
-Ἡ πραγματική ζωή εἶναι σάν θωρηκτό, πού δέν το προσβάλλει τίποτα. Ἔρχονται οἱ φουρτούνες κι ἐσύ δέν παθαίνεις τίποτα. Ἐνῶ τὸ ἀντίθετο γίνεται, ὅταν δὲν ἀγωνίζεσαι.
-Ὅ,τι καλό κάνεις καί ἀγώνα πνευματικό, τόν κρατᾶς στή χούφτα σου καί πᾶς ἐπάνω. Δέν σ’ τον παίρνει κανείς.
-Τίποτα δέν ἀφήνει ὁ Θεός ἀπλήρωτο, οὔτε τό καλό οὔτε τό κακό. Καί μάλιστα τό καλό τό πληρώνει πολλαπλάσια.
-Ἐμεῖς δὲν ἐξουθενώνουμε τούς ἀνθρώπους. Τούς βάζουμε ἰώδιο στίς πληγές.
-Παιδί μου, ἄν μπορούσαμε νά δοῦμε πόσο μᾶς ἀγαπάει ὁ Θεός, πόσο καλός εἶναι ὁ Θεός, θά τρελαινόμασταν.
-(Παραμονή Χριστουγέννων) Σήμερα γεννιέται ὁ Χριστός, κι ἄλλοι τραγουδᾶνε καί χορεύουν σε τραπέζια καί θυσιάζουν τό Βρέφος.
-Δέν μποροῦμε νά εἴμαστε καί μέ τόν Χριστό καί μέ τόν πονηρό. Πρέπει ν’ ἀποφασίσουμε.
-Τί θέλει ὁ Κύριος; Ἀλήθεια, δικαιοσύνη καί πίστη. Κι αὐτά πού ἔχει ἡ καρδιά μας νά τά ἔχουν καί τά χείλη μας, ὄχι ἄλλα τα χείλη καί ἄλλα ἡ καρδιά.
-Ἄν δεῖτε ἄνθρωπο εἰλικρινῆ, μέ ἀγάπη καί πίστη, φιλᾶτε του τά πόδια. Νά μοῦ τόν φέρετε, να σκύψω νὰ τοῦ τὰ φιλήσω κι εγώ.
-Τόν βλέπετε αὐτόν τόν πεῦκο ἀπέναντι; Δέν φτάνει πού δέν καρποφορεῖ, εἶναι καί καμένος. Αὐτό τό κούτσουρο εἶμαι ἐγώ. Μοῦ ἔδωσε τόσα χρόνια ὁ Θεός καί τίποτε δέν ἔκανα. Σύντομα πεθαίνω καί δέν εἶμαι ἕτοιμος.
-Ἀλίμονο ἀπό μένα, ἄν δέν μετανοήσω καί δέν κλάψω γιά τίς ἁμαρτίες μου.
-Ἐγώ σήκωσα τίς ἁμαρτίες ἄλλων. Ἐμένα ποιός θα με σώσει;
-Ἐρχόσαστε γιά τόν Ἀμβρόσιο; Ὄχι! Γιά τήν Παναγία νά ἐρχόσαστε καί, ἄν Αὐτή τό ἐπιτρέψει, θα πάρετε τήν εὐχή κι ἀπό ἐμένα.
-Τὸν ἀγαπῶ πολύ τόν Πρόδρομο. Αὐτός ἔδωσε τή ζωή του γιά τόν Χριστό. Ἐμεῖς τί κάναμε; Εἶναι πρῶτος Προφήτης, πρῶτος Εὐαγγελιστής. Εἶναι μετά τήν Παναγία. Ἔπειτα ἔρχονται οἱ Ἀπόστολοι. Ἐμεῖς δέν εἴμαστε οὔτε ἴσα μέ τήν παρανυχίδα του.
-Χρειάζεται μετάνοια, ὅπως αὐτή πού ἔδειξαν οἱ Νινευίτες, γιά ν’ ἀλλάξουν οἱ βουλές τοῦ Κυρίου. Διαφορετικά ἔρχονται πολλά δεινά στόν κόσμο.
-Νά ἔχεις πίστη δυνατή. Ὁ Κύριος εἶναι ἐδῶ, δέν εἶναι στον Οὐρανό. Ἡ πίστη δίνει σταθερότητα στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Κύριος μᾶς σώζει καθημερινά, μᾶς βοηθᾶ. Ἡ ὀλιγοπιστία εἶναι ἁμαρτία.
-Ἡ Γραφή εἶναι μία καί αἰώνια καί ἀληθινή. Δέν μποροῦμε νά παίρνουμε κομμάτια καί νά τή χρησιμοποιοῦμε ὅπως μᾶς βολεύει. Ἔχουμε κάνει τόν δικό μας Θεό. Κόβουμε και ράβουμε ὅ,τι μᾶς συμφέρει.
-Δέν θά κριθοῦμε ἀπό τίς πράξεις μας, ἀλλά ἀπό τήν προαίρεση καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Πηγή: “Γέρων Ἀμβρόσιος Λάζαρης – Ὁ πνευματικὸς τῆς Μονῆς Δαδίου. Ὁ ἐπιστήθιος φίλος τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου”, Ι. Μ. Δαδίου Παναγία ἡ Γαυριώτισσα, ἐκδ. Ἄθως, σελ. 236-238
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου