Προφητεία είναι ή πρόρρηση όσων πρόκειται νά γίνουν με τή βοήθεια και τήν ενέργεια της θείας Χάριτος. Ό Θεός, πού κατασκεύασε καί φροντίζει τά πάντα, μέ τήν πανσωστική πρόνοια του, «ο ειδώς τά πάντα πρό γενέσεως αυτών», πληροφορεί τόν άνθρωπο έκ των προτέρων γιά τό τί πρόκειται νά συμβεί στο άμεσο ή και στο μακρινό μέλλον, γιά δύο λόγους.
Πρώτο, γιά νά μην έκτρέπεται από τους φυσικούς και ήθικούς κανόνες της ζωής καί δεύτερο -καί πιο σημαντικό-, γιά νά γνωρίζει ότι τά σύμπαντα διοικούνται καί διέπονται από τή θεία πρόνοια, όπως αρχικά ρυθμίστηκαν* «ιώτα εν ή μία κεραία ου μή παρέλθη εως αν πάντα γένηται» (Ματθ. 5,18).
"Αν ή προφητεία είναι από τό Θεό, καί άρα ένέργεια της θείας Χάριτος, τότε μέ αλήθεια πληροφορεί αύτό, πού ό Θεός αποκαλύπτει γιά τή σωτηρία καί ωφέλεια του άνθρωπου. "Αν όμως ή προφητεία δέν είναι έκ Θεού, πρόκειται γιά απάτη καί δόλο σατανικό, πού σκοπό έχει τή ζημιά καί τήν αποπλάνηση του ανθρώπου, αύτό πού ό διάβολος επιδιώκει πάντοτε.
Τό απόλυτο όργανο καί μέσο πού ό διάβολος διαθέτει είναι τό ψέμα καί ή απάτη καί μέ αύτά νοθεύει τήν αλήθεια, γιά νά βλάψει τόν άνθρωπο. Ό Κύριος μας αποκαλύπτει τή διαβολική ιδιότητα, γιά νά μή τήν πιστεύουμε. Στούς διεφθαρμένους 'Ιουδαίους, πού αντέγραφαν τό διδάσκαλο τους διάβολο, ό Κύριος μας έλεγε: «ύμεΐς έκ τοϋ πατρός τοΰ διαβόλου έστέ καί τάς επιθυμίας τοΰ πατρός υμών θέλετε ποιείν. Εκείνος άνθρωποκτόνος ην απ' αρχής καί εν τη αλήθεια ούχ εστηκεν, δτι ούκ εστίν αλήθεια έν αυτώ* όταν λαλή τό ψευδός, έκ των ιδίων λαλεί, ότι ψεύστης εστί καί ό πατήρ αύτού (του ψεύδους)» (Ίω. 8,44).
Ό διάβολος μπορεί, σάν λεπτό πνεύμα πού είναι, νά πλησιάζει τό νου του ανθρώπου καί με ψεύτικα συναισθήματα νά παριστάνει εικόνες καί φάσματα -κατά φαντασία-, καί έτσι νά αποπλανά, όσους ασφαλώς τον παραδέχονται. Επειδή από τις γραφές γνωρίζει όσα τό "Αγιο Πνεύμα κατά καιρούς προείπε ότι θά γίνουν, προλαμβάνει μέ ψεύτικες εικόνες καί φαντασίες, γιά νά αποπλανήσει τούς πιστούς, νά αποδείξει αναληθείς τις θείες προρρήσεις καί νά προβάλει τά δικά του όργανα.
Ή προφητεία, γιά τούς πιστούς, δέν εχει μεγάλη σημασία, γιατί δέ μάς πληροφορεί γιά κάτι καινούργιο, πού πρέπει νά μάθουμε. Έμείς βαδίζουμε «διά πίστεως» καί όχι «δι' είδους». "Αρα δέ χρειαζόμαστε πληροφορίες, μάλιστα γιά όσα θά συμβούν στό μέλλον, άφού θά μας γίνουν γνωστά καί εμείς τά προσδοκούμε.
Μέ τήν προφητεία ό Θεός μάς πληροφορεί ότι μένει «πιστός έν πάσι τοις λόγοις αύτού» (Ψαλμ. 114,13) καί μάς ενισχύει τήν υπομονή μέ τό νά μάς αποκαλύπτει έμπρακτα ότι παραμένει πάντοτε μαζί μας. Σημαντικότερη αξία έχουν οί προφητείες, πού αναφέρονται στήν επιφάνεια του Θεού Λόγου καί πού αποκαλύπτουν οτι αυτός είναι ό μόνος άναμορφωτής καί σωτήρας του κόσμου καί ειδικά του ανθρώπου, πού κατρακύλησε στή φθορά.
Αύτό ήταν τό κέντρο του πόθου καί του ενδιαφέροντος μας, πού πραγματοποιήθηκε όταν ήλθε τό «πλήρωμα του χρόνου», καθώς ό ίδιος ό Λόγος προανήγγειλε και πραγματοποίησε. Οί υπόλοιπες προφητείες, πού αναφέρουν οί θείες Γραφές, αλλά και οί πατέρες της Εκκλησίας, «πνεύματι άγίω φερόμενοι», σκοπό έχουν τό στηριγμό των ανθρώπων στήν πίστη τους και προλέγουν όσα θά τούς συμβούν, κάτι πού, όπως είπαμε, αποδεικνύει ότι ή πρόνοια του Θεού παραμένει μαζί μας.
Οί προφητείες δέ γίνονται συνήθως χρονικά γνωστές γιά νά μήν έκβιάζεται ή ελευθερία του ανθρώπου. Ό Θεός μπορεί νά σώσει όλο τον κόσμο αύτόματα καί δωρεάν, αν καί τό δωρεάν είναι δεδομένο ούτως ή άλλως, αλλά δέν τό κάνει αύτό, γιά νά δείξει ό άνθρωπος τί προτιμά. Μέ τή θέλησή του ό άνθρωπος αρνήθηκε τό θείο θέλημα καί έγινε ή πτώση. Τώρα πρέπει νά έκδηλώνεται θεληματικά ή πρόθεση του ανθρώπου καί νά μήν υποτάσσεται έξαιτίας του φόβου ή της βίας. Η προφητεία είναι ή μαρτυρία ότι τά πάντα κυβερνά ή Θεία πρόνοια. Αύτή μας αφυπνίζει νά κρατούμε τήν πίστη καί τήν ομολογία μας σωστά.
Ή προφητεία δέν αλλάζει τίποτε από τήν περιεκτική πρόνοια του Θεού, αλλά ξυπνά τόν άνθρωπο -πού συνεχώς παραμελεί τό καθήκον του-, καί πού αν συνεχίσει έτσι, αναγκάζει τό Θεό νά εφαρμόσει τήν ποινή των παιδευτικών συμβάσεων, πού είναι οι απροσδόκητοι πειρασμοί-οι συμβατικές επιφορές-όπως αναπτύξαμε σε προηγούμενη απάντηση.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ <<ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ>>του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού.
Πρώτο, γιά νά μην έκτρέπεται από τους φυσικούς και ήθικούς κανόνες της ζωής καί δεύτερο -καί πιο σημαντικό-, γιά νά γνωρίζει ότι τά σύμπαντα διοικούνται καί διέπονται από τή θεία πρόνοια, όπως αρχικά ρυθμίστηκαν* «ιώτα εν ή μία κεραία ου μή παρέλθη εως αν πάντα γένηται» (Ματθ. 5,18).
"Αν ή προφητεία είναι από τό Θεό, καί άρα ένέργεια της θείας Χάριτος, τότε μέ αλήθεια πληροφορεί αύτό, πού ό Θεός αποκαλύπτει γιά τή σωτηρία καί ωφέλεια του άνθρωπου. "Αν όμως ή προφητεία δέν είναι έκ Θεού, πρόκειται γιά απάτη καί δόλο σατανικό, πού σκοπό έχει τή ζημιά καί τήν αποπλάνηση του ανθρώπου, αύτό πού ό διάβολος επιδιώκει πάντοτε.
Τό απόλυτο όργανο καί μέσο πού ό διάβολος διαθέτει είναι τό ψέμα καί ή απάτη καί μέ αύτά νοθεύει τήν αλήθεια, γιά νά βλάψει τόν άνθρωπο. Ό Κύριος μας αποκαλύπτει τή διαβολική ιδιότητα, γιά νά μή τήν πιστεύουμε. Στούς διεφθαρμένους 'Ιουδαίους, πού αντέγραφαν τό διδάσκαλο τους διάβολο, ό Κύριος μας έλεγε: «ύμεΐς έκ τοϋ πατρός τοΰ διαβόλου έστέ καί τάς επιθυμίας τοΰ πατρός υμών θέλετε ποιείν. Εκείνος άνθρωποκτόνος ην απ' αρχής καί εν τη αλήθεια ούχ εστηκεν, δτι ούκ εστίν αλήθεια έν αυτώ* όταν λαλή τό ψευδός, έκ των ιδίων λαλεί, ότι ψεύστης εστί καί ό πατήρ αύτού (του ψεύδους)» (Ίω. 8,44).
Ό διάβολος μπορεί, σάν λεπτό πνεύμα πού είναι, νά πλησιάζει τό νου του ανθρώπου καί με ψεύτικα συναισθήματα νά παριστάνει εικόνες καί φάσματα -κατά φαντασία-, καί έτσι νά αποπλανά, όσους ασφαλώς τον παραδέχονται. Επειδή από τις γραφές γνωρίζει όσα τό "Αγιο Πνεύμα κατά καιρούς προείπε ότι θά γίνουν, προλαμβάνει μέ ψεύτικες εικόνες καί φαντασίες, γιά νά αποπλανήσει τούς πιστούς, νά αποδείξει αναληθείς τις θείες προρρήσεις καί νά προβάλει τά δικά του όργανα.
Ή προφητεία, γιά τούς πιστούς, δέν εχει μεγάλη σημασία, γιατί δέ μάς πληροφορεί γιά κάτι καινούργιο, πού πρέπει νά μάθουμε. Έμείς βαδίζουμε «διά πίστεως» καί όχι «δι' είδους». "Αρα δέ χρειαζόμαστε πληροφορίες, μάλιστα γιά όσα θά συμβούν στό μέλλον, άφού θά μας γίνουν γνωστά καί εμείς τά προσδοκούμε.
Μέ τήν προφητεία ό Θεός μάς πληροφορεί ότι μένει «πιστός έν πάσι τοις λόγοις αύτού» (Ψαλμ. 114,13) καί μάς ενισχύει τήν υπομονή μέ τό νά μάς αποκαλύπτει έμπρακτα ότι παραμένει πάντοτε μαζί μας. Σημαντικότερη αξία έχουν οί προφητείες, πού αναφέρονται στήν επιφάνεια του Θεού Λόγου καί πού αποκαλύπτουν οτι αυτός είναι ό μόνος άναμορφωτής καί σωτήρας του κόσμου καί ειδικά του ανθρώπου, πού κατρακύλησε στή φθορά.
Αύτό ήταν τό κέντρο του πόθου καί του ενδιαφέροντος μας, πού πραγματοποιήθηκε όταν ήλθε τό «πλήρωμα του χρόνου», καθώς ό ίδιος ό Λόγος προανήγγειλε και πραγματοποίησε. Οί υπόλοιπες προφητείες, πού αναφέρουν οί θείες Γραφές, αλλά και οί πατέρες της Εκκλησίας, «πνεύματι άγίω φερόμενοι», σκοπό έχουν τό στηριγμό των ανθρώπων στήν πίστη τους και προλέγουν όσα θά τούς συμβούν, κάτι πού, όπως είπαμε, αποδεικνύει ότι ή πρόνοια του Θεού παραμένει μαζί μας.
Οί προφητείες δέ γίνονται συνήθως χρονικά γνωστές γιά νά μήν έκβιάζεται ή ελευθερία του ανθρώπου. Ό Θεός μπορεί νά σώσει όλο τον κόσμο αύτόματα καί δωρεάν, αν καί τό δωρεάν είναι δεδομένο ούτως ή άλλως, αλλά δέν τό κάνει αύτό, γιά νά δείξει ό άνθρωπος τί προτιμά. Μέ τή θέλησή του ό άνθρωπος αρνήθηκε τό θείο θέλημα καί έγινε ή πτώση. Τώρα πρέπει νά έκδηλώνεται θεληματικά ή πρόθεση του ανθρώπου καί νά μήν υποτάσσεται έξαιτίας του φόβου ή της βίας. Η προφητεία είναι ή μαρτυρία ότι τά πάντα κυβερνά ή Θεία πρόνοια. Αύτή μας αφυπνίζει νά κρατούμε τήν πίστη καί τήν ομολογία μας σωστά.
Ή προφητεία δέν αλλάζει τίποτε από τήν περιεκτική πρόνοια του Θεού, αλλά ξυπνά τόν άνθρωπο -πού συνεχώς παραμελεί τό καθήκον του-, καί πού αν συνεχίσει έτσι, αναγκάζει τό Θεό νά εφαρμόσει τήν ποινή των παιδευτικών συμβάσεων, πού είναι οι απροσδόκητοι πειρασμοί-οι συμβατικές επιφορές-όπως αναπτύξαμε σε προηγούμενη απάντηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου