Οι Καθολικοί και η ένωση των εκκλησιών.Περί του Οικουμενισμού από τον Πατέρα Καλα'ί'δη και τον Άγιο Πα'ί'σιο.

To 1054 συνέβη το σχίσμα μεταξύ της Ορθόδοξης Εκκλησίας και της Καθολικής (Παπικής). Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η αληθινή, γιατί αποτελεί συνέχεια της Αποστολικής Εκκλησίας κι αυτή που διατήρησε αγνή την πίστη και την ιερά παράδοση. Αντίθετα η παπική αλλοίωσε τα δόγματα και τα μυστήρια με τη χρήση πολλών κακοδοξιών (Φιλιόκβε, άσπιλη σύλληψη της Θεοτόκου, πρωτείο και αλάθητο του Πάπα, αγαμία κληρικών, βάπτισμα, θεία μετάληψη κ.ά.).
Σχετικά γράφει ο Αγιος Μάρκος Ευγενικός: «Ον μόνον είσίν οί Λατίνοι σχισματικοί, αλλά καί αιρετικοί... Ημείς δε ουδέ δι άλλο τι έσχίσθημεν αυτών, εί μή δτι είσίν αιρετικοί. Διό ουδέ πρέπει δλως ένωθήναι αντοίς, εί μή έκβάλωσι την προσθήκην από του συμβόλου καί όμολογήσωσι τό συμβολον καθώς καί ημείς» (Mansi 31 A, 885 DE).
Οι δύο αγιασμένοι Γέροντες της εποχής μας, ο Γέροντας Παΐσιος και ο παπα-Γιάννης μιλούσαν για αυτές τις διαφορές αλλά και για τις προοπτικές ένωσης των δύο εκκλησιών.
Α'. Ο παπα-Γιάννης τοποθετήθηκε ως εξής.
Όταν ρωτήσαμε τον παπα-Γιάννη για τους καθολικούς, μας απάντησε:

«Εμείς έχουμε την αλήθεια και τη χάρη του Θεού. Γιατί εμείς, σε αντίθεση με τους καθολικούς, δεν αλλάξαμε τα δόγματά μας και τα μυστήρια και συνεχίζουμε να τα τελούμε όπως παραδόθηκαν από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας.
»“Στήκετε και κρατείτε τάς παραδόσεις, ας έδιδάχθητε είτε διά λόγον είτε δι επιστολής ημών” (Β' Θεσ. 2:15).

»Για παράδειγμα, εμείς, στο βάπτισμα, βαπτίζουμε ολόκληρο το μωρό, όποιος βαπτίστηκε ο Χριστός μας. Αυτοί μόνο το ραντίζουν στο μέτωπο. Ο Χριστός μας, με το παράδειγμά του, έδειξε ότι πρέπει να βαπτίζουμε όλο το σώμα του μωρού, γιατί διαφορετικά ο πονηρός θα το βάζει ευκολότερα σε πειρασμούς.

»Επίσης, στη θεία κοινωνία, ο Χριστός λέει “ό τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν έμοί μένει, κάγώ έν αντίο” Εμείς τελούμε κανονικά το μυστήριο λαμβάνοντας το σώμα και το αίμα του Κυρίου μας, βάζοντας πραγματικά το Χριστό μέσα μας. Αυτοί, όμως, δε δίνουν στον πιστό να μεταλάβει το αίμα του Χριστού παρά του δίνουν ένα κομμάτι άζυμου άρτου (σώμα). Σώμα, όμως, χωρίς αίμα δε γίνεται.

»Επίσης, οι καθολικοί αλλάξανε τα μυστήρια-δόγματα, κι έχουνε και το αλάθητο του Πάπα και άλλες πολλές κακοδοξίες. Δεν είναι χριστιανοί με αυτά που έκαναν. Όλοι αυτοί οι καθολικοί (Ιταλοί, Γάλλοι, Γερμανοί, Αμερικάνοι, Άγγλοι κ.ά.) εχθρεύονται εμάς τους χριστιανούς κι αγαπάν τους Τούρκους. Αυτοί φταίνε για τις εθνικές τραγωδίες που ζήσαμε (Κωνσταντινούπολη, Πόντος, Μικρά Ασία). Μας μισούν, γιατί έχουμε την αλήθεια και τη χάρη του Θεού. Είμαστε ένα έθνος που μας έχει επιλέξει ο Θεός σαν νέο Ισραήλ. Όταν δύο Έλληνες πήγαν στα Ιεροσόλυμα για το Εβραϊκό Πάσχα, ζήτησαν από τον Απόστολο Φίλιππο να δουν το Χριστό. Αυτός το ανακοίνωσε στον Απόστολο Ανδρέα, κι όταν ρώτησαν το Χριστό, αυτός δέχτηκε κι είπε: “Ήλθε η ώρα ο Υιός του ανθρώπου να δοξασθεί (να πάρει αυτή τη δόξα)”.

»Έχουμε το μεγαλύτερο δώρο της Αναστάσεως, με το Πανάγιο Φως να το παίρνει μόνο Έλληνας Πατριάρχης. Όταν οι παπικοί και οι Αρμένηδες προσπάθησαν να λάβουν το Πανάγιο Φως, αυτό διαπέρασε την κολώνα της εισόδου του Ναού του Παναγίου Τάφου κι άναψε τα κεριά του Έλληνα Πατριάρχη, που βρισκόταν έξω, στην αυλή του Ναού με τον περιούσιο λαό (ορθόδοξους). Πήγα στα Ιεροσόλυμα και το είδα με τα μάτια μου. Τα περισσότερα προσκυνήματα στους Αγίους Τόπους είναι ελληνικά.

»Πού αλλού στον κόσμο υπάρχει Άγιο Όρος, που είναι το Περιβόλι της Παναγίας με τόσους αγίους Πατέρες;

»Το Α και το Ω υπάρχει μόνο στην ελληνική. Την ελληνική γλώσσα διάλεξε το Άγιο Πνεύμα για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Ένα τόσο μικρό έθνος έχει τόση μεγάλη χάρη από το Θεό.

»Μας εχθρεύονται, γιατί όλα αυτά τους ταράζουν και βάλλουν με διάφορους τρόπους εναντίον της θρησκείας, της γλώσσας και της πατρίδας μας. Αυτοί μπορεί να έχουν τη δύναμη και τα όπλα· εμείς, όμως, έχουμε την πίστη και την ελπίδα μας στο Θεό. «Όταν ο Θεός μεθ5 ημών, κανείς καθ’ ημών».

«Ούκ άρνησόμεθά σε, φίλη Όρθοόοξία' ον ψενσόμεθά σου, πατροπαράόοτον σέβας· εν σοί έγεννήθημεν καί σοί ζώμεν καί εν σοί κοίμηθησόμεθα’ εί όέ καλέσει καιρός, καί μυριάκις υπέρ σου τεθνηξόμεθα».
Ιωσήφ Βρυέννιος (1350-1431)
 Όταν ο ρωμαιοκαθολικός μοναχός Λορέντζο Ντιλέττο, σε περίοδο εξάμηνης οδοιπορίας στο Άγιο Όρος, ρώτησε το Γέροντα για το ίδιο θέμα, εκείνος του είπε τα εξής: «Κοίταξε, η διαφορά ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή είναι μονάχα μία: η λογική. Η Δύση πιστεύει στη λογική, ενώ η Ανατολή στο Αγιο Πνεύμα. Κι η ένωση των Εκκλησιών μόνο με ένα τρόπο θα επιτευχθεί: αν γίνουμε άνθρωποι του Θεού, αν αποκτήσουμε το Αγιο Πνεύμα. Όσον αφορά την αυστηρή συμπεριφορά προς εσάς τους καθολικούς, αυτό δεν οφείλεται σε έλλειψη αγάπης. Είναι σαν να περιμένει κάποιος από ένα γιατρό να του δώσει γλυκά, για να τον θεραπεύσει. Αντιθέτως, πρέπει να του δώσει πικρά βότανα. Έτσι, δεν πρέπει να εξαπατούμε τον κόσμο με ένα πλαστό οικουμενισμό, αλλά να του λέμε την αλήθεια. Δυστυχώς, όπως σου έχω ξαναπεί, και στην Ορθόδοξη Εκκλησία πολλοί επηρεάζονται από τη Δύση. Είναι ανάγκη, όμως, να επιστρέφουμε στην παράδοση των Πατέρων. Γι αυτό οι καθολικοί θα πρέπει να προοδεύσουν πνευματικά, να επιστρέφουν στις πηγές, να γίνονται συνεχώς καλύτεροι καθολικοί, όπως κι εμείς πρέπει συνεχώς να γινόμαστε καλύτεροι ορθόδοξοι. Πρέπει να επιστρέφουμε στην ευλάβεια. Εσείς έχετε τόσα λείψανα. Μα γιατί τα κρατάτε κρυμμένα; “Εμείς έχουμε την εικόνα της Σινδόνης...”, ισχυρίζεστε. Με συγκινεί! Την εκθέτετε σε προσκύνημα;
Τα λείψανα των Αγίων έχουν το Άγιο Πνεύμα. Πρέπει να επιστρέψουμε στον αγιασμό και στο προσκύνημα των λειψάνων...». Kι όταν στη συνέχεια ο καθολικός μοναχός τον ρώτησε: «Δηλαδή, Γέροντα, αν καταλαβαίνω καλά, για να ζήσουμε την πληρότητα της αλήθειας του Χριστού, θα πρέπει εμείς οι καθολικοί να βαπτιστούμε ορθόδοξοι;» η απάντηση του Γέροντα ήταν το ΝΑΙ.

(Αορέντζο Ντιλέττο, «Οδοιπορία στο Άγιο Όρος. Το ημερολόγιο ενός ρωμαιοκαθολικού μοναχού», μετ. Παναγιώτης Αρ. Υφαντής. Εστία, Αθήνα, 2003).
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΠΑΤΗΡ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑ'Ι'ΔΗΣ
ΠΑΠΑ-ΓΙΑΝΝΗΣ
1925-2009
ΤΟΜΟΣ Β'.