...Ὁ
Κύριος δέν θέλει νά γίνουν τά παιδιά του ἓνα μέ τούς ἀνθρώπους πού
περιφρονοῦν τό ἃγιο θέλημά του, πού ζοῦν στήν ἁμαρτία σέ ὃλες τίς
ἐκδηλώσεις της καί βλασφημοῦν τό ἃγιο ὂνομά του."Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν
καί ἀφορίσθητε", συνιστᾶ.
Βγῆτε ἀπό ἀνάμεσἀ τους.Καί ἐπειδή αὐτό δέν εἶναι πάντοτε ἐφικτό τοπικῶς, εἶναι ἀνάγκη νά γίνεται τροπικῶς. Οἱ χριστιανοί ὀφείλουν νά ζοῦν διαφορετικά μή "συγκοινωνοῦντες τοῖς ἒργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους", τῶν ἀσεβῶν. Πρέπει νά μένουν μακριά ἀπό τήν ἀνήθικη καί ἀκόλαστη ζωή τους, μακριά ἀπό τήν ἀσέβειά τους, μακριά ἀπό τήν ἀθεοφοβία τους. Δύσκολο αὐτό, ἀλλά οχι ἀδύνατο. Ἀναγκαῖο πάντως. Ἀλλά θά ρωτήση κανένας, θά πρέπη λοιπόν νά γίνουμε ἀκοινώνητοι; Δέν θά ἒχουμε σχέσεις μέ κανέναν πού δέν εἶναι τῆς Ἐκκλησίας;Δέν κινδυνεύουμε ἒτσι νά γίνουμε ἲσως ἢ καί νά θεωρηθοῦμε φαρισαῖοι; Στό ζήτημα αὐτό ὀφείλουμε νά προσέξουμε δυό πράγματα: α) ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ σέ κάθε περίσταση, καί αὐτό νά κάνουμε ὁ,τιδήποτε μᾶς κοστίση σέ κοινωνικές ἐπαφές, ἂν αὐτές εἶναι ἀντίθετες πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἢ ἂν μᾶς ὁδηγοῦν σέ ἀντίθεση μέ αὐτό. Καί β) νά προσπαθήσουμε νά ἀποκτήσουμε χριστιανικό φρόνημα καί χριστιανική συνείδηση, ὣστε νά μποροῦμε νά διακρίνουμε πότε καί μέ ποιούς μποροῦμε νά ἒχουμε σχέσεις ἢ νά μήν ἒχουμε. Τό ζήτημα εἶναι ποιές εἶναι οἱ ἐπιπτώσεις τῆς ἐπαφῆς μου μέ τούς ἂλλους ἀνθρώπους στίς σχέσεις μου μέ τό Θεό. Γιατί μέ νοιάζει τόσο πολύ πῶς θά μέ χαρακτηρίσουν οἱ ἂνθρωποι καί δέ σκέπτομαι πῶς θά μέ χαρακτηρίση ὁ Θεός, ὃταν ἀπροσεκτῶ στό ζήτημα αὐτό καί τελικά κάνω ὑποχωρήσεις στή συνείδησή μου, στίς ἀπόψεις μου, στίς ἀρχές μου Ἱερομ. Εὐσεβίου,
ὉΜΙΛΙΕΣ ΠΝΕΥΜ. ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, Τόμος Γ΄.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου