σ.σ. Απ’ έξω απ’ έξω κι εμείς, δίχως πολλά πολλά, παραθέτουμε το σχετικό δημοσίευμα, στο οποίο βλέπουμε να ξεπροβάλλει πίσω από τον ψευτοεκκλησιαστικό λόγο του «ποιμένος» το αφήγημα της νεοταξικής προπαγάνδας.
ORTHODOXIA.INFO | Αναστάσιος Βόπης Στον μεγαλοπρεπή ναό του αγίου Παντελεήμονος της οδού Αχαρνών ιερούργησε σήμερα το πρωί ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος πλαισιωμένος από τον επίσκοπο Ανδρούσης Κωνστάντιο και πλειάδας κληρικών.
Ο κ. Χρυσόστομος παίρνοντας αφορμή από τον εορταζόμενο άγιο σημείωσε πως «ο Μεγαλομάρτυς Παντελεήμων εξέφραζε την αγάπη του σεβόμενος τον καθένα ο οποίος έτρεχε προς αυτόν. Έδειχνε σεβασμό χωρίς να θέτει όρια, όρους και προϋποθέσεις για να ανταποκριθεί στα αιτήματά του για θεραπεία. Δεν διέκρινε και δεν κατέταξε τους ανθρώπους σε κατηγορίες αλλά ήταν εκείνος που δεχόταν τον καθένα. Δεχόταν την ετερότητα και σέβονταν την διαφορετικότητα χωρίς να μετακινείται από το περιεχόμενο και την αλήθεια της πίστεως στο πρόσωπο του Χριστού το οποίο εξέφραζε».
Όπως τόνισε μάλιστα εξαιτίας αυτής της εμμονής και στάσης του οδηγήθηκε στο μαρτύριο. «Ο ίδιος ο τρόπος της ζωής του και της παρουσίας του κατέστη σημείο κρίσεως στους δυνατούς της γης και στους άρχοντες της εποχής του, για το ποιος πραγματικά είναι ο πραγματικός χριστιανός και ποια είναι η πραγματική διάσταση του Θεού και του Χριστού στον οποίο πιστεύουν οι χριστιανοί».
Περιγράφοντας ωστόσο τι μας διδάσκουν διαχρονικά οι άγιοι μέσα από τη ζωή και το μαρτύριό τους, ο ιεράρχης επεσήμανε πως «καθίστανται οι ίδιοι για όλους εμάς τους χριστιανούς μάρτυρες και ομολογητές», προτρέποντας συγχρόνως όλους τους πιστούς, «να αγωνιστούμε ώστε να προσφέρουμε στον συνάνθρωπό μας την θυσιαστική αγάπη που ο ίδιος ο Χριστός και οι άγιοι της εκκλησίας μας προσέφεραν στον άνθρωπο κάθε εποχής χωρίς όρια, όρους, αποκλεισμούς, προκαταλήψεις και προϋποθέσεις».
Αναφερόμενος στα στοιχεία εκείνα που αλλοιώνουν στην εποχή μας τον τρόπο της ζωής μας, ο μητροπολίτης Μεσσηνίας υπογράμμισε πως «δυστυχώς σήμερα στον χώρο της καταναλωτικής κοινωνίας που ζούμε αυτό το μέγεθος της αγάπης και αυτή η διάσταση της ελευθερίας αμαυρώνεται. Θεωρούμε ότι μπορούμε και πρέπει να αγαπούμε αυτούς από τους οποίους περιμένουμε κάτι περιμένοντας μία ανταπόκριση. Δεν μπορούμε να αγαπήσουμε και δεν μπορούμε να προσφερθούμε ανάργυρα γιατί είναι ακριβώς η κατάσταση του καταναλωτισμού και του φίλαυτου ευδαιμονισμού που επικρατεί σαν κοινωνικό μοντέλο σήμερα που το κάθε τίμημα έχει το αντίτιμό του».
Ο κ. Χρυσόστομος αναφέρθηκε σε ένα ακόμη στοιχείο που αλλοιώνει τον τρόπο της ζωής μας και είναι αυτό που δεν μας επιτρέπει να δεχτούμε τον άλλον όπως είναι. «Με τις αδυναμίες του, τις πτώσεις του, τις αμαρτίες του, ίσως πολλές φορές και τις καταστάσεις εκείνες που μας δημιουργούν μία αποστροφή του προσώπου μας αλλά και της ζωής μας. Ξεχνάμε ότι ο Χριστός ήρθε στη γη και σταυρώθηκε για να οδηγήσει τους αμαρτωλούς, τους τελώνες και τους πεπτωκότες στην κατάσταση της βασιλείας του Θεού», ξεκαθάρισε.
Σκιαγραφώντας στη συνέχεια τον λόγο ύπαρξης της εκκλησίας μέσα στον κόσμο, ο κ. Χρυσόστομος ανέφερε πως «για να δώσει στον άνθρωπο τη δυνατότητα εκείνη να του προσφέρει το χέρι ώστε να μπορέσει να σηκωθεί από την κατάσταση της πτώσεως που βρίσκεται και να οδηγηθεί στην πορεία που θα τον οδηγήσει στην κατάσταση της βασιλείας του Θεού», διευκρινίζοντας πως για να προσφέρουμε αυτό το χέρι βοήθειας και ανάστασης χρειάζεται μέσα μας να έχουμε αγάπη. «Για να μπορέσει όμως αυτή η προσφορά του χεριού να καρποφορήσει στη ζωή του συνανθρώπου μας πρέπει αυτή την αγάπη μας να του την δείξουμε έμπρακτα μέσα από πράξεις και ενέργειες αποδοχής».
Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας ωστόσο έκλεισε με την διαπίστωση ότι το να κρίνουμε και να κατακρίνουμε τους ανθρώπους είναι το εύκολο. «Η μεγάλη δυσκολία είναι το να τους στηρίξουμε στον πνευματικό τους αγώνα όπου αυτό έκαναν οι άγιοι της εκκλησίας μας που θυσιαζόντουσαν για να σωθούν οι συνάνθρωποί τους. Για αυτό και εμείς όλοι οι χριστιανοί πρέπει με τη ζωή μας και τη βεβαιότητά μας να επιβεβαιώνουμε ακριβώς την αλήθεια του περιεχόμενου της πίστεώς μας μέσα από τη στάση της ζωής μας και της ύπαρξής μας», κατέληξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου