Ο Βόσπορος της καρδίας.

 

 * * *
Αν η Κωνσταντινούπολη στην δόξα υπερέχει
δεν πάει πίσω ο Βόσπορος και η φήμη που κατέχει.
Οι Τούρκοι τον αποκαλούν μακρύ Μπογάζ της Πόλης
και οι Ρωμιοί Στενό τον λέν στενό την οικουμένης όλης.
* * *

Δύο στεριές τον έχουνε μ’ ακρίβεια ορίσει
η πράσινη Ανατολή και η πιο βραχώδης Δύση.
Στο Βόσπορο φυτρώνουνε χιλιάδες τα βοτάνια
τα κυπαρίσσια , οι λυγαριές , μυρσίνες και πλατάνια.
* * *
Σαν πέσει η βαρυχειμωνιά η θάλασσα βρυχιέται
και το στενό κατάχλωμο στο θάνατο ξεχνίεται.
Μα σαν γυρίσει η άνοιξη το πούσι εξαφανίζει
και αληθινό παράδεισο ο Βόσπορος θυμίζει.
* * *
Πέρα απ’ την φυσική ομορφία , το κάλλος των τοπίων
υπάρχουνε στολίσματα ιστορικών μνημείων.
Τύμβοι , παλάτια , και χωριά , αρχαΐκες κολώνες
και μοναστήρια και τζαμιά να στέκουνε στους αιώνες.
* * *
Ο εφήμερος ο άνθρωπος το Βόσπορο αντικρύζει
ευφραίνεται και αγάλλεται και απ’ τη χαρά δακρύζει:
έρημα κάστρα , οικισμοί και πλήθος ερειπιώνες ,
αγιάσματα και ευώδιάστοι ολόΪσκιοι λειμώνες.
* * *
Ήρεμος είναι ο Βόσπορος στα νότια τα μέρη,
στα βορινά μανιάζεται το μάτι αγριεύει.
Ντολμά Μπαξέ , Μπουγιούκ Ντερέ , Μονή των Ακοιμήτων ,
πλήθος ανθρώπων πέρασε ,λαών και εθνοτήτων.
* * *
Άγριοι γκρεμοί και κράκουρα τρομάζουνε το μάτι,
κάβοι , λαγούμια και σπηλιές που σε κοιτούν με άχτι.
Η θάλασσα μαυριδερή όλο λυσομανάει
κάνοντας κρότο φοβερό, μαινάδα που ξεσπάει.
* * *
Στον κάβο του Αλτί Μουρντού κάποιος Φινέας ζούσε
που οι άρπύιες τ’ αρπάζαν το φαί και αυτός ψωμολυσούσε.
Στον ίδιο κάβο σήμερα γύπες, γεράκια, όρνια
κυκλοπετούν απάνω του απ’ τα αρχαία χρόνια.
* * *
Βράχια απαρηγόρητα , τοπία εξορίας
που πουθενά δεν μοιάζουνε με Γη επαγγελίας.
Και αν λείπει η παράκληση και η μοναξιά πλεονάζει
τον θαραλέο Ιάσονα αυτό δεν τον τρομάζει.
* * *
Παπάζ Μπουρνού και Πάνιον το αρχαίο ακρωτήρι
το κατοικούσανε φυλές αιμοδίψεις , βαμπίροι.
Τάχα ανάβανε φωτιές τους ναυαγούς να σώσουν
μα κρυφοδαγκανιάρικα θέλαν να θανατώσουν.
* * *
Τέτοιοι βαμπίροι υπάρχουνε σ’ όλη την οικουμένη
που μ’ αστραπές παραπλανούν και είναι καταραμένοι.
Με λάμψεις και τεχνάσματα τα πλήθη ξεγελούνε
και σ’ αδηφάγα χάσματα τα σπρώχνουν , τα ωθούνε.
Τα κάνουν λεία και βορρά για κάθε ορεξή τους
αργά τα φαρμακώνουνε , στο σώμα , στη ψυχή τους.
* * *
Πέρα από τον κάβο Πάνιον βρίσκονται κάτι ξέρες
που λέγονται και Κυαναί, των ναυτικών φοβερές.
Αυτές να διαπλεύσουνε μπορούν όσοι πιστεύουν
έχουν θέληση ισχυρή και το Χριστό λατρεύουν.
Και προ Χριστού της πέρασε ο Ιάσονας ο ναύτης
άνδρειος ήτανε πολύ , ο πρώτος πεζοναύτης.
Στην ιστορία μείνανε γνωστές ως Συμπληγάδες
που κάθε άνθρωπος θα βρει στη ρότα του αράδες.
* * *
Όπως το κότερο κουνά γίνεται οφθαλμαπάτη
του επιβάτη χάνεται , ζαλίζεται το μάτι.
Νομίζει πως οι αλίμενοι και μαντεμένοι βράχοι
να ενωθούν γυρεύουνε, μη μείνουνε μονάχοι.
* * *
Καθώς η θαλασσόπετρα με θάλασσα χτυπιέται,
η πρώτη αντιστέκεται, η δεύτερη αποτραβιέται,
αιώνια η προστριβή και νικητή δεν έχει.
Μόνο ο σοφός θαλασσινός το νόημα κατέχει.
* * *
Πολλά είναι τα ιστορήματα , μνημεία και τοπία
και των ανθρώπων οι γενιές αλλάξαν στην πορεία.
Ποτέ οι αρχαίοι Έλληνες , Τρώες , και Αθηναίοι
πότε Ρωμιοί , πότε Ενετοί και Οθωμανοί μοιραίοι.
* * *
Στις μέρες μας τον Βόσπορο οι Τούρκοι τον ελέγχουν
και όλης της Μαύρης θάλασσας τον έλεγχο τον έχουν.
Κι αν κάποτε θελήσουνε το Βόσπορο να κλείσουν
τότε κανόνια , πύραυλοι τη Γη θα μπουμπουνίσουν.

pemptousia.gr