« Ιησού , Υιέ του Δαβίδ, ελέησόν με!» — φώναξε ο τυφλός στο δρόμο για την Ιεριχώ, όπως αναφέρεται στα συνοπτικά Ευαγγέλια. Έχοντας δεχτεί μια επίπληξη για τη σημασία του, οι γύρω του τον κάλεσαν να σωπάσει, αλλά εκείνος δεν εγκατέλειψε την πρόθεσή του να γιατρευτεί και άρχισε να φωνάζει ακόμη πιο δυνατά μέχρι που ο Σωτήρας τον άκουσε και τον θεράπευσε: «Η πίστη σου σε έσωσε».
Κάτι παρόμοιο συνέβη στον ιθαγενή του Λίβερπουλ και βετεράνο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, John "Jack" Traynor (1883-1943). Η Ιρλανδή μητέρα του πέθανε όταν ήταν παιδί, αλλά κατάφερε να μεταδώσει την καθολική της ευσέβεια στον γιο της. Αφού άφησε τη Σχολή του Αγίου Πατρικίου, ο Τζον έγινε έμπορος ναυτικός. Το 1907 προσλήφθηκε ως στόκερ στο Βασιλικό Ναυτικό Αποθεματικό και με το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου εντάχθηκε στο τακτικό ναυτικό.
Ο Δρ Μοριάρτι βρήκε σε έναν φάκελο μια αναφορά σε μια έκθεση του Δρ. Βαλέτ , τότε προέδρου του BdCM, η οποία δημοσιεύτηκε στο Journal de la Grotte τον Δεκέμβριο του 1926. Ο Δρ. Βάλετ επισκέφτηκε τον Τζον Τρέινορ τον Ιούλιο του 1926, μαζί με τρεις γιατρούς (Αζούρντια, Φιν και Μάρλεϋ) που είχαν εξετάσει τον Τρέινορ στη Λούρδη το 1923 τόσο πριν όσο και μετά την ανάρρωσή του.
Το ψήφισμα αναφέρει: «Αναγνωρίζουμε και διακηρύσσουμε μαζί με τους αδελφούς μας ότι η δυναμική αυτής της καταπληκτικής θεραπείας είναι απολύτως πέρα και πάνω από τις δυνάμεις της φύσης».
«Ο Δρ Moriarty συνέχισε την έρευνά του στα αρχιεπισκοπικά μας αρχεία και αλλού», εξήγησε ο αρχιεπίσκοπος, «συγκεντρώνοντας έναν μεγάλο φάκελο που εστάλη στο Λίβερπουλ το περασμένο καλοκαίρι από τον επίσκοπο Tarbes και Lourdes, Monsignor Jean-Marc Micas Εξετάστε το θέμα αυτή η επιτροπή συνεδρίασε στο Λίβερπουλ στις 29 Νοεμβρίου, με τον Δρ Μοριάρτι και τον Δρ Ντε Φρανσίσκις παρόντες ως μάρτυρες, ενόψει της βαρύτητας των αποδεικτικών στοιχείων, της μαρτυρίας της πίστης του Τζον Τρέινορ και της αφοσίωσής του στην Παναγία, είμαι πολύ χαρούμενος που δηλώνω ότι η ανάρρωσή του από μια σειρά από σοβαρές ασθένειες πρέπει να αναγνωριστεί από τη δύναμη του Θεού.
Στις 8 Οκτωβρίου 1914 τραυματίστηκε ελαφρά στη Μπριζ, αλλά στις 8 Μαΐου 1915, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στην Καλλίπολη, ο Τζον κουρεύτηκε από πυρά πολυβόλου κατά τη διάρκεια μιας ξιφολόγχης, τόσο που έχασε τη χρήση του δεξιού του βραχίονα και άρχισε να υποφέρει από επιληψία. Αποστρατεύτηκε με σύνταξη 80% του μισθού του.
Ο καημένος χειρουργήθηκε πολλές φορές, πρώτα στην Αίγυπτο και μετά στην Αγγλία. Επισκέφτηκε καμιά δεκαριά γιατρούς, αλλά δεν υπήρξε βελτίωση. Το 1920, ένας χειρουργός από το Λίβερπουλ προσπάθησε να θεραπεύσει την επιληψία του κάνοντας κρανιοτομή, αλλά η επέμβαση είχε ως αποτέλεσμα μερική παράλυση και των δύο ποδιών.
Ο Τρέινορ, που ζούσε με τη γυναίκα και τα παιδιά του, δεν μπορούσε να σταθεί, πολύ περισσότερο να περπατήσει, είχε συχνές κρίσεις επιληψίας, τρεις ανοιχτές πληγές και δεν αισθανόταν το παράλυτο δεξί του χέρι. Ο καημένος προοριζόταν για ένα μονοπάτι - σε ένα «ξενοδοχείο για τους ανίατους ασθενείς».
Παρόλα αυτά, ή μάλλον, εξαιτίας αυτού, ο Ιρλανδός, ξεπερνώντας την αντίσταση των γύρω του, συμμετείχε στο προσκύνημα στη Λούρδη.
Το απόγευμα της 25ης Ιουλίου 1923, ο Traynor βυθίστηκε σε μια από τις πισίνες του ιερού γεμάτη με νερό Lourdes (στα γαλλικά ονομάζονται piscines , που σημαίνει «πισίνες») και στη συνέχεια εθελοντές τον συνόδευσαν στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Τη στιγμή του καθαγιασμού των Τιμίων Δώρων, ένιωσε μια μεγάλη αλλαγή στον εαυτό του: το δεξί του χέρι κινήθηκε, και για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, ο Ιωάννης μπόρεσε να σταυρωθεί. Μόλις μπορούσε να κουνήσει τα πόδια του, την επόμενη μέρα μπόρεσε να πάει μόνος του στο Massabielle Grotto, το οποίο βρίσκεται στα πόδια του αγάλματος της Παναγίας της Λούρδης από τον Fabish.
Τρεις γιατροί του Λίβερπουλ που συμμετείχαν στο προσκύνημα σημείωσαν επίσης ότι μετά την αφαίρεση των επιδέσμων, οι ανοιχτές πληγές επουλώθηκαν και οι επιληπτικές κρίσεις έμοιαζαν να εξαφανίζονται. Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα και όταν ο Τρέινορ επέστρεψε στο Λίβερπουλ, τον υποδέχτηκε ένα πλήθος θεατών στο σταθμό Lime Street. Τοπικές εφημερίδες αναφέρουν αυτό το περιστατικό. Στη συνέχεια, ο Traynor άνοιξε μια επιχείρηση μεταφοράς εμπορευμάτων, ιδιαίτερα άνθρακα, και επέστρεφε στη Λούρδη κάθε χρόνο μέχρι το 1939 ως φορείο. Πέθανε στις 8 Δεκεμβρίου 1943.
Ογδόντα ένα χρόνια αργότερα, στις 8 Δεκεμβρίου 2024, ο Αρχιεπίσκοπος Malcolm McMahon, κατά τη διάρκεια της Κυριακάτικης Λειτουργίας στον Καθεδρικό Ναό του Λίβερπουλ, αναγνώρισε τη θεραπεία ως το 71ο θαύμα που συνέβη στο ιερό της Λούρδης. Ο Αρχιεπίσκοπος του Λίβερπουλ εξήγησε τον λόγο της καθυστερημένης ανακοίνωσης. Παρά την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι είχε συμβεί ένα θαύμα, έγραψε ο ιερέας, δεν υπήρξε ποτέ δήλωση της εκκλησίας για το θέμα, καθώς η τεκμηρίωση θεωρήθηκε ανεπαρκής.
Ο McMahon είπε ότι με την ευκαιρία της εκατονταετηρίδας του προσκυνήματος στη Λούρδη το 2023, ο σημερινός πρόεδρος του Ιατρικού Παρατηρητηρίου της Λούρδης (BdCM), Δρ. Alessandro De Franciscis , ζήτησε από τον Άγγλο μέλος της Διεθνούς Ιατρικής Επιτροπής της Λούρδης, Δρ. Kieran Moriarty, να πραγματοποιήσει μια εξέταση του John Trayssier's do Lourdes.
Διευκρινίσεις
Το Ιερό της Λούρδης είναι ένα συγκρότημα θρησκευτικών κτιρίων και κατασκευών στην πόλη της Λούρδης (Γαλλία), που χτίστηκε γύρω από το Σπήλαιο Massabielle, όπου, σύμφωνα με την Καθολική Εκκλησία, η Παναγία εμφανίστηκε στη δεκατετράχρονη κάτοικο της περιοχής Bernadette Soubirous το 1858. Ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνηματικά κέντρα στην Ευρώπη.
Η Παναγία της Λούρδης (γαλλικά: Notre-Dame de Lourdes ) είναι ένας από τους τίτλους της Μητέρας του Θεού που σχετίζεται με την Εμφάνιση της Θεοτόκου στην πόλη Λούρδη της Γαλλίας, τον οποίο η Καθολική Εκκλησία αναγνωρίζει ως αυθεντικό.
Το Massabielle (γαλλικά: Massabielle , γαλλικά: Grotte de Massabielle ) είναι σπήλαιο στη γαλλική πόλη Λούρδη, τόπος προσκυνήματος για τους Καθολικούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου