Η πραότητα και η καλοσύνη κοσμούν τους αγίους και τους χαρίζουν δύναμη και σωφροσύνη, ώστε να μην ανταποδίδουν με κακό το κακό που τους γίνεται. Άγιος Σπυρίδων και Γερόντισσα Μαρία Μαγδαληνή του Σινά.

 

 

Συναξάριον.
Τῇ ΙΒ΄(12ῃ) τοῦ μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος, ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τῆς Κύπρου τοῦ θαυματουργοῦ. (†348)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Συνετοῦ, Ἀναγνώστου τῆς Ρωμαίων Ἐκκλησίας.(~†270-275)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου, Ἀρχιεπισκόπου Ἰεροσολύμων τοῦ Ἱερομάρτυρος θαυματουργοῦ. (†250)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀμωναθᾶ τοῦ ἀναχωρητοῦ, τοῦ ἐν τῷ Πηλουσίῳ τῆς Αἰγύπτου ἀσκήσαντος, ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἄνθου, τοῦ ἐν Παλαιστίνῃ διαλάμψαντος, ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος.Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Αἰθερίου.(286 – 305)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων Εὐφημιανῆς καὶ Φοίβης.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Μαξεντίου, Κωνσταντίου, Κρησκεντίου, Ἰουστίνου καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς ἐν Τρεβήροις (Trier) τῆς Γερμανίας ἐπὶ βασιλέως Διοκλητιανοῦ καὶ ὑπὸ κυβερνήτου Ῥικτιοβάρου (Rictiovarus) ἀθλησάντων. (~†287)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας παρθένου Αὔρας (Abra), θυγατρὸς τοῦ ὁσίου Ἱλαρίου ἐπισκόπου Πικταβίου (Pictavis, Poitiers) ἐν Γαλλίᾳ. (†360)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Κορεντίνου (Corentinus), α´ ἐπισκόπου Κεμπέρης (Quimper) ἐν Βρεττάνῃ. (†490)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Φινιανοῦ (Finian) τοῦ Κλόναρντ, διδασκάλου τῆς Ἰρλανδίας καὶ συνιδρυτοῦ τοῦ ἐκεῖσε μοναχισμοῦ. (†549)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Κολουμβανοῦ (Columba), κτίτορος καὶ ἡγουμένου τοῦ ἀββαείου Τύρδαγλας (Tyrdaglas) ἐν Ἰρλανδίᾳ. (†552)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Γρηγορίου τοῦ ἐν Ταρρακινῇ (Terracina), μαθητοῦ τοῦ ὁσίου Βενεδίκτου, καὶ αὐταδέλφου τοῦ ὁσίου Σπεσιόσου (Speciosus), ἐν Ἰταλίᾳ. (~†570)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Κορμάκου (Cormac mac Eogain), ἡγουμένου μονῆς ἐν Ἰρλανδίᾳ. (Ϛ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Κόλμαν (Colman), ἡγουμένου τοῦ ἀββαείου Γλενδαλόχης (Glendalough) ἐν Ἰρλανδίᾳ. (†659)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας Ἀγάθης, μοναχῆς ἐν Οὑιμβόρνῃ (Wimborne, Dorset) τῆς νοτίου Ἀγγλίας, ἀκολούθου τῆς ὁσίας Λεώβης (Lioba), βοηθοῦ τοῦ ἐν Γερμανίᾳ ἱεροποστολικοῦ ἔργου τοῦ ἁγίου Βονιφατίου. (†790)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Ἰωάννης Ζενταζένι, θεμελιωτὴς τοῦ Μοναχισμοῦ ἐν Γεωργίᾳ (καὶ στὶς 7 Μαΐου)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου (Ἰωακεὶμ δὲ τὸ πρῴην), Ἐπίσκοπου Ζιχνῶν, τοῦ καὶ κτίτορος τῆς κατὰ τὸ Μενοίκιον ὄρος κειμένης ἱερᾶς μονῆς τοῦ τιμίου Προδρόμου. (†1333)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Θεράποντος τοῦ ἐν τῇ μονῇ Μόνζα τῆς Ῥωσίας τῷ Θεῷ εὐαρεστήσαντος. (†1597)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Φλεγόντιος (Ostrovsky) ἀσκητὴς ἐν τῇ Penza Ῥωσίας (+1869)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Σύναξις τῶν Ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν Ἀμερικῇ: ὁ Ἅγιος Ἰουβενάλιος τῆς Ἀλάσκας ὁ ἱεραπόστολος καὶ πρωτομάρτυρας τῆς Ἀμερικῆς (1796), ὁ Ἅγιος Πέτρος ὁ Ἀλεούτος τοῦ Σαν Φρανσίσκο (περίπου 1815), οἱ ἅγιοι Ἱερομάρτυρες Ἀνατόλιος (Kamensky) τοῦ Ἰρκοὺτσκ (1925), Σεραφεὶμ (Σαμοΐλοβιτς) τοῦ Οὔγκλιτς (1937), Ἰωάννης (Κοτσούρωφ) τοῦ Σικάγου, δολοφονήθηκε ἀπὸ τοὺς Μπολσεβίκους στὴ Ῥωσία (1917), Ἀλέξανδρος (Χοτοβίτσκι) τῆς Νέας Ὑόρκης, δολοφονήθηκε ἀπὸ τοὺς Μπολσεβίκους στὴ Ῥωσία (1937)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ κοίμησις τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἠρωδίωνος τοῦ Ῥουμάνου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ τοῦ ἐν τῇ Καψάλᾳ ἀσκήσαντος (+ 1990).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ κοίμησις τῆς Ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Μαρίας Μαγδαληνῆς τῆς ἐρημίτιδος τῆς ἐν τῷ ὄρει Σινᾶ ἀσκησάσης ἐκ Γαλλίας, ἐν εἰρήνῃ τελειωθείσης (2013).

Ο πραΰς και αληθινά ευγενής άγιος Σπυρίδων 

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς 

Η πραότητα και η καλοσύνη κοσμούν τους αγίους και τους χαρίζουν δύναμη και σωφροσύνη, ώστε να μην ανταποδίδουν με κακό το κακό που τους γίνεται. Όταν ο γιος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του μεγάλου, αυτοκράτορας Κωνστάντιος, ασθενησε ευρισκόμενος στην Αντιόχεια, έστειλε ανθρώπους να καλέσουν τον Άγιο Σπυρίδωνα να έλθει να προσευχηθεί γι αυτόν. Πράγματι, ο άγιος Σπυρίδων προερχόμενος από την Κύπρο με συνοδό του τον διάκονο Τριφύλλιο, έφθασε στην Αντιόχεια και οδηγήθηκε στο αυτοκρατορικό παλάτι. Ο Άγιος ήταν ρακένδυτος, φορώντας στο κεφάλι ένα απλό πλεκτό σκουφάκι, φέροντας ράβδο ανά χείρας κατασκευασμένη από φοινικόδενδρο και κατάστηθα ένα κεραμικό δοχείο με έλαιον από την ακοίμητη κανδήλα στον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου (που εκείνη την εποχή συνήθιζαν να έχουν επάνω τους οι χριστιανοί στα Ιεροσόλυμα). Με αυτήν την περιβολή και εξαντλημένος από την νηστεία, την προσευχή και το μακρύ ταξίδι που είχε διανύσει, ο άγιος Σπυρίδων δεν φανέρωνε το αξίωμα και τη μεγαλοπρέπειά του. Όταν λοιπόν θέλησε να εισέλθει στο παλάτι, ένας από τους υπηρέτες του αυτοκράτορα τον είδε σαν επαίτη και τον ράπισε στο μάγουλο. Ο πραΰς και αληθινά ευγενής άγιος Σπυρίδων έστρεψε τότε και το άλλο μάγουλο προς τον υπηρέτη. Όταν με μεγάλη δυσκολία κατάφερε εν τέλει να προσεγγίσει τον αυτοκράτορα, μόλις τον άγγιξε στο κεφάλι, εκείνος αμέσως συνήλθε.                  Ο πρόλογος της Αχριδας, Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, τομ. Ιουνίου, εκδ. Άθως. 

***

Του Αββά Αμμωναθά

΄Ηλθε κάποτε ένας άρχων στο Πηλούσιο και σκόπευε να απαιτήση από τους μοναχούς τον κατά κεφαλή φόρο, όπως και από τους ανθρώπους του κόσμου. Και συνάχτηκαν όλοι οι αδελφοί γύρω από τον Αββά Αμμωναθά γι’ αυτό το ζήτημα. Και ώρισαν μερικούς από τους πατέρες να πάνε στον βασιλέα. Και τους λέγει ο Αββάς Αμμωναθάς: «Δεν χρειάζεται αυτή η ενόχληση. Καλύτερα είναι να ησυχάσετε στα κελλιά σας και να νηστεύσετε δυο εβδομάδες και με τη χάρη του Χριστού εγώ μονάχος μου θα κανονίσω το ζήτημα». Και πήγαν οι αδελφοί στα κελλιά τους. Και ο γέρων αποτραβήχθηκε στο δικό του κελλί. ΄Οταν λοιπόν συμπληρώθηκαν δεκατέσσερις λυπήθηκαν οι αδελφοί εξ αιτίας του γέροντος, για δεν τον είδαν καμμιά φορά να κινηθή. Και έλεγαν: «Έθαψε ο γέρων το ζήτημά μας». Τη δε δεκάτη πέμπτη μέρα, συνάχτηκαν οι αδελφοί κατά τα καθωρισμένα Και ο γέρων ήλθε σ’ αυτούς, έχοντας το έγγραφο σφραγισμένο από τον βασιλέα. Βλέποντας το δε οι αδελφοί, απόρησαν και είπαν: «Πότε το έφερες, Αββά;». Και λέγει ο γέρων: «Πιστέψτε με, αδελφοί, ότι αυτή τη νύχτα πήγα στον βασιλέα και έφτιαξα αυτό το έγγραφο. Και πηγαίνοντας στην Αλεξάνδρεια, έβαλα τους άρχοντες να μου το υπογράψουν. Και έτσι γύρισα σ’ εσάς». Ακούοντάς τα δε, φοβήθηκαν και του έβαλαν μετάνοια. Και κανονίστηκε έτσι η υπόθεση τους και δεν τους ενώχλησε πλέον ο άρχων.
(Είπε Γέρων, Το Γεροντικόν, εκδ. Αστήρ, Αθήνα 1996 σελ. )

***

«Τοις ερημικοίς ζωή μακαρία εστί, θεϊκώ έρωτι πτερουμένοις»
«Τα άνω φρονείτε, μη τα επί της γης. απεθάνετε γαρ, και η ζωή υμών κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ·» (Κολοσσαείς Γ’,2-3)

Από τις διηγήσεις της Γερόντισσας Δωροθέας, Ρουμάνας μοναχής που διακόνησε την Γερόντισσα Μαρία Μαγδαληνή στο Σινά για μεγάλο χρονικό διάστημα στο ασκητήριό της στην έρημο …. που τώρα μονάζει στην Σίκινο. 

Έζησε σε συνθήκες που σε πολλούς θα προκαλούσαν φόβο, κι όχι για λίγο αλλά πάνω από 30 χρόνια, κι όχι που δεν είχε να πάει, γιατί ήταν πλούσια και μορφωμένη γυναίκα. Θα μπορούσε με πολλή επιτυχία να ζήσει και να κάνει κάποια ποιο εύκολη ζωή έξω στον μοντέρνο κόσμο, αλλά επειδή αγάπησε τον Θεό πάνω από όλα, επέλεξε την ζωή στην έρημο. Κατάλαβε όμως πολύ καλά αυτό που εμείς αργούμε να καταλάβουμε, Εφόσον έβαλλες τη ζωή σου στα χέρια του Θεού μην την παίρνεις πίσω. Ο Θεός θα τα οικονομήσει όλα. Δεν έχεις τι να φοβηθείς, και κάτι κακό να πάθεις θα βρεις μέσα σε αυτό την δικαιοσύνη του Θεού που απομάκρυνες με τις αμαρτίες σου. Αυτή είναι η ουσία της χριστιανικής ζωής.

***

«Διηγείται μια κυρία, που έπειτα έγινε μοναχή, για την πρώτη της συνάντηση με την Γερόντισσα Μαρία Μαγδαληνή του Σινά :

Κάποια φορά που ήταν στα Ιεροσόλυμα, όπου έζησε και εργάστηκε για κάποια χρόνια, πηγαίνοντας να προσκυνήσει στον Πανάγιο Τάφο, όπου πήγαινε συχνά, είδε σε ένα δρομάκι εκεί κοντά κάποιους Εβραίους να χτυπούν μια ορθόδοξη μοναχή που ήταν πεσμένη κάτω και δεν έλεγε τίποτα, ούτε φώναζε, ούτε προσπαθούσε να προστατευθεί από τα χτυπήματά τους. Χωρίς να σκεφτεί ότι μπαίνει κι εκείνη σε κίνδυνο, η κυρία αυτή όρμηξε πάνω στους Εβραίους, που ευτυχώς έκαναν πίσω, και βοήθησε την μοναχή να σηκωθεί .

Την ρώτησε:

– Γιατί δεν κάνατε τίποτε για να γλυτώσετε από τα χτυπήματα;

Η μοναχή η Μαρία Μαγδαληνή απάντησε:

– Γιατί κι ο Χριστός δέχτηκε τα χτυπήματα σιωπηλά.

Από κει ξεκίνησε μια ωραία φιλία, η κυρία όσο μπορούσε την πρόσεχε καλύτερα, όχι μόνο τότε αλλά και χρόνια μετά. Κάθε φορά που ερχόταν η μοναχή στα Ιεροσόλυμα, που ήταν κι ο πνευματικός της μοναχής τότε, της έφτιαξε μέχρι και τα δόντια, γιατί ήταν γιατρός, οδοντίατρος, η κυρία αυτή, και την έφερε μετά από καιρό στην Ρουμανία να μιλήσει με τον πνευματικό μας, κι έτσι την γνώρισε και με έστειλε εκεί.»

***Η συνάντηση του αγίου Πορφυρίου με την Γερόντισσα Μαρία-Μαγδαληνή του Σινά
Το πνεύμα του αγίου Πορφυρίου Πνεύμα Χριστού.

Μια μέρα μπήκε στο κελί του μια Γαλλίδα. Και η ίδια και η οικογένειά της είχαν ζήσει ως άθεοι. Άκουσε από κασέτες ομιλίες για την Ορθόδοξη πίστη και άρχισε η αναζήτηση μέσα στην καρδιά της. Έτσι βρέθηκε στο κελί του Αγίου. «Συνομίλησαν.» Πως, εκείνοι ξέρουν. Στο τέλος της φίλησε το χέρι. «Για τότε που θα γίνεις αγία», της είπε.

Η Μαρία-Μαγδαληνή ασκήτεψε ολομόναχη στην έρημο του Σινά, στο ίδιο μέρος που είχε ασκητέψει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακας, σε μια σπηλιά. Κάθε Κυριακή πήγαινε στο μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης να εκκλησιαστεί και να κοινωνήσει. Εκεί ήταν και ο πνευματικός της, που μια μέρα της εμπιστεύθηκε ένα χελιδονάκι νεοσσό με την εντολή να το μεγαλώσει. Ήταν συμπαραστάτης της κατά τις νυχτερινές ώρες που έκανε τον «κανόνα» της, και στη συνέχεια δεν την άφηνε να κοιμηθεί, καθώς φώλιαζε δίπλα στο αυτί της. Η ζωή της εκεί δεν πέρασε χωρίς περιπέτειες.

Ένας βεδουίνος πήγε να την απαγάγει, αλλά ανέλαβε η αγαπημένη του καμήλα να τον τιμωρήσει. Τον δάγκωσε άσχημα στον ώμο κι έφυγε τρομαγμένος. Στη σπηλιά έβγαιναν τεράστιοι σκορπιοί που δεν την πείραξαν ποτέ. Οι βεδουίνοι της περιοχής, που τους γιάτρευε τις πληγές, τη σεβάστηκαν τελικά και αφού ο γυναικείος μοναχισμός είναι άγνωστος στους μουσουλμάνους την φώναζαν Αμπούνα Μαρία, δηλαδή Γέροντα–Μαρία!…… 
(Απόσπασμα από το βιβλίο “Η δύναμη της μετανοίας”, εκδ. Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι)

***

Είμαι ο Άγιος Σπυρίδωνας! Γνωρίζω την πίστη σου προς Τον Θεό, την ταπείνωσή σου κι ότι οι αρετές σου έχουν ευαρεστήσει Τον Κύριο. Και το σπουδαιότερο ότι προσεύχεσαι και γι’ αυτούς που σε αδικούν!
https://iconandlight.wordpress.com/2014/12/11/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%80%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b4%cf%89%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%bc%cf%85%ce%b8%ce%bf%cf%8d%ce%bd%cf%84/

Η Δόξα της Παναγίας Τριάδος, Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός
https://iconandlight.wordpress.com/2022/06/16/80074/

H προφητεία του Αγίου Σπυρίδωνος στην γιαγιά Κουφίταινα, για την Μικρασιατική καταστροφή!
https://iconandlight.wordpress.com/2016/12/12/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%80%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b4%cf%89%ce%bd-%ce%bf-%cf%84%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%b9%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%bf%cf%82-%cf%84/

Δεν υπάρχει είδος χριστιανικής ζωής που να μη μισήσει ο διάβολος… Από την ζωη της Γερόντισσας Μαρίας Μαγδαληνής του Σινά
https://iconandlight.wordpress.com/2021/04/11/60668/

Εμπειρίες από την Γερόντισσα Μαρία Μαγδαληνή του Σινά, Ένα κρυμμένο διαμάντι, ένα λουλούδι που ευωδίασε με τις αρετές του την έρημο του Σινά
https://iconandlight.wordpress.com/2020/12/12/%ce%b5%ce%bc%cf%80%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%af%ce%b5%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b3%ce%b5%cf%81%cf%8c%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1/

Γερόντισσα Μαρία Μαγδαληνή (Marie Madeleine Le Beller), μια σύγχρονη ερημίτισσα του Σινά. Ο άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης της φίλησε το χέρι λέγοντάς της, «Για τότε που θα γίνεις αγία».
https://iconandlight.wordpress.com/2019/12/10/%ce%b3%ce%b5%cf%81%cf%8c%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%b4%ce%b1%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%ae-marie-madeleine-le-beller-%ce%bc%ce%b9%ce%b1/

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Σπυρίδωνος
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης

Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ἀνεδείχθης ὑπέρμαχος, καὶ θαυματουργὸς λόγῳ μόνῳ ποταμοὺς ἀνεχαίτισας, Σπυρίδων μακάριε σοφέ· ὅθεν νεκρᾷ σὺ ἐν τάφῳ προσφωνεῖ, καὶ ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετέβαλες· καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἀγίας σου εὐχάς, Ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι, ἱερώτατε. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου Ζιχνῶν
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης

Παθῶν τὰς σηπεδόνας τῇ ῥοῇ τῶν δακρύων σου, ἐξήλειψας ἐμφρόνως Ἰωάννη Πατὴρ ἡμῶν, καὶ φέγγει ἀπαθείας ἐλλαμφθείς, εἰς τὴν χαρὰν εἰσῆλθες τοῦ Κυρίου σου, ἐν ᾗ τῷ τρισηλίῳ περιχεόμενος φωτί, καταυγάζεις τοὺς πόθῳ εὐφημοῦντάς σε, καὶ ἀνυμνοῦντας τὰ σεπτά σου κατορθώματα.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Ζενταζένι
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Πολιστὴν τῆς ἐρήμου τὸν ἐνθεώτατον, ἐκ τῆς Συρίας ἐλθόντα εἰς Γεωργίας τὴν γῆν δωδεκάδος σὺν χορῷ πατέρων μέλψωμεν πρὸς στηριγμὸν τῶν εὐσεβῶν, Ἰωάννην τὸν σεπτόν, κοσμήτορα Ζενταζένι, ὡς θαυμασίων ταμεῖον, αὐτοῦ πρεσβείας ἐξαιτούμενοι.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἠρωδίωνος τοῦ Ῥουμάνου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ τοῦ ἐν τῇ Καψάλᾳ ἀσκήσαντος
Ἦχος πλ. δ’

Ἐν σοὶ Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ’ εἰκόνα· λαβὼν γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γὰρ ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Ἠρωδίων τὸ πνεῦμά σου.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος
Ἦχος πλ. δ’

Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τὸ ἄγονον ἐγεώργησας, καὶ τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατὸν τοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας, καὶ γέγονας φωστήρ, τῇ Οἰκουμένῃ λάμπων τοῖς θαύμασιν Ἰωάννη Πατὴρ ἡμῶν ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίας Μαρίας Μαγδαληνῆς τῆς ἐρημίτιδος τῆς ἐν τῷ ὄρει Σινᾶ ἀσκησάσης ἐκ Γαλλίας
Ἦχος πλ. δ’

Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ’ εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν Σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ καὶ πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾶν μὲν σαρκός παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Μαρία Μαγδαληνή, τὸ πνεῦμά σου.

Κοντάκιον τοῦ Ἁγίου.
Ἦχος β´. Τὰ ἄνω ζητῶν.

Τῷ πόθῳ Χριστοῦ τρωθεὶς Ἱερώτατε, τὸν νοῦν πτερωθείς, τῇ αἴγλῃ τοῦ Πνεύματος, πρακτικῇ θεωρίᾳ, τὴν πρᾶξιν εὗρες Θεόληπτε, θυσιαστήριον θεῖον γενόμενος, αἰτούμενος πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν.

 

 

 Μόρφου Νεόφυτος:Άγιε μου Σπυρίδωνα, βρες καλό παιδί για την Δροσούλα και πείσε τη μάνα μου να γίνω..

iconandlight.wordpress.com