Αβερκίου επισκόπου Ιεραπόλεως (167)
Ιερομάρτυρος Αλεξάνδρου επισκόπου και Μαρτύρων Ηρακλείου, Γλυκερίας, Θεοδότης, Άννης και Ελισάβετ (2ος-3ος αιώνας)
Των εν Εφέσω αγίων Επτά Παίδων: Αντωνίνου, Διονυσίου, Εξακουστωδιανού, Ιαμβλίχου, Κωνσταντίνου, Μαξιμιλιανού και Μαρτινιανού(250 και περ. 446)
Ευλαλίου επισκόπου Λαμπούσης (Λαπήθου) Κύπρου
Οσίων Αββά Λώτ και Αββά Ρούφου (5ος αιώνας)
Σύναξις της Υπεραγίας Θεοτόκου του Καζάν (ανάμνηση της απελευθέρωσης από τους Πολωνούς το 1612)
Εορτάζουν στις 22 Οκτωβρίου.
Είπε ο Αββάς Ιωσήφ στον Αββά Λώτ: «Δεν μπορείς να γίνης μοναχός, αν δεν γίνης σαν φωτιά, φλογιζόμενος όλος».
Τον
καιρό που ο Αββάς Λωτ ήταν νέος κι αρχάριος στην ασκητική ζωή, ο Αββάς
Ιωσήφ, ο Γέροντάς του, του έδινε συχνά αυτή τη συμβουλή:
-Δε θα γίνεις ποτέ καλός Μοναχός, του
έλεγε, αν δεν διατηρήσεις άσβεστη στην καρδιά σου τη φλόγα της πίστεως.
Αυτή θα σε φωτίζει να περιφρονείς τιμές και αναπαύσεις. Να κόβεις τα
θελήματά σου και να φυλάττεις όλες γενικώς τις θείες εντολές.
Ένας αδελφός ρώτησε τον Αββά Ρούφο· «Τι είναι ησυχία; και ποια η ωφέλειά της;».
Και ο Γέρων του λέγει· «Ησυχία είναι το να
καθίση κανείς στο κελλί με γνώσι και με φόβο Θεού, απέχοντας από την
μνησικακία και από την υψηλή ιδέα για τον εαυτό του. Αυτή η ησυχία, που
είναι γεννήτρια όλων των αρετών, φυλά τον Μοναχό από τα πυρωμένα βέλη
του εχθρού και δεν τον αφήνει να φθαρη από αυτά. Ναι, αδελφέ, αυτήν
απόκτησε μνημονεύοντας την έξοδο του θανάτου σου, ότι ουκ οίδας ποια
ώρα ο κλέπτης έρχεται. Από δω και πέρα λοιπόν να νήφης για την ίδια σου
την ψυχή».
***
Ένας δόκιμος μοναχός στο μοναστήρι τού Αγίου Παντελεήμονος συνήθισε να προσεύχεται αδιαλείπτως να του συγχωρέση ο Θεός τις αμαρτίες.
Κι άρχισε να συλλογίζεται για την Ουράνια Βασιλεία και σκεφτόταν: «εγώ ίσως θα σωθώ αν παρακαλώ θερμά τον Θεό να συγχωρέση τις αμαρτίες μου, αν όμως δεν δω στον Παράδεισο τους γονείς μου τότε θα στενοχωριέμαι γι αυτούς γιατί τούς αγαπώ. Ποιά χαρά λοιπόν μπορώ να έχω στον παράδεισο αν θα στενοχωριέμαι για τους αγαπημένους μου που θα βρίσκονται ίσως στον Άδη;»
Αυτός ο αμαρτωλός υποτακτικός σκεφτόταν για την Βασιλεία τού Θεού «όπως στη γη αν απουσιάζουν οι γονείς ή οι συγγενείς, δεν υπάρχει γιορτή χαρμόσυνη, έτσι και στον παράδεισο θα στενοχωρούμαι αν δεν βλέπω τους αγαπημένους μου συγγενείς»
Έτσι σκεφτόταν για έξι μήνες. Και να,
μια μέρα την ώρα του εσπερινού ο υποτακτικός εκείνος κύτταξε την εικόνα
του Σωτήρα και είπε την προσευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησον με τον αμαρτωλόν» και
βλέπει πως η εικόνα έγινε ο ζωντανός Σωτήρας και γέμισε η ψυχή και το
σώμα του υποτακτικού από άφατη γλυκύτητα, κι η ψυχή του γνώρισε τον
Κύριο μας Ιησού Χριστό και πως ο Κύριος έχει άρρητο κάλλος και
κατάλαβε η ψυχή πως όταν είναι γεμάτη από τη Θεία αγάπη, δεν μπορεί να
θυμάται τίποτε άλλο, κι από τότε καίγεται η ψυχή του από την φλόγα της
αγάπης για τον Κύριο..
(Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου, ο γέροντας Σιλουανός , έκδοση δεύτερη, μτφ απο τα ρωσικά, 1978, σελ 497)
http://misha.pblogs.gr
http://ahdoni.blogspot.gr/2013/04/blog-post_5024.html
***
Γερόντισσα Γαλακτία
Να λέτε την ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με». Σαν Μεταλαβιά είναι, γιατί παίρνετε την δύναμη του ονόματος του Χριστού!
Να
προσεύχεσθε στην Παναγία με τους Χαιρετισμούς και την Παράκλησή της.
Αν δεν προλαβαίνετε, να της φωνάζετε: «Παναγία μου, Παναγία μου
προφθάσε». Το όνομά Της, τα ’χει όλα μέσα. Να λέτε πολλές φορές και το
«χαίρε Νύμφη ανύμφευτε».
Και μόνο να πείτε με την καρδιά σας: «Άγιος
ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς» έχει τέτοια δύναμη,
που μπορεί να σας κρατήσει όλη την ημέρα.
Να ’χετε ταπείνωση και ανεξικακία! Όλα τ’ άλλα τα δύσκολα θα έρθουνε μετά μοναχά ντος!
Όποιος συγχωρεί, ότι αμαρτωλό κι αν έχει κάνει, θα βρεί τρόπους να τον σώσει ο Θεός, ο,τι κι αν κάνει.
Οι άγιοι άνθρωποι βλέπουν το χρυσό ως λάσπη! όπως ο άγιος Ιλαρίων ο Μέγας και ο άγιος Αβέρκιος Ιεραπόλεως
https://iconandlight.wordpress.com/2020/10/21/%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%B9-%CE%B2%CE%BB%CE%AD%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C-%CF%89%CF%82-%CE%BB/
Όταν ο
αδελφός μας σφάλλει, εμείς πρέπει να βαστάξουμε τον πειρασμό του. Με
την αληθινή αγάπη, τη σιωπή, και την προσευχή ωφελούμε τον άλλον
μυστικά. Αββάς Λωτ – Άγιος Πορφύριος
https://iconandlight.wordpress.com/2019/10/21/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CF%8C%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5/
Απολυτίκιον Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης…
Τη σεπτή σου εικόνι τη του Καζάν νυν προσπίπτωμεν, κλίνοντες το γόνυ, Παρθένε, της ψυχής και του σώματος, δεόμενοι αντιλήψεως, αγνή, πρεσβείαις προς Υιόν σου και λιταίς· ίνα τύχωμεν, Παρθένε, της παρ’ Αυτού πλημελημάτων αφέσεως, δόξα τοις μεγαλείοις σου, σεμνή, δόξα τοις θαυμασίοις σου, δόξα υπερβαλόντως, κόρη, τη δυναστεία σου.
Απολυτίκιον
Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Αποστόλων τον ζήλον εκμιμησάμενος, τη Εκκλησία εκλάμπεις ως εωσφόρος αστήρ, την θεόσδοτον ισχύν φαίνων τοις έργοις σοι, συ γαρ θαυμάτων ιερών, τας δυνάμεις ενεργών, Αβέρκιε Ιεράρχα, προς ευσέβειας εισόδους, τους πλανωμένους καθωδήγησας.
Απολυτίκιον Oσίου Αββά Λωτ, Ήχος πλ. δ’
Εν σοι Πάτερ ακριβώς διεσώθη το κατ’ εικόνα, λαβών γαρ τον Σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και πράττων εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ, επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου, διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, Όσιε Λωτ το πνεύμα σου.
Απολυτίκιον των Αγιων επτά Παίδων των εν Εφέσω ― Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης
Οι επτάριθμοι Παίδες εν Εφέσω εκλάμψαντες, εν ταίς επταδώροις ακτίσι των χαρίτων του Πνεύματος, διέμειναν θανόντες υπέρ νούν, ανώτεροι φθοράς χρόνοις πολλοίς, την παγκόσμιον ανάστασιν εμφανώς, πιστούμενοι τους κράζοντας· δόξα τω αφθαρτώσαντι ημάς, δόξα τω εξεγείραντι, δόξα τω καταργούντι δι’ υμών, δόγμα το αλλότριον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου