Την Με­γά­λη Πα­ρα­σκευή, θα δει ο άν­θρω­πος να ανα­δύ­ε­ται ένας Σταυ­ρός και ένας Θεός να ανοί­γει τα χέ­ρια Του, μπρο­στά σου.

 

Την Με­γά­λη Πα­ρα­σκευή, θα δει ο άν­θρω­πος να ανα­δύ­ε­ται ένας Σταυ­ρός και ένας Θεός να ανοί­γει τα χέ­ρια Του, μπρο­στά σου. Στά­σου άν­θρω­πε και συ­ζή­τη­σε μαζί Του.

Στά­σου και σκέ­ψου: Τί εί­ναι Αυ­τός και ποιός Τον κα­τήν­τη­σε έτσι... Σκέ­ψου ποιός εί­σαι εσύ και ποιός ήσου­να...

Ποιός εί­ναι Αυ­τός και πως κα­τήν­τη­σε...

Σκέ­ψου πως μας έπλα­σε ο Χρι­στός στον πα­ρά­δει­σο και πως Τον κα­ταν­τή­σα­με εμείς στον Γολ­γο­θά...

Δεν θα μπο­ρού­σε να απο­φύ­γει το Σταυ­ρό; Ασφα­λώς και ναι. Ποιός το προ­σέ­χει αυτό! Ποιός το φι­λο­σο­φεί αυτό!

Ο Χρι­στός ελ­κό­με­νος και ορ­μό­με­νος από αγά­πη προς το άν­θρω­πο, Σταυ­ρώ­θη­κε θε­λη­μα­τι­κά, για να θε­ρα­πεύ­σει την αμαρ­τία του αν­θρώ­που.

Μπρο­στά Του την ημέ­ρα αυ­τήν, έχον­τας αυ­τές τις σκέ­ψεις, θα σε κο­πούν τα γό­να­τα... αν υπάρ­χει φι­λό­τι­μο..

Ανε­βαί­νου­με στον Γολ­γο­θά για να πα­ρα­κο­λου­θή­σου­με τα πάθη του Χρι­στού, ή ανε­βαί­νου­με για να Τον ξα­να­σταυ­ρώ­σου­με;

Εμείς οι πε­ρισ­σό­τε­ροι, ανε­βαί­νου­με για να Τον ξα­να­σταυ­ρώ­σου­με. Το θύμα εί­ναι ο Χρι­στός και οι θύ­τες εί­μα­στε εμείς.

Και έχου­με το θρά­σος, χω­ρίς με­τά­νοια, χω­ρίς εξο­μο­λό­γη­ση και χω­ρίς ανα­γνώ­ρι­ση της ενο­χής μας να πάμε στον Επι­τά­φιο την Με­γά­λη Πα­ρα­σκευή και να κη­δεύ­ου­με το Χρι­στό και μά­λι­στα να Τον κο­ροϊ­δεύ­ου­με εκ των υστέ­ρων, με το να περ­νά­με κάτω από τον Επι­τά­φιο.

Υπάρ­χει πιο ανα­κό­λου­θο πράγ­μα απ' αυτό;

Υπάρ­χει πιο με­γά­λο θαύ­μα απ' αυτό, να ει­ρω­νευό­μα­στε έτσι το Χρι­στό και Εκεί­νος να μας ανέ­χε­ται και να μας πε­ρι­μέ­νει...;

Δημήτριος Παναγόπουλος ο ιεροκήρυκας +

facebook.com