Οφείλουμε να οικοδομήσουμε τη ζωή μας σε μια εποχή πιο επικίνδυνη από όλες τις προηγούμενες… Εσύ να προσέχεις καλά και να μην παρασύρεσαι στο τι λέει ο ένας και ο άλλος, εμείς πρέπει να υποτάξουμε την ακοή μας μόνο στο θέλημα του Θεού και στο τι μας έχει πει διά των Γραφών. Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ – Άγιος Παΐσιος

 

 

Συναξάριον

Τῇ Εʹ (5ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου, μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Χαριτίνης. (304)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Μαμέλχθης ἐκ Περσίδος (344)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη ὀπτασίας Κοσμᾶ Μοναχοῦ, φοβερᾶς καὶ ὠφελίμου. (10ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἀγίου Ἰωάννου, ἐπισκόπου Εὐχαΐτων, τοῦ Μαυρόποδους.(1100)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἑρμογένους, ἐπισκόπου Σάμου
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Βαρλαὰμ τοῦ Σικίζσκ Ῥωσσίας, τοῦ ἐρημίτου(1846)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ὁσίων· Δαμιανοῦ τοῦ ἰαματικοῦ (1071), Ἱερεμίου (1070) καὶ Ματθαίου (1085), τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς Ὁσίας Χαριτίνης τοῦ Νόβγκοροντ Ῥωσσίας, πριγκιπίσσης τοῦ Λιτόβσκ Λιθουανίας (1281)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Σύναξις τῶν Ἁγίων Ἱεραρχῶν τῆς Μόσχας
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου τῆς Χάντζτα (Κλαρζέτης) τοῦ Γεωργιανοῦ. (861)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Σύναξις τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ Μητέρων τῆς ἐρημου τῆς Χάντζτα (Κλαρζέτης) ἐν Γεωργίᾳ, συνασκητῶν τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου τῆς Χάντζτα (9ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς Ὁσίας Γάλλας (Galla), τῆς Ῥωμαίας. ( 550)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Μεθοδίας τῆς ἐν τῇ νήσῳ Κιμώλῳ ἀσκητικῶς διαλαμψάσης (1908)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων (1841) τοῦ Ὀσίου Εύδοκίμου τοῦ Βατοπεδινοῦ
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας Ἁγνῆς τοῦ Νόβγκοροντ Ῥωσσίας, (Κοντέσα Ἄννα Orlova-Chesmenskaya). (1848)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἀγίου νεομάρτυρος Βενιαμίν (Βοσκρεσένσκι) ἐπισκόπου Ρομανόφ, ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειοῦται ἐν Ῥωσίᾳ (1931)

Στίχοι
Ὅπερ δι’ εὐχῆς εἶχε, σαρκὸς τὴν λύσιν,
Ἰδοὺ δι’ εὐχῆς λαμβάνει Χαριτίνη.
Πέμπτην Χαριτίνη εἰσέδραμεν ἄστυ Θεοῖο.

Αγία Χαριτίνη
5 Οκτωβρίου
Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης,

Πέντε του μηνός Οκτωβρίου γιορτάζει η αγία μάρτυς Χαριτίνη. Ήταν από τη Ρώμη. Έζησε και έλαμψε στα χρόνια του Διοκλητιανού, όταν ήταν εκεί έπαρχος ένας Δομετιος, σκληρός διώκτης των χριστιανών. Ήταν υπηρέτρια σε κάποιον Κλαύδιο, ο οποίος ήταν αγαθότατος άνθρωπος. Έμαθε ο κόμης Δομέτιος για την ύπαρξη της Χαριτίνης και το πως ήταν χριστιανή. Κι έστειλε γράμμα στον Κλαύδιο να την στείλει σ’ εκείνον, να την ανακρίνει. Να την εξετάσει. Μόλις το πήρε ο Κλαύδιος, φόρεσε τρίχινα ενδύματα και καθότανε κι έκλαιγε, γιατί κατάλαβε πολύ καλά πως δεν θα ξανάβλεπε τη Χαριτίνη. Και προσπαθούσε να μην τη στείλει. Να την αποκρύψει. Να την φυγαδεύσει. Εκείνη, όμως, γενναία και ηρωική, τι του λέει; Άσε, αφέντη μου, σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ που μ’ αγαπάς και με φροντίζεις. Και μ’ έχεις σαν παιδί σου και παραπάνω ακόμα. Σε παρακαλώ, άσε να πάω να μαρτυρήσω. Και η θυσία μου στον Χριστό θα εξιλεώσει και τις δίκες μου αμαρτίες, αλλά και τις δικές σου». Κι εκείνος τότε της είπε: «Καλή ψυχή, να πας. Καλόν αγώνα. Καλό μαρτύριο. Κι αν φτάσεις στον Κύριο, πεσ Του δυο κουβέντες και για μένα. Το έχω ανάγκη και το χρειάζομαι. Καν’ το, σε παρακαλώ.» Πήγε, λοιπόν, η αγία Χαριτίνη, αγαλλομένω ποδί, και με φρόνημα ηρωικό και γενναίο. «Γυναίκα ανδρεία τις ευρήσει;» Τη ρώτησε ο Δομέτιος ο κόμης, αν είναι χριστιανή, κι απάντησε θαρραλέα: «Ναί. Εγώ πιστεύω στον Χριστό μου, που είναι ο αληθινός Θεός. Και θα πιστεύω μέχρι το τέλος.» Εκείνος οργίστηκε και διέταξε τους δημίους να την τιμωρήσουν. Να την βασανίσουν τόσο πολύ, που να κατορθώσουν να την αλλάξουν. Να της αλλάξουν την πίστη. Της ξύρισαν το κεφάλι και πασπάλισαν στην κεφαλή της αναμμένα κάρβουνα. Δύσκολα πράγματα. Και ύστερα της έδεσαν μια πέτρα στον λαιμό και την πέταξαν στη θάλασσα. Τι έχει δει η καημένη θάλασσα! Πόσους αγίους έχει δεχτεί και πόσους αμαρτωλούς! Έχει αγιάσει κι εκείνη. Κι έχει ευλογηθεί. Αλλά, άγγελος Κυρίου την έλυσε και ξαναγύρισε στον Δομέτιο. Την είδε εκείνος μπροστά του. Αλλά δεν συγκινήθηκε. Ήταν σκληρή η ψυχή του, σαν πέτρα. Αυτή είν’ η πώρωσις της ψυχής. Αν την αφήσει η χάρη του Θεού και μείνει μόνιμη στο κακό, τότε να κλαίμε αυτούς τους ανθρώπους. Και διέταξε πάλι βασανιστήρια. Δεν θάς σας τα πω. Είναι τόσο φρικτά, τόσο φοβερά και τόσο μεγάλα κι ανυπόφορα, που θαυμάζει κανείς πως άντεξε αυτή η νεαρότατη ύπαρξη. Τη βοήθησε ο Χριστός, σίγουρα, αλλά κι εκείνη έδειξε μεγάλη δύναμη, μεγάλη αγάπη και ισχυρή θέληση. Και τα ευλόγησε αυτά ο Κύριος και μπόρεσε και άντεξε. Στα τελευταία μαρτύρια, που της ξερίζωσαν νύχια και πόδια και της έκοψαν τα δάχτυλα, η αγία δεν άντεξε άλλο. Και παρέδωκε το πνεύμα της στον φιλάνθρωπο Χριστό, που ‘ταν κοντά της και την ενίσχυε. Κι ανέβηκε στη βασιλεία, του Θεού, να προσευχηθεί και για τον Κλαύδιο και για όλους μας. Κι έλαβε, όπως λέει ωραιότατα το Συναξάρι, τον αμάραντον στέφανον της Θείας δόξης.

***

Τί είναι η τελειότητα για μας;
Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ ο Αθωνίτης

Τί είναι η τελειότητα για μας; Είναι να αφήνουμε τον Θεό να ενεργεί μέσα μας ή ακόμη όταν κοιμόμαστε, θέλουμε ο Θεός να ενεργεί στην καρδιά μας. Με την προσευχή του Ιησού, με τις λειτουργικές προσευχές, με τις κατά μόνας προσευχές στο μοναχικό κελί μας, η καρδιά γίνεται σαν ένα πνευματικό όργανο εξαιρετικά ευαίσθητο να συλλαμβάνει όσα προέρχονται από τον Θεό.
Στις συζητήσεις με τους άλλους και στις πνευματικές συναντήσεις, όλοι εσείς πρέπει να προσεύχεσθε, ώστε να μην μιλάτε σύμφωνα με τον νου σας, αλλά σύμφωνα με εκείνο που θέλει ο Θεός. Ανθρωπίνως ομιλούντες, ο νους μας μπορεί να είναι πολύ ανεπτυγμένος, αλλά για την “επιστήμη ” αυτή οι πλέον αξιόλογοι καθηγητές της θεολογίας μπορεί να γνωρίζουν λιγότερα από τους αγράμματους ανθρώπους, όπως για παράδειγμα ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ- ήταν σχεδόν αγράμματος, ίσως λίγο περισσότερο από τον Σιλουανό. Αλλά αυτοί οι δύο άνθρωποι γνώριζαν αυτό το μυστήριο: τη γέννηση του λόγου του Θεού στην καρδιά μας.
Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας, τομ. Β ‘, σελ.244.

Οφείλουμε να οικοδομήσουμε τη ζωή μας σε μια εποχή πιο επικίνδυνη από όλες τις προηγούμενες, με την έννοια ότι η Κρίση είναι πιο κοντά. Κάποιοι λένε ότι από τον ένα αιώνα στον άλλον παρατηρούμε το ίδιο φαινόμενο: στο τέλος του αιώνος οι άνθρωποι περιμένουν το τέλος του κόσμου. Ποτέ όμως στο παρελθόν δεν υπήρξε κατάσταση τόσο πειστική ότι το τέλος του κόσμου πλησιάζει. Η Αποκάλυψη, αυτό το βιβλίο που κανείς δεν το καταλαβαίνει απόλυτα, γίνεται τώρα διαρκώς πιο επίκαιρη…

Κάποτε, πριν είκοσι χρόνια, κάποιος επισκέπτης με ρώτησε ποτέ θα έρθει το τέλος του κόσμου και του είπα ότι αυτό υπερβαίνει τις ημερομηνίες του ημερολογίου μας. Ας προετοιμαζόμαστε, λοιπόν, για το γεγονός αυτό, μετά από το οποίο ο προορισμός μας θα σφραγισθεί από τον Θεό. Ή θα είμαστε αιωνίως μέσα στο Φως του Πατρός ή θα ριφθούμε στο σκότος του μη όντος, εκτός της ζωής του Πατρός.
Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας,ομιλία 61, Σελ.235- 236

***

Άγιος Παΐσιος
Εσύ να προσέχεις πολύ!

Όταν είχε παρουσιαστεί το ζήτημα των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, ο κύριος Λ…. είχε πάρα πολύ προβληματιστεί, γιατί άκουγε διάφορες γνώμες από πολλούς ανθρώπους και δεν μπορούσε να καταλάβει που βρισκόταν η αλήθεια. Αποφάσισε να επισκεφτεί τον Γέροντα και να τον ρωτήσει για όλα αυτά και για τον αριθμό 666.
Ο Γέροντας μεταξύ άλλων του εξήγησε και αυτό:
– Ο αριθμός αυτός είναι του αντιχρίστου και με κανένα τρόπο κανείς μας δεν πρέπει να δεχτούμε να πάρει αυτή την ηλεκτρονική ταυτότητα. Ακόμη και τις πιστωτικές κάρτες δεν πρέπει να τις παίρνουμε, γιατί πίσω στην μαύρη μαγνητική ταινία, που έχουν, περιέχεται ο κώδικας με το γραμμικό σύστημα με το 666. Αυτά όμως δεν φαίνονται με γυμνό μάτι. Μόνο το ηλεκτρονικό κομπιούτερ τα διαβάζει…… Εσύ να προσέχεις καλά και να μην παρασύρεσαι στο τι λέει ο ένας και ο άλλος, γιατί ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει ό,τι θέλει, όμως εμείς πρέπει να υποτάξουμε την ακοή μας μόνο στο θέλημα του Θεού και στο τι μας έχει πει διά των Γραφών. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα, για να καταλάβεις πόσο πρέπει να προσέχουμε:
Για να γίνει ένα παιδί χριστιανός τι του λέει ο παπάς να πει; Αποτάσσομαι τον σατανά. Το μικρό δεν λέει ούτε <<ναι>> ούτε <<όχι>>· μόνο κλαίει. Τότε τι κάνει ο ιερέας; Το βουτάει στο νερό και διαβάζοντας τις ευχές κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα και, χωρίς να γνωρίζει το παιδί, κατοικεί πλέον μέσα του το Άγιο Πνεύμα και γίνεται χριστιανός έχοντας έτσι για πάντα μαζί του την Θεία Χάρη. Τώρα, αν κάποιος δεν δείχνει την απαιτούμενη προσοχή, όταν σφραγιστεί – έστω και εν αγνοία του – φεύγει από πάνω του η Θεία Χάρη και μπαίνει στην θέση της η δαιμονική ενέργεια. Και για την άγνοια, η οποία έγινε αιτία να σφραγιστεί, φταίει ο ίδιος, επειδή δεν φρόντισε να μάθει, ενώ οι προφήτες μας, οι απόστολοι και ο Κύριος μας μάς έχουν ενημερώσει για όλ’ αυτά. Όμως τι θα μας πει, όταν του πούμε ότι δεν γνωρίζαμε; <<υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γιγνώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι;>> (Ματθ. κεφ. ΙΣΤ’, 3).
“Σκεύος Εκλογής” του Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου,σελίδα 218.

***

Ρώτησα τον Γέροντα σχετικά με τις νέες ταυτότητες που επρόκειτο να εκδοθούν (τσιπακι – 666 – barcode) εάν πρέπει η όχι να τις αποδεχθούμε και ποια στάση να κρατήσουμε, και ο Γέροντας μου απάντησε:
Για μας τους χριστιανούς, που μας ενδιαφέρει το θέμα αυτό, να μην βιαστούμε να τις παραλάβουμε όταν εκδοθούν, ας πάρουν πρώτα αυτοί οι οποίοι δεν τους ενδιαφέρει το θέμα αυτό και ας αποφανθεί η Εκκλησία και κάποιοι ειδικοί επί των θεμάτων αυτών. Η Εκκλησία πρέπει να πάρει μια σωστή θέση. Να διαμαρτυρηθεί και να ζητήσει από το κράτος τουλάχιστον να μην είναι υποχρεωτική η νέα ταυτότητα. Να εξηγήσει και στους πιστούς να καταλάβουν ότι αν πάρουν την ταυτότητα αυτή, θα είναι πτώση.
Μαρτυρία προσκυνητή: Ανέστη Μαυροκέφαλου Αλεξανδρούπολη
Απόσπασμα από το βιβλίο «Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης- ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ» -Μαρτυρίες Μοναχών και Προσκυνητών (Κάρτα Πολίτου, Σφράγισμα, Χάραγμα, Αντίχριστος), Αλεξανδρούπολη 2011

***

Μαρτυρία αγιορείτη μοναχού από τον Γέροντα Παΐσιο

…Το ν΄ απλώσεις λοιπόν το χέρι σου για να σου γράψουν το 666 δεν είναι ένα απλό προσωπικό γεγονός, αλλά αν και πρόκειται για μια στιγμή, αυτή η στιγμή θα καθορίσει πιθανόν, όχι μόνο το υπόλοιπο της ζωής σου, αλλά κι την αιωνιότητα σου.
Πρέπει λοιπόν να ξέρουμε ότι εκείνον τον καιρό κι εμείς που είμαστε τώρα τόσο ανθρώπινοι και τόσο μίζεροι, θ αλλοιωθούμε. Διότι η Χάρις του Θεού θα είναι άπλετα χυμένη στη γη και ο,τι αγγίζει η Χάρις του Θεού αλλοιώνεται και γίνεται αγνώριστο. Βέβαια, η έλευση της Χάριτος του Θεού στη ζωή μας είναι ένα θαυματουργικό γεγονός, αλλά εκείνον τον καιρό όμως, θα γίνεται πολύ συχνά σε πάρα πολλούς ανθρώπους… αν μείνουμε κοντά στην Εκκλησία, η Θεία Χάρις θα μας κάνει μάρτυρες.
Φοβόμαστε γιατί αγνοούμε το τι εστι Χάρις Θεού. Ο γερο-Παΐσιος μας συμβούλευε;΄΄Μην ενθουσιάζεστε με τους βίους των αγίων και προσπαθείτε να τους μιμηθείτε. Οι Άγιοι είχαν παρούσα στη ζωή τους τη Θεία Χάρη κι έτσι δυναμωνόταν η ανθρώπινη φύση τους. Η Θεία Χάρις δίνει βιταμίνες στον άνθρωπο και έτσι μπορεί να νηστεύει εύκολα. Ο άλλος όμως που μιμείται χωρίς να έχει τη Θεία Χάρη, εξαντλείται, ατονεί και μπορεί να καταστρέψει για πάντα την υγεία του. Άλλο να κάνεις κάτι με την παρουσία της Θείας Χάριτος, κι άλλο χωρίς αυτήν΄΄.
Τι σημαίνει τώρα αυτό; Ότι η Θεία Χάρις μπορεί να κάνει περιβόλι τη ζωή μας, όπου κι αν ζούμε. Τότε, όπως το΄πε πετυχημένα κάποιος, θα κολυμπάμε στη φωτιά χωρίς να καιγόμαστε.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Γέρων Παΐσιος- ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ» -Μαρτυρίες Μοναχών και Προσκυνητών (Κάρτα Πολίτου, Σφράγισμα, Χάραγμα, Αντίχριστος), Αλεξανδρούπολη 2011, σελ65-66

***

Οι νέες ταυτότητες
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

– Γέροντα, τί σχέση έχει αυτή η ταυτότητα με το σφράγισμα;
– Η ταυτότητα δεν είναι το σφράγισμα· είναι η εισαγωγή του σφραγίσματος.

– Ο κόσμος, Γέροντα, ρωτάει τί να κάνουν σχετικά με τις νέες ταυτότητες.
– Εσείς καλύτερα, όταν σας ρωτούν, να τους λέτε να συμβουλεύωνται τους Πνευματικούς τους και να κάνουν υπομονή να δουν πώς θα ενεργήση η Εκκλησία, γιατί πολλοί κάνουν ερωτήσεις, αλλά λίγοι καταλαβαίνουν τις απαντήσεις. Αφού ξεκάθαρα τα γράφω στο φυλλάδιο «Σημεία των καιρών», ας ενεργήση ο καθένας ανάλογα με την συνείδησή του. Βέβαια μερικοί είπαν: «Έ, αυτά είναι μια γνώμη ενός καλογήρου· δεν είναι η θέση της Εκκλησίας». Εγώ όμως δεν είπα δική μου γνώμη, αλλά διατύπωσα απλά τα λόγια του Χριστού, του Ευαγγελίου, γιατί την δική μας γνώμη πρέπει να την υποτάσσουμε στο θέλημα του Θεού, που εκφράζεται μέσα στο Ευαγγέλιο. Άλλοι, τα αντίθετα από όσα λέω, λένε ότι τα είπε ο πατήρ Παΐσιος. Μερικοί πάλι που τα ακούν, αφού είναι τόσο σοβαρά θέματα, δεν ρωτούν αν είναι έτσι, αν πράγματι τα είπα, αλλά τα πιστεύουν. Εγώ δεν φοβάμαι· τα λέω έξω από τα δόντια. Έρχονται στο Καλύβι, πετάν εξάρια στο κουτί. Καλά αυτά, τέλος πάντων! Μια μέρα πέταξαν μια πινακίδα έξω από την πόρτα… Νόμιζα ότι ήρθε κάποιος, δεν με βρήκε και έγραψε «απουσιάζει», για να το δη και κανείς άλλος. Κοιτάω μετά, τί να δώ! Είχε μια βρισιά! Τέτοια βρισιά δεν είχα ακούσει ούτε κοσμικός. Θα φάη ένα σκούπισμα όλη αυτή η κατάσταση, αλλά θα περάσουμε μια μπόρα. Ο κόσμος έχει ξεσηκωθή, και εμείς πρέπει να ξεσηκωθούμε με πολλή προσευχή.

Άλλοι ενδιαφέρονται για το θέμα των ταυτοτήτων, άλλοι το εκμεταλλεύονται και δημιουργούν προβλήματα. Η Εκκλησία πρέπει να πάρη μια θέση σωστή. Να μιλήση, να εξηγήση στους πιστούς, για να καταλάβουν ότι, αν πάρουν την ταυτότητα, αυτό θα είναι πτώση. Συγχρόνως να ζητήση από το κράτος τουλάχιστον να μην είναι υποχρεωτική η νέα ταυτότητα. Αν η Εκκλησία λάβη μια θέση σοβαρή και σεβασθούν την ελευθερία των πιστών και όποιος θέλει θα βγάλη νέα ταυτότητα, όποιος θέλει θα έχη την παλιά, τότε θα την πληρώσουν μόνο μερικά γερά καρύδια, γιατί οι άλλοι θα τους πηγαίνουν κόντρα. Ο πολύς κόσμος θα κάνη την δουλειά του. Όσοι θα θέλουν να εξυπηρετηθούν θα έχουν την νέα και οι άλλοι οι καημένοι, οι ευλαβείς, θα έχουν την παλιά ταυτότητα και θα τους ταλαιπωρούν.
Τώρα, αφού ο υπουργός υποσχέθηκε να μη βάλη το 666 στις ταυτότητες ούτε ορατώς ούτε αοράτως, και αυτό κάτι είναι. Θα κάνουμε υπομονή, θα δείξουν τα πράγματα. Και μόνον που λένε ότι δεν βάζουν το 666, είναι κάτι. Αρνούνται και οι ίδιοι. Ας δούμε τελικά τί θα βάλουν. Μέχρι που να κυκλοφορήσουν οι νέες ταυτότητες, μπορεί να ᾿ρθή και η οργή του Θεού. Ύστερα, δεν είναι ότι σε είκοσι τέσσερις ώρες θα πρέπη να βγάλουν όλοι ταυτότητες. Ας βγουν οι πρώτες· θα εξετασθούν καί, αν βγή ψεύτης ο υπουργός, θα είναι δίκαιος ο αγώνας. Αν τώρα συνεχίσουμε τις διαμαρτυρίες, εκείνοι θα πούν: «Νά, αυτοί δημιουργούν ταραχές. Ενώ δεν τίθεται θέμα, φωνάζουν και διαμαρτύρονται». Το σκυλί, αν είναι καλός φύλακας, γαυγίζει, όταν έρχεται ο κλέφτης. Όταν ο κλέφτης φύγη, σταματάει. Αν συνεχίση να γαυγίζη, τότε δεν είναι καλός φύλακας.

***

Ενώ ξεκάθαρα ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει στην Αποκάλυψη για το χάραγμα, μερικοί δεν καταλαβαίνουν. Τι να τους πης; Ακούει δυστυχώς κανείς ένα σωρό ανοησίες του μυαλού από ορισμένους σημερινούς « Γνωστικούς » . Ένας λέει: « Εγώ θα δεχθώ την ταυτότητα με το 666 και θα βάλω και έναν σταυρό » . Άλλος: « Εγώ θα δεχθώ το σφράγισμα στο μέτωπο και θα κάνω και έναν σταυρό στο μέτωπο… » και ένα σωρό παρόμοιες ανοησίες . Νομίζουν ότι θα αγιασθούν με αυτόν τον τρόπο, ενώ αυτά είναι πλάνες. Ένας δεσπότης μου είπε: « Εγώ εκεί που θα υπογράψω θα βάλω δίπλα έναν σταυρό. Δεν τον αρνούμαι τον Χριστό, απλώς εξυπηρετούμαι ». « Εντάξει , του λέω, εσύ είσαι δεσπότης και βάζεις στο όνομά σου λόγω ιδιότητος έναν σταυρό. Ο άλλος είναι αρχιμανδρίτης και βάζει και αυτός λόγω ιδιότητος έναν σταυρό. Ο κόσμος τι θα κάνη; ». Το βρώμικο δεν αγιάζεται. Το καθαρό νερό δέχεται την Χάρη και γίνεται αγιασμός. Τα ούρα δεν γίνονται αγιασμός. Η πέτρα με θαύμα γίνεται ψωμί. Η ακαθαρσία δεν δέχεται αγιασμό. Επομένως, ο διάβολος, ο Αντίχριστος, όταν είναι στην ταυτότητά μας ή στο χέρι ή στο μέτωπό μας, με το σύμβολο του, δεν αγιάζεται , αν βάλουμε και έναν σταυρό. Έχουμε την δύναμη του Τιμίου Σταυρού, του Αγίου Συμβόλου, την θεία Χάρη του Χριστού, μόνον όταν διατηρούμε την Χάρη του Αγίου Βαπτίσματος, με το οποίο απαρνούμαστε τον σατανά, συντασσόμαστε με τον Χριστό και δεχόμαστε το άγιο Σφράγισμα. « Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου » . Βλέπεις, προχωράνε με μια λογική … Θα βάλουν δίπλα κι έναν Σταυρό, και εντάξει ! Και ενώ βλέπουμε ότι ο Απόστολος Πέτρος εξωτερικά αρνήθηκε τον Χριστό, αλλά και αυτό ήταν άρνηση, αυτοί αρνούνται το άγιο Σφράγισμα του Χριστού που τους δόθηκε με το Άγιο Βάπτισμα, με το να δέχωνται την σφραγίδα του Αντιχρίστου, και λένε ότι έχουν μέσα τους τον Χριστό!!

– Γέροντα, αν κάποιος δεχθή το σφράγισμα από άγνοια;
– Από αδιαφορία θα είναι. Τι άγνοια, όταν είναι ξεκάθαρα τα πράγματα; Και να μην ξέρη κανείς, πρέπει να ενδιαφερθή, να μάθη. Αν πούμε ότι δεν ξέραμε, για αυτό δεχθήκαμε το σφράγισμα, θα μας πη ο Χριστός: «Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι; » .
Έστω και εν αγνοία του να σφραγισθή κάποιος, χάνει την Θεία Χάρη και δέχεται την δαιμονική ενέργεια. Βλέπεις, το παιδάκι στο Άγιο Βάπτισμα, όταν ο ιερεύς το βουτάη στο νερό, λαμβάνει το Άγιο Πνεύμα, χωρίς εκείνο να το ξέρη και μετά κατοικεί μέσα του η θεία Χάρις. ]
Από το βιβλίο «Πνευματική αφύπνιση»

***

Σήμερα η λογική των “γνωστικών” παρασύρει τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι αγάπησαν τις διευκολύνσεις, κι έβαλαν στους εαυτούς τους δεσμά. Ενώ ξέρουν ότι τα τρία εξάρια (στο σύστημα του γραμμωτού κώδικα UPC (Universal Product Code)) είναι διαβολικό σημείο, αυτοί δέχονται να βάλουν την υπογραφή τους. Υπογραφή είναι αυτή. Άλλο είναι να μην ξέρει κανείς ότι αυτό το διαβολικό σημείο βρίσκεται κάπου (σε μία οικονομική κάρτα π.χ.)· όσο δεν ξέρει, δεν έχει ευθύνη. Όταν όμως γνωρίζει, αναλαμβάνει μεγάλη ευθύνη!
(από το βιβλίο “Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ”, Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου, σελίδα 183).

Η ευχή είναι βαρύ πυροβολικό για τον διάβολο. Κάτσε να σου φέρω ένα πιστόλι. Κάθε φορά που λες την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ, είναι σαν να πυροβολείς το διάβολο και δεν σε πλησιάζει. Πάρτο να το έχεις για άμυνα! Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2021/10/04/%ce%b7-%ce%b5%cf%85%cf%87%ce%ae-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%8d-%cf%80%cf%85%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b4%ce%b9/

Ἀπολυτίκιον Τῆς Ἁγίας.
Ἦχος δʹ.

Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλʼ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τῆς ἁγίας Μάρτυρος Χαριτίνης
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείᾳ χάριτι, κραταιωθεῖσα, κράτος ἤσχυνας, τῆς δυσσεβείας, Χαριτίνη ὑπὲρ φύσιν ἀθλήσασα· ὅθεν χαρίτων πηγὴν ἀδαπάνητον, ὡς γλυκασμὸν ἀναβλύζεις τοῖς κράζουσι· Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῆς ἁγίας Μάρτυρος Χαριτίνης
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς Μάρτυς πολύαθλος καὶ ὡς παρθένος φαιδρᾶ, ἐνδόξως παρίσταται τῷ σῷ Νυμφίῳ Χριστῷ, Χαριτίνη πανεύφημε· ὅθεν τοὺς σὲ ὑμνοῦντας, καὶ τιμῶντάς σε πόθῳ, ῥῦσαι ταῖς σαῖς πρεσβείαις, ἐκ παντοίων κινδύνων, ἵνα σὲ ἀκαταπαύστως ἀεὶ μακαρίζομεν.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίας Μεθοδίας τῆς ἐν Κιμώλῳ (Γερασίμου μοναχοῦΜικραγιαννανίτου)
Ἦχος α ́. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς Κιμώλου τὸν γόνον, ἀρετῶν τὸ κειμήλιον, καὶ τῶν ἀπ’ αἰῶνος Ὁσίων, ἀληθῶς τὴν ὁμόσκηνον, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις οἱ πιστοί, Ὁσίαν Μεθοδίαντὴν σεπτήν, τὰς τοῦ βίου αὐτῆς πράξεις θεοφιλεῖς, μιμούμενοι κραυγάζοντες· δόξα τῶ δεδωκότι σοι ἰσχύν· δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι· δόξα τῷ σὺν Ἁγίων τοῖς χοροῖς, σὲ Μῆτερ ἀριθμήσαντι.

Ἀπολυτίκιον
― Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος

Τοῦ Φοίνικος ὁ κλάδος, καὶ Σαμίων τὸ στήριγμα, φύλαξ καὶ φρουρὸς τῶν Κυπρίων, Ἐρμόγενες Πατὴρ ἡμῶν ἀναδειχθεὶς τὴν Θάλασσαν διῆλθες ὥσπερ ζῶν, καὶ ταύτης τρικυμίας χαλινῶν, θαυμασίως λάρνακά σου Ἐπισκοπῇ τῇ πόλει κατεστήριξας, δόξα τῷ οὕτως εὐδοκήσαντι Θεῷ, δόξα τῷ σὲ ὁδηγήσαντι. Δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

iconandlight.wordpress.com