Συναξάριον
Τῇ ΙΗ´(18ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, τοῦ Ἰατροῦ τοῦ ἀγαπητοῦ, τοῦ καὶ Ἁγιογράφου, τοῦ ἐξ Ἀντιοχείας μὲν καταγομένου, μετὰ τοῦ Κορυφαίου Ἀποστόλου Παύλου συνεκδημήσαντος καὶ πολλὰ μοχθήσαντος, ἐν δὲ ταῖς Βοιωτικαῖς Θήβαις κοιμηθέντος, ὅπου καὶ ἡ λάρναξ αὐτοῦ δείκνυται, ἰάσεις ἀναβρύζουσα
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Μάρτυρος Μαρίνου τοῦ γέροντος, τοῦ ἐκ Κιλικίας, τὴν κεφαλὴν ἀποτμηθέντος καὶ τελειωθέντος.(4ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν τῷ Εὐφράτῃ, τοῦ θαυματουργοῦ, τοῦ καὶ ἐν τῷ Σιναίῳ ἀσκήσαντος. (καὶ 17/1, 4ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἁγία μάρτυς Τρυφωνία ἡ χήρα, ἐκ Ῥώμης, μητέρα τῆς Ἁγιας Κυρίλλας (3ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ἁγίων Ἐνδόξων Τεσσαράκοντα Παιδομαρτύρων, ξίφει τελειωθέντων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἰούστου παιδομάρτυρος ἐν Μπωβαὶ καὶ Ὠξὲρ τῆς Γαλλίας (287)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ἁγίων Ἐνδόξων νεοφανῶν Μαρτύρων Γαβριὴλ καὶ Κυρμιδώλη, τὸ εἰκοστὸν καὶ πέμπτον (25) τῆς νεότητος αὐτῶν ἀγόντων, καὶ ἐν Αἰγύπτῳ ἀθλησάντων τῷ χιλιοστῷ πεντακοσιοστῷ εἰκοστῷ καὶ δευτέρῳ (1522) ἔτει ἀπὸ Χριστοῦ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου νέου Ἱερομάρτυρος Ἰσιδώρου τοῦ θαυματουργοῦ καὶ τῶν τέκνων αὐτοῦ, Γεωργίου καὶ Εἰρήνης τῶν παιδομαρτύρων, τῶν ἐν Βαλῇ Κρήτης ὑπὸ τῶν Ἀγαρηνῶν σφαγιασθέντων, ἡμῖν δὲ θαυμαστῶς δι᾿ ὀράσεων καὶ ἐνυπνίων φανερωθέντων ἐν ἔτει 1953
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Πέτρου Μητροπολίτου Τσέτινιε Μαυροβουνίου, μεγάλου προστάτου τοῦ Ἔθνους αὑτοῦ, ἐν ἔτει χιλιοστῷ ὀκτακοσιοστῷ καὶ τριακοστῷ (1830) τελειωθέντος.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Κωνσταντίνου ἀρχιεπισκόπου Ἀχριδῶν, τοῦ Καβάσιλα. (ΙΓ´ αἰών)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ ὁσίου Δαβὶδ τοῦ Σερπούχωφ τῆς Ῥωσσίας (1520)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Σεραφείμ Ἀμελίν τοῦ Ἐρημητηρίου τοῦ Γκλίνσκ (1958)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Γαβριήλ Ἰγκόσκιν, ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ ἐξορίαις ὑπό τῶν ἀθέων μπολσεβίκων ὑπωπιασθεὶς ἐν Ῥωσίᾳ, ἐν εἰρήνῃ ἐτελειώθη ἐν ἔτει 1959
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ κοίμησις τοῦ ὁσίου πατρὸς Ἀβιμέλεχ Μικραγιαννανίτη, ἀσκητοῦ, φίλου ἀγαπητοῦ τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου (1965)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Παΐσιος Ὀλάρου, ὁ Ῥουμάνος ὁ Γέρων τοῦ π. Ἠλίε Κλεόπα (1990)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ κοίμησις τοῦ πατρὸς Βασιλείου Καυσοκαλυβίτη (2015)
Στίχοι
Εἰς Ἐμμαοὺς βλέπειν σε κᾂν πρὶν εἰργόμην,
Λουκᾶς λέγει τρανῶς σε νῦν Χριστὲ βλέπω.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ πέρατος βίου ἔμμορε (ἤτοι ἔτυχε) Λουκᾶς.
Ο όσιος στάρετς Σεραφείμ Αμελίν του Γκλίνσκ (1874-1958)
Με την όψη του και την εσωτερική του ηρεμία ο πατήρ Σεραφείμ ενέπνεε στους γύρω του την ειρήνη και το θαυμαστό αίσθημα προστασίας από κάθε στενοχώρια. Η ηρεμία του πήγαζε από το γεγονός ότι ήταν τελείως παραδομένος στο θέλημα του Θεού. Ήταν μέσα του ζωντανή η πεποίθηση ότι ο Θεός δεν θα επιτρέψει τίποτε βλαβερό. Κάποτε μια επισκέπτρια του έδειξε ένα λεύκωμα με φωτογραφίες του κοινοβίου όπως ήταν παλαιότερα. Οι παλιές φωτογραφίες αποτύπωναν τούς χαμένους πλέον ναούς, τούς άνετους εσωτερικούς χώρους, τις μακρινές και κοντινές σκήτες του κοινοβίου. Εκείνη τότε τον ρώτησε τί τον βοηθούσε να ξεπεράσει τον πόνο μπροστά στη θέα της γενικής ερημώσεως, στη θέα του σωρού των σκουπιδιών, πού βρίσκονταν στη θέση του ναού πού είχε ανατιναχθεί.
Εκείνος ήσυχα και με συντομία απάντησε: «Σε όλα γίνεται το θέλημα του Θεού»! Ούτε θυμός, ούτε κατάκριση τών βαρβάρων, πού δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν ούτε τά δικά τους ούτε τα ξένα Ιερά, ούτε θλίψη και οίκτος υπήρχε στον τόνο της φωνής του. Το θέλημα του Θεού, το αγαθό και τέλειο ήταν να αντικατασταθεί η μεγαλοπρέπεια της Μονής με το βδέλυγμα της ερημώσεως. Μόνο ο Θεός γνωρίζει τί ακριβώς προετοιμάζει την ψυχή για την αιωνιότητα, η μεγαλοπρέπεια ή κάτι πολύ συγκλονιστικό, πού δεν επιτρέπει στην ψυχή να παραμείνει στην ανεμελιά.
…Όσες μαρτυρίες και αν φέρουμε για τον Γέροντα, κυριότερη παραμένει η μαρτυρία για το φως με το οποίο έλαμπε το πρόσωπό του. Από όλη τη μορφή του ακτινοβολούσε η αίσθηση μιας πληρότητας ζωής, μιας εκπληκτικής ειρήνης και ησυχίας, την οποία τίποτα δεν μπορούσε να διαταράξει. Κατά την επικοινωνία με τον πατέρα Σεραφείμ μπορούσε κάποιος με χαρά να μένει σιωπηλός μέσα σε πλήρη ησυχία και το κυριότερο να αισθάνεται ότι αυτό δεν είναι απλώς απουσία θορύβων και ήχων, αλλά η κατάσταση για την οποία ειπώθηκε το «η σιωπή είναι το μυστήριο του μέλλοντος αιώνος» (Άββάς Ισαάκ ο Σύρος).
«Άσκηση και Αγιότητα των Στάρετς του Γκλίνσκ», Ζηνοβίου Τσεσνοκώφ, Εκδόσεις Άθως
***
Γέροντας Βασίλειος Καυσοκαλυβίτης
Η πνευματική κόρη του γέροντα, Καλλιόπη, μας λέει, ότι κάποια μέρα ο π. Βασίλειος της ζήτησε να επισκεφθούν το Χαρίσειο γηροκομείο, στο οποίο κάποτε φιλοξενείτο και πολύς κόσμος πήγαινε ακόμα, για να τον αναζητήσει. Ο γέροντας προφανώς από φώτιση γνώριζε, ότι επρόκειτο, να συναντήσει εκεί κάποια άτομα, μεταξύ αυτών και την Τουρκάλα γιατρό πρώην Αμινέ, νυν Ορθόδοξη Φωτεινή.
Η Φωτεινή ούσα μουσουλμάνα ζούσε στη Γερμανία. Ήταν χωρισμένη με μια κόρη και λόγω του διαζυγίου της είχε σοβαρά προβλήματα και είχε οδηγηθεί σε απόγνωση. Τότε παρουσιάστηκε η Παναγία στον ύπνο της και μάλιστα όχι μία αλλά τρεις φορές και την έστειλε σε Ορθόδοξο ιερέα, όπου κατηχήθηκε και βαπτίστηκε. Η Παναγία της έδωσε το όνομα Φωτεινή, επειδή η αποστολή της θα ήταν, να φωτίσει πεπλανημένα έθνη.
Στη συνέχεια η Παναγία της φανερώθηκε και της είπε, να πάει στη Θεσ/νίκη, όπου θα γνώριζε το γέροντα. Της τον έδειξε μάλιστα και της είπε, ότι εκείνη θα την οδηγούσε, ώστε να τον συναντήσει.
Πράγματι, η Φωτεινή στο αεροδρόμιο βρήκε τον ταξιτζή Ευστράτιο και με τα λίγα Γερμανικά που γνώριζε εκείνος συνεννοήθηκαν και του είπε, ότι ήρθε στην πόλη, για να συναντήσει έναν παππούλη μοναχό. Εκείνος ρωτώντας συναδέλφους του την οδήγησε -χωρίς να ξέρει αν έκανε σωστά- στο Χαρίσειο, όπου και συναντήθηκε με το γέροντα. Η Φωτεινή έμεινε έξι μήνες στη Θεσ/νίκη και επισκεπτόταν τακτικά το γέροντα. Ο Ευστράτιος εκτελούσε χρέη διερμηνέα αλλά κάποια φορά που πήγε μόνη της, ο γέροντας ως εκ θαύματος μίλησε Τούρκικα, για να συνεννοηθούν.
Στη συνέχεια η Φωτεινή φρόντισε, να βαπτιστεί Ορθόδοξος ο αδερφός της, που ζούσε στην Τουρκία και να πάρει το όνομα Μιχαήλ. Οι φανατικοί μουσουλμάνοι γονείς τους όμως εξοργίστηκαν, έτσι εκείνος παρέμεινε κρυπτοχριστιανός. Κάποτε η Φωτεινή σταμάτησε, να επικοινωνεί με το γέροντα. Όμως εκείνος πάντα γνώριζε, τι της συνέβαινε. Κάποια στιγμή είπε στην Καλλιόπη:
“Τώρα η Φωτεινή βρίσκεται στα παράλια της Τουρκίας και δουλεύει ως γιατρός. Όμως η κύρια εργασία της είναι η κατήχηση και η διδασκαλία του Ευαγγελίου. Πολλοί Τούρκοι την ακούνε και βαπτίζονται Χριστιανοί.” Τέλος ο γέροντας πληροφόρησε την Καλλιόπη, ότι αφού η Φωτεινή θα γινόταν απόστολος και θα φώτιζε πεπλανημένα έθνη, τελικά θα μαρτυρούσε για την πίστη της και μάλιστα θα τη σκότωναν οι ίδιοι της οι συγγενείς!
Από το βιβλίο “Γέρων Βασίλειος Καυσοκαλυβίτης, Νουθεσίες – Διδαχές, Τόμος Β’ “:
***
Ἦταν Δευτέρα 28 Μαΐου 2010 στὶς 9:15 τὸ βράδυ καὶ ὁ παπὰ Βασίλης εἶχε μία ἀπρόσμενη ἐπίσκεψη στὸ κελί του, στὸ εἰδικὰ διαμορφωμένο δωμάτιο ποὺ φιλοξενεῖτο στὰ Πεῦκα (Ρεντζίκι) τῆς Θεσσαλονίκης. Ἡ Καλλιόπη ἄκουσε νὰ μιλᾶ δυνατὰ καὶ ἀρχικὰ θεώρησε πὼς τὴν φώναξε ὁ γέροντας. Ὅταν πλησίασε στὴν πόρτα ἄκουσε τὸν π. Βασίλειο νὰ συνομιλεῖ μὲ κάποιον. Παραξενεύτηκε γιατί δὲν ἄνοιξε σὲ κανέναν τὴν πόρτα. Ἡ συνομιλία τοῦ γέροντα μὲ τὸν ἄγνωστο ἀκουγόταν ξεκάθαρα.
-Νόμισα πὼς ὁ γέροντας εἶχε μία νέα ὀπτασία… ἐκ τῶν ὑστέρων πληροφορήθηκα ἀπὸ τὸν γέροντα ἦταν ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης, τὸν ὁποῖο πολὺ ἀγαποῦσε ὁ γέροντας ἔλεγε πὼς στὴν Ὀρθοδοξία θὰ γίνει νέο σχίσμα. Θὰ ἔχουμε τὸ παλιό, τὸ νέο καὶ ἕνα πιὸ νέο… (πιθανὸν νὰ ἐννοοῦσε τὸ σχίσμα ποὺ προκαλεῖ ἡ παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ)!
«… Θὰ εἶναι π. Βασίλειε γύρω –γύρω κόκκινος ὁ οὐρανὸς χαμηλά. Τότε θὰ πέσει εἶδος ἀπὸ τὸν οὐρανό, ἄστρο θὰ πέσει σὲ ἀκατοίκητο μέρος καὶ θὰ προκαλέσει σεισμό. Μὴ φοβηθεῖτε μ’ αὐτὰ τὰ γεγονότα μόνο προσεύχεσθε. Αὐτοὶ ποὺ θὰ προστρέχουν εἰς τὰς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, αὐτοὶ θὰ σωθοῦν. Οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν θὰ φύγει κατησχυμένος (ντροπιασμένος) ἀλλὰ σωθήσεται. Πᾶς ὁ ἐρχόμενος εἰς τὴν ἀγκάλην τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εὐσεβῶς σωθήσεται. «Ὅστις θέλει, λέγει ὁ Κύριός μας, σώσει τὴν ψυχὴν του οὗτος ἔρχεται εἰς ἐμέ. Πᾶς ὁ ἐρχόμενος εἰς ἐμὲ δὲν θέλει φύγει κατησχυμένος ἀλλὰ σωθήσεται. Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω. Ὅστις θέλει σωθεῖ ἔρχεται καὶ περιπατεῖ ἀφόβως τὴν ὁδὸ τῆς σωτηρίας, τὴν ὁδὸ τοῦ φωτός, ἢν ἐγὼ ἐδίδαξα εἰς ὑμᾶς. Ναὶ λέγω εἰς ὑμᾶς δεῦτε πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι κἄγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς.
Μὴ δίδετε τὰ ἅγια τοῖς κισσοῖς. Δίδετε ἄρτον καὶ τὸ φαγεῖν εἰς φτωχούς, Ἀγαπήσετε ἀλλήλους, προσφέρετε πᾶν ἀγαθὸν ἀλλήλους, ὅτι θέλετε εἰδῆ πολλά. Πολλὰ ἄσχημα. Εὔχεστε καὶ προσεύχεσθε πρὸς τὴν εὐθείαν ὁδὸν τῆς σωτηρίας. Καὶ λέγω: Οὐδεὶς ὁ ἐλθών εἰς ἐμὲ κατησχυνθήσεται ἀλλὰ πάντες εὐλογηθήσονται, πάντες σωθήσονται ψυχὴ τε καὶ σώματι. Προσέξατε ἄνθρωποι μὴ τὸν κακὸν ποιῆτε, ὅτι κακὸν θέλετε ἰδεῖτε, ποιήσατε καλόν, ἵνα καλὸν εὕρητε, ὅτι καλὸν ποιήσετε, θέλετε εὕρητε αὐτὸ εἰς διπλοῦν».
Ἤγγικεν ὁ καιρὸς λέγω σοὶ Βασίλειε μὴν ἐξετάσεις χρόνον. Ναί, θέλουν συναχτεῖ εἰς σπήλαια, ναὶ οὕτως εἶ. Τὰ σπήλαια θέλουν δεχθεῖ τοὺς ἀμάχους. Οἱ ἄνθρωποι μετεβλήθησαν ἀπάνθρωποι, λίγοι εἰσὶ οἱ ἄνθρωποι καὶ πλεῖστοι οἱ ἀπάνθρωποι. Θέλουν πλεῖστοι συναχτεῖ εἰς τὰς τρύπας τῆς γῆς, εἰς τὰ σπήλαια τῶν βουνῶν καὶ σωτηρίαν οὒν βρίσκουσι, εἰμὶ μόνον ὡς λέγεις, εἰς τὰς σωτήριας ὁδοὺς τοῦ ἐν τοῦ Πατρός. Γίνεσθε ἀγαθοὶ υἱοὶ τοῦ Πατρός, οὐχὶ οἱ τῶν σπηλαίων καὶ τῶν ἐρήμων.
Διὰ ὀλίγου χρόνου, ἐγγίζει καιρός, ἐγγὺς ὁ πόλεμος πολὺ κοντὰ εἰς τὰ γειτονικὰ κράτη, κατόπιν δὲ καὶ ἐδῶ εἰς ὑμᾶς. Προσεύχου πρὸς τὸν Πατέρα ἵνα ἀποτρέψει τοιοῦτο κακό. Θέλει χυθεῖ πολὺ αἷμα. Μόνο διὰ τῆς προσευχῆς θέλει ἀποφευχθεῖ τοιοῦτο κακό.
Πολλοὶ ἄνθρωποι, Βασίλειε, θὰ ἀκούσουν ἀπὸ τὰ χείλη σου τὰ λόγια τοῦ Κυρίου μας καὶ θὰ σὲ χλευάσουν. Δὲν κατανοοῦν τοὺς λόγους τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Κυρίου μας καὶ γελοῦν. Γνώριζε Βασίλειε ὅτι οὐ χλευάζουν σοὶ ἀλλὰ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο. Τοῦτος εἶναι ὁ λόγος ποὺ ὁ Κύριος δὲν θέλει νὰ ἀποτρέψει τοιοῦτο κακὸ καὶ θέλει ἀποστρέψει τὸ πρόσωπόν Του ἀπ’ αὐτούς.
…«Ἐγγὺς ὁ πόλεμος, λέγει Κύριος, εἰς δύο γειτονικὰ κράτη, εἰς καιρὸν δὲ καὶ εἰς Ἑλλάδα. Μὴ φοβοῦ μᾶλλον θάρσει καὶ προσεύχου, καὶ ἅφες αὐτοῖς ἵνα χλευάζουσιν τὰ τοῦ προσώπου των, οὐχὶ τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου. Τοιαῦτα λέγω, ἵνα διδάξεις τὸ ποίμνιον ἵνα μὴ χλευάζουσιν ἀλλὰ ἔλθουν εἰς ἐπίγνωσιν προσευχῆς ἀγάπης καὶ μετανοίας πρὸς ἀποφυγὴν τοῦ μεγάλου κακοῦ, ἤτοι τοῦ πολέμου. Ἡσύχαζε, προσεύχου, δίδαξον μετάνοιαν, ἀγάπην, ἀγάπην δὲ ὡς λέγεις οὕτως εἶ, ἀγάπη πρῶτον εἰς τὸν ἐπουράνιον Πατέρα Μου καὶ μεταξὺ ὑμῶν. Μετάνοιαν δίδαξε αὐτοὺς ἵνα ἀποτραπεῖ τὸ μεγάλο κακό. Διότι θέλει ἔρθει δοκιμασία, δοκιμασία εἰς πολλά.
Θέλουν ἔρθει ἄνδρες τινὲς φαῦλοι, ἀσεβεῖς. Οὗτοι διὰ νόμων θέλουν πάρει ἀπὸ τὰς ἀγκάλας τῶν γυναικῶν βρέφη (πιθανὸν ἀναφέρεται σὲ υἱοθεσίες ὁμοφυλοφίλων). Μὴ φοβοῦ, ὅταν ὁ ἥλιος ἐξαλείψει (ἀποκρύψει) τὰς ἀκτίνας αὐτοῦ. Τότε θέλει διεξαχθεῖ ἐμφύλιος πόλεμος ἐπὶ ὀλίγον, οὐχὶ ἐπ’ ἀρκετὸν ἀλλὰ μὲ πολλὰ θύματα. Θέλει γίνει σεισμὸς μέγας. Φοβεροὶ ἄνεμοι θέλουν ἀνοίξωσιν τὴν θάλασσα ἕως τὰ ἔξωθεν οἰκίας. Ναὶ μέγα πλοῖο θέλει βυθιστεῖ αὔτανδρο μὲ πολλὰ θύματα. Ποίησον προσευχάς ὡς δύνασαι. Τὸ 1/3 τῶν ἀνθρώπων θέλει ἀφανισθεῖ ἀπὸ πολέμους, τὸ 1/3 θέλει ἀφανιστεῖ ἐκ θανατηφόρων ἀσθενειῶν καὶ τὸ 1/3 θέλει διαμεριστεῖ εἰς ἅπασαν τὴν οἰκουμένην, ὅν ἐν ἀσθενείαν κείμενον, νοητικήν, πνευματικὴν ἀσθένειαν ὅτι πλέον ἀρχίζει καὶ τοῦτο. Τότε θὰ τρώγει ὁ ἕνας τὸν ἄλλο, ὡς τρώγει ὁ ὄφις τὸ φίδι αὐτῆς ἔτηκε, ὅτι ἔρχεται ἡ δικαία κρίσις. Θέλει γίνει ἡ μέρα νύχτα, ἡ δὲ νύχτα θέλει γίνει ἡμέρα. Προσκυνοῦν τά φαῦλα. Πάντες ἐξέκλιναν ἐκ τοῦ νόμου τοῦ Πατρός, τοῦ ἐν τοῖς Οὐρανοῖς. Οἱ προσευχόμενοι μὲ καθαρὰν τὴν καρδίαν, οἱ πιστεύοντες εἰς τὴν Ἁγίαν Τριάδαν καθαρῶς, αὐτοὶ θέλουν ἀπολαύσει τὴν ζωήν. Ναί, οὕτως δίδαξε, ἡ μετάνοια θέλει σώσει τὸν λαὸν καὶ μόνον οἱ πιστεύσαντες ἐν καθαρὰ τὴ καρδία σωθήσονται». (μᾶλλον γίνεται λόγος γιὰ τὸν Γενικὸ Πόλεμο)
Ὁ π. Βασίλειος ἔκλαιγε γοερῶς καθ’ ὅλην τὴ διάρκεια τῆς συνομιλίας. Εἴθε καλέ μου π. Ἀρσένιε νὰ μὴ γενοῦν τοῦτα, ἀλλὰ νὰ ἔρθει εἰς τόν λαόν ἡ μετάνοια. Πολλὰ ἔχει ὑποφέρει τὸ Ἔθνος τοῦτο. Μὴ γένοιτο Κύριέ μου, γλυκύτατε Ἰησοῦ μου. Μὴ γένοιτο.
***
-Γέροντα θά ζήσουμε ἀνώμαλες καταστάσεις στήν Ἑλλάδα; Μήπως χρειάζεται νά φροντίσουμε νά ἔχουμε προμήθειες; Πολλοί ἀπό ἐμᾶς ἀνησυχοῦμε κυρίως γιά τά παιδιά μας καί ἤδη ἀκούγονται πολλά. Τί νά κάνουμε;
-Ἄκουσε παιδί μου Μάρκο. Ἡ ἐποχή πού διανύουμε ἔχει ὡς χαρακτηριστικό γνώρισμα τήν ἀποστασία τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Tριαδικό Θεό. Ἔπαψε ὁ Ἰησοῦς Χριστός νά ἀποτελεῖ προτεραιότητα στή ζωή μας. Νοιαζόμαστε γιά ἐφήμερα πράγματα καί δέν κατανοοῦμε ὅτι πατρίδα μας εἶναι ὁ οὐρανός. Ὡς ἐκ τούτου εἶναι φυσικό ἀπό τή μία νά ἐκδηλώνεται αὐτή ἡ ἀνησυχία, ἡ ὁποία προδίδει στήν οὐσία τήν ἔλλειψη πίστης, τήν ἔλλειψη ἐμπιστοσύνης στόν Χριστό καί τήν Παναγιά. Κι ἀπό τήν ἄλλη εἶναι φυσικό ὁ καλός Θεός νά ἐπιτρέπει μερικά τρανταγματάκια γιά νά συνέλθουμε ἀπό τό γενικό λήθαργο. Τέτοιου εἴδους τραντάγματα περιγράφονται λεπτομερῶς στήν Ἁγία Γραφή σέ χρονικά διαστήματα πού ὁ παλαιός Ἰσραήλ ἔφευγε μακρυά ἀπό τό Θεό. Ἐπιθέσεις ἀπό γειτονικούς λαούς, αἰχμαλωσίες, σεισμοί, πεῖνες, ἐπιδημίες, φυσικές καταστροφές ἀποτελοῦσαν μέσα ἐπιστροφῆς τοῦ παλαιοῦ Ἰσραήλ στήν ὁδό τῆς μετανοίας. Ἐμεῖς τί λέτε, ὡς νέος Ἰσραήλ, ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας θά ἀποτελέσουμε ἐξαίρεση τοῦ κανόνα;
…Θυμάστε παιδιά μου τί σᾶς εἶπα πρίν ἀπό πέντε χρόνια, ὅταν ξεκινοῦσε ἡ οἰκονομική κρίση; Καί τότε μέ ρωτήσατε ἄν θά ἔπρεπε νά ἔχουμε προμήθειες σέ περίπτωση ἀνώμαλης κατάστασης.
-Ναί γέροντα ἐγώ σᾶς εἶχα ρωτήσει εἶπε τότε ὁ Σταῦρος.
-Τότε καλέ μου Σταῦρο σᾶς προέτρεψα νά κάνετε ἀποθῆκες πνευματικῶν τροφῶν καί ὄχι βρώσιμων ἀγαθῶν, δηλαδή ἀγαθά τά ὁποῖα καταστρέφονται μέ τά μικρόβια, μέ τό νερό, μέ τό σεισμό κ.λ.π. Νά ἔχετε ἀποθῆκες πνευματικῶν ἀγαθῶν σᾶς εἶχα τονίσει γιά νά μπορέσετε νά ἀντέξετε. Νά μάθετε τή νηστεία γιατί θά ἔρθουν δύσκολοι καιροί, μάθετε νά ἐπιβιώνετε μέ τά ἀγαθά τῆς γῆς, νά καλλιεργεῖτε τή γῆ ἀκόμη κι ἄν ἔχετε ἕνα μέτρο.
Ἐν ὀλίγοις πρέπει νά θυμηθοῦμε τούς τρόπους τῶν προγόνων μας γιατί γενικά θά ἐκλείψουν πολλά σύγχρονα μέσα ζωῆς. … Τό κυριότερο εἶναι νά κρατᾶτε ἀντίδωρο, νά τό ξεραίνεται καλά καί νά τό διατηρεῖται σέ δοχεῖα ἀεροστεγῶς. Πάντα νά κρατᾶτε ἁγιασμό, νά μήν λείπει ἀπό τά σπίτια σας καί πάντων ὅλων πίστις, προσευχή καί μετάνοια, μετάνοια, μετάνοια καί ξύλινους σταυρούς στίς πόρτες καί τά παράθυρα.
-Βλέπω σύντομα νά μᾶς ἀνακατεύουν αὐτοί οἱ ἄτιμοι οἱ Ἀμερικανοί καί οἱ Γερμανοί. Ἐγώ δέν θά ζῶ, ἀλλά ἐσεῖς θά ζεῖτε. Θά δεῖτε πώς θά γίνουν ὅλα ξαφνικά. Θά κοιμηθεῖτε ἐλεύθεροι καί θά ξυπνήσετε σκλαβωμένοι. Ὅταν θά δεῖτε καί ξεκινήσουν τά γεγονότα μήν βγεῖτε ἀπό τό σπίτι οὔτε γιά ψωμί. Κλεῖστε τά παράθυρα καί τά παντζούρια. Μήν ἀφήσετε τίποτε ἀνοικτό. Καί περιμένετε. Λίγο θά κρατήσει, στά δάκτυλα τοῦ ἑνός χεριοῦ θά εἶναι οἱ ἡμέρες (μιλοῦσε γιά τόν ἐμφύλιο)! Πιό πολύ θά ὑποφέρουν στήν Ἀθήνα, στήν Κρήτη καί τήν Πάτρα. Στή Θεσσαλονίκη καί τίς ἄλλες μεγάλες πόλεις τά πράγματα θά εἶναι πιό ἤπια. Θά ἐπέμβει ἡ Παναγία.
«Οἱ Ἀμερικανοί εἶναι φίδια δέν ἀφήνουν τόν κόσμο σέ ἡσυχία, ἀλλά θά τήν πληρώσουν ἄσχημα, ζυγώνει ὁ καιρός! Θά ἔχουμε πολλές φασαρίες. Οἱ ἄτιμοι οἱ Ἀμερικανοί θέλουν καί ἐπιδιώκουν νά μᾶς βάλουν νά φαγωθοῦμε. Ὁ Θεός νά μᾶς φιλάει»!
…Τά σημάδια τῶν καιρῶν πού προμηνύουν τό τί ἔρχεται εἶναι πλέον ὁλοφάνερα. Καί τό πιό σημαντικό σημάδι ἀπό ὅλα εἶναι ἡ πνευματική ξηρασία, πού ἐπικρατεῖ πού φανερώνει τήν ἀποστασία μας ἀπό τό νόμο τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά βρέ εὐλογημένε ἔπρεπε ἀπό τά ἀποθηκευμένα νά τρῶτε, ἔτσι ὥστε νά ἀνανεώνεται ἡ κατάσταση. Ἄν οἱ ἄνθρωποι εἴχαμε γεμάτες τίς πνευματικές ἀποθῆκες μας δέν θά χρειαζόταν τίποτε ἀπό αὐτά πού σᾶς εἶπα. Ἀλλά ἡ ἀδύναμη πίστη μᾶς προκαλεῖ τό φόβο. Γιατί ὁ ἀληθινά πιστός χριστιανός δέν σκιάζεται ἀκόμη καί ὅταν περνάει μεγάλες θλίψεις, ὅπως λ. χ. αὐτή. Ξεχάσαμε τόν ψαλμό τοῦ προφητάναξ Δαυίδ πού λέγει: «Ὁ Θεός ἡμῶν καταφυγή καί δύναμις, βοηθός ἐν θλίψεσι ταῖς εὐρούσαις ἠμᾶς σφόδρα. διά τοῦτο οὐ φοβηθησόμεθα ἐν τῷ ταράσσεσθαι τήν γῆν καί μετατίθεσθαι ὄρη ἐν καρδίαις θαλασσῶν… ἐταράχθησαν ἔθνη, ἔκλιναν βασιλεῖαι· ἔδωκε φωνήν αὐτοῦ, ἐσαλεύθη ἡ γῆ. Κύριος τῶν δυνάμεων μέθ ἡμῶν, ἀντιλήπτωρ ἠμῶν ὁ Θεός Ἰακώβ. δεῦτε καί ἴδετε τά ἔργα τοῦ Θεοῦ, ἅ ἔθετο τέρατα ἐπί τῆς γῆς. ἀνταναιρῶν πολέμους μέχρι τῶν περάτων τῆς γῆς τόξον συντρίψει καί συνθλάσει ὅπλον καί θυρεούς κατακαύσει ἐν πυρί. σχολάσατε καί γνῶτε ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ Θεός· ὑψωθήσομαι ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὑψωθήσομαι ἐν τῆ γῆ. Κύριος τῶν δυνάμεων μέθ’ ἡμῶν, ἀντιλήπτωρ ἡμῶν ὁ Θεός Ἰακώβ».
Ἀλλόθρησκοι ἐπιδιώκουν νὰ χτυπήσουν τὴ ρίζα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἔχουν ἁπλώσει τὰ πλοκάμια τους καὶ ἐντὸς αὐτῆς.Ἡ Ὀρθοδοξία χτυπιέται ἀνελέητα καί δυστυχῶς τό λυπηρόν εἶναι ὅτι χτυπιέται ἀπό τούς ἴδιους τούς Ὀρθοδόξους. Πολλοὶ θέλουν νὰ διασαλέψουν τὴν Ἐκκλησία. Αὐτοὶ ποὺ ἐπεξεργάζονται σχέδια κατὰ τῆς Ἐκκλησίας θὰ πάρουν σκληρὰ τὸ μάθημά τους. Θέλουν νὰ χτυπήσουν ἀλύπητα τὴν πατρίδα μας.
«Ἄχ, παιδιά μου, ἕνα θὰ σᾶς πῶ! Ἐὰν ὁ μακαριστὸς Χριστόδουλος εἶχε γυρίσει τὴν πλάτη στὸν Πάπα, ὁ Θεὸς δὲν θὰ τὸν ἔπαιρνε τόσο πρόωρα. Ἀκόμα θὰ ζοῦσε. Τὰ ὅποια ἀνθρώπινα λάθη ὁ Θεὸς τὰ συγχωρεῖ. Τὰ λάθη, ὅμως, ποὺ ἐγκυμονοῦν κινδύνους γιὰ τὴν πίστη μας, εἶναι ἀσυγχώρητα. Νὰ, ὁ μακαριστὸς Σεραφεὶμ δὲν εἶχε οὔτε τὴν μόρφωση οὔτε τὰ χαρίσματα τοῦ Χριστοδούλου, ἀλλὰ ἦταν ἁγνός. Ἄφησε τὴν καρδιά του νὰ μιλήσει κι εἶπε ἀλήθειες, ποὺ τοῦ ἄνοιξαν τὴν πόρτα τοῦ Παραδείσου. «Εἶναι τὸ Βατικανὸ Ἐκκλησία»; εἶχε κάποτε πεῖ στὴν Ἱεραρχία! Καὶ δὲν ἀρκέστηκε μόνο στὸ νὰ ἀμφισβητήσει εὐθέως τοὺς Λατίνους, ἀλλὰ εἶχε ἀπαγορεύσει στὸν Πάπα νὰ ἔρθει στὴν Ἑλλάδα.
Ὁ μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Σιατίστης Ἀντώνιος εἶδε μετὰ τὴν κοίμησή του μὲ ὁλόλευκη στολὴ τὸν μακαριστό Σεραφεὶμ νὰ λειτουργεῖ στὸ οὐράνιο θυσιαστήριο καὶ μοῦ ἐκμυστηρεύτηκε ὅσα τώρα σᾶς λέγω. Ὁ Κύριος προειδοποίησε τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, μέσῳ τοῦ αἰφνιδίου θανάτου τοῦ Κερκύρας Τιμοθέου, τὸ βράδυ τῆς ἐπιστροφῆς του ἀπὸ τὸ Βατικανὸ, ἀλλὰ τὸ μήνυμα τότε δὲν τὸ κατανόησε… Κατά τόν ἴδιο τρόπο δέν κατανόησε κι ἄλλα μηνύματα, πού τοῦ ἔστειλε πρίν καί μετά τήν ἐκδήλωση τῆς ἀσθενείας του».
«Σταθεροποιῆστε τήν πίστη σας στήν ἁγνή Ὀρθοδοξία, πιστεύετε μέ καθαρή τήν καρδία..
«Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον μας ἐκτίει ποινὴ αἰώνων, ποὺ προῆλθε ἀπὸ τὸ ἀπαράδεκτο ἄνοιγμά του στὸν παπισμό, πρὶν τὸ σκλαβώσουν οἱ Ὀθωμανοί, τότε μὲ τὸν Ἅγιο Μάρκο τὸν Εὐγενικό, πού εὐτυχῶς ἀντιστάθηκε καί κράτησε ἀναμμένη τή δάδα τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας. Ὁ καλὸς Θεὸς τὸ ἐλευθέρωσε γιὰ λίγο πρὶν τὴ Μικρασιατικὴ καταστροφή, ἀλλά, δυστυχῶς, καὶ οἱ τότε ἐπικεφαλῆς τοῦ θρόνου τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα δὲν ἐξέλαβαν τὴ χάρη γιὰ τὸ ὑπόλοιπο τῆς ποινῆς, ποὺ τοὺς ἔδωσε ὁ Θεός, καὶ ἀσχολοῦνταν πάλι μὲ τὴ Δύση, μὲ τὴν ὁποία εἶχαν καί ἐμμένουν νά ἔχουν σούρτα-φέρτα. Καὶ τότε ὁ Θεὸς ζήτησε νὰ συνεχιστεῖ ἡ ποινή, μέχρις ὅτου ἔρθει ἡ μετάνοια. Κρίμα καὶ πάλι κρίμα!….Νὰ γνωρίζετε πάντως ὅτι εἶναι θέλημα Θεοῦ ὁ θρόνος τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα νὰ ἐπανέλθει σύντομα στὰ χέρια τῶν Ρωμιῶν. Μακάρι νὰ εἶναι ὁ Βαρθολομαῖος τότε Πατριάρχης. Ἐσεῖς θὰ τὸ ζήσετε. Θὰ τὸ δεῖτε».
Σέ λίγο καιρό θά ἔχουμε Νέα Τάξη, μέ τάξη, τό ψωμί δεκάξι (16) καί τό λάδι θά πετάξει.
Τούς ξένους θά τούς διώξει ὁ Θεός ἄρον-ἄρον. Θά τούς δώσει πολλές ἀρρώστειες ἀθεράπευτες, πού θά φοβηθοῦν καί θά φύγουν. Θά λένε˙ δέν μᾶς θέλει ἐδῶ ὁ Θεός τῆς Ἑλλάδος.
Ἐσεῖς θά τά ζήσετε, ἀλλά νά μήν φοβᾶστε. Νά θυμᾶστε πάντα πώς ἡ ἀγάπη ὑπερέχει, ἡ ὑπομονή βεβαιεῖ. Ἡ ταπείνωση ὑπογράφει καί ἡ μετάνοια εἰσάγει εἰς τήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ὅποιος ἄνθρωπος τηρεῖ αὐτά τά τρία, τίς τρεῖς ἐντολές, ἀγάπη, ταπείνωση, μετάνοια, αὐτός θά κερδίσει τό πᾶν. Ἡ ἀγάπη φέρνει τήν πίστη. Ἡ πίστη φέρνει τήν εὐτυχία».
Ὅσα ἐπιτρέπει ὁ Κύριος εἶναι καλὸ γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Νὰ μὴ φοβόμαστε, νὰ ἔχουμε θάρρος. Νὰ κάνουμε προσευχή. Ὄχι πανικός, γιατί αὐτὸ εἶναι ἐκ τοῦ πειρασμοῦ, ἀλλὰ προσευχὴ καρδιακή. Καὶ ἔτσι θὰ ἀκολουθήσουν καλὲς ἐξελίξεις σὲ ὅλα. Νὰ γρηγοροῦμε καὶ νὰ προσευχόμαστε. Νὰ μὴν φοβόμαστε. Γιατί ὁ φόβος δηλοῖ ὀλιγοπιστία.
Ο απόστολος και ευαγγελιστής Λουκάς ο ιατρός, π. Ανανίας Κουστένης – Επιστήμη και Θρησκεία. Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας
https://iconandlight.wordpress.com/2021/10/17/69592/
Ἀπολυτίκιον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ.
Ἦχος γ´.
Ἀπόστολε Ἅγιε, καὶ Εὐαγγελιστὰ Λουκᾶ, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου Λουκᾶ.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἀκέστωρ σοφώτατος, ἱερομύστα Λουκᾶ, ζωγράφος πανάριστος, τῆς Θεοτόκου Μητρός, ἐδείχθης Ἀπόστολε· ἔγραψας μάκαρ λόγους, διὰ Πνεύματος θείου· ἔδωκας ἐννοῆσαι, συγκατάβασιν ἄκραν, Χριστοῦ τῆς παρουσίας· διὸ πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τοῦ Σωτῆρος καλλιτεχνήσας παραβολὰς καὶ τὰ θαύματα, τῶν Ἀποστόλων τὰς πράξεις κοσμή‐ σας, τῆς Θεοτόκου τὴν Εἰκόνα ἐζωγράφησας. Εἰς πόλιν τῶν Θηβαίων κηρύξας τὴν ἀλήθειαν, ἐν ἐκείνῃ ὑπὲρ ταύτης ἐμαρτύρησας, καὶ τὴν ψυχὴν τῷ Κυρίῳ παραδέδωκας. Διὸ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, ψυχῶν τε καὶ σωμάτων ἰατρὲ Λουκᾶ Εὐαγγελιστά, Θεόπνευστε, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. (ποίημα Χαραλάμπους Μπούσια)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Συνεργὸν θείου Παύλου, Λουκᾶν ἀπόστολον, δεσμίου Παύλου εἰς Ῥώμην τὸν θεαυγῆ συνοδόν, ἰατῆρα ὡς ἀνάργυρον τιμήσωμεν, Εὐαγγελίου ἱερὸν συγγραφέα καὶ μορφῆς χαράκτην τῆς Θεο‐ τόκου, αὐτοῦ λιτὰς ἐκζητοῦντες πρὸς τὸν εὐΐλατον Θεάνθρωπον.
Ἀπολυτίκιον κτιτόρων Μονῆς Μεγ. Σπηλαίου (ψαλλόμενον ἐν τῷ Μεγάλῳ Σπηλαίῳ)
Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα.
Τοῦ Θείου Πνευματος δοχεῖα ὤφθητε, βίου λαμπρότητι Πατέρες Ὅσιοι, καὶ τὴν εἰκόνα τῆς Ἁγνῆς ἀνεύρετε Θεοτόκου· Συμεών, Θεόδωρε, θεοφόροι αὐτάδελφοι, καὶ ὁσίων σύμμορφε Εὐφροσύνη θεόληπτε· καὶ νῦν ἐκδυσωπεῖτε ἀπαύστως, σῴζεσθαι πάσης ἡμᾶς βλάβης.
Ἀπολυτίκιον κτιτόρων Μονῆς Μεγ. Σπηλαίου (ποίημα Χαραλάμπους Μπούσια)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Αὐταδέλφων Ὁσίων δυάδα μέλψωμεν, τῶν ἀνευρόντων εἰκόνα τῆς τοῦ Κυρίου Μητρὸς καὶ Σπη‐ λαίου τοῦ Μεγάλου Μάνδραν πάνσεπτον τῶν δομησάντων, ὡς φανοὺς ἀγωγῆς ἀσκητικῆς καὶ ξένων θαυμάτων λύχνους φωτολαμπεῖς, ἱκεσίας θεοπειθεῖς αὐτῶν αἰτούμενοι.
Ἀπολυτίκιον Γαβριὴλ καὶ Κυρμιδώλη
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον. (ποίημα Χαραλάμπους Μπούσια)
Ξυνωρίδα καλλίνικον καὶ πανάριστον τῶν ἐν Αἰγύπτῳ Μαρτύρων, ἐν τοῖς ὑστέροις καιροῖς ἀ‐ θλησάντων εὐσθενῶς ὑπὲρ τῆς πίστεως, μέλψωμεν πάντες Γαβριὴλ τὸ στεῤῥὸν καὶ θαυμαστὸν ἐν σκάμμασι Κυρμιδώλην, Χριστοῦ σεμνοὺς νεανίας, αὐτῶν λιτὰς ἀπεκδεχόμενοι.
Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Κων/νου Καβάσιλα. (Ἀρχαῖον ‐ ἔκδ. Κων/νου Νιχωρίτη)
Ἦχος γ´. Μέγαν εὕρατο.
Βίον ἄληπτον [ἀνεπίληπτον] μάκαρ ἐβίωσας, λόγον ἄμεμπτον σύνδρομον ἔσχες· ἐξ ὧν ἦθος οἰ‐ κεῖον ἐκόσμησας, καὶ ἱερέων κανὼν ἐχρημάτισας, τῆς Βουλγαρίας ἀστὴρ φαεινότατε· ἀλλὰ μέ‐ μνησο, Κωνσταντῖνε, τῆς ποίμνης σου καὶ σύννομον λαβεῖν ταύτην αἴτησαι.
Ἀπολυτίκιον Ἰσιδώρου τοῦ Κρητός.
Ἕτερον. Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Θαυμασταῖς ἐμφανείαις ποτὲ ὑπέδειξας, βιοτήν σου ἁγίαν, τόπον ἀθλήσεως, τῶν σῶν τέκνων τὴν σφαγήν, μάκαρ Ἰσίδωρε· καὶ λειψάνων τὰς σορούς, ἃς πλουτοῦμεν οἱ πιστοὶ ἀλέξημα ὥσπερ θεῖον· διὸ μέλπομεν γηθοσύνως τὴν ἐκ τῶν τάφων ἀνακόμισιν.
Ἕτερον. Ἀπολυτίκιον Ἰσιδώρου τοῦ Κρητός.(ὑπὸ Χαραλάμπους Μπούσια)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἱερέων σεμνότης, λαμπρὲ Ἰσίδωρε, σὺν τῇ παιδίσκῃ Εἰρήνῃ καὶ Γεωργίῳ στεῤῥῷ, ξυνωρίδι τῶν σῶν τέκνων, ἠκολούθησας τοῦ μαρτυρίου ἀτραποῖς καὶ λειψάνων σου σορὸν ἐγνώρισας πᾶσιν ἄρτι· σὲ νῦν λαμπρῶς εὐφημοῦσιν ὡς πρὸς Θεὸν μεσίτην ἔνθερμον.
Ἀπολυτίκιον Ἰσιδώρου τοῦ Κρητός. (ὑπὸ Ἰωάννου Παναγοπούλου)
Ἦχος α´. Τοὺς Τρεῖς μεγίστους.
Ἱερέων τὸ κλέος, τῶν μαρτύρων ἀγλάϊσμα, τὸν ὑπὸ τῶν παίδων τῆς Ἄγαρ σὺν τοῖς τέκνοις ἀ‐ θλήσαντα, Ἰσίδωρον τῆς Κρήτης τὸν βλαστόν, ἐπώνυμον δὲ θείων δωρεῶν καὶ ἡμῖν ἐπιφανέντα ξενοπρεπῶς ἐν τοῖς ἐσχάτοις ἔτεσι, δεῦτε σὺν Γεωργίῳ τῷ κλεινῷ, ἅμα Εἰρήνῃ τιμήσωμεν, ὅτι θεῖα δωρήματα πιστοῖς πᾶσι προχέουσι.
Ἀπολυτίκιον Παναγίας Μαχαιριωτίσσης. (ὑπὸ Ἱερομ.Ἀθανασίου Σιμωνοπετρίτου)
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τὴν σεπτήν σου Εἰκόνα προσκυνοῦμεν Πανάμωμε, ἣν ἐκ Βασσιλίδος εἰς Κύπρον ἀσκητὴς πόθῳ ἔκρυψε· φανεῖσαν δὲ φωτὶ ὑπερλαμπεῖ, τοῖς κτίτορσι κλυτῆς ἡμῶν Μονῆς, μετὰ χρόνους ὡς θεό‐ βρυτος ποταμός, παρέχουσαν ἰάματα. Δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Σεμνή, δόξα τοῖς θαυμασίοις σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς σου ἀρωγῇ, Ἁγνὴ Μαχαιριώτισσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου