Το Μυστήριο της Ανομίας: Τι Κρατά τον Κόσμο από την Τελική Καταστροφή;

 

Ο Απόστολος Παύλος μίλησε για το «μυστήριο της ανομίας»—μια μυστηριώδη δύναμη που ήδη λειτουργεί στον κόσμο, αλλά αναστέλλεται για ένα διάστημα. Τι είναι αυτή η δύναμη; Ποιος ή τι την αναστέλλει; Και πώς μπορούμε να αποφύγουμε την απελπισία καθώς παρακολουθούμε το κακό να μεγαλώνει; Στοχασμοί πάνω στην αόρατη πραγματικότητα στην οποία όλοι ζούμε.

Ποιο είναι το «μυστήριο της ανομίας»;

Υπάρχουν προφητικά λόγια στην Αγία Γραφή που δεν χάνουν ποτέ την ανησυχητική τους δύναμη:

«Διότι το μυστήριο της ανομίας ήδη ενεργείται· μόνον όποιος το εμποδίζει δεν θα τελεστεί, αν δεν απομακρυνθεί από τη μέση» (Β΄ Θεσ. 2:7).

Αυτά τα λόγια του Αποστόλου Παύλου είναι σαν μια πνευματική ακτινογραφία. Εξωτερικά, ο κόσμος μπορεί να φαίνεται όπως θέλετε: η οικονομία αναπτύσσεται, δρόμοι κατασκευάζονται, διεξάγονται εκλογές, συμβαίνουν συγκρούσεις. Αλλά μέσα, πίσω από όλα τα γεγονότα, κάτι βαθύτερο και πιο τρομερό βρίσκεται σε λειτουργία - το μυστήριο της ανομίας .

Αυτό δεν είναι απλώς κακό. Αυτό είναι κακό που ξέρει πώς να είναι αόρατο . Το οποίο κρύβει τις πηγές του, δρα έμμεσα, δεν καταστρέφει εξωτερικά τείχη, αλλά εσωτερικά στηρίγματα - συνείδηση, λογική, πίστη.

Γιατί είναι αυτό μυστικό;

Επειδή δεν το βλέπουν όσοι ζουν επιφανειακά. Για τον εξωτερικό άνθρωπο, όλα μπορούν να εξηγηθούν: από την οικονομία, την πολιτική, την τύχη, την ανατροφή. Αλλά αν ένα άτομο αρχίσει να ζει μια προσεκτική πνευματική ζωή, νιώθει ότι υπάρχει ένα σχέδιο πίσω από το χάος.

Ότι η καταστροφή είναι οργανωμένη.

Ότι τα ψέματα είναι συντονισμένα.

Ότι το κακό δεν είναι μια παρόρμηση, αλλά μια στρατηγική.

Αυτό δεν είναι μυστήριο για τον Θεό. Είναι μυστήριο για εμάς αν ζούμε χωρίς προσευχή και χωρίς συμμετοχή στη ζωή της Εκκλησίας.

Ποιος διστάζει;

Ο απόστολος λέει: το μυστήριο λειτουργεί, αλλά δεν θα ολοκληρωθεί μέχρι να αφαιρεθεί ο «αναστολέας». Ποιος είναι αυτός;

Δόθηκαν πολλές απαντήσεις. Κάποιοι μίλησαν για το Άγιο Πνεύμα. Κάποιοι για την Εκκλησία. Κάποιοι για τη δύναμη ως υπόλειμμα της θείας τάξης.

Ίσως όμως αυτός που περιορίζει την κατάσταση δεν είναι ένα άτομο ή μια δομή . Είναι όλα όσα έχουν απομείνει από τον Χριστό σε αυτόν τον κόσμο. Όλα όσα δεν έχουν ακόμη μολυνθεί από κυνισμό, αποστασία, απελπισία.

Είναι μια στοργική μητέρα.

Είναι ένας πιστός ιερέας.

Είναι η προσευχή.

Είναι η λειτουργία.

Είναι ένα άτομο που, παρά τα πάντα, παραμένει στη θέση του.

Γιατί το κακό είναι τόσο ενεργό;

Επειδή έχει απομείνει ελάχιστη αντίσταση. Επειδή η πίστη έχει γίνει τυπική, η προσευχή μηχανική, η ελπίδα υπό όρους.

Το κακό δυναμώνει όχι επειδή είναι μεγάλο, αλλά επειδή το καλό έχει αποδυναμωθεί . Όπου οι άνθρωποι έχουν σταματήσει να προσεύχονται, το κακό αρχίζει να μιλάει. Όπου η εξομολόγηση δεν ασκείται πλέον, αρχίζει η φθορά. Όπου η Εκκλησία γίνεται διακόσμηση, ο πνευματικός πόλεμος περνάει στην επίθεση.

 

Χωρίς πανικό. Αλλά νηφάλια.

Σημαντικό: οι Άγιοι Πατέρες, μιλώντας για τους έσχατους καιρούς, ποτέ δεν μας άφησαν σε απόγνωση . Η άποψή τους είναι μια άποψη ελπίδας.

Ναι, το κακό είναι συστημικό. Ναι, έχει σχέδια.

Αλλά ο Χριστός έχει ήδη νικήσει.

Η Εκκλησία είναι ζωντανή.

Και εμείς έχουμε μια θέση – σε αυτό το σύστημα περιορισμών.

Αυτό που μας αποκάλυψε ο Χριστός είναι αρκετό. Είναι αρκετό να ζούμε νηφάλια, να προσευχόμαστε προσεκτικά, να αγαπάμε βαθιά. Ίσως αυτό να είναι που εμποδίζει τον κόσμο να καταρρεύσει ολοκληρωτικά.