Είναι αδύνατο να μετατρέψουμε τη γη σε παράδεισο, είναι απαραίτητο να αποτρέψουμε να μετατραπεί σε κόλαση. Κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του ο Κύριος δεν θα μας ρωτήσει σε τι καιρούς ζήσαμε, αλλά πώς φερθήκαμε στον πλησίον μας. Ήταν η «κόλαση»μας ή ο «παράδεισός»μας;» άγιος Παύλος πατριάρχης της Σερβίας.

 

 

Άγιος Φήλιξ Επίσκοπος Nola Ιταλίας (287)
Άγιος Άβιβος, Γουρίας και Σαμωνάς, μάρτυρες και ομολογητές στην Έδεσσα Μεσσοποταμίας (322)
Άγιοι Ελπίδιος, Μάρκελλος και Ευστόχιος, μάρτυρες επί Ιουλιανού του Αποστάτου (361)
Άγιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ (1794)
Άγιος Γερμανός της Αλάσκας (1836)
Κοίμηση αγίου Παύλου Πατριάρχη Σερβίας (2009)

Εορτάζουν στις 15 Νοεμβρίου.

Στίχοι.
Αδιαλείπτου κλήσεως Χριστού εργάτα,
Νυν υμνείς , Παΐσιε, Θεόν απαύστως.
Θεώ άνω σύνεστι Παΐσιος Χριστευχέτης.

«Μόνον Συ, Κύριε, γνωρίζεις τι χρειάζεται εις ημάς»
Η προσευχή του Πατριάρχου Παύλου της Σερβίας.

«Πριν αρχίσετε να κρίνετε την ζωή μου, πάρτε τα παπούτσια μου και πηγαίνετε στο δρόμο μου!
Περπατήστε στους δρόμους, στους λόφους και στις κοιλάδες. Νιώστε τον πόνο και την ευτυχία.
Περάστε από τα χρόνια που πέρασα, πέστε πάνω στη κάθε πέτρα που βρήκα στο δρόμο.
Σηκωθείτε και συνεχίστε πάλι με τον ίδιο τρόπο, όπως και εγώ! Και τότε μπορείτε να με κρίνετε.» Παύλος της Σερβίας

Μην μιλάτε στους ανθρώπους για τον Κύριο, αν δεν θέλουν να ακούσουν γι’ Αυτόν. Ζήστε όπως ο Κύριος και οι ίδιοι θα σας ρωτήσουν για να μάθουν…
Η Ορθοδοξία είναι η πίστη που αναγνωρίζεται από τον τρόπο που τη ζούμε, το πως ενεργούμε και το πως φερόμαστε. Η Ορθοδοξία είναι τρόπος ζωής. 

«Ένας άγιος που περπατάει πάνω στη γη»! Τα λόγια αυτά πρώτος τα πρόφερε γονατίζοντας για να ασπασθεί το χέρι του ένας πράκτορας του FBI, όταν τον είδε να προσεύχεται στην ακρογιαλιά του Λος Άντζελες στην Αμερική. Από τότε τα επανέλαβαν αυθόρμητα μυριάδες πιστοί για τον αοίδιμο πλέον Πατριάρχη της μαρτυρικής Σερβίας Παύλο. Στις 15 Νοεμβρίου 2009 ο μακαριστός Πατριάρχης, πλήρης ημερών – ήταν 95 ετών – πορεύθηκε προς την άνω Ιερουσαλήμ, την αληθινή πατρίδα όλων, συνοδευόμενος στην τελευταία του επίγεια κατοικία από ένα πλήθος εξακοσίων χιλιάδων και πλέον πιστών.

«Ο μοναδικός άνθρωπος, ο οποίος δεν ήθελε πράγματι να γίνει Πατριάρχης, ήταν ο Πατριάρχης Παύλος!» Πατριάρχης Σερβίας εξελέγη την 1η Δεκεμβρίου 1990 με τον αποστολικό τρόπο, δηλαδή με κλήρωση από εκλεγέν τριπρόσωπο. Και ήταν ο μόνος που δεν επιθυμούσε να εκλεγεί Πατριάρχης. Μετά την εκλογή του απευθυνόμενος στην Ιερά Σύνοδο είπε: «Οι δυνάμεις μου είναι μικρές και σεις το γνωρίζετε. Εγώ σ’ αυτές δεν ελπίζω. Ελπίζω στη βοήθειά σας και, επαναλαμβάνω, στη βοήθεια του Θεού, με την οποία Εκείνος μέχρι σήμερα με στήριξε».
Κατά δε την ενθρόνισή του την επόμενη μέρα είπε τα εξής: «Ανερχόμενος ως 44ος Πατριάρχης Σερβίας στον θρόνο του αγίου Σάββα δεν έχω κανένα δικό μου πρόγραμμα. Το πρόγραμμά μου είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού. Αυτή την καλή αγγελία του Θεού για τη Βασιλεία Του, η οποία βρίσκεται εντός μας όσο την δεχόμαστε με πίστη και αγάπη, κλήρος και λαός και με αυτή, αυτούς τους δύσκολους καιρούς, να πορευτούμε»!

***

Ήταν άγιος! Ένας άγιος ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ο μακαριστός Πατριάρχης της Σερβίας Παύλος ήταν… πολύ πάνω από τα συνηθισμένα μέτρα. Ήταν άγιος! Ένας άγιος ΑΝΘΡΩΠΟΣ (με κεφαλαία βέβαια γράμματα). Θα περάσουν αιώνες για να ξαναφανεί στον κόσμο μας τέτοια μορφή! Διότι ο αοίδιμος Πατριάρχης μπόρεσε να συνδυάσει κατά τέλειο τρόπο τα πιο δύσκολα στοιχεία στην κρίσιμη εποχή που είχε την πνευματική ευθύνη της Εκκλησίας της Σερβίας: Να κρατηθεί δηλαδή πάνω από τους φανατισμούς και τις εθνικές εχθρότητες, χωρίς όμως να προδώσει τον λαό του. Στήριξε με πόνο και δάκρυ τον δοκιμαζόμενο σκληρά λαό του, δεν παρασύρθηκε όμως σε εχθρότητα και εμπάθεια προς τους άλλους λαούς. Φάνηκε ΤΕΛΕΙΟΣ!

..Με εξέπληξαν οδυνηρά όσα εναντίον του γράφηκαν.. Αν το ΝΑΤΟ πολεμούσε μόνο με βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου, θα είχε σπάσει προ πολλού τα μούτρα του. Τον κύριο πόλεμο τον διεξάγει εφαρμόζοντας το δόγμα του Γκαίμπελς: «Λέτε, λέτε ψέματα! Στο τέλος κάτι θα μείνει!». Η πρωτοφανής χειραγώγηση των ΜΜΕ είναι σήμερα η τρομακτικότερη βόμβα που απειλεί τον πλανήτη).

Ο μακαριστός Πατριάρχης της Σερβίας Παύλος έλεγε: «Μερικοί με κατηγόρησαν ότι ξεσηκώνω τον σερβικό λαό στην καταστροφή, στην δυστυχία αυτήν και στον πόλεμο, απλά και μόνον για να επικρατήσει η Μεγάλη Σερβία. Εγώ, όμως, τους είπα ˗ το επαναλαμβάνω τώρα σε όλους ˗ ότι, εάν θα έπρεπε να επικρατήσει η Μεγάλη Σερβία με κάποιο έγκλημα, με ανθρώπινο τίμημα, εγώ δεν θα το δεχόμουν. Δεν θα δεχόμουν με αυτό το τίμημα να επικρατήσει ούτε η Μικρά Σερβία. Για μας είναι καλλίτερα να εξαφανισθούμε ως άνθρωποι, παρά να παραμείνουμε, να επιβιώσουμε βιολογικά ως κακούργοι και απάνθρωποι».

«Για έναν Ορθόδοξο χριστιανό είναι χίλιες φορές καλύτερα να σκοτωθεί ως χριστιανός, παρά να σκοτώσει και να γίνει δολοφόνος!».
Απαντώντας σε κατηγορίες ότι η Ορθόδοξη Σερβική Εκκλησία υπεστήριξε τον πόλεμο στο όνομα της Μεγάλης Σερβίας η οποία κατέρρευσε, ο Μακαριώτατος εδήλωσε: «Η Εκκλησία μας δεν θα δεχόταν ποτέ, ούτε στο όνομα Μεγάλης ούτε στο όνομα Μικρής Σερβίας να εγκατασταθούν στρατόπεδα εξοντώσεως ανθρώπων».

Προφητικά λόγια του μακαριστού Σέρβου Πατριάρχη Παύλου.

Έλεγε ο άγιος πατριάρχης Παύλος: Ότι η ζωή είναι δύσκολη δεν είναι εξαίρεση, είναι ο κανόνας. Μόνο ο 20ος αιώνας πίστεψε ότι η ζωή είναι εύκολη και ευχάριστη, ένα όνειρο που δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία(…) Τις δυσκολίες όμως μπορούμε ευκολότερα να τις υποφέρουμε όταν μέσα μας και ανάμεσά μας υπάρχει ανθρώπινη ζεστασιά. Επειδή κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του ο Κύριος δεν θα μας ρωτήσει σε τι καιρούς ζήσαμε, αλλά πώς φερθήκαμε στον πλησίον μας. Ήταν η «κόλαση»μας ή ο «παράδεισός»μας;»

Στο Κοσσυφοπέδιο, ο Σέρβος ηγούμενος Jovan Sinđelić κρατούσε αυστηρά «εμπιστευτικά» τα αρχεία του μακαριστού Σέρβου Πατριάρχη στα οποία μόνο ελάχιστοι άνθρωποι, τους οποίους διόρισε ο Πατριάρχης ως φύλακες, έχουν πραγματικά «πρόσβαση».

Ο ηγούμενος Jovan, έλεγε ότι σε ένα μέρος του εγγράφου με τα λόγια του μακαριστού Πατριάρχη Παύλου, αναφέρονται προειδοποιήσεις για τις τελευταίες μέρες του κόσμου, τουλάχιστον όπως τις ξέρουμε σήμερα.

Στις τελευταίες ημέρες, η σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία θα είναι σε κρίση, χάνοντας το σεβασμό και την επιρροή της στο σερβικό έθνος, το οποίο θα οδηγηθεί στον αθεϊσμό μέσω της ανίερης εξάπλωσης του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Η Ευρώπη θα θέσει σε πλήρη και ολοκληρωτικό διωγμό τους χριστιανούς, συμπεριλαμβανομένων των Καθολικών, ενώ η ήπειρος θα κατοικείται από ισλαμιστές με όλα τα παρελκόμενα αυτής της ιδιότυπης συμβίωσης (φόνοι, βιασμοί, δολοφονίες, εξεγέρσεις κ.ά).
Ο αποικισμός των ισλαμιστών στην Ευρώπη θα είναι η απαρχή ενός επερχόμενου άγριου και ανηλεούς θρησκευτικού πολέμου, το οποίο η ήπειρός μας έχει να βιώσει από τον μεσαίωνα.

Το Κοσσυφοπέδιο θα επιστρέψει στην Σερβία, επειδή για κάποιο λόγο οι Αλβανοί θα αποχωρήσουν από εκεί μαζικά σύμφωνα με τον μοναχό Jovan.
Στο τέλος ο ίδιος προσθέτει ότι η Ρωσία και η Σερβία θα κάνουν την τελική κατανομή των Βαλκανίων στο έδαφος, μετά την τελική σύγκρουση στην οποία θα είναι με την πλευρά των νικητών.

***

Παύλου πατριάρχου Σερβίας,
λόγοι ποιμαντικής παρηγοριάς

Πρέπει κάθε στιγμή να ζούμε σύμφωνα με το Ευαγγέλιο.

Εσείς οι νέοι, που τώρα μπαίνετε στην κοινωνία, δώστε τη μαρτυρία σας για τον Υιό του Θεού με την ίδια σας τη ζωή, όχι μόνο με τον λόγο σας. Μην ξεχνάτε ότι δε γίνεται να είσαι χριστιανός και να μη ζεις στο ύψος αυτών που λες, της αλήθειας που καταθέτεις, όσο μελιστάλαχτες κι αν είναι οι λέξεις που χρησιμοποιείς για την αλήθεια που εκστομίζεις. Αυτόν τον λόγο τον εναποθέτω στην ψυχή και στην καρδιά σας, τον επαναλαμβάνω σε μένα τον ίδιο και προτρέπω όσους έχουν αυτιά να την ακούσουν. Ούτε η Εκκλησία, ούτε το έθνος μας, ούτε η οικογένεια μας, ούτε εμείς οι ίδιοι- κανείς δε θα κερδίσει τίποτα αν δε ζούμε στο ύψος της διδασκαλίας του Χριστού. Είναι ασυγκρίτως πολυτιμότερο να συναχθούν δυο ή τρεις στο όνομα του Θεού και να εκπληρώσουν το θέλημα Του, παρά εκατομμύρια άλλοι που το παραβιάζουν με κάθε τρόπο.

Για μας, αδελφοί και αδελφές, το Ευαγγέλιο, η Ορθόδοξη πίστη, δεν αποτελούν δίδαγμα που αποστηθίζεται και αναπαράγεται, αλλά τη διδασκαλία που ορίζει τη ζωή μας. Όταν το στόμα των Αποστόλων σώπαινε, μιλούσαν τα έργα τους, η αγιασμένη ζωή τους….
Μη λησμονούμε ότι ζητούμενο της εδώ ζωής μας είναι να κερδίσουμε την αιώνιο ζωή και τη μακαριότητα της Βασιλείας των ουρανών, να βρεθούμε κοντά στον Θεό και τους αγίους Του. Άρα, εδώ έγκειται το νόημα της ζωής μας…

”Ο Χριστός είπε στους μαθητές του: Σας στέλνω σαν πρόβατα ανάμεσα σε λύκους. Γι’ αυτό να είσθε φρόνιμοι σαν τα φίδια και αθώοι και ακέραιοι όπως τα περιστέρια. Η σοφία θα μας προστατέψει από τους λύκους, και η αθωότητα θα μας αποτρέψει από το να γίνουμε λύκοι.”

Αφού όλος ο κόσμος βρίσκεται κάτω από την εξουσία του διαβόλου’’ ( Α’ Ιωαννου 5,19), όποιος θέλει να ‘ναι άνθρωπος μ’ όλη τη σημασία της λέξης είναι σαν πρόβατο που περιβάλλεται από λύκους. Κι ένα πρόβατο ανάμεσα σε λύκους αντιμετωπίζει δυο κινδύνους. Ο πρώτος είναι η εξόντωση – να τον ξεσκίσουν οι λύκοι. Ο Υιός του Θεού, όμως, δε μας έστειλε ανάμεσα στους λύκους γι’ αυτό. Ο δεύτερος κίνδυνος για το πρόβατο είναι να νομίσει και να συμπεράνει ότι μόνο ως λύκος μπορεί να επιβιώσει – με αποτέλεσμα να μεταμορφωθεί και το ίδιο σε λύκο, ν’ ακονίσει τα δόντια του, να μάθει πώς να γρυλίζει, να βγάλει νύχια κι από πρόβατο να γίνει λύκος. Ούτε γι’ αυτό μας προόρισε ο Χριστός. Αν μας έστειλε ανάμεσα στους λύκους, είναι ώστε με την πίστη και τη ζωή μας να τους εξημερώσουμε σε πρόβατα του Χριστού, αν ασφαλώς το θέλουν.
Για να μας γλιτώσει από τους κινδύνους που ανέφερα, ο Χριστός μας συμβουλεύει να ‘’είμαστε συνετοί σαν τα φίδια και ακέραιοι σαν τα περιστέρια’’. Η σύνεση θα μας προστατέψει απ’ τα δόντια του λύκου, η ακεραιότητα θα μας προφυλάξει απτο να γίνουμε λύκοι.

Η Ταπείνωση, είναι η μητέρα, το θεμέλιο και η βάση όλων των ευαγγελικών αρετών.

Ένα πράγμα να κρατάμε πάντα στον νου μας, ότι η υπερηφάνεια είναι η αμαρτία που μετέτρεψε έναν άγγελο σε δαίμονα. Όπως αντιλαμβάνεσθε, η ταπεινοφροσύνη είναι η αρετή που επέτρεψε στην κόρη του ανθρώπου να γίνει μητέρα του Υιού του Θεού. Τόσο στο εαυτό μου όσο και σε σας, αδελφοί και αδελφές, υπενθυμίζω συνεχώς ότι πρέπει να αποκτήσουμε αυτή την πρωταρχική χριστιανική αρετή, καταπολεμώντας την υπερηφάνεια μέσα μας και γύρω μας. Η αρετή της ταπεινοφροσύνης δεν είναι αδυναμία. Κατακτιέται δύσκολα, επειδή η υπερηφάνεια θριαμβεύει μέσα μας από τότε που βρισκόμασταν στην κοιλιά της μητέρας μας κι ακόμη παλαιοτέρα. Το νόημα της είναι να μην επιθυμούμε, όπως πράττουν και λαχταρούν οι αλαζόνες, να εμφανιζόμαστε μπροστά στους ανθρώπους ως τάχα σπουδαίοι και σημαντικοί. Σ’ αυτόν τον κόσμο πολλοί σπαταλούν ενέργεια για να εξαπατήσουν τους συνανθρώπους τους, υποκρινόμενοι τους καλούς κι αξιοσέβαστους, τους καλλιεργημένους και ευφυείς. Αντίθετα, εμείς πρέπει να καταβάλλουμε κόπο για να γίνουμε στ’ αλήθεια τέτοιοι, αληθινά καλοί κι αληθινά άγιοι κι αληθινά αξιοσέβαστοι, όχι με βάση τα ανθρώπινα μέτρα, αλλά με βάση το μέτρο του Θεού. Έτσι μόνο θα εκπληρωθεί το νόημα και ο σκοπός της υπάρξεως μας σ’ αυτόν τον κόσμο.

…πόση δυστυχία προξενούν η ματαιοδοξία και η αλαζονεία, ο πόθος να φανούμε καλύτεροι απ’ αυτό που είμαστε… Σας καλώ, λοιπόν, ποτέ μην υποκρίνεστε πως είστε καλύτεροι απ’ ότι στην πραγματικότητα. Γιατί σ’ αυτή την υποκρισία φυτρώνουν η συκοφαντία, το κουτσομπολιό, η ταπείνωση του διπλανού μας, τον λέμε τιποτένιο και αυτοστιγμεί γινόμαστε σπουδαίοι. Τον κλωτσάμε προς τα κάτω, για να μεγαλώσει η μεταξύ μας απόσταση και να δουν οι άλλοι πόσο ανώτεροι είμαστε- τι ψέμα φυσικά!
Ταπεινόφρονα ψυχή- αυτό χρειαζόμαστε, αδελφοί και αδελφές, γι’ αυτό κοπιάζουμε. Η ταπεινοφροσύνη δεν είναι απάθεια, διότι απαιτείται τεράστιο σθένος για να ταπεινωθούμε ενώπιον του Θεού. Με την ταπείνωση μας, στην πραγματικότητα, υψωνόμαστε και γινόμαστε όντως καλύτεροι.

Μην ξεχνάτε ποτέ τα λόγια του Ευαγγελιστού Ιωάννη ‘’Πως όμως μπορείτε εσείς να πιστέψετε, αφού αποζητάτε τον έπαινο ο ένας του άλλου, και δεν επιδιώκετε τον έπαινο του μοναδικού Θεού; (Ιωαν. 5,44). Επιζητώντας τον έπαινο του κόσμου από ματαιοδοξία, αδυνατούμε να επιζητήσουμε την αληθινή δόξα, αυτήν που προέρχεται από τον Θεό. Και συνετοί, και καλοπροαίρετοι να είναι, οι άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν τα πάντα, ενίοτε δε παραπλανώνται, για να μη σχολιάσω κι αυτούς που επαινούν ή ψέγουν ανάλογα με τα συμφέροντα τους. Όμως μπροστά στον Θεό είναι αδύνατον να παρουσιαστούμε τάχα καλύτεροι απ’ ότι είμαστε, να κρύψουμε την ανεντιμότητα, την αδικία και κάθε άλλο κακό. Ο Θεός βλέπει τα πάντα, ακούει τα πάντα, βλέπει τα έργα μας, ακόμη κι όσα κάνουμε στα σκοτεινά, και θ’ ανταμείψει τον καθένα ανάλογα με την αξία του, γιατί μας προίκισε με δώρα σπουδαία κι αναμένει να καλλιεργήσουμε τις δεξιότητες που μας προσέφερε μαζί με την ελευθερία μας. Στο τέλος της Αποκαλύψεως, λέει ο Κύριος, ‘’ο άδικος ας συνεχίσει να αδικεί, ο ακάθαρτος ας συνεχίσει τα βδελυρά έργα του, Ας συνεχίσει κι ο δίκαιος να κάνει το δίκαιο, κι ο άγιος την αγιοσύνη του. Να, έρχομαι σύντομα, και φέρνω μαζί μου την ανταμοιβή, για ν’ ανταποδώσω στον καθένα ανάλογα με τα έργα του (Αποκ. 22,11-12). Και καταλήγει ‘’Ναι, έρχομαι σύντομα’’ (Αποκ. 22,20)

Έλα, λοιπόν Κύριε Ιησού Χριστέ, μα πριν εμφανιστείς βοήθησε μας να’ μαστε πλάι Σου, ό,τι κι αν συμβεί στον κόσμο. Και την ζωή μας να δώσουμε σε Σένα και από το παράδειγμα Σου να μην απομακρυνθούμε…

Από το βιβλίο: «έτσι να λάμψει το φως!», Παύλου πατριάρχου Σερβίας, λόγοι ποιμαντικής παρηγοριάς, σελ., εκδόσεις ‘’εν πλω’’ 2019.

***

Γράφει ο π.Λίβυος: «Ο επίσκοπος της εκκλησίας του Χριστού Παύλος και Πατριάρχης της Σερβικής εκκλησίας, δεν άσκησε -ως συνήθως γίνεται από τις θέσεις αυτές- εξουσία. Δεν άφησε τον εαυτό του να γοητευθεί από την δαιμονική γοητεία της εξουσίας. Δεν υπηρέτησε την διπλωματία. Ούτε ιερή ούτε ανίερη. Δεν έκανε μικροπολιτική και μακροπολιτική. Ήταν Χριστιανός. Ακέραιος. Αυθεντικός. Μαρτυρικώς μαρτυρών την πίστη του στο Χριστό.

Αγωνίστηκε κόντρα σε όλες τις αντιεκκλησιαστικές, αντιχριστιανικές κοσμικές απόψεις και αντιλήψεις ότι η διοίκηση της εκκλησίας δεν ασκείται με προσευχή και νηστεία, με αρετή και πνευματικότητα, αλλά με δημόσιες σχέσεις, με διπλωματία και πολιτική. Καθώς δε και με την νεοεκφρασθείσα αλλά καθόλου άγνωστη από το εκκλησιαστικό παρελθόν άποψη ότι η αποστολή του επισκόπου δεν είναι η τέλεση της Θείας Ευχαριστίας και η εν Χριστώ διακονία, αλλά η διοικητική γραφειοκρατική συνδιαλλαγή με το κράτος και τις εξουσίες του κόσμου τούτου, κάτι σαν εκκλησιαστικός νομάρχης. 
Ο Πατριάρχης Παύλος εκλέχτηκε με κλήρο κατά την Σερβική παράδοση. Δεν πήρε μέρος σε συντεχνίες και εκλογικά μαγειρέματα. Άφησε τον Θεό να μιλήσει μέσα από καθαρές διαδικασίες. 
Όταν κηρύχτηκε από τον υπεραντλαντικό σουλτάνο (Η.Π.Α) ο πόλεμος ενάντια στην Σερβία δεν υπεράσπισε τον λαό του μόνο με παρουσία, φιλανθρωπική διακονία κ.α τα οποία επιτυχώς πολλές φορές διεκπεραιώνουν και μη θρησκευτικές ομάδες εθελοντών ακτιβιστών και οργανισμών. Αλλά ως αληθινός χριστιανός επίσκοπος μπόλιασε την φιλανθρωπία με την προσευχή και νηστεία. Δεν έφαγε λάδι όσες μέρες κράτησε ο πόλεμος πενθών για τον σφαγιασθέντα λαό του και τελούσε την Θεία Λειτουργία καθημερινά όπου και εάν βρισκόταν. »

***

Η ΑΓΙΟΤΗΤΑ δεν διαφημίζεται, αλλά φαίνεται. Δεν διατυμπανίζεται, αλλά εκπέμπεται με μυστικό τρόπο. Δεν περιγράφεται, αλλά βιώνεται. Όσοι είχαν την ευλογία να συναντήσουν τον Πατριάρχη Σερβίας Παύλο, είχαν την «αγαθή τύχη» να πάρουν στίγματα από την αγιότητα του ανθρώπου και από την όψη αλλά και από το λόγο του ανθρώπου. Πριν μερικά χρόνια διοργανώθηκαν στην Πάτμο μεγάλοι εορτασμοί για την συμπλήρωση 1900 χρόνων από τη συγγραφή της Αποκάλυψης από τον Ιωάννη τον Θεολόγο, στους οποίους συμμετείχαν εκκλησιαστικοί και πολιτικοί ταγοί από όλον τον κόσμο. Ωστόσο, αυτός που τράβηξε τα βλέμματα και το ενδιαφέρον των περισσότερων δημοσιογράφων, ήταν ο ταπεινός Πατριάρχης Σερβίας Παύλος. Καθημερινώς τελούσε Θεία Λειτουργία, γεγονός το οποίο αποτελούσε αιτία συνωστισμού εκατοντάδων πιστών, οι οποίοι έτρεχαν για να πάρουν την ευλογία του. Ένα άλλο, ασήμαντο μεν, συγκλονιστικό δε γεγονός, ήταν ο τρόπος που λάμβανε το πρωινό του, ύστερα από την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, για την κορύφωση των εορτασμών. Στο τραπέζι κάθονταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι, Επίσκοποι, πολιτικοί και ανάμεσά τους ο Πατριάρχης Παύλος. Οι δημοσιογράφοι και οι κάμερες συνωστίζονταν για να καλύψουν το γεγονός. Ο μόνος που ήταν ατάραχος, μέσα στη φασαρία που προκαλούσε ο συνωστισμός λόγω των συνεργείων, ήταν ο Πατριάρχης Παύλος, ο οποίος βουτούσε ένα κουλουράκι μέσα στο τσάι του. Η όψη του ατάραχη και το πρόσωπό του μειλίχιο, εξέπεμπε αυτό που καλείται αγιότητα.

ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ μέρες του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, ο Πατριάρχης Παύλος κλήθηκε να στηρίξει τους πιστούς και να ορθώσει λόγο αληθείας, σε ένα περιβάλλον ψέματος, κακίας και σκοτωμών… ο ασκητικότατος Πατριάρχης έλεγε μεταξύ άλλων και ένα σερβικό, άκρως ορθόδοξο ρητό: «Ηρωισμός είναι το να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου από τους εχθρούς μου, ενώ τιμιότητα είναι το να υπερασπίζομαι τον εχθρό μου από τον εαυτό μου». Χωρίς εθνικισμούς, χωρίς μεγαλοστομίες και χωρίς φόβο, ακόμη και την ώρα που ήταν γεμάτοι οι δρόμοι με αγγελτήρια θανάτων, ανθρώπων που σκοτώθηκαν στον πόλεμο, τολμούσε να προβάλλει την ουσία που θέλει «τα του Θεού τω Θεώ και τα του Καίσαρος τω Καίσαρι». Άλλο ο ηρωισμός, ο οποίος απαιτεί πόλεμο, σκοτωμούς, πονηριά και σίγουρα θυσίες. Και άλλο η τιμιότητα, η οποία απαιτεί αγιότητα βίου, θέλει αγάπη, η οποία αγγίζει και τους εχθρούς και τελικά φθάνει μέχρι και την αυτοθυσία. Άλλο το κράτος και η εξουσία, τα οποία είναι καλά, μόνο όταν περιορίζονται στη ρύθμιση της κοινωνικής ζωής και προσφέρουν ασφάλεια. Και άλλο εν Χριστώ ζωή, η οποία χωρίς κανόνες και νόρμες, χωρίς θρησκευτικές καταπιέσεις, αλλά με μόνη δύναμη την αγάπη, οδηγεί τον άνθρωπο στον παράδεισο και την αληθινή ευτυχία. (”Πολίτης”- 20/09/2009)Σηκωνόταν πολύ νωρίς και λειτουργούσε κάθε μέρα προσευχόμενος για όλο το σερβικό λαό. Όλη η Σερβία βρίσκονταν στην μικρή καρδιά του. Ήταν μικρός στο ύψος, αλλά γίγαντας στο πνεύμα, είχε εύθραυστους ώμους, αλλά σε αυτούς τους ώμους έφερε ολόκληρο το έθνος, είχε λεπτά δάχτυλα, αλλά με αυτά τα δάχτυλα ενωμένα μαζί, χτυπούσε τις λεγεώνες των δαιμόνων. Φορούσε ένα ελαφρύ ράσο, αλλά κάτω από αυτό το ράσο κρύβονταν η ψυχή ενός γενναίου ασκητή.
Οι άνθρωποι έλεγαν: “Αυτός είναι ο Άγγελος μας, ο οποίος με τα φτερά του μας προστατεύει από τις δυνάμεις του κακού”.

Από τότε που εξελέγη Πατριάρχης, λειτουργούσε κάθε μέρα! Η εκλογή του συνέπεσε με την πιο τραγική περίοδο της ιστορίας της Σερβίας, τότε που ο φρικτός πόλεμος κατέστρεφε την άλλοτε ενωμένη Γιουγκοσλαβία. Τότε ακριβώς έδειξε την αγιότητά του. Συνέπασχε με τον μαρτυρικό λαό της καταφανώς αδικούμενης Σερβίας, αλλά ποτέ δεν παρασύρθηκε και μάλιστα καταδίκαζε έντονα κάθε ακραίο εθνικισμό.

«Κάτω από τον ήλιο υπάρχει αρκετός χώρος για όλους», έλεγε και τόνιζε: «Την ειρήνη τη χρειάζονται εξίσου όλοι οι άνθρωποι· όπως εμείς, το ίδιο και οι εχθροί μας».

«Έχουμε υποχρέωση και στην πλέον δύσκολη κατάσταση να συμπεριφερώμεθα ως άνθρωποι. Δεν υπάρχει», φώναζε, «συμφέρον ούτε εθνικό ούτε προσωπικό που θα μπορούσε να αποτελεί δικαιολογία του να μην είμαστε άνθρωποι»! Η φράση μάλιστα αυτή, που συχνά επανελάμβανε, «να είμαστε άνθρωποι», γέμισαν τα αυτιά ακόμη και των μικρών παιδιών, τα οποία χαϊδευτικά τον ονομάζουν : «Ο Παύλος, να είμαστε άνθρωποι »!

Έλεγε ο άγιος πατριάρχης Παύλος: «Δεν επιλέξαμε τη χώρα που γεννηθήκαμε, ούτε το λαό που μας γέννησε ούτε τον χρόνο που γεννηθήκαμε αλλά επιλέγουμε ένα πράγμα: να είμαστε άνθρωποι ή όχι.»

«Είναι αδύνατο να μετατρέψουμε τη γη σε παράδεισο, είναι απαραίτητο να αποτρέψουμε να μετατραπεί σε κόλαση.»

«Η αιτία του κάθε κακού βρίσκεται μέσα μας. Βλάπτοντας τους άλλους, διαπράττετε ένα έγκλημα στην δική σας ψυχή!»

«Σε τί θα ωφεληθεί ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, αλλά χάσει την ψυχή του; (Ματθαίος 16:26). “. Τόσο το παρόν όσο και το μέλλον μπορούν να οικοδομηθούν μόνο στην αλήθεια, την αλήθεια και την ελευθερία. »

«Πάντα και σε κάθε περίπτωση, ακόμα και στις πιο δύσκολες, θα πρέπει να έχετε κατά νου το ιερό δίδαγμα του Χριστού: «Όλα όσα θέλετε να σας κάνουν οι άλλοι άνθρωποι, αυτά να τους κάνετε κι εσείς» (Κατά Ματθαίον 7:12.).»

‘‘Ο δρόμος του Θεού δεν είναι εύκολος, αλλά είναι τίμιος.”

”Τίποτα δεν είναι πιο πολύτιμο στη ζωή του ανθρώπου από την προσευχή. Η προσευχή κάνει το αδύνατο δυνατό . Η προσευχή είναι αναγκαία για την ψυχή του ανθρώπου, όπως είναι ο αέρας για την αναπνοή.”

”Ο Χριστός είπε στους μαθητές του: Σας στέλνω σαν πρόβατα ανάμεσα σε λύκους. Γι’ αυτό να είσθε φρόνιμοι σαν τα φίδια και αθώοι και ακέραιοι όπως τα περιστέρια. Η σοφία θα μας προστατέψει από τους λύκους, και η αθωότητα θα μας αποτρέψει από το να γίνουμε λύκοι.”

Άγιε Παύλε, πατριάρχα των αδελφών μας Σέρβων, πρέσβευε υπέρ ημών στο Θεό. Αμήν.

Άγιος Γερμανός της Αλάσκας, ο στοργικός προστάτης των Αλεούτων
https://iconandlight.wordpress.com/2015/11/15/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C/

Όποιος δεν επιζητεί τη δόξα του Θεού και την ταπεινοφροσύνη, αλλά ειδωλοποιεί τον εαυτό του χάνει την πίστη. Παύλος πατριάρχης Σερβίας
https://iconandlight.wordpress.com/2019/08/30/%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%AF-%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B1/

Παύλος, ο άγιος πατριάρχης των Σέρβων, Προφητικά λόγια του
https://iconandlight.wordpress.com/2017/11/15/20488/

Αποχαιρετώντας την ”καρδιά” της Σερβίας. Πατριάρχη Σερβίας Παύλο
https://iconandlight.wordpress.com/2014/11/15/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B2%CE%AF%CE%B1/

Παύλος Πατριάρχης Σερβίας, Όλη η Σερβία βρισκόταν στην μικρή καρδιά του. Λειτουργούσε κάθε μέρα προσευχόμενος για όλους. Έλεγαν “Αυτός είναι ο Άγγελος μας, ο οποίος με τα φτερά του μας προστατεύει.”
iconandlight.wordpress.com/2019/11/15/παύλος-πατριάρχης-σερβίας-όλη-η-σερβί/

Παύλος Πατριάρχης Σερβίας, η ενσάρκωση του Ευαγγελίου του Χριστού
https://iconandlight.wordpress.com/2015/11/14/%CF%80%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B2%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B7-%CE%B5%CE%BD%CF%83%CE%AC%CF%81%CE%BA%CF%89%CF%83/Απολυτίκιον οσίου Παύλου, πατριάρχη Σερβίας. Ήχος δ’.

Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξε σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια· διά τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ ιεράρχα Παύλε πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Απολυτίκιο Αγίου Γερμανού της Αλάσκας. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.

Ανατείλας ως άστρον ευχής και νήψεως εν Βαλαάμ τω σεμνείω Ευαγγελίου το φως, εις Αλάσκας τους αυτόχθονας διέσπειρας ακολουθήσας ταις οδοίς Αποστόλων, Γερμανέ, εν χρόνοις υστέροις, μάκαρ• και νυν Κυρίω πρεσβεύεις παθών ημών σκεδάσαι ζόφωσιν.

Άγιοι Άβιβος, Γουρίας και Σαμωνάς Απολυτίκιον ― Ήχος πλ. α´

Τα θαύματα των Αγίων σου Mαρτύρων, τείχος ακαταμάχητον ημίν δωρησάμενος, Χριστέ ο Θεός, ταίς αυτών ικεσίαις, βουλάς εθνών διασκέδασον, της βασιλείας τα σκήπτρα κραταίωσον, ως μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος.

Απολυτίκιον Οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ. Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Της νήψεως έχοντες καθηγητήν σε σοφόν, εξ ων Πάτερ έπαθες τα θεία γνόντα σαφώς, Παΐσιε κράζομεν· ένθες την του Κυρίου, αδιάλειπτον μνήμην, πάντων των σε τιμώντων, ταις καρδίαις και δίδου, την φλόγα της ζέσεως τηρείν αμείωτον.

Ήχος πλ. α.’ Χαίροις, ασκητικών.

Χαίροις, εαρινή αηδών, η εν Αλάσκα τον Χριστού κελαδήσασα, Ορθόδοξον πίστιν πάσιν εν αγνωσίας σκιά καθημένοις, μάκαρ ισαπόστολε· Λιπών γαρ την πάνσεπτον Βαλαάμ Μάνδραν έδραμες εις Αλεούτων νήσους όνομα Άγιον του Παντάνακτος, Γερμανέ αξιάγαστε, όλη ψυχής εφέσει σου κηρύξαι και λόγοις σου ενθέρμοις τήξαι τους πάγους ψυχών χειμώνος και έαρος, αυγήν ανατείλαι Αλεούτοις σωτηρίας την πανευφρόσυνον.

Στίχος. Τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος του Οσίου Αυτού
Χαίροις, ησυχαστών καλλονή, της νήσου Σπρούς θεοειδές ενδιαίτημα, Αλάσκας σεπτός οικήτωρ και φωτιστής, Γερμανέ, ιεραποστόλων εύχος πάντιμον· Βορρά γαρ την έρημον, ασκητά χριστομίμητε, πολίσας Μάνδραν Βαλαάμ Νέαν έκτισας, ην ανέδειξας Ορθοδόξου φρονήματος λίκνον και εργαστήριον περίλαμπρον νήψεως και προσευχής αενάου· διό νυν μνήμην την θείαν σου συν τοις Αλεούτοις και Αμερικής τοις δήμοις πιστών γεραίρομεν.

iconandlight.wordpress.com