Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον.
Τῇ Γ´ (3η) τοῦ μηνὸς Φεβρουαρίου,
μνήμη τοῦ Ἁγίου καὶ δικαίου Συμεὼν τοῦ Θεοδόχου, καὶ Ἄννης τῆς
Προφήτιδος· ὧν ἡ Σύναξις τελεῖται ἐν τῷ σεπτῷ Ἀποστολείῳ τοῦ Ἁγίου
Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, τῷ ὄντι ἐν τῷ σεβασμίῳ ναῷ τῆς Ἁγίας Θεοτόκου,
πλησίον τῆς ἁγιωτάτης Μεγάλης Ἐκκλησίας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου μάρτυρος Βλασίου τοῦ Βουκόλου. (3ος αι.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ προφήτης Ἀζαρίας, υἱὸς Ἀδδώ, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Παῦλος καὶ Σίμων οἱ Μάρτυρες ξίφει τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Κλαύδιος ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ἁγίας Ία (St Ia), ιεραποστόλου καὶ παρθενομάρτυρος ἐν St. Ives τῆς Κορνουάλης τῆς Ἀγγλίας, ἐξ Ἱρλανδίας (450)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἀνσερίου (Ansgard), Ἐπισκόπου Ἀμβούργου καὶ Ἀποστόλου τῆς Σκανδιναβίας, κοιμηθέντος ἐν ἔτει ωξε´ (865).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ῥωμανοῦ, πρίγκιπος τοῦ Οὔγκλιτς. (1285)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Συμεών, πρώτου ἐπισκόπου Τβὲρ ἐν Ῥωσσίᾳ. (1289)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Παύλου, τοῦ ἀσκήσαντος ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Σιμονὼφ τῆς Ῥωσίας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἐν Ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Ἰάκωβος, Ἀρχιεπίσκοπος Σερβίας, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. (1292)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ Πνευματικού «ἐν τῇ νήσῳ», τοῦ ἀσκήσαντος ἐν Μονῇ τοῦ Τιμίου Προδρόμου τῆς νήσου τῶν Ἰωαννίνων. (1505)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰγνατίου, Ἐπισκόπου Γοτθίας καὶ Μαριουπόλεως ἐν Κριμαίᾳ. (1786)
Οἱ Ἅγιοι νεομάρτυρες καὶ αὐτάδελφοι Σταμάτιος καὶ Ἰωάννης, οἱ ἐκ Σπετσῶν, καὶ Νικόλαος ὁ συνοδίτης αὐτῶν, ἐν Χίῳ ξίφει τελειοῦνται ἐν ἔτει ͵αωκβ´ (1822).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἐν Ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Νικόλαος, ὁ Κασάτκιν, ἐκ Ῥωσίας ἱεραπόστολος καὶ ἀρχιεπίσκοπος Ἰαπωνίας, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. (1912)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, τὴν Σύναξιν ἐπιτελοῦμεν τῆς Ὑπερενδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, ἥτις ἐπικέκληται «ἡ Μήτηρ τῆς Ἀγάπης», ἐν τῷ πανσέπτῳ Ναῷ τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος, τῷ ἐν Νέᾳ Ἰωνίᾳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι νεο- ἱερομάρτυρες καὶ Ὁμολογητὲς: Ηλίας (Berezovsky, 1938) ἐν Ἄλμα-Ἄτᾳ, Βέρα (Pobedinskaya, 1949) ἐν Μόσχᾳ, Βασίλης (Elizarov, 1938) ἐν Τσελιάμπινσκ, Μιχαήλ (Κλότσκοφ, 1938) ἐν Κώμῃ, ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ διωγμοῖς ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων ὑπωπιασθέντες καὶ τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ.
Κοίμησις πατρὸς Σεργίου (Vinogradov, 1969) ἐν Ῥίγᾳ Λετονίας
Στίχοι
Ἤγγειλε νεκροῖς Πρέσβυς, ὡς Θεὸς Λόγος,
Ἄνθρωπος ὀφθείς, μέχρι καὶ τούτων φθάσει.
Οὐ γῆς ἀπῆρεν ἡ Φανουὴλ θυγάτηρ,
Ἕως ἐπ᾿ αὐτῆς τὸν Θεὸν εἶδε βρέφος.
Τῇ τριτάτῃ δεσμοῖο βίοιο λύθη Συμεώνης.
Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος
π. Ανανία Κουστένη
Πάμε,
τώρα, στις 3 του μηνός Φεβρουαρίου, γιατί πέρασε και η ώρα, πολύ λίγα
λεπτά, γιορτάζει ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος και η Άννα, πού ‘ταν κι
εκείνη στην Υπαπαντή, ξέχασα να το πω. Κι εκείνη είχε πνεύμα και χάρη κι
έλεγε σε όλους, πώς αυτό το παιδί έφτειαξε τον ουρανό και τη γη, αλλά
είναι και συνάμα ο Μεσσίας και ο Λυτρωτής του κόσμου. Γιορτάζει, λοιπόν,
στις τρεις του μηνός, ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος. Τα του βίου του τα
είπαμε συνοπτικά, ‘έχει μεγάλη παρρησία στον Χριστό, και να τον χρησιμοποιούμε, πολύ μεγάλη παρρησία. Κάποτε
ένας χριστιανός παρακαλούσε τον άγιο Νικόλαο, να μεσιτεύσει στον Κύριο.
Κι έρχεται ο Άγιος Νικόλαος και του λέει: «Εγώ δεν μπορώ, παιδί μου, να
το κάνω αυτό. Μπορεί, όμως, ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος, πού ‘ναι κοντά
στον Χριστό, δίπλα Του. Στο αυτί Του πλησίον. “Ας τον παρακαλέσω κι εγώ,
θα τον παρακαλέσω κι εγώ, παρακαλέστε κι εσείς, να το κάνει.» Και το
‘κάνε. Τόσο μεγάλος Άγιος είναι ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος. Εδέχθη τον
Θεό! «Μέλλοντος Συμεώνος του παρόντος αιώνος». Τι ωραία στους
Χαιρετισμούς!
Αγία Άννα η προφήτις
Και
γιορτάζει αυτή τη μέρα και η αγία Άννα, η θυγάτηρ Φανουήλ, εκ της φυλής
του Ασήρ, πού έμεινε χήρα, εφτά χρόνια μετά τον γάμο της, κι έμενε στον
ναό ημέρα και νύχτα. Διακονούσε. Και τις ώρες πού δεν υπήρχε λειτουργία
και υπηρεσία, εκείνη έμενε εκεί, προσευχόμενη και νηστεύοντας. Και
καθώς ήλθαν η Παναγία και ο Άγιος Ιωσήφ με το Θείον Βρέφος, τούς είδε κι
εκείνη, κι ήταν η χαρά της μεγάλη. Και δοξολογούσε και έλεγε: «Ήλθε
ο Λυτρωτής. Αυτό το παιδίον, πού ‘ναι στην αγκάλη της Θεοτόκου και στην
αγκάλη του Συμεών, εποίησε τον ουρανό και την γη και είναι ο Λυτρωτής
του κόσμου.» Τι συγκινητικά είν’ αυτά! Και τι υπέροχα!
Χειμερινό Συναξάρι τόμος Β΄, του π. Ανανία Κουστένη, Εκδόσεις Ακτή, Λευκωσία 2008
***
Ένα θαύμα του αη-Συμεάκη (Συμεών),
από τις Αλησμόνητες Πατρίδες, την Αγιά Παρασκευή ή Κιόστε της Μικράς Ασίας
Δεκαετία του ΄60 …
Άλλες εποχές και άλλα τα ακούσματα .
Το
σεργιάνι των εικόνων μας τις σκοτεινές και παγωμένες νύχτες του χειμώνα
ήταν τα παραμύθια των μεγάλων που τις περισσότερες φορές ήταν αληθινές
ιστορίες τους .
– Πάλι με λασπωμένα πόδια μπήκες παιδάκι μου στο σπίτι; έλεγε ο πατέρας
– Πρόσεξε λίγο, μην κουράζεις την μητέρα σου που από το πρωί τρέχει.
– Πάτερα, θα μας ξαναπείς εκείνη την όμορφη ιστορία , τι σου συνέβη , όταν έπαιζες μικρό παιδάκι σαν και εμάς ;
Και
ο πατέρας μπορεί να ήταν κουρασμένος, αλλά όταν του ζητούσαν να
διηγηθεί αυτή την ιστορία δεν φειδόταν κόπο. Το θεωρούσε δοξολογία σε
αυτόν τον ΑΓΙΟ που τον έγιανε παιδάκι.
« – Ήταν δύσκολα τα χρόνια τότε το ’22 ,
μόλις ξεμπαρκάραμε στα χώματα της Ελλάδος Μητέρας, σώοι από τις φωτιές
και τις καταστροφές της περιοχής της Σμύρνης.
– Οι γονείς μας προσπαθούσαν κάπου να μας βολέψουν.
– Παρηγοριά είχαμε τις μεγάλες αλάνες όπου συγκεντρωνόμασταν όλα τα προσφυγόπουλα και παίζαμε με τις ώρες.
–
Το δικό μου όμως πρόβλημα ήταν μεγάλο, γιατί γεννήθηκα με ένα κότσι
(αιμαγγείωμα) στο γόνατο και με το παραμικρό άνοιγε και αιμορραγούσε.
– Ήταν του ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΑΚΙ (του ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ του Θεοδόχου). Εκείνη την μέρα μας άφησαν νωρίς από το σχολείο και εμείς αντί για το σπίτι πήγαμε στην αλάνα για παιχνίδι.
– Πάλι όμως η μόνιμη πληγή στο γόνατο μου άνοιξε και γέμισα αίματα .
– Πήρα βιαστικά την σάκα μου και επέστρεψα στο σπίτι, κλαίγοντας
– Έπεσα στην αγκαλιά της μάνας μου και με παράπονο γιατί δεν μπορούσα να παίζω με τους φίλους μου, έκλαιγα γοερά.
– Δεν μπορώ ίσαμε τώρα να ξεχάσω τον πόνο της μάνας μου, τι μου είπε, τι έκανε και τι έγινε εκείνες τις στιγμές;
– Την
είδα να πηγαίνει στα εικονίσματα μπροστά στο αναμμένο κανδήλι, να
γονατίζει και να παρακαλεί τον ΑΓΙΟ ΣΥΜΕΩΝ να με κάνει καλά γιατί αυτό
το κακό δεν έκλεινε.
– Μάλιστα έλεγε στον ΑΓΙΟ, ότι για αυτή την πληγή στο πόδι μου έφταιγε αυτή.
– Υπάρχει μια παράδοση στην Μικρά Ασία που λέει, ότι όποια έγκυος δουλέψει του ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ το παιδάκι γεννιέται με ένα ΣΗΜΑΔΙ.
– Και για το σημάδι στο πόδι μου έλεγε η μαμά μου ότι έφταιγε αυτή.
– Έκλαιγα και εγώ, έκλαιγε και αυτή.
– Μετά την βλέπω να φέρνει το κανδήλι μπροστά μου και με το λαδάκι του άλειψε την πληγή μου , λέγοντας «αχ ΑΓΙΕ ΣΥΜΕΑΚΙ μου σήμερα που γιορτάζεις κάνε καλά το παιδάκι μου και θα σου τάξω να κάνω μια ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ».
–
Με το που μου άλειψε το ποδαράκι μου, το κότσι έφυγε από μόνο του, πήρε
τα ξερά και τα νωπά αίματα και από κάτω φάνηκε γερό δέρμα.
– Εγώ άνοιξα τα μάτια μου αποσβολωμένος, ούτε καν ήξερα τι συνέβαινε, ενώ η μάνα μου φώναζε «ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ – ΔΟΞΑΣΜΕΝΟ να είναι το ΠΑΝΑΓΙΟ Ονομά σου ΚΥΡΙΕ, σε ευχαριστώ ΑΓΙΕ του ΘΕΟΥ, σε ευχαριστώ ΑΓΙΕ ΣΥΜΕΑΚΙ μου».
Εδώ τελείωνε η αφήγηση του πατέρα μου που πάντα στο τέλος ήταν συγκινημένος και έκλαιγε.
Με
τα χρόνια που μας επαναλάμβανε αυτό το θαυμαστό γεγονός και εγώ στο
τέλος ήμουν συγκινημένος, γιατί δεν ήμουν πια παιδί και σαν μεγάλος
κατανοούσα καλύτερα το θαύμα που έγινε στον πατέρα μου.
Πέρασαν
πολλές δεκαετίες και αυτή η ιστορία όταν επαναλαμβανόταν είχε μια
ιδιαίτερη φόρτιση, λες και σημάδεψε όλη την ζωή του πατέρα μου.
Αυτή
την ιστορία του όπως μας είπε, την εκμυστηρεύθηκε και στο συμπολεμιστή
του Αρσένιο Εζνεπίδη. Ήταν και οι δυο συνομήλικοι και ασυρματιστές και
από τους συναδέλφους του μόνο ο Αρσένιος τον καταλάβαινε και συγκινείτο.
Μετά πάντα έλεγε τα καλύτερα λόγια για τον Γέροντα Παίσιο που ευλαβείτο ιδιαίτερα.
Μια
δεκαετία μετά την ΚΟΙΜΗΣΗ του ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ, μεγάλος στην ηλικία ο
πατέρας μου και στο νοσοκομείο που έκανε αιμοκάθαρση από τα μεγάλα
παράθυρά του έβλεπε την θάλασσα και το παιχνίδισμα που έκαναν τα
γλαροπούλια.
Το βλέμμα του έβλεπε προς την ΑΝΑΤΟΛΗ, από εκεί που έρχονται τα θυμιάματα από τις εκκλησιές των αλησμόνητων πατρίδων.
–
Πατέρα σήμερα είναι του ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ, θα μας ξαναπείς το θαύμα που σου
έκανε ο ΑΓΙΟΣ παιδάκι ανήμερα της εορτής του; Τον ρωτήσαμε
O πατέρας σιώπησε, μόνο κάτι ψέλλισε.
-Αυτή την φορά δεν χρειάζεται να σου την πω
– δες τα πουλιά που πάνε προς την Ανατολή…
–
και εμείς αποδημητικά είμαστε πουλάκια , προς τα εκεί θα πάμε, στις
πατρίδες μας, να συναντήσουμε τους προγόνους μας, να λειτουργηθούμε στις
εκκλησίες μας.
– εγώ όμως πρώτα πρέπει να συναντήσω τον ΑΓΙΟ ΣΥΜΕΩΝ και να τον ευχαριστήσω.
Έγειρε το κεφάλι και άφησε την τελευταία του πνοή .
Ο
ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ο Θεοδόχος που σημάδεψε την ζωή του και τον έκανε καλά
μικρό παιδάκι ΑΝΉΜΕΡΑ της εορτής του, τον παρέλαβε την ίδια εορταστική
μέρα.
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2020/02/blog-post_3.html
Είθε
ο Άγιοςς Θεός να ενοικήσει εν ημίν, στην καρδιά μας, στο νου μας σε όλη
μας την ύπαρξη! ”Ελθέ και σκήνωσον εν ημίν” Κύριε για να βιώσουμε την
θεοδοχία, και να αναφωνήσουμε μαζί με τον άγιο Θεοδόχο Συμεών το νυν
απολύεις τον δούλον Σου Δέσποτα!
Τη
συνάντηση του Συμεών και της Προφήτιδος Άννης με το Χριστό μπορούμε κι
εμείς να τη ζούμε κάθε μέρα, με την αδιάλειπτη προσευχή, με τον πόθο της
εν ησυχία ενατένισης του νου προς τον Θεόν, με την Θεία Κοινωνία. Άγιος
Αμφιλόχιος Ικονίου – π. Ζαχαρίας Ζάχαρου
https://iconandlight.wordpress.com/2021/02/02/%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B5%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE%CF%84/
Άννα η
προφήτις, όλη της την ζωή μένουσα στον ναό, προσευχομένη και
αναβαίνουσα με τον νου της στον Θεό, μας μαθαίνει αυτόν τον τρόπο της
θεώσεως, την ιερά ησυχία. Άγιος Αμφιλόχιος Επίσκοπος Ικονίου
https://iconandlight.wordpress.com/2020/02/02/39165/
Ποιός
σαν τον Άγιο Συμεών τον Θεοδόχο, ποθεί να μετατεθεί απ’ αυτήν την
πρόσκαιρη ζωή και να πάει στην αιωνιότητα; Ποιός θέλει με ανυπομονησία
να κατοικήσει στην ουράνια πατρίδα όπου μας καλεί καθημερινά ο Κύριος,
μέσα από τον θείο Λόγο Του; π.Ραφαήλ Νόϊκα
https://iconandlight.wordpress.com/2024/02/02/%cf%80%ce%bf%ce%b9%cf%8c%cf%82-%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b5%cf%8e%ce%bd-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%ce%b4%cf%8c%cf%87%ce%bf-%cf%80/
Η Ουράνια δόξα και παρρησία του Αγίου Συμεών του Θεοδόχου ενώπιον του Θεού
https://iconandlight.wordpress.com/2018/02/02/%CE%B7-%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%83/
Όσο Mπορείς… να ομοιάσουμε με τον δίκαιο Συμεών και την προφήτιδα Άννα.
https://iconandlight.wordpress.com/2018/01/31/%CF%8C%CF%83%CE%BF-m%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CE%B9/
Ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος και η Μονή Καταμόνας
https://iconandlight.wordpress.com/2017/02/02/16583/
Υπαπαντή του Κυρίου και ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος
https://iconandlight.wordpress.com/2015/02/01/%CF%85%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B5%CF%8E%CE%BD/
Παναγία η Επτάσπαθη ή «η Πραΰνουσα καρδίας κακάς», η Εικόνα που θεραπεύει καρδιές, τις ειρηνεύει και τις πραΰνει.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/02/02/%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1-%ce%b7-%ce%b5%cf%80%cf%84%ce%ac%cf%83%cf%80%ce%b1%ce%b8%ce%b7-%ce%ae-%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%b0%ce%bd%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%cf%81/
Ἀπολυτίκιον. τοῦ Ἁγίου καὶ Δικαίου Συμεὼν τοῦ Θεοδόχου
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὸν Ὑπέρθεον Λόγον σάρκα γενόμενον, ἐνηγκαλίσω ὡς βρέφος ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Θεοῦ, Θεοδόχε Συμεὼν Πρεσβῦτα ἔνδοξε· ὅθεν καὶ Ἄννα ἡ σεπτή, ἀνθομολόγησιν Αὐτῷ, προσήγαγεν ὡς Προφήτις· ὅθεν ὑμᾶς εὐφημοῦμεν, οἵα Χριστοῦ θείους θεράποντας.
Ἕτερον. Τοῦ Ἁγίου Συμεών τοῦ Θεοδόχου.
Ἦχος α΄.
Χαίρων ἀγκάλαις ἐδεξω, γηραλέαις σου μάκαρ, σαρκὶ νηπιάσαντα, τὸν Κύριον ἐξ ἁγνῆς παρθένου καὶ λύσιν ἐζήτησας, τοῦ βίου τοῦ προσκαίρου· διὸ καὶ μεταβὰς ἀγαλλόμενος, σκηνὰς πρὸς τὰς αἰωνίους, Συμεὼν Θεοδόχε πανεύφημε, πρεσβεύεις ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν ἀνυμνούντων σε.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου, ἐπισκόπου Γοτθίας καὶ Μαριουπόλεως
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Μωϋσέως μιμούμενος τρόπους ἴθυνας, ἐξ ὑποδούλου Κριμαίας, ζυγῷ τῶν Ἄγαρ υἱῶν, Ὀρθοδόξων τὴν πληθὺν πρὸς Μαριούπολιν, ἀρχιερεῦ θεοειδές, καὶ ἀνύστακτε ποιμήν, Ἰγνάτιε γενναιόφρον· διὸ σὸν σθενος τιμῶμεν, ψυχῆς λιτάς σου ἐξαιτούμεθα.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Νικολάου Κασάτσκιν (π. Νικοδήμου Ἀεράκη)
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὸν Νικόλαον πάντες ἀνευφημήσωμεν, Ἰαπωνίας ποιμένα καὶ Ἐκκλησίας αὐτῆς, ἱδρυτὴν καὶ φρυκτωρὸν Ἱεραπόστολον, ὅτι ἐκήρυξε Χριστόν, τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ, καθεύδουσι τοῦ θανάτου, καὶ γέγονεν ἐν τοῖς ἔργοις, τῶν Ἀποστόλων πιστὸν ἀντίγραφον.
Ἀπολυτίκιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου «τῆς Μητρὸς τῆς Ἀγάπης»
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἀρετῶν καθαρώτατον ἐνδιαίτημα, θείου Λόγου τὸ ὄχημα τὸ χρυσήλατον, ἀνυμνήσωμεν φαιδρῶς τὴν καλλιπάρθενον, καὶ τὸ ἔκτυπον Αὐτῆς, κατασπασώμεθα πιστῶς, βοῶντες ἀκαταπαύστως· ὡς τῆς Ἀγάπης ἡ Μήτηρ, πλῆσον ἀγάπης τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἕτερον. Ἀπολυτίκιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου «τῆς Μητρὸς τῆς Ἀγάπης»
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ἁγνὴ Παρθενομῆτορ, Θεοτόκε Μαρία, Σὺ εἶ Ἀρχαγγέλων ὁ ὕμνος, ἡ Βασιλὶς καὶ Κυρία, ἡ Μήτηρ τῆς Ἀγάπης ἀληθῶς, Σὺ ὑπάρχεις, Πανάχραντε. Σὲ ἱκετεύομεν, Παρθένε, ἑκτενῶς, ὅπως ἀγάπην παρέχοις τοῖς Σοὶ κραυγάζουσι· δόξα τῷ ἐνοικήσαντι ἐν Σοί· δόξα τῷ προελθόντι ἐκ Σοῦ· δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς, διὰ τοῦ τόκου Σου.
Δόξα. Καὶ νῦν. Ἀπολυτίκιον τῆς Ὑπαπαντῆς
Ἦχος α’
Χαῖρε κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε· ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, φωτίζων τοὺς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καὶ σὺ Πρεσβύτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, χαριζόμενος ἡμῖν καὶ τὴν Ἀνάστασιν.
Ἀπολυτίκιον
τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου «τῆς Πραΰνουσας τὰς σκληρὰς καρδίας» ἤ τῆς
«προφητείας τοῦ Δικαίου Συμεών» (Χαραλάμπους Μ. Μπούσια)
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Θεοτόκε Παρθένε, ῥομφαία δίστομος διῆλθε σοῦ τὴν καρδίαν, προφήτης ὡς Συμεὼν σοὶ προεῖπεν, ὅτε Τόκον σου σταυρούμενον εἶδες καὶ σπάθαι νῦν ἑπτὰ τῶν ἡμῶν ἁμαρτιῶν τιτρώσκουσι σὴν καρδίαν, τὴν τὰς ξηρὰς καὶ ἀνίκμους ἡμῶν καρδίας ἁπαλύνουσαν.
Δόξα. Τῆς Ἑορτῆς.
Ἦχος πλ. βʹ.
Ὁ ἐν χερσὶ πρεσβυτικαῖς, τὴν σήμερον ἡμέραν, ὡς ἐφʼ ἅρματος Χερουβίμ, ἀνακλιθῆναι εὐδοκήσας Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ ἡμᾶς τοὺς ὑμνοῦντάς σε, τῆς τῶν παθῶν τυραννίδος, ἀνακαλούμενος ῥῦσαι, καὶ σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Καὶ νῦν. Τῆς ἑορτῆς.
Σήμερον Συμεὼν ὁ πρεσβύτης, ἐν τῷ Ναῷ εἰσέρχεται, χαίρων τῷ πνεύματι τὸν Νομοδότην Μωσέως, καὶ πληρωτὴν τοῦ νόμου, ἀγκάλαις εἰσδέξασθαι· ἐκεῖνος μέν, διὰ γνόφου καὶ φωνῆς ἀμυδρᾶς, θεόπτης ἠξίωτο, καὶ κεκαλυμμένῳ προσώπῳ τῶν Ἑβραίων τὰς ἀπίστους καρδίας διήλεγξεν, οὗτος δέ, τὸν προαιώνιον Λόγον τοῦ Πατρός, σωματωθέντα ἐβάστασε, καὶ τῶν Ἐθνῶν ἀπεκάλυψε τὸ φῶς, τὸν Σταυρὸν καὶ τὴν Ἀνάστασιν. Καὶ Ἄννα Προφῆτις ἀναδείκνυται, τὸν Σωτῆρα λυτρωτὴν τοῦ Ἰσραὴλ κηρύττουσα. Αὐτῷ βοήσωμεν. Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου