Γεννηθήτω το θέλημά Σου. Σε όλες μου τις προσευχές για ένα μόνο παρακαλώ τον Θεό: Να γίνεται πάντοτε και ολοκληρωτικά σε μένα και σε όλα τα πλάσματά Του το Θείο θέλημα. Στάρετς Σάββας ο Παρηγορητής.

 

«Ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου».

Στάρετς Σάββας ο Παρηγορητής
Ας γίνεται σε όλα το θέλημα του Θεού

«Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ, τω Θεώ παραθώμεθα». Αυτή είναι μια εκφώνηση την οποία συχνά ακούμε κατά τη Θεία Λειτουργία. Ας αντηχεί όχι μόνο στ’ αυτιά μας, αλλά ας φθάνει μέχρι την καρδιά, μέχρι το βάθος της και ας βρίσκει εκεί ειλικρινή και καταφατική απόκριση .

«Γεννηθήτω το θέλημά Σου». Τα λόγια αυτά της Κυριακής προσευχής, σαν τις θωπευτικές θερμές ακτίνες του ήλιου, ας θερμαίνουν την ύπαρξή μας χύνοντας σ’ αυτήν τη μακάρια ειρήνη και την ήσυχη στάση μας σε όλες τις δυστυχίες και τις χαρές της ζωής, ενισχύοντάς την σε κάθε δραστηριότητα που επιβάλλεται σε κάθε θέση ή κατάσταση που βρισκόμαστε.
Το να παραδώσεις τον εαυτό σου στη θεία καθοδήγηση, το να μπεις κάτω από τη ζεστή και γεμάτη αγάπη σκέπη του Θεού, αυτός είναι ο σπουδαιότερος όρος μιας ευτυχισμένης ζωής…
Θεωρούμε κατάλληλη την στιγμή, χάριν νουθεσίας, να παραθέσουμε τη διήγηση για κάποιο μοναχό ο οποίος υπέταξε το δικό του θέλημα στο θέλημα του Θεού και απόλαυσε μεγάλη ειρήνη στην ψυχή του, λαμβάνοντας από τον Θεό το ιαματικό χάρισμα. Πολλοί ασθενείς γίνονταν καλά μόνο με το άγγιγμα του ενδύματός του. Παντού συναντούσε μεγάλο σεβασμό για το πρόσωπό του. Μεταξύ αυτών, οι αδελφοί της μονής εκπλήττονταν πολύ με όσα γίνονταν από το συμμοναστή τους, επειδή δεν παρατηρούσαν σ’ αυτόν κανένα ιδιαίτερα εξέχον ασκητικό αγώνισμα, ούτε αυστηρή νηστεία, ούτε υπερβολικούς κόπους, ούτε κάτι άλλο. Ζούσε όπως όλοι οι άλλοι. Ένα μόνο πράγμα κρατούσε με αυστηρότητα. Όλα όσα του συνέβαιναν τα δεχόταν πρόθυμα και ευχαριστούσε γι’ αυτά τον Θεό. Ένα τον διέκρινε: Είχε παραδοθεί ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού.
Κάποτε που ο μοναχός αυτός θεράπευσε κάποιους αρρώστους χωρίς κανένα ιατρικό μέσο δια της ζώσης εν αυτώ χάριτος και δυνάμεως, ο προεστώς του κοινοβίου τον ρώτησε ποια ήταν η αιτία της θεραπείας, γιατί οι προσερχόμενοι σ’ αυτόν λαμβάνουν την ίαση.
– Και εγώ ο ίδιος εκπλήττομαι που μπορώ να τους δίνω την υγεία τους, απάντησε ο μοναχός. Ντρέπομαι που τα ενδύματά μου έχουν ιαματική δύναμη, γιατί εγώ ούτε με τη νηστεία, ούτε με άλλα ασκητικά, μοναστικά αγωνίσματα, αξιώθηκα να λάβω τέτοιο δώρο από τον Θεό.
– Αυτό είναι αλήθεια, είπε ο προεστώς. Εμείς βλέπουμε ότι είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος και σε σένα δεν υπάρχει τίποτα που να σε ξεχωρίζει από την τάξη των υπόλοιπων πατέρων.
Ο προεστώς της μονής αποφάσισε πάση θυσία να αποκαλύψει την πραγματική αιτία του ζωντανού ιαματικού χαρίσματος που είχε ο μοναχός. Έκανε μακρές συζητήσεις μαζί του, προσπαθώντας να μάθει όλα τα καλά στοιχεία του και να ξεσκεπάσει το μυστικό της καρδιάς του. Στα ερωτήματα του ηγουμένου ο μακάριος μοναχός είπε:
– Θυμήθηκα κάτι σχετικό με το έλεος που μου δόθηκε από τον Θεό: Εγώ σταθερά, σε όλα συντονίζω το θέλημά μου με το Θείο θέλημα. Ποτέ και τίποτα δεν φέρνω στη σκέψη μου που θα εναντιωνόταν στο θέλημα του Θεού. Ποτέ δεν τρομάζω μπροστά σε απρόβλεπτα γεγονότα, τα οποία θα μπορούσαν να κλονίσουν το νου μου και να εξασθενήσουν την καρδιά μου. Ποτέ και για τίποτε δεν παραπονέθηκα στους άλλους ούτε τους φανέρωσα τη θλίψη μου. Το ίδιο, και όσα ευτυχή συμβάντα λάχουν στη ζωή μου, δεν με ευχαριστούν σε τέτοιο βαθμό που να ευθυμώ περισσότερο από ό,τι τον υπόλοιπο καιρό. Όλα τα δέχομαι εξίσου, σαν σταλμένα από το χέρι του Θεού, τόσο τα ευχάριστα όσο και τα δυσάρεστα για μένα. Δεν προσεύχομαι στον Θεό για να πραγματοποιηθούν όλα σύμφωνα με την επιθυμία μου, αλλά θέλω σε όλα να γίνεται το άγιο θέλημά Του. Μ’ αυτόν τον τρόπο τίποτε δεν με ευχαριστεί ιδιαίτερα, τίποτε δεν με συντρίβει και δεν με συγχύζει και τίποτε δεν με κάνει ευτυχισμένο, όπως μόνο αυτό το ίδιο το θέλημα του Θεού. Γι’ αυτό σε όλες μου τις προσευχές για ένα μόνο παρακαλώ τον Θεό: Να γίνεται πάντοτε και ολοκληρωτικά σε μένα και σε όλα τα πλάσματά Του το Θείο θέλημα.
Ο ηγούμενος του κοινοβίου πάρα πολύ θαύμασε τα λόγια του μοναχού και απευθυνόμενος σ’ αυτόν τον ρώτησε:
– Αγαπημένε μου αδελφέ! Πες μου τι αισθάνθηκες χθες την ώρα που συνέβη πυρκαϊά στο μοναστήρι μας. Στ’ αλήθεια δεν λυπήθηκες μαζί με όλους τους άλλους, όταν ο κακός άνθρωπος έβαλε φωτιά στα μοναστηριακά οικοδομήματα και κάηκε πολύ από το σιτάρι μας;
– Δεν θα κρύψω, απάντησε ο μοναχός, ότι όλη αυτή η ζημιά του μοναστηριού δεν μου προκάλεσε την παραμικρή θλίψη, επειδή έχω τη συνήθεια για όλα, και για τα θλιβερά και για τα ευχάριστα, να ευχαριστώ τον Θεό και ήσυχα να δέχομαι και τούτο και το άλλο. Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό που συνέβη σε μας, συνέβη σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ο οποίος κατευθύνει τα πάντα προς ψυχική ωφέλεια. Γι’ αυτό ακριβώς δεν μεριμνώ και δεν σκέπτομαι τίποτε σχετικά μ’ αυτό. Λίγο ή πολύ εμείς έχουμε το ψωμί μας και τα υπόλοιπα για τη διατροφή μας, γιατί πιστεύω δυνατά ότι ο Θεός μπορεί καθέναν από εμάς να τον χορτάσει τόσο με ένα ψίχουλο όσο και με ένα ολόκληρο ψωμί. Έτσι λοιπόν εγώ ήρεμα, χωρίς καμμιά σύγχυση, περνώ τη ζωή μου.
Κατάπληκτος από τα λόγια του μοναχού ο ηγούμενος για πολύ ακόμη καιρό συζητούσε μαζί του, προσπαθώντας να αναγκάσει τον αδελφό πιο καθαρά ακόμη να παρουσιάσει τον τρόπο σκέψεώς του, τις απόψεις του και να αποκαλύψει την πνευματική του κατάσταση.
Μεταξύ πολλών απαντήσεων που έδωσε ο ταπεινός μοναχός στον προεστώτα είπε και τα εξής:
– Κατά την καθημερινή προσφορά του εαυτού μου στο θέλημα του Θεού, τόσο προόδευσα στην υπακοή μου σ’ Αυτό, ώστε, αν από πριν γνώριζα ότι ο Θεός εξαπαντός προόριζε να με στείλει στον κόλαση, τότε εγώ δεν θα επιχειρούσα να κάνω τίποτε εναντίον Του. Σου λέω ακόμη, ότι κι αν ήταν δυνατόν σε μένα να αλλάξω αυτή τη θεία απόφαση λέγοντας ένα «Πάτερ ημών» – σου λέω αλήθεια-, δεν θα τολμούσα να το κάνω αυτό, αλλά ακόμη πιο έντονα θα προσευχόμουν στον Θεό, ώστε να ενεργήσει σε μένα σύμφωνα με το Πανάγιο θέλημά Του και να μου δωρίσει τη Χάρη Του που θα με ενισχύσει ως τους απέραντους αιώνες, για να μη σκέπτομαι οτιδήποτε αντίθετο στο άγιό Του θέλημα.
Μετά από παρατεταμένη σιωπή λέει, τέλος, ο ηγούμενος στο μοναχό:
– Πορεύου, περιπόθητε πάτερ, πορεύου και εκπλήρωσε φιλότιμα την υπόσχεσή σου στον Θεό, όπως μου την εξέθεσες. Εσύ βρήκες τον ουρανό έξω από τον ουρανό. Να θυμάσαι ότι τέτοια χάρις δεν δωρίζεται από τον Θεό σε πολλούς. Δεν υπάρχουν πολλοί οι οποίοι δεν μπαίνουν ποτέ σε ανησυχία και δεν προσβάλλονται από τον οποιονδήποτε. Εκείνος μόνο είναι προστατευμένος στη ζωή του με ισχυρά και απόρθητα τείχη, όποιος πάντοτε και σε όλα, ό,τι κι αν συναντήσει στη ζωή του, συμφωνεί με το θέλημα του Θεού, δηλαδή ανέχεται τα πάντα σαν να είναι σταλμένα από τον Θεό.
Ας γίνεται σε όλα το θέλημα του Θεού.
Από το βιβλίο: Στάρετς Σάββας ο Παρηγορητής, Μετάφραση από την ρωσική γλώσσα π.Ιωάννου Φωτόπουλου, εκδόσεις Άθως, Αποσπάσματα από το ημερολόγιό του – Θαυμαστή διήγηση, σελ. 253-257.«Αν ζητείτε το θέλημα του Θεού με απλότητα και ταπείνωση, ο Θεός μπορεί να μεταβάλει οποιαδήποτε κατάσταση, ακόμη και την πλέον αρνητική.» ~ Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ
Η εκζήτησι του θελήματος του Θεού είναι το σπουδαιότερο έργο της ζωής μας, γιατί «οδεύοντες την οδόν» του θελήματος του Θεού γινόμαστε μέτοχοι της αιωνίου θείας ζωής… Όσοι όμως άφησαν τον εαυτό τους στο θέλημα του Θεού, αυτούς τους καθοδηγεί ο Ίδιος ο Κύριος με τη χάρη Του και υπομένουν με ανδρεία τα πάντα για χάρη του Θεού, τον Οποίο αγάπησαν και με τον Οποίο θα δοξάζονται αιώνια. Έτσι δόθηκε στον Θεό η Υπεραγία Παρθένος: «Ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου». Αν λέμε κι εμείς το ίδιο: «Ιδού ο δούλος Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου», τότε τα Ευαγγελικά λόγια του Κυρίου, που εγράφτηκαν με το Άγιο Πνεύμα, θα ζούσαν μέσα στις ψυχές μας, η αγάπη του Θεού θα βασίλευε σ’ όλο τον κόσμο και η ζωή στη γη θα ήταν απερίγραπτα ωραία.
Πώς μπορείς να ξέρεις αν ζεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού; Να η ένδειξη: Αν στενοχωριέσαι για κάτι, αυτό σημαίνει πως δεν παραδόθηκες τελείως στο θέλημα του Θεού, έστω κι αν σου φαίνεται πως ζεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Όποιος ζει κατά το θέλημα του Θεού, αυτός δεν μεριμνά για τίποτε. Κι αν κάτι του χρειάζεται, παραδίνει τον εαυτό του και την ανάγκη του στον Θεό. Κι αν πάρει ότι θέλει, μένει ήρεμος, σαν να το είχε. Ψυχή που παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού δεν φοβάται τίποτε: ούτε θύελλες ούτε ληστές ούτε τίποτα άλλο. ‘Ότι κι αν έλθει, λέγει: «Έτσι ευδοκεί ο Θεός», κι έτσι διατηρείται η ειρήνη στην ψυχή και στο σώμα. Το καλύτερο έργο είναι να παραδοθούμε στο θέλημα του Θεού και να βαστάζομε τις θλίψεις με ελπίδα. Ο Κύριος βλέποντας τις θλίψεις μας δεν θα επιτρέψει ποτέ κάτι που να ξεπερνά τις δυνάμεις μας. Αν οι θλίψεις μας φαίνονται υπερβολικές, αυτό σημαίνει πως δεν έχομε παραδοθεί στο θέλημα του Θεού. ( Άγιος Σιλουανος ο Αγιορείτης )

***

Έγραφε σε επιστολή ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (18-9-67): «Πολλές φορές επέµεινα στην προσευχή διά διάφορα θέµατα (απαιτητικώς) ή ατοµικά µου ή άλλων αδελφών και µετά αναγκάστηκα να ζητήσω συγγνώµην από τον Θεό και να ζητώ ξανά το αντίθετο. Έκτοτε παρακαλώ ο,τι είναι συµφέρον της ψυχής να δίδη σαν καλός πατέρας, διότι όλη η θυσία Του έγινε διά να αποκαταστήση τις ψυχές µας στον παράδεισο κοντά Του».
Γνώρισα μια γιαγιά σοφή που μου είπε:
“Γιε μου, όταν ήμουν ακόμα νέα, ζητούσα επίμονα κάτι απ’τον Θεό. Το ζητούσα για δώδεκα ολόκληρα χρόνια! Ναι, δώδεκα! Όμως, Εκείνος ήξερε ότι δεν ήταν για το καλό μου.
Έτσι, δεν μου το’δωσε! Και μετά από δώδεκα χρόνια κατάλαβα το γιατί”.
Το διανοείσαι;
Πέρασαν δώδεκα ολόκληρα χρόνια για να το αντιληφθεί… Δώδεκα χρόνια καθημερινής, έμπονης, καρδιακής προσευχής… Μοιάζει απίστευτο!
Και συνέχισε η γιαγιά λέγοντας:
“Το θέλημα και το σχέδιο του Θεού ας ζητάμε να γίνεται στις ζωές μας. Εγώ πλέον δε ζητάω. Μονάχα Τον παρακαλώ να γίνεται το θέλημά Του και να μου δίνει τη δύναμη να το αντέχω.

Αυτός είναι ο πιο ασφαλής δρόμος, γιε μου”.
Γιατί το ξέρω, το ξέρω ότι μ’αγαπάει…”«Μόνον Συ, Κύριε, γνωρίζεις τι χρειάζεται εις ημάς»
(η προσευχή του Πατριάρχου Σερβίας Παύλου).

Θεέ μου, Συ που γνωρίζεις το καθετί και η Αγάπη Σου ξεπερνά τα ανθρώπινα μέτρα, πάρε τη ζωή μου στα χέρια Σου, κάνε αυτό που εγώ θα ήθελα τόσο πολύ να κάνω, αλλά δεν μπορώ. Μητροπολίτης Σουρόζ Anthony Bloom

Η φλεγόμενη και μη κατακαιόμενη βάτος, Ο Προφήτης Μωϋσής
https://iconandlight.wordpress.com/2014/09/05/3754/

Να «αφουγκραζόμαστε» από το πρωί μέχρι το βράδυ για να ακούσουμε τις υποδείξεις του Θεού, πού μας λέει τι να κάνουμε και πώς να ενεργούμε. Γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ
https://iconandlight.wordpress.com/2019/10/04/33157/

Άφησέ τα στα χέρια του Θεού και μη φοβάσαι. Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο, το άριστο, το θεοπρεπές. μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος
https://iconandlight.wordpress.com/2016/02/14/%CE%AC%CF%86%CE%B7%CF%83%CE%AD-%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B7-%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CF%83/

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η Βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών. Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Απολυτίκιον Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Ήχος δ’.

Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον, και του απ’ αιώνος Μυστηρίου η φανέρωσις. Ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται, και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται. Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν˙ Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.

Ήχος πλ. β’ Όλην αποθέμενοι

Βουλήν προαιώνιον, αποκαλύπτων σοι Κόρη, Γαβριήλ εφέστηκε, σε κατασπαζόμενος, και φθεγγόμενος· Χαίρε γη άσπορε, χαίρε βάτε άφλεκτε, χαίρε βάθος δυσθεώρητον, χαίρε η γέφυρα, προς τους ουρανούς η μετάγουσα, και κλίμαξ η μετάρσιος, ην ο Ιακώβ εθεάσατο· χαίρε θεία στάμνε του Μάννα, χαίρε λύσις της αράς, χαίρε Αδάμ η ανάκλησις, μετά σου ο Κύριος.
iconandlight.wordpress.com