Κάποτε,παραμονές Χριστουγέννων κάλεσαν τον Στάρετς[Ιερέα]Αλέξιο Μετσώφ,να κοινωνήσει μιαν άρρωστη.Πήγε.Αντίκρυσε ένα από τα πιο φτωχικά σπίτια της Μόσχας.Μέσα σε ένα άθλιο δωμάτιο,ήταν ξεπλωμένη μία ανήμπορη γυναίκα και γύρω της μικρά γυμνά παιδάκια.Όλα είχαν αποτυπωμένη την στέρηση,την πείνα και το παράπονο στο προσωπάκι τους.Ο στάρετς συγκλονίστηκε!Κοινώνησε τη μάνα,την παρηγόρησε και φεύγοντας,άφησε στο προσκεφάλι της,το πορτοφόλι του,το οποίο είχε μερικά χρήμτα μια και πριν λίγο είχε λειτουργήσει.Γύρισε στο σπίτι δίχως ένα καπίκι[ρωσικό νόμισμα].Η πρεσβυτέρα του ζήτησε χρήματα για να αγοράσει λίγα τρόφιμα,για τα Χριστούγεννα.Εκείνος έκανε ότι δεν άκουσε.Του ξαναζήτησε επίμονα.Ο στάρετς σιωπούσε.Μέσα του σκεφτόταν : <<Kαλά έκανα,άραγε,που δεν άφησα τίποτε για τα παιδιά μου,χρονιάρες μέρες;Κι εκείνα βέβαια είναι παιδιά.Κι αυτά όμως παιδιά είναι.Κι εκεί φτώχεια κι εδώ φτώχεια.Θεέ μου βοήθησέ με,ώστε η ελεημοσύνη να μην γίνει αιτία σκανδαλισμού>>Κι ο Θεός μίλησε!Σε λίγο κτύπησαν την εξώθυρα.Έφεραν αρκετά χρήματα από κάποια πλούσια κυρία,μαζί με ονόματα για να μνημονευτούν!Έτσι ο στάρετς,είδε χειροπιαστό το έλεος του Θεού σαν απάντηση στην ελεημοσύνη του.Πάντοτε έλεγε να ελεούμε απ'την καρδιά μας.Κι ότι όσο περισσότερο δίνουμε,τόσο περισσότερο μας δίνει ο Θεός. Ο στάρετς Αλέξιος Μετσώφ γεννήθηκε στην Μόσχα στις 17 Μαρτίου 1859 και ήταν σύγχρονος του Αγίου Ιωάννη Κροστάνδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου