Αναφερόμενος στην προηγούμενη συζήτηση με τον γέροντα περί Παλαιάς Διαθήκης ( www.triklopodia.gr/bas_4-%ce%bf-%ce%b3%ce%ad%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%af%cf%80%ce%b5-2/ ) τον ρώτησα :
– Γέροντα, πολλοί ακούγοντας τις προφητείες αλλά και βασιζόμενοι στα γραφόμενα της Παλαιάς Διαθήκης θεωρούν τον Θεό τιμωρό και εκδικητικό.
– Παιδί μου, σου έχω ξαναπεί ότι ο Θεός έπλασε την επίγεια Δημιουργία Του με τέτοιο τρόπο, ώστε να λαμβάνεις ό,τι δίνεις.
– Δηλαδή γέροντα;
– Τι είπε στον Πέτρο, όταν έκοψε το αυτί του ιουδαίου;
– “Μάχαιραν έλαβες και μάχαιραν θα λάβεις”.
– Ακριβώς, έτσι λειτουργεί ο κατασκευασμένος κόσμος, απλά η ανταπόδοση συνήθως δεν είναι άμεση. Άλλωστε ο Θεός είναι άχρονος και δίνει χρόνο στον άνθρωπο για μετάνοια.
– Πες μου γέροντα ένα ακόμα παράδειγμα.
– Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα κλασσικό παράδειγμα. Όσο το φροντίζεις από πλευράς υγείας, διατροφής και άσκησης σε τόσο καλύτερη κατάσταση παραμένει. Αντίθετα όσο αμελής είσαι και τιμωρητικός προς το σώμα σου, τόσον αυτό σε προδίδει. Αλλά και το περιβάλλον σου, στενό ή ευρύτερο, δρα ανάλογα. Όταν φροντίζεις το σπίτι σου να είναι καθαρό και ευπρεπές, αυτό σε βοηθά και υγεία να έχεις (ψυχική και σωματική) και καλύτερη κοινωνική αποδοχή. Αντίθετα όταν το αφήνεις βρώμικο και κινδυνεύεις να ασθενήσεις και απωθείς τον περίγυρό σου να σε επισκέπτεται και αποδέχεται. Φταίει εκεί ο Θεός, που δεν φροντίζεις το σώμα ή την καθαριότητα του οίκου σου;
– Συμφωνώ γέροντα αλλά ο κόσμος έτσι το βλέπει.
– Κάποιος κάνει τον κόσμο να το βλέπει έτσι αλλά και ο ίδιος ο κόσμος έχει μάθει να κρίνει χωρίς να κάνει πρώτα αυτοκριτική. Ειδικά δε οι Έλληνες θα έπρεπε να έχουν εμπεδώσει την αρχαία Ελληνική φιλοσοφία και τα Δελφικά Παραγγέλματα, που δίδασκαν μια στάση ζωής προχριστιανικά. Γιατί δεν κρίνουν αντίστοιχα την αρχαιοελληνική συμπαντική νομοτέλεια “ύβρις > άτη > μέμεσις > τίσις”, μια που πολλοί αρέσκονται στα αρχαιοελληνικά αλλά τα έχουν μόνον για βιτρίνα; Ξαφνικά ο Έλληνας μοιάζει να έχει μεταφερθεί σε βαρβαρικές εποχές με την συνεχή επιθετική και εκδικητική τάση, που δείχνει. Είναι τόσο μακρόθυμος προς τους άλλους όσον ο Θεός; Στο κάτω κάτω όλοι μας στα “χωράφια” του Θεού κάνουμε αίσχη. Σκέψου να μπει κάποιος στο χωράφι σου καταστρέφοντας χωρίς σεβασμό; Τι αντίδραση θα είχες αν κάποιος καλεσμένος σου δεν σεβόταν τους κανόνες του οίκου σου;
– Έχεις δίκιο γέροντα.
– Έτσι παιδί μου είναι και η Πλάση. Έχει πλαστεί με κανόνα το Θείο Θέλημα, το Θείο Σχέδιο αν θες, και μόνον με αυτό μπορεί κάποιος να προκόψει. Το ίδιο δεν ισχύει σε μια πολυεθνική εταιρεία για κάποιον υπάλληλο; Μπορεί κάνοντας του κεφαλιού του να παραμείνει στην εταιρεία; Δεν θα πρέπει να ακολουθεί τους κανόνες; Γιατί λοιπόν στα “χωράφια” του Θεού θα πρέπει να ισχύουν άλλα; Αλλά από τους ανθρώπους έχει κάποιος την μεγαθυμία και την συγχωρετικότητα του Χριστού;
– Την ευχή σου, γέροντα.
BAS_4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου