Αναστημένε Κύριε, μην μας παραδώσεις στον αιώνιο θάνατο, αλλά ανάστησέ μας στην αιώνια ζωή. Δεν υπάρχει τίποτα τόσο βραχύβιο όσο ο θρίαμβος του κακού ούτε τίποτα τόσο διαρκές όσο ο θρίαμβος της αληθείας! Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.

 

ριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
Kristus (ir) augšāmcēlies! Patiesi viņš ir augšāmcēlies!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
Kristos (İsa) dirildi! Gerçekten dirildi!
«Χαίρετε!». «Ειρήνη υμίν!»

«Σύναξη πάντων των Σιναϊτών Αγίων»
Τετάρτη της Διακαινησίμου

Ομιλία:
για την Εκκλησία ως το Σώμα του Κυρίου Ιησού Χριστού
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

«Λύσατε τον ναό τούτον και εν τρισιν ημέραις εγερώ αυτόν» ( Ιωάννη 2:19).

Έτσι μίλησε ο Κύριος στους πονηρούς Εβραίους για τον «Ναό του σώματός του» (Ιωάννης 2:21). Αλλά επειδή δεν δίδεται στους πονηρούς η χάρις να κατανοήσουν, έτσι και οι Εβραίοι δεν κατάλαβαν τίποτα και Τον χλεύαζαν. Ο Κύριος δεν τους επέπληξε, αλλά ο,τι είπε πραγματοποιήθηκε.
Οι Εβραίοι κατέστρεψαν το σώμα Του, αλλά εκείνος το ήγειρε ξανά και το αποκατέστησε με δόξα και δύναμη. Οι πονηροί τιμώρησαν τον Θεό με καταστροφή, αλλά ο Θεός τιμώρησε τους πονηρούς με αποκατάσταση. Οι κακούργοι ικανοποιούνται να δείχνουν τη δύναμή τους σκοτώνοντας, ενώ ο Θεός, χαίρεται να δείχνει τη δύναμή Του δίνοντας ζωή. Δεν υπάρχει τίποτα τόσο βραχύβιο όσο ο θρίαμβος του κακού ούτε τίποτα τόσο διαρκές όσο ο θρίαμβος της αλήθειας!

“Λύσατε τον ναόν τούτον” : Ο Κύριος αναφερόταν στο σώμα Του ως Εκκλησία. Κατεστραμμένη, αυτή η Εκκλησία, ήταν γεμάτη σε έναν σκοτεινό τάφο και μια βαριά πέτρα εμπόδιζε το φως να διεισδύει σε αυτόν. Όμως, αυτή η Εκκλησία δεν χρειαζόταν το φως του ήλιου. Είχε το δικό της φως, τον δικό της Ήλιο της Δικαιοσύνης, που λάμπει έσωθεν. Ένα τρυφερό Ουράνιο Χέρι αφαίρεσε την πέτρα από τον τάφο και ο Κύριος αναστήθηκε εν δόξη και δυνάμει.

Αυτό που κάποτε συνέβη στο Πανάχραντο Σώμα του Χριστού, συνέβη πολλές φορές αργότερα στην Εκκλησία των αγίων στη γη. Οι εχθροί της Εκκλησίας την διώξαν και τη βασάνισαν σκληρά, την συνέτριψαν και την έθαψαν στο σκοτάδι. Η Εκκλησία όμως, μετά από τόσες πληγές και τόσους διωγμούς, ηγέρθη ξανά, αναστήθηκε με ακόμη μεγαλύτερη δόξα και δύναμη. Ακριβώς όπως αναστήθηκε η Εκκλησία του Σώματος Του, έτσι και στο τέλος του χρόνου, η Εκκλησία των αγίων Του θα αναστηθεί με πληρότητα και τελειότητα.

Ω, αναστημένε Κύριε, μην μας παραδώσεις στην αποσύνθεση και τον αιώνιο θάνατο, αλλά ανάστησε μας στην αιώνια ζωή.

Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ημερολόγιο – Ο Πρόλογος της Αχρίδος (μήνας Απρίλιος ), Εκδόσεις Άθως

***

Είτε εν σώματι είτε εκτός του σώματος ουκ οίδα, ο Θεός οίδεν·” Όσιος Γεώργιος ο Αρσελαΐτης, ηγούμενος του Σινά ,
του Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Όσιος Γεώργιος ο Αρσελαΐτης, ηγούμενος του Σινά και αδελφός του οσίου Ιωάννου της Κλίμακος
Εορτάζει στις 11 Μαρτίου

Πολλοί άγιοι αξιώθηκαν απ’ τον Θεό να μεταφέρονται σ’ άλλους τόπους κατά την επιθυμία τους και να πηγαίνουν εκεί ‘’ είτε εν σώματι, είτε εκτός του σώματος’’ και να γίνονται ορατοί και από άλλους.

Κάποια φορά ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Σινά, πατήρ Γεώργιος, ήταν άρρωστος. Είχε, όμως, την επιθυμία να πάει να μεταλάβει απ’ τον Πατριάρχη στα Ιεροσόλυμα. Εκείνη τη στιγμή στο κελλι του στο Σινά πήγανε οι υποτακτικοί του και τον ρώτησαν αν θα μπορέσει να έλθει στην εκκλησία.

-Όχι, τους λέει, δεν θα έλθω.

Μόλις εφύγανε, ο γέροντας έμεινε μόνος σωματικώς, ενώ πνευματικώς, με το νου του, πήγε στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως των Ιεροσολύμων και παρακολουθούσε εκεί την Λειτουργία. Είδε τον Πατριάρχη να μπαίνει στο ιερό. Αλλά και όλοι εκεί οι ιερείς, οι διάκονοι, οι αρχιερείς είδαν τον ηγούμενο την ώρα της Θείας Λειτουργίας και την ώρα της Θείας Μεταλήψεως του εφόρεσαν επιτραχήλιο. Προσήλθε στην Αγία Τράπεζα και από τα χέρια του Πατριάρχη επήρε τα άχραντα Μυστήρια. Όταν τελείωσε η Θεία Μετάληψη, επήγανε όλοι οι ιερείς στον ιερό νιπτήρα και πλύνανε τα χέρια τους. Επέρασε και ο πατήρ Γεώργιος δίπλα στον Πατριάρχη, ο οποίος του λέει:

– Το μεσημέρι σε περιμένω στο τραπέζι.

Ο πατήρ Γεώργιος δεν μίλησε, αλλά του έκανε μια υπόκλιση.

Εν τω μεταξύ στο Σινά, μετά την εκεί Θεία Λειτουργία, μπήκαν στο κελλί του ο διάκος κι ο παπάς μ’ ένα μοναχό, που κρατούσε λαμπάδα και το θυμιατό, και τον μεταλάβανε.

Στα Ιεροσόλυμα, όταν ήλθε η ώρα να φάνε, ο Πατριάρχης περίμενε τον πατέρα Γεώργιο. Πέρασε η ώρα, δεν μπόρεσαν να περιμένουν άλλο και βάλανε να φάνε. Ο Πατριάρχης στενοχωρέθηκε πολύ κι έστειλε στο Σινά τρεις αδελφούς απ’ τα Ιεροσόλυμα, για να δούνε γιατί τον παράκουσε κι έφυγε, ενώ ήταν τόσο γνωστός για την υπακοή του. Έφθασαν , λοιπόν, οι απεσταλμένοι του Πατριάρχη και μόλις μπήκανε μέσα στο μοναστήρι, λένε:

– Είχε έλθει ο Γέροντας σας κάτω στα Ιεροσόλυμα και μετέλαβε στο ναό της Αναστάσεως. Τον είδαμε όλοι εκεί κι ο Πατριάρχης του είπε να καθίσει στην τράπεζα. Εκείνος όμως έφυγε. Αυτό στενοχώρησε πολύ τον Πατριάρχη, τον παρεξήγησε και μας ανέθεσε να τον μαλώσουμε γι’ αυτή του την παρακοή.

Οι αδελφοί της μονής τα χάσανε.

– Τι λέτε, τους λένε. Ο Γέροντας μας έχει να βγει απ’ το μοναστήρι πενήντα χρόνια! Λάθος κάνετε.

-Όχι, τους λένε, τον είδαμε όλοι.

– Για να σας αποδείξουμε την αλήθεια, ελάτε, λοιπόν, να σας πάμε στον Γέροντα.

Τους επήγανε και, μόλις τον αντίκρισαν, του κάνανε τα παράπονα του Πατριάρχη. Εκείνος δεν μίλησε, σε λίγο, όμως, τους είπε:

-Να πείτε στον Μακαριώτατο να με συγχωρέσει κι ακόμη να του δώσετε ένα χαρμόσυνο μήνυμα, ο Θεός μου αποκάλυψε πως σε έξι μήνες θα σμίξομε, γι’ αυτό να ετοιμασθεί.

Βλέπετε, ο ηγούμενος του Σινά πήγε στα Ιεροσόλυμα, χωρίς ο ίδιος να ξέρει αν ήταν εν σώματι είτε εκτός του σώματος, αλλά πάντως τον είδανε που πήγε. 8

Πολλοί άγιοί μας, επίσης, συνεννοούνται από μακριά και συμπροσηύχοντο. Όλα γίνονται με τη χάρι του Θεού. Με τη χάρι του Θεού δεν υπάρχουν αποστάσεις.

8. Πρβλ. Γεώργιος, Ηγούμενος Σινά, Ιωάννου Μόσχου, Λειμών, 127, PG87, 2988C – 2989C
Βίος και Λόγοι (Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης) Περί του διορατικού χαρίσματος, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, ΧΑΝΙΑ 2004, σελ. 494 – 497

Οι Άγιοι καταργούν τις αποστάσεις – Άγιος Παΐσιος

– Γέροντα, ο Άγιος Γεώργιος, ο ηγούμενος του Σινά, πώς από το Σινά βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα και κοινώνησε [1];
– Πήγε και ήρθε εν ριπή οφθαλμού. Αρπαγή ήταν.
– Γέροντα, εκείνη την ώρα ήταν και στο κελλί του;
– Δεν ήταν στο κελλί του· μέσα σε δευτερόλεπτα πήγε στα Ιεροσόλυμα, κοινώνησε και με ταχύτητα μεγάλη ξαναγύρισε στο Σινά.
– Πετούσε, Γέροντα;
– Σούπερ βενζίνη είχε! Ταξίδεψε με πνευματικό εισιτήριο.
– Πώς γίνεται, Γέροντα, την ίδια ώρα ο ίδιος Άγιος να βρίσκεται σε δύο μέρη;
– Μόνον ο Θεός είναι πανταχού παρών· οι Άγιοι πηγαίνουν από το ένα μέρος στο άλλο με τέτοια ταχύτητα, που οι αποστάσεις καταργούνται· δεν υπάρχουν γι’ αυτούς κοντινές ή μακρινές αποστάσεις.

[1] Ο Άγιος Γεώργιος ο Σιναΐτης επεθύμησε την ημέρα της Αναστάσεως να κοινωνήση στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως στα Ιε­ροσόλυμα. Την ώρα της Θείας Κοινωνίας, ενώ βρισκόταν στο κελλί του, βρέθηκε στον Ναό της Αναστάσεως και κοινώνησε από τα χέρια του Πατριάρχου Ιεροσολύμων. Η μνήμη του εορ­τάζεται στις 11 Μαρτίου.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου- Τόµος Ϛ΄: Περι Προσευχής, κεφαλ. 3, ΄ Ι. Ησυχαστήριον ” Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος” Σουρωτή Θεσσαλονίκης, σελ.106.

***

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος « Όσο με πόθο πλησιάζουμε το Θεό (Θεία Κοινωνία) τόσο κι ο Θεός πλησιάζει σ’ εμάς με τα χαρίσματά Του, και δεν αφαιρεί ποτέ από μας τη χάρη Του, όταν είμαστε ταπεινοί!…». Είναι δυνατό να γίνει ταπεινός ο άνθρωπος; Ναι, με τη δύναμη των Αχράντων Μυστηρίων, που τελειοποιούν, όπως οι μακάριοι Απόστολοι “εν γλώσσαις πυρίναις” την Πεντηκοστή και με την τελειότητα όλων των αρετών!.. Ναός της Θείας Χάριτος είναι όποιος ενθυμείται πάντοτε το Θεό!…

Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ Η ακαδημαϊκή θεολογία δεν αρκεί για τη σωτηρία. Διαβάζετε κυρίως τους ασκητικούς πατέρες. Εκεί θα μάθετε την αληθινή θεολογία, τη στάση του νου και της καρδιάς απέναντι στον Θεό.

Ο φύλακας του ναού της αγίας Κορυφής του Σινά είδε τα πρόσωπα τους να ακτινοβολούν από τη δόξα του Θεού και να λάμπουν όπως κάποτε το πρόσωπο του Μωυσή.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/05/13/%CE%BF-%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B1%CE%BF%CF%8D-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%BF/

Οσία Μαρίνα της Ραϊθού, σαν τον ερωδιό ευφραίνονταν στην ησυχία της ερήμου όπου ανάπνεε ακατάπαυστα τον Θεό, τον αέρα του Παραδείσου.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/10/20/%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%81%CE%B1%CF%8A%CE%B8%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B5%CF%81%CF%89%CE%B4%CE%B9%CF%8C-%CE%B5/

Οσία Μαρίνα της Ραϊθού, το μυροβόλον και θείον άνθος της ερήμου του Σινά
https://iconandlight.wordpress.com/2020/10/20/%ce%bf%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%81%ce%b1%cf%8a%ce%b8%ce%bf%cf%8d-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%cf%85%cf%81%ce%bf%ce%b2%cf%8c%ce%bb%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%b1/

Γερόντισσα Μαρία Μαγδαληνή (Marie Madeleine Le Beller), μια σύγχρονη ερημίτισσα του Σινά. Ο άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης της φίλησε το χέρι λέγοντάς της, «Για τότε που θα γίνεις αγία».
https://iconandlight.wordpress.com/2019/12/10/%ce%b3%ce%b5%cf%81%cf%8c%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%b4%ce%b1%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%ae-marie-madeleine-le-beller-%ce%bc%ce%b9%ce%b1/

Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Αυτόμελον.

Ει και εν τάφω κατήλθες αθάνατε, αλλά του Άδου καθείλες την δύναμιν· και ανέστης ως νικητής, Χριστέ ο Θεός, Γυναιξί Μυροφόροις φθεγξάμενος· Χαίρετε, και τοις σοίς Αποστόλοις ειρήνην δωρούμενος, ο τοις πεσούσι παρέχων ανάστασιν.

Απολυτίκιον πάντων των εν Σινά Αγίων
Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.

Εν Σινά τω αγίω διαφόροις εν έτεσι, και εν Ραϊθώ υπέρ φύσιν εν σαρκί ηγωνίσασθε, Πατέρων των Οσίων η πληθύς, και δήμος θεοφόρων Ασκητών, διά τούτο ευφημούμεν πάντας υμάς συμφώνως ανακράζοντες· δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών πάσιν ιάματα.

Απολυτίκιον Οσίου Γεωργίου του Αρσελαΐτου, του Σιναΐτου. Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Γέωργιον μέλψωμεν Αρσελαΐτην πιστοί, οσίως βιώσαντα εν χερσονήσω Σινά, παννύχοις δεήσεσιν, Κύριον και Δεσπότην, εν δακρύοις καμάτοις, άμα τε και νηστείαις, εργασάμενον πίστει, διό νυν ως πρέσβυν αυτόν, πάντες κεκτήμεθα.

Δόξα. Απολυτίκιον Οσίου Γεωργίου του Αρσελαΐτου, του Σιναΐτου. Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.

Της ερήμου το θρέμμα Αρσελά τον οικήτορα, και Σινά Πατέρων το κλέος, εν ωδαίς ευφημήσωμεν, Γεώργιον τον θείον ασκητήν, ισάγγελον και πάνυ νηστευτήν, τον τελέσαντα τον βίον εν προσευχαίς, και αρεταίς κραυγάζοντες· δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω δωρησαμένω σε ημίν πρέσβυν θερμότατον.

Ήχος πλ. δ΄.
Αντωνίου Μάρκου.

Δεύτε πιστοί, τω Σινά προσελθόντες, ένθα υδρώτες και αίματα των μακαρίων Πατέρων ηγίασαν, Κυρίω τω Θεώ ημών άσωμεν ωδήν επινίκιον· ότι διά των Αγίων Του καταφωτίζει ημών την τεταραγμένην οδόν, την άγουσαν διά του τήδε βίου προς την επουράνιον Πόλιν, προς τον εύδιον λιμένα της άνω Ιερουσαλήμ, ένθα οι χοροί των Δικαίων μετά των Ασωμάτων, Αυτώ άδουσι ύμνον τον Τρισάγιον· ως αληθώς θαυμαστός εν τοις Αγίοις Σου υπάρχων Κύριε, αυτών ταίς πρεσβείαις τον λαόν Σου φύλαττε εκ πάσης περιστάσεως.

Ωδή γ΄. Τους Σούς υμνολόγους.
Ανήλθες εν σώματι νεφέλη, εκ τόπου Σινά έως Σιών, και κοινωνήσας Όσιε, Ναώ της Αναστασεως πληρών σον πόθον άγιον, αύθις οπίσω επέστρεψας.

Ωδή ε΄. Εξέστη τα σύμπαντα.
Υψώθης οχούμενος, επί νεφέλης σώματι, κούφως εκ Σινά Σιών ανήλθες, πόθον πληρών σου, του κοινωνήσθαι Χριστός, τω άρματι αύθις δ’ επιβάς, πάλιν επανήγαγες, δόξαν δούς τω Κυρίω σου.

Ωδή η΄. Παίδας ευαγείς
Ιερουσαλήμ επί νεφέλης, οχούμενος ήλθες πάλαι Πάτερ Όσιε, ίνα Σώμα άχραντον, Αίμα δε ζωήρρύτον, Ναώ της Αναστάσεως, του μεταλήψασθαι, λαβών, πόθον ον έσχες πληρώσαι, θαύμα το εκπλήττον, βροτών τας διανοίας.

iconandlight.wordpress.com