Αυτός που έχει δυνατή πίστη, έχει επίσης και μεγάλη υπομονή στα βάσανα που περνά. Κύριε, Θεέ του πολυάθλου και υπομονετικού Ιώβ, δίδαξέ μας πώς να ευλογούμε το όνομά Σου στις δοκιμασίες της ζωής μας! Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς – Οσία Σοφία της Κλεισούρας – Άγιος Ιάκωβος της Ευβοίας.

 

Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!

Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
Kristus (ir) augšāmcēlies! Patiesi viņš ir augšāmcēlies!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
Kristos (İsa) dirildi! Gerçekten dirildi!
Christos E Anviat! Adeverat Anviat!
«Χαίρετε»! «Ειρήνη υμίν»

Άγιος και δίκαιος Ιώβ ο πολύαθλος
Οσία Σοφία Ασκήτρια της Κλεισούρας (1974)
Σεραφείμ ο εν Δομβού της Λοκρίδος (1602)
Ιώβ του Ποτσάεβ (6/5 καί 28/10, +1651)
Ανδρόνικος και Αθανασία η Αντιοχειανή, ερημίτες εν Αλεξάνδρεια Αιγύπτου, εξ Αντιοχείας Συρίας (5ος αἰ.)
Μιχαίας του Ραντονέζ, μαθητής αγίου Σεργίου του Ραντονέζ (1385)
Εγκαίνια ναού των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού εις Ψαμάθεια εν Κωνσταντινουπολει

Εορτάζουν στις 6 Μαΐου

Στίχοι
Ει καί θανών, άληστος ανδρείας πέτρα,
Καί πώς Ιώβ κρύψει σε τή λήθης πέτρα;
Εκτη Ιώβ πολύτλαν θανάτου τέλος αμφεκάλυψε.

Ύμνος
στον πολύαθλο δούλο του Θεού Ιωβ
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Πες μου, αδελφέ, πόσα μπορείς να αντέξεις,
και εγώ θα σου πω πόσο άνθρωπος είσαι.

Ο δίκαιος Ιώβ, ο πλούσιος και πανένδοξος,
ρίχτηκε από τον σατανά, σε ένα σωρό από κοπριά,
καλυμμένος με πύον και πληγές,
ένα τρομακτικό θέαμα για τους σκύλους και για τους ανθρώπους!

Ό, τι είχε, μέσα σε μια μέρα, χάθηκαν όλα.
εκτός από την πίστη και την υπομονή.
αλλά με τα δυο αυτά όπλα του την πίστη και την υπομονή
νίκησε ο Ιώβ, τον φοβερό σατανά.
Ο Θεός που έβλεπε την άνιση αυτή μάχη
έδωσε στον δίκαιο τη νίκη, νυν και εις τον αιώνα.
Με τη νίκη, του ‘δωσε κι όλα τα άλλα πλούτη,
και τον ζηλόφθονο διάβολο τον καταίσχυνε.
Πηγή: Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Ο πρόλογος της Αχρίδος: πνευματικό ημερολόγιο, Μάιος, εκδ. Άθως,.

Ομιλία
για τον πολύπαθο Ιώβ
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

«Ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλατο•» (Ιώβ α’ 21)

Αδελφοί, ας μη φοβούνται οι δίκαιοι: τα πάντα συνεργούν προς το καλό γι’ αυτούς [1]. Ολόκληρη η Αγία Γραφή μας δείχνει πως ο Θεός ποτέ δεν εγκαταλείπει τους δικαίους!

Το παράδειγμα του Ιώβ το φανερώνει ολοκάθαρα, όπως βλέπουμε τον ήλιο. Ο Ιώβ είχε επτά υιούς και τρεις θυγατέρες· είχε πλούτη, τον σεβασμό των ανθρώπων, είχε φίλους. Ξαφνικά τα έχασε όλα αυτά, μέσα σε μια μέρα. Αλλά δεν γόγγυσε εναντίον του Θεού, απεναντίας: πεσών χαμαί προσεκύνησε τω Κυρίω και είπεν• αυτός γυμνός εξήλθον εκ κοιλίας μητρός μου, γυμνός και απελεύσομαι (Ιώβ α’ 20-21). Μετά, ο Ιώβ έχασε και την υγεία του, το τελευταίο αγαθό απ’ όσα είχε. Όλο το σώμα του, από την κορυφή μέχρι τα νύχια, καλύφθηκε με φοβερές πυορροούσες πληγές.

Τότε κάθισε επάνω στην κοπριά και τις στάχτες και ανέπεμψε δέηση προς τον Θεό. Η σύζυγός του προσπάθησε να τον πείσει να απαρνηθεί τον Θεό του, αλλά ο δίκαιος Ιώβ της είπε: ίνα τι ώσπερ μία των αφρόνων γυναικών ελάλησας ούτως; ει τα αγαθά εδεξάμεθα εκ χειρός Κυρίου, τα κακά ουχ υποίσομεν; (Ιώβ β’ 10). Οι φίλοι του τον επιτίμησαν, λέγοντάς του ότι ήταν άφρων και υπερήφανος στην κατανόηση και στη στάση του απέναντί τους. Ο Ιώβ ταπεινώθηκε, προσευχήθηκε στον Θεό και υπέμεινε έως τέλους όλες τις πληγές και συμφορές του.

Συμβαίνει και σήμερα, όπως και τότε, όταν μας βρουν κάποιες δυστυχίες, οι εγγύς και πλησίον ημών να θεωρούν εαυτούς πιο έξυπνους και πιο δίκαιους από εμάς. Όμως ο Πάνσοφος Θεός παραχώρησε να πέσουν όλες αυτές οι συμφορές επάνω στον Ιώβ, για να δοκιμάσει όχι μόνο τον δούλο Του, αλλά και τους συγγενείς και φίλους αυτού! Όταν ο καθένας απ’ αυτούς είχε δείξει τι είδους άνθρωπος ήταν, όταν ο καθένας τους είχε δοκιμαστεί ενώπιον του Υψίστου, τότε ο Θεός, με την παντοδύναμη δεξιά Του, αποκατέστησε την υγεία του Ιώβ, του έδωσε διπλάσια πλούτη απ’ όσα του είχε αφαιρέσει προηγουμένως και, επίσης, του χάρισε επτά υιούς και τρεις θυγατέρες.

Αδελφοί μου, όποιος έχει δυνατή πίστη, αυτός έχει και καθαρή πνευματική όραση, ώστε να μπορεί να διακρίνει το χέρι του Θεού επάνω του, τόσο σε περιόδους ευμάρειας όσο και σε καιρούς συμφορών. Αυτός που έχει δυνατή πίστη, έχει επίσης και μεγάλη υπομονή στα βάσανα που περνά. Όταν ο Θεός του δίνει, δίνει κι αυτός ευχαριστίες και όταν ο Θεός τού παίρνει, Τον ευλογεί: είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τους αιώνας (Ιώβ α’ 21).

Ω Κύριε, Θεέ του πολυάθλου και υπομονετικού Ιώβ, δίδαξέ μας πώς να ευλογούμε το όνομά Σου στις δοκιμασίες της ζωής μας!

Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
[1] Οίδαμεν δε ότι τοις αγαπώσι τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν (Ρωμ. η’ 28).
Πηγή: Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Ο πρόλογος της Αχρίδος: πνευματικό ημερολόγιο, Δεκέμβριος, εκδ. Άθως, σ. 209-210. – http://prologue.orthodox.cn/December22.htm

***

Σοφία Χοτοκουρίδου, ασκήτρια της Κλεισούρας

Σας παρακαλώ, οποίος κάνει υπομονή, χαρά σ’ αυτόν. Όποιος κάνει υπομονή, σαν τον ήλιο θα λάμψει. Πολλή υπομονή να κάνετε.
Σας παρακαλώ, αδέρφια, πολλά υπομονήν… Υπομονήν… Πολλά υπομονήν… Υπομονήν πολλά..

Να μετανοάτε, παιδία μου… Να ευτάτε προσευχήν… Νύχταν και ημέραν… οπού περπατείτε, οπού ευρίουστουν ( ευρίσκεστε ), οπού στέκουστουν, πάντα να λέτε «Χριστέ μ’, να ελεήσ’ με! Με γλυκόν γλώσσαν να μιλάτε με τον Θεόν, να φτάτε προσευχήν».

Να έχουμε Αγάπη, ταπείνωση και υπομονή στους πειρασμούς.
-Υπερηφάνεια άσκεμον πράγμα… ρούζ την ψην σην κόλασιν….

Τα μάτια να βλέπουν και να μη βλέπουν. Τ ‘αυτιά ν’ ακούν και να μην ακούν. Το στόμα να μη βλασφημεί. Κλειδί στο στόμα. Να μη μεταφέρετε λόγια από τον ένα στον άλλο. Να έχετε για όλους αγάπη. Να σκεπάζετε, να σας σκεπάζει ο Θεός. Πολλάν υπομονήν να κάμετε, πολλάν υπομονήν !!!

Με δείχνει ο Κύριος χωράφια και αγκάθια. Αυτή είναι η γη που ζούμε εδώ. Και με λέει: βλέπεις αυτά τα αγκάθια; Αυτά είναι η αμαρτία, αυτά όλα θα καθαριστούν. Θα γίνει μεγάλο κακό αλλά θα καθαριστεί ο κόσμος.

Η Ελλάδα, αν κρατήση την πίστι, θα σωθή από το κακό πού πρόκειται νάρθή. Αν όμως δεν κρατήσει την πίστη, θα καταστραφή… Θα πέσουν όλοι οι δαίμονες επάνω της… Θα ’ρθή το κακό και θα χωρίση το στάρι απ’ την ήρα, τα πρόβατα απ’ τα ερίφια….

Μου είπε η Παναγία πώς εκείνα πού είναι στα Ιερά Βιβλία των εκλεκτών του Υιού μου έρχονται όλα με τη σειρά να γίνουν. Τρίτος πόλεμος θα γίνη… Θα καταστραφούν τα τρία τέταρτα της ανθρωπότητας… Θα σωθή μόνο το ένα τέταρτο…

«Ο φόβος του Θεού κάνει σοφό τον άνθρωπο. Ποιος είναι ο φόβος του Θεού; Όχι να φοβάσαι το Θεό, αλλά να φοβάσαι να μη στενοχωρήσεις τον άλλο, να μην τον βλάψεις, να μην τον αδικήσεις, να μην τον κατηγορήσεις. Αυτή είναι η σοφία. Ύστερα τα άλλα, για να ζήσεις, σε φωτίζει ο Θεός τί να κάνεις».

Εγώ θα φύγω, αλλά να ξέρετε, η λαιμαργία θα χάσει το κόσμον, η λαιμαργία και η υπερηφάνεια.
Ο Θεός περιμένει, περιμένει.
Τα μάτια κλειστά, το στόμα κλειστό, τα αυτιά κλειστά, για να κερδίσουμε, ο κόσμος τι κάνει, τι είδες, τι ξέρεις; δεν είδα τίποτα, δεν ξέρω, χαπάρ κι έχω. Δεν ακούω, δεν βλέπω.

Δεν θα λέτε λόγια στους γέρους. Δεν θα λέτε λόγια που πικραίνουν τους ανθρώπους, πικραίνετε το Χριστό .
Από πάνω είναι ο Πατέρας και μας βλέπει. Προσεύχεστε να σωθείτε και εσείς και τα παιδιά σας.
Το στόμα να γίνει βασιλικός και τριαντάφυλλον .Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Μακάριος είναι ο άνθρωπος που υπομένει όλα τα λυπηρά αυτής της ζωής με καρτερία κι ελπίδα στο Θεό. Γι’ αυτόν η κάθε μέρα θα είναι μήνας στον ουρανό, ενώ στον άπιστο θα μοιάζει με χρόνο ολόκληρο. Μακάριος είναι ο άνθρωπος που επωφελείται απ’ όλα τα βάσανά του, γνωρίζοντας πως όλ’ αυτά τα επιτρέπει ο Θεός με την αγάπη Του για τον άνθρωπο, για τη δική του ωφέλεια. Ο απόστολος Πέτρος συμβουλεύει τους πιστούς: «αλλά καθό κοινωνείτε τοις του Χριστού παθήμασι, χαίρετε» (Α’Πέτρ. δ’ 13). Αυτό σημαίνει πως πρέπει να χαιρόμαστε συνειδητά, ταπεινά, με υπομονή και πραότητα. Όταν ο Ιερός Χρυσόστομος πέθαινε στην εξορία, βασανισμένος και περιφρονημένος από τους ανθρώπους, τα τελευταία λόγια που ψέλισε, ήταν: «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν».

***

Άγιος Ιάκωβος της Ευβοίας (Τσαλίκης)
Πάντοτε λέω δόξα σοι ο Θέος «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον»

«Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον.» Αυτή η ευχή που λέμε κάθε Κυριακή στη λειτουργία στο τέλος, είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον από του νυν και έως του αιώνος, είναι του πολυάθλου Ιώβ. Αυτού του ανθρώπου που ο Θεός πήρε τις περιουσίες του ενώ ήταν δίκαιος και άμεμπτος, και πάλι του δωσε ο Θεός αυτές τις δοκιμασίες, του δωσε και την αρρώστια και πάλι του πήρε την αρρώστια.
”…Δεν το βάζω κάτω, πάντοτε λέω δόξα σοι ο Θέος. Πάντοτε με την υπομονή μου, με την πίστη μου στον Θέο, «είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον »! Εγώ φροντίζω για την ψυχή μου που ‘ναι ”πράγμα αθάνατον” γι’αυτό ήρθα στο μοναστήρι του και τον υπηρετώ τον Άγιο Δαυίδ. Τί τον υπηρετώ; Να, να σκουπίσω λιγάκι το μοναστήρι του και να βρίσκομαι σαν φύλακας.
Εκείνος ξέρει τι θα περάσω. Όταν γίναν οι διωγμοί (ήμουν) 1,5 χρονών, οι διωγμοί της Μικράς Ασίας, (πήγαμε) από τόπο σε τόπο κακομοιριασμένοι άνθρωποι… τι θα υπέφερα από αρρώστιες… εκείνος όμως βοηθάει.

Και λένε, με συγχωρείτε, ένας χριστιανός, ένας παπάς το χε πει, πάτερ εφ’ όσον ο πατήρ Ιάκωβος αγαπάει τον Θεό και τον Άγιο Δαυίδ, πως ο Άγιος Δαυίδ το επέτρεψε και πήγε στον γιατρό, τον βλέπουν οι γιατροί και κάνει εγχειρήσεις. Ε, αυτό είναι μια ανοησία στους ανθρώπους γιατί ο Κύριος μας δοκιμάζει. Ο Ιώβ τι ήτανε; Τόσοι και τόσοι Άγιοι άνθρωποι….
Επέτρεψε ο Θεός για να ταπεινωθώ. Αλλά πάλι μου ήλθε η χάρις του οσίου Δαυίδ κι από κει που είπαν ότι ήταν σοβαρές αρρώστιες δεν ήταν. Έχω καρδιά, έχω πολλές παθήσεις αλλά δεν τα λογαριάζω τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαν. Δεν τα υπολόγιζω καθόλου. Είμαι θνητός άνθρωπος αλλά μες σ’αυτό το θνητό σαρκίον κατοικεί ψυχή αθάνατος, φροντίζω για την ψυχή μου που ‘ναι ”πράγμα αθάνατον”.”

***

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ
Ο δίκαιος Ιώβ έκανε υπομονή σε όλα και σώθηκε.

Το 1832 κάποιος γαιοκτήμων Μπογκντάνωφ αξιώθηκε να δει τον όσιο Σεραφείμ στην έρημο του Σάρωφ. Στον διάλογό τους, μεταξύ άλλων, ο Μπογκντάνωφ ερώτησε τον μακάριο ασκητή τι θα του πρότεινε να διαβάζει. Ο όσιος του απάντησε: «Το ευαγγέλιο! Διάβαζε ανά τέσσερα κεφάλαια την ημέρα, ένα από κάθε ευαγγελιστή• και επί πλέον τον βίο του δικαίου Ιώβ. Αυτός, αν και άκουγε από τη γυναίκα του ότι είναι προτιμότερο να πεθάνει, έκανε υπομονή σε όλα και σώθηκε».

Στην ερώτηση του Μπογκντάνωφ αν πρέπει να ζητά κανείς θεραπεία από τις ασθένειες και πώς πρέπει γενικώς να περνά την ζωή του, ο θεόσοφος ασκητής αποκρίθηκε: «Η αρρώστια καθαρίζει από τις αμαρτίες. Πάλι, όπως θέλεις. Βάδιζε την μέση οδό• μη παίρνεις επάνω σου αυτό που υπερβαίνει τις δυνάμεις σου διότι θα πέσεις και ο διάβολος θα σε περιγελάσει. Κάποτε ο διάβολος πρότεινε σε κάποιο δίκαιο να πηδήσει σε μία βαθειά χαράδρα. Αυτός το δέχθηκε, αλλά ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος τον συγκράτησε. Να τι θα κάνεις: Όταν σε υβρίζουν, μην υβρίζεις• όταν σε διώκουν, να υπομένεις• όταν σε ατιμάζουν, να επαινείς• να κρίνεις μόνο τον εαυτόν σου και τότε ούτε ο Θεός θα σε κρίνει• να υποτάσσεις το θέλημά σου στο θέλημα του Θεού• ποτέ μη κολακεύεις• να γνωρίζεις τι είναι καλό και τι κακό μέσα σου• είναι μακάριος ο άνθρωπος που το γνωρίζει αυτό• αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν (Μαρκ. 12, 31). Αν ζήσεις κατά σάρκα, θα απωλέσεις και την ψυχή και την σάρκα• αν όμως ζήσεις κατά Θεόν θα σώσεις και την ψυχή και το σώμα. Αυτά είναι κατορθώματα μεγαλύτερα από το να πας για προσκύνημα στο Κίεβο και ακόμη μακρύτερα». Οι τελευταίες λέξεις του οσίου Σεραφείμ αναφέρονταν στην επιθυμία του Μπογκντάνωφ να κάνει προσκυνηματικό ταξίδι στο Κίεβο και αλλού, εφ’ όσον βέβαια θα έπαιρνε την ευλογία του οσίου. Την επιθυμία του όμως αυτή δεν είχε ανακοινώσει ακόμη στον όσιο, ο οποίος την γνώριζε από το προορατικό του χάρισμα και μόνον.
( Πηγή: Αρχιμ. (Αγίου) Ιουστίνου Πόποβιτς «Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ, βίος», μετάφρασις από τα Σερβικά, Βασιλική Νικολακάκη, εκδόσεις «Το περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη, 1983. )

– Πρέπει πάντοτε να υπομένουμε όλα χάριν του Θεού ευχαρίστως. Η ζωή μας είναι μια στιγμή συγκριτικά με την αιωνιότητα και γι’ αυτό: «Ουκ άξια, κατά τον Απόστολον, τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι εις ημάς» (Ρωμ. η’, 18).

Ο Όσιος Νεκτάριος της Όπτινα δίδασκε στα πνευματικά του παιδιά την ταπείνωση και την υπομονή, περισσότερο από όλες τις αρετές: Οι δοκιμασίες του Ιώβ είναι νόμος για κάθε άνθρωπο. Όταν είναι πλούσιος, επιφανής κι επιτυχημένος, ο Θεός δεν συνομιλεί μαζί του. Όταν είναι πάνω σ’ ένα σωρό κοπριά, εγκαταλελειμμένος απ’ όλους, τότε εμφανίζεται ο Θεός και συνομιλεί μαζί του και αυτός μόνο ακούει και κράζει: «Κύριε, ελέησε με»!
Η Ναταλία Β. θυμάται πώς ο στάρετς Νεκτάριος έλεγε:
– Προσευχήσου και η προσευχή θα σε διδάξει τα πάντα.
Αυτή είναι η εντολή μου σε σένα• πάντοτε, παντού και κατά την διάρκεια κάθε δραστηριότητος να λες, «Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με την αμαρτωλή». Να προσεύχεσαι εκ βαθέων, η δύναμη της προσευχής δεν βρίσκεται στα πολλά λόγια, αλλά στους εκ βαθέων και ειλικρινείς αναστεναγμούς.

***

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Η υπομονή είναι το ισχυρότερο φάρμακο που θεραπεύει τις μεγάλες και μακροχρόνιες δοκιμασίες. Οι περισσότερες δοκιμασίες μόνο με την υπομονή περνούν. Η μεγάλη υπομονή ξεδιαλύνει πολλά και φέρνει θεϊκά αποτελέσματα∙ εκεί που δεν περιμένεις την λύση, δίνει ο Θεός την καλύτερη λύση.

Ο Χριστός είπε: «Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών». Βλέπετε, ο Θεός δεν ευχαριστήθηκε τόσο από τις ελεημοσύνες του Ιώβ, όταν είχε όλα τα αγαθά, όσο από την υπομονή του τον καιρό της δοκιμασίας.

Με λίγη υπομονή που θα κάνη ο άνθρωπος στις δύσκολες στιγμές μπορεί να αποκτήση την θεία Χάρη. Ο Χριστός δεν μας έδειξε άλλον τρόπο σωτηρίας, παρά την υπομονή. Την σωτηρία των ανθρώπων την κρέμασε στην υπομονή. Βλέπεις τί είπε; «Ο υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται» . Δεν είπε «ο υπομείνας εις …θέρος!». Μέχρι το καλοκαίρι εύκολο είναι να υπομείνης, αλλά μέχρι τέλους;… Να προσέχουμε να μη χάνουμε την υπομονή μας, για να μη χάσουμε τελικά την ψυχή μας. «Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών» , λέει το Ευαγγέλιο. Με την εμπιστοσύνη στον Θεό τα πράγματα εξελίσσονται ομαλά και πνευματικά.

Αν θέλης να αλλάξη ο καιρός, να γίνη γλυκός, να ανθίσης και να καρπίσης, να παράγης καρπούς αρετής, πρέπει να χαίρεσαι και την παγωνιά και τις λιακάδες, γιατί όλα βοηθούν για το καλό. Τον πνευματικό χειμώνα τον περνάμε με υπομονή και την υπομονή την δίνει η ελπίδα της πνευματικής ανοίξεως. Ύστερα, το καλοκαίρι αναγνωρίζουμε το καλό του χειμώνα που γέμισε τις δεξαμενές με νερό και εξαφάνισε με τις παγωνιές όλα τα μικρόβια.
Ο Καλός Θεός όλα τα οικονόμησε σοφά για την σωτηρία μας και μας βοηθάει σαν Καλός Πατέρας· από μας χρειάζεται μόνο λίγη υπομονή.
Κάθε θλίψη να την υπομένετε με χαρά. Οι θλίψεις που μας προκαλούν οι άνθρωποι είναι πιο γλυκές από όλα τα σιρόπια που μας προσφέρουν όσοι μας αγαπούν. Βλέπεις, στους μακαρισμούς ο Χριστός δεν λέει: «μακάριοί εστε, όταν επαινέσωσιν υμάς», αλλά «μακάριοί εστε, όταν ονειδίσωσιν υμάς» , και μάλιστα «ψευδόμενοι». Όταν ο ονειδισμός δεν είναι δίκαιος, αποταμιεύει κανείς. Ενώ, όταν είναι δίκαιος, ξοφλάει. Γι᾿ αυτό, όχι μόνον πρέπει να υπομένουμε αγόγγυστα αυτόν που μας πειράζει, αλλά και να νιώθουμε ευγνωμοσύνη, γιατί μας δίνει την ευκαιρία να αγωνισθούμε στην αγάπη, στην ταπείνωση, στην υπομονή.
Τον δίκαιο άνθρωπο συνήθως οι άλλοι τον σπρώχνουν στην τελευταία θέση ή ακόμη του παίρνουν και την θέση. Τον αδικούν, τον πατούν –”πατούν επί πτωμάτων”, έτσι δεν λέγεται; Αλλά, όσο οι άνθρωποι τον σπρώχνουν προς τα κάτω, τόσο ο Θεός τον ανεβάζει προς τα άνω σαν τον φελλό. Θέλει όμως πάρα πολλή υπομονή. Η υπομονή ξεκαθαρίζει πολλά πράγματα.

***

Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ:

Όταν η ζωή γεμίζει από μόχθους αναδεύει μέσα στον άνθρωπο το αίσθημα πως βαραίνει πάνω του η κατάρα και η οργή του Θεού. Όταν όμως περάσουν αυτές οι δοκιμασίες, τότε θα δει πως η θαυμαστή πρόνοια του Θεού τον φύλαγε προσεκτικά σ’ όλες τις πτυχές της ζωής του. Χιλιόχρονη πείρα, που παραδίνεται από γενιά σε γενιά, λέει πως όταν ο Θεός δει την πίστη της ψυχής του αγωνιστή γι’ Αυτόν, όπως είδε την πίστη του Ιώβ, τότε τον οδηγεί σε αβύσσους και ύψη πού είναι απρόσιτα σ’ άλλους.
Να πιστεύετε ακράδαντα στην πρόνοια του Θεού για σας, παρά τις όποιες θλίψεις και τους κόπους. Μη σκέπτεστε ότι υπάρχει κάποιο λάθος … Εκείνο που τώρα υπομένετε θα σας καταλογισθεί ως μαρτύριο.
Μια υπομονετική στάση σε κάθε δοκιμασία κάνει την αναγεννημένη ψυχή να κατανοεί την «άνωθεν σοφίαν».

Η εγχείρηση της Παναγίας, του αρχαγγέλου Γαβριήλ και του αγίου Γεωργίου στην οσία Σοφία της Κλεισούρας
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/07/%ce%b7-%ce%b5%ce%b3%cf%87%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%ad%ce%bb/

Γεννήθηκα την ίδια μέρα που εόρταζε ο Δίκαιος Ιώβ ο Πολύαθλος και είμαι έτοιμος σαν κι εκείνον να δεχθώ τις δοκιμασίες του Θεού… Όλα είναι στα χέρια του Θεού. Όλες μας οι ελπίδες είναι σ’Αυτόν. Άγιος Τσάρος Νικόλαος Β’ της Ρωσίας
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/06/44169/

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΒ
http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Iwb/Iwb.htm

Απολυτίκιον  Ήχος β’

Του δικαίου σου Ιώβ την μνήμην, Κύριε, εορτάζοντες, δι’ αυτού σε δυσωπούμεν, σώσον τας ψυχάς ημών.

Και έτερον, Κατεπλάγη, Ιωσήφ

Κατεπλάγη αληθώς, άπας αγγέλων ο χορός, και ανθρώπων ο εσμός, έφριξε δίκαιε ιδών, την υπεράνθρωπον όντως υπομονήν σου. Όθεν και ημίν τύπος δέδοσαι, τοις θλίψεσι του βίου εκάστοτε, χειμαζoμένοις κρίμασι Κυρίου, και πειρασμοίς περιπίπτουσιν, Αυτός γαρ είπεν, ο υπομείνας, μέχρι τέλους σωθήσεται.

Απολυτίκιον Οσίας Σοφίας της εν Κλεισούρα
Ήχος γ΄. Την ωραιότητα.

Σοφίας γέγονας, μήτερ αοίδημε, Σοφία, σέμνωμα, της Θεομήτορος, εν τη Μονή ασκητικώς τον βίον σου διελθούσα,όθεν και απείληφας των καμάτων σου έπαινον, κατατραυματίσασσα των δαιμόνων τας φάλαγγας, και πρέσβειρα Χριστώ παρεστώσα, μη επιλάθου των πόθω τιμώντων σε.

Ήχος δ’, Έδωκας σημείωσιν

Δίκαιος και άκακος, αληθινός τε και άμεμπτος, και παντός απεχόμενος, Ιώβ κακού πράγματος, εγνωρίσθης μάκαρ, κατηγλαϊσμένος, ταίς αρεταίς ως αληθώς, και ευσεβεία καταλαμπόμενος, διό σε μακαρίζομεν, και την αγίαν σου σήμερον, και σεπτήν εορτάζομεν, γεγηθότες πανήγυριν.

Πλούτον την ευσέβειαν, και ως πορφύραν πολύτιμον, στολιζόμενος άμεμπτε, Ιώβ την συμπάθειαν, την δικαιοσύνην, ώσπερ θείον στέφος, περιβαλλόμενος παθών, των τυραννούντων σύ εβασίλευσας, διό προς τα βασίλεια, τα νοητά αναβέβηκας, Βασιλεί τε αοίδιμε, αιωνίω παρίστασαι.

Ήχος πλ. α΄. Χαίροις ασκητικώς.

Χαίροις, Παρθένου θεραπαινίς, η της αυτής οτρύνσει μάνδραν οικήσασα, Κλεισούρας ευπρεπεστάτην, ην πόνων ασκητικών, και σκληραγωγίας Μήτερ έδειξας, κονίστραν περίδοξον, και ην ρείθροις ηγίασας, των σων ιδρώτων, εν εσχάτοις τοις έτεσι, πνευματέμφορε, οσιότητος σκήνωμα, όθεν την θείαν μνήμην σου, τιμώντες γηθόμενοι, αναβοώμεν· σοφία, της αρετής ακροθίνιον, και θεοσοφίας, ακρεμών ημάς σοφίσαι, Χριστόν ικέτευε.

Μεγαλυνάριον

Χαίροις της Αρδάσσης σεπτός βλαστός, χαίροις Πόντου κρίνον, μυροβόλον και ευανθές, χαίροις της Κλεισούρας, κιννάμωμον Σοφία, η ακραιφνεί ασκήσει, κόσμον ηδύνασα.

Κοντάκιον  Ήχος πλ. δ’
Ως απαρχάς τής φύσεως

Ως αληθής και δίκαιος, θεοσεβής και άμεμπτος, ηγιασμένος τε ώφθης πανένδοξε, Θεού θεράπον γνήσιε, και εδίδαξας κόσμον, εν τη ση καρτερία Ιώβ πολύαθλε, όθεν πάντες τιμώντες, υμνούμέν σου το μνημόσυνον.

Ωδή θ’
Εύα μέν τώ τής παρακοής

Ιώβ μεν τη τής υπομονής λαμπρότητι, επαξίως εστεφάνωται, συ δε πενθείς και σκυθρωπάζεις, ου φέρων τού Δικαίου τον στέφανον, διακενής γαρ ελπίσας ησχύνθης Σατάν, μόνε Δικαίων δυσμενέστατε.
 
Ως θέμις ανθρώπω κατιδείν την δόξαν σου, κατοπτεύσας την αθέατον, φόβω κραθείς και ευλαβεία, εβόησεν Ιώβ λίαν έντρομος, Σποδός υπάρχω και γη, συ δε Κύριος, όθεν σε πάντες μεγαλύνομεν.
 
Βίβλος σε αξίως της ζωής εδέξατο, και ταμεία επουράνια, σίτον ως ώριμον αχθέντα, και πλήρη ημερών των του Πνεύματος, Ιώβ θεράπον Κυρίου μακάριε, όθεν ο πάντες μακαρίζομεν.

Θεοτοκίον

Σοφίας χωρίον υπέρ νουν της κρείττονος, ανεδείχθης Κόρη άμωμε, έμψυχος θρόνος τε και πύλη, διό ως βασιλίδα ηγάπησαν, παρθένοι σε Παρθένε οπίσω σου, απενεχθείσαι της θεόπαιδος.

iconandlight.wordpress.com