Ο Άγιος Θεοχάρης ο Νεαπολίτης (Νεβσεχηρλής) τρεφόμενος με την αδιάλειπτη προσ­ευχή δεν ένιωθε το βάσανο της πείνας.

 

 

Προφήτης Σαμουήλ (11ος αιώνας π.Χ.)
Φίλιππος Ιερομάρτυς της Ηράκλειας, και Ερμής, οι μάρτυρες Σεβήρος, Μέμνων ο Κεντυρίων, και 37 στρατιώτες, στη Βιζύη Φιλιππόπολης της Θράκης (304)
Άγιος Πορφύριος, μάρτυς εν Palestrina της Ρώμης, ο οποίος δίδαξε τον άγιο μάρτυρα Αγαπητό της Παλαιστρίνα στην πίστη του Χριστού (274)
Άγιοι Ρηγίνος και Ορέστης μεγαλομάρτυρες, οι εν Κύπρω.
Ηλιόδωρος και Δοσάς, μάρτυρες επί βασιλείας Σαβωρίου της Περσίας (380)
Λούκιος ο βουλευτής, μάρτυς στην Κύπρο, από Κυρήνη Λιβύης (299-310)
Φωτεινή η «έξω της θύρας των Βλαχερνών» αθλήσασα, μάρτυς στη Νήσο Δίο Κωνσταντινουπόλεως
Άγιος Ιερόθεος, πρώτος επίσκοπος και διαφωτιστής της Ουγγαρίας (10ος αιώνας)
Άγιος Νεομάρτυς Θεοχάρης o Νεαπολίτης, Καππαδοκία (1740)
Πάντων των Αγίων νεομαρτύρων στην Εσθονία, Σλοβενία, Κροατία και Σερβία , Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Μαυροβουνίου και Σκοπίων, 1.000.000 περίπου νεομάρτυρων 1941-1945 (15/6 καί 20/8)

Εορτάζουν στις 20 Αυγούστου.

Eις τον Προφήτην Σαμουήλ
Μύσας τελευτή και Σαμουήλ ο βλέπων,
Το ζων αεί φως και τελευτήσας βλέπει.
Βη δ’ ορόων μέλλοντα Σαμουήλ εικάδι ένθεν.

Eις τον Θεοχάρην
῎Ησχυνας αγαρηνών τα θράση ση ενστάσει,
Νεομάρτυς του Χριστού Θεόχαρες γενναίε.

Eις την Αγία Φωτεινή
Ήδη βλέπεις φως άδυτον του Kυρίου,
Θανούσα Mάρτυς αγάπης αυτού χάριν.

Άγιος Θεοχάρης ο Νεαπολίτης (Νεβσεχηρλής) Καππαδοκίας

Το έτος 1740 επί Ιμπραήμ Πασά, γενικού διοικητού της Μικράς Ασίας, το Οθωμανικό έθνος ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση. Τότε εκδόθηκε διάταγμα να συγκεντρωθούν τα αρσενικά παιδιά των Χριστιανών σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
Ο Θεοχάρης ήταν ορφανός από μωρό, δεν είχε γνωρίσει καν τους γονείς του ούτε είχε άλλους συγγενείς. Μικρό παιδί τον πήραν μαζί με άλλα παιδιά σε στρατόπεδο. Ρακένδυτα, πεινασμένα, υπέφεραν τα σκλαβωμένα παιδιά τους ξυλοδαρμούς και τα βάσανα. Ο μικρός Θεοχάρης, ο οποίος είχε εμπιστευθεί τον εαυτό του στον Θεό, προσευχόταν γονατιστός μέρα νύχτα για την λύτρωσή τους.

Κάποια μέρα ο καδής (ισλαμικός δικαστής) της Νεαπόλεως (Νέβσεχιρ) Καππαδοκίας επισκέφτηκε το στρατόπεδο των παιδιών, είδε τον Θεοχάρη, του άρεσε και τον πήρε για δούλο στο σπίτι του, όπου του ανέθεσε να περιποιείται τα ζώα του.

Μετά από καιρό, ένα βράδυ, η σύζυγος του αφέντη του βλέπει τον Θεοχάρη να προσεύχεται γονατιστός με υψωμένα τα χέρια. Το ανέφερε στον σύζυγό της και αφού το συζήτησαν, αποφάσισαν να τον κάνουν γαμπρό και κληρονόμο τους. Τον κάλεσαν και του ανακοίνωσαν πως τον εκτίμησαν βλέποντάς τον δίκαιο, ευσεβή και όμορφο και πως αποφάσισαν να του δώσουν τη θυγατέρα τους. Τον ρώτησαν ποιοι είναι οι συγγενείς του και ο άγιος τους απάντησε ότι στη γη δεν έχει κανένα και μόνο πατέρα τον Θεό στον ουρανό. Τότε ο καδής του είπε ότι θα τον κάνει γαμπρό του και κληρονόμο του, με τον όρο όμως να γίνει μουσουλμάνος.
Ο άγιος απάντησε: Εγώ, αφέντη, Χριστιανός γεννήθηκα, βαφτίστηκα και δεν μπορώ ν’ αρνηθώ την πίστη του Σωτήρα μου και των πατέρων μου. Ο καδής θεώρησε προσβλητική την απάντηση του νεαρού υπηρέτη του και τον απείλησε με πείνα, βασανιστήρια και θάνατο.

Ο άγιος πήγε αμέσως τότε στον ναό του Αγίου Γεωργίου, όπου συναντήθηκε με τον αγιασμένο αρχιμανδρίτη Γεώργιο*, μετέπειτα νεομάρτυρα, εξομολογήθηκε και κοινώνησε. Ο πνευματικός τον συμβούλευσε να προσεύχεται και να διαβάζει την Αγία Γραφή.

Όταν επέστρεψε στο σπίτι του αφέντη του, έγιναν πάλι οι ίδιες προτάσεις, τις οποίες αρνήθηκε και πάλι. Ο αφέντης του τον φυλάκισε χωρίς τροφή, μόνο με λίγο νερό κατά αραιά διαστήματα. Ο άγιος προσευχόταν συνεχώς, είχε τον νου του στον ουρανό, με αποτέλεσμα να μην αισθάνεται το βάσανο της πείνας.

Μετά από καιρό τον έβγαλε από την φυλακή και τον ρώτησε αν άλλαξε γνώμη. Όταν αρνήθηκε και πάλι ο άγιος, διέταξε να τον δέσουν σ’ ένα άλογο και να τον οδήγησαν έξω από την πόλη, μια ώρα μακριά απόσταση, σ’ ένα αμπέλι όπου υπήρχε μια λεύκα. Εκεί τον έδεσαν και του επανέλαβαν την ίδια πρόταση γι’ άρνηση ειδ’ άλλως θα τον κρεμούσαν. Ο άγιος, με τα μάτια στραμμένα στον ουρανό ζητώντας δύναμη στο μαρτύριό του, αρνήθηκε ξανά. Οι δήμιοι θεωρώντας την προσευχή του ως εμπαιγμό τον έδεσαν από τον λαιμό και, λιθοβολώντας τον, τον κρέμασαν. Στη συνέχεια τον έθαψαν εκεί μπροστά στη λεύκα.

Τότε ξαφνικά σκοτείνιασε ο ουρανός και ήρθε μεγάλη καταιγίδα με βροντές και αστραπές, με αποτέλεσμα το εκτελεστικό απόσπασμα ν’ αποπροσανατολιστεί και να παρασυρθεί από το ρεύμα του νερού. Οι κάτοικοι της Νεάπολης απορούσαν με την αιφνίδια αυτή οργή των στοιχείων της φύσεως, καθώς ο καιρός μέχρι εκείνη την ώρα ήταν αίθριος. Τα ανωτέρω συνέβησαν το μεσημέρι της 20ης Αυγούστου 1740.
Η σύζυγος δε του δικαστή τον επιτιμούσε λέγοντας: Σας είπα ότι αυτός ο νέος ήταν άγιος και δεν με ακούσατε, γι’ αυτό έγιναν όλα αυτά.

Εκείνη η λεύκα ονομάστηκε τούρκικα «κανλί καβάκ» δηλαδή «λεύκη αίματος». Για μεγάλο χρονικό διάστημα όταν κάποιος έκοβε ένα κλαδί έρεε αίμα. Έγινε δε προσκύνημα Χριστιανών και Μουσουλμάνων.

Μετά από αρκετό καιρό εμφανίστηκε στον ύπνο μιας ευσεβούς μοναχής και ζήτησε να του κάνουν ανακομιδή των λειψάνων του σε χριστιανικό τόπο, πράγμα που έγινε με τη συμμετοχή όλων των Νεαπολιτών.
Με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923 τα ιερά λείψανα του αγίου μεταφέρθηκαν στον Ι. Ναό της Αγίας Αικατερίνης στη Θεσσαλονίκη και έγιναν πηγή ιάσεων και θαυμάτων. Στο ναό εκτίθεται μόνιμα μέρος του δεξιού χεριού του αγίου.

*Ο Άγιος Γεώργιος ήταν ιερομόναχος και καταγόταν από τη Νεάπολη της Μικράς Ασίας, που τούρκικα λέγεται «Νέβ Σεχήρ».Το έτος 1797 προσκλήθηκε στο χωριό Μαλακοπή -που βρισκόταν σε απόσταση έξι ωρών από τη Νεάπολη- για να ιερουργήσει σε κάποια μεγάλη γιορτή, όταν ξαφνικά στη θέση « Κομπιά Ντερέ», δηλαδή «ρεματιά» δέχθηκε την άγρια επίθεση Τούρκων βοσκών. Τον λήστεψαν, τον γύμνωσαν και, τέλος του έδωσαν μαρτυρικό θάνατο αποκόπτοντας την τιμία κεφαλή του. Το λείψανο του Αγίου ανακομίσθη σώο και ακέραιο διαχέοντα ουράνια ευωδία και Χάρη! Με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923 το ιερό λείψανο του αγίου μεταφέρθηκε στον Ι. Ναό του Αγίου Ευσταθίου στη Νέα Νεάπολη του Περισσού. Η μνήμη του Αγίου Γεωργίου του Νεαπολίτη τιμάται στις 3 Νοεμβρίου.

Προφήτης Σαμουήλ, άνθρωπος προσευχής, από παιδί ακολούθησε το θέλημα του Θεού. Λάλει, Κύριε, ότι ακούει ο δούλος σου.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/08/19/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%b1%ce%bc%ce%bf%cf%85%ce%ae%ce%bb-%ce%ac%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%bf%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%b5%cf%85%cf%87%ce%ae%cf%82/

Ο Προφήτης Σαμουήλ χρίει το Δαβίδ βασιλιά
https://iconandlight.wordpress.com/2018/08/19/%cf%86%ce%b8%ce%ac%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b8%ce%b5%cf%8c%e2%80%a2-%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8c-%ce%b5/

Απολυτίκιον. Ήχος α´.

Εν τη γεννήσει, την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη κοιμήσει, τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε. Μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής και ταίς πρεσβείαις ταίς σαίς λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.

Απολυτίκιον Προφήτου Σαμουήλ. Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Εκ στείρας εβλάστησας δικαιοσύνης καρπός, προφαίνων την μέλλουσαν ευεργεσίαν ημίν, Σαμουήλ θεσπέσιε• όθεν ιερατεύσας, παιδιόθεν Κυρίω, έχρισας ως προφήτης, βασιλείς θείω μύρω. Και νύν των σε ευφημούντων, μάκαρ μνημόνευε.

Απολυτίκιον του Αγίου Θεοχάρους ήχος α´. Της ερήμου πολίτης.

Ως ακλόνητος στύλος νεομάρτυς Θεόχαρες έφερες τα άλγη, την πείνα, φυλακάς τε και μάστιγας, εδέθης υπ’ αλόγου, εις γην εσύρθης δι’ αγάπην Χριστού ελιθάσθης, εκκρεμάσθης, τελειωθείς εις λεύκην την του αίματος, χαίροις Νεαπολίτα αθλητά, χαίροις σφραγίς της πίστεως, χαίροις Θεσσαλονίκης θησαυρέ, φωστήρ Καππαδοκίας τε.

Ήχος πλ. β´.

Προς Κύριον τον Θεόν και αθλοθέτην σου, ήρας τους οφθαλμούς σου Νεομάρτυς Θεόχαρες, εν τω καιρώ των τιμίων αγώνων σου, και έλαβες παρ’ αυτού πλουσίαν, την συμμαχίαν και αντίληψιν. Διό και των αθέων αγαρηνών, ετροπώσω τας πανουργίας και τα ένεδρα, και νικηφόρος ανεδείχθης πανοπλίτης. ‘Η του Θεού και γαρ ισχύς, ανίκητος εστί και παντοδύναμος, ως βεβαιούσιν άθλοις παμμεγίστοις, πάντες οι απ’ αιώνος και εις τον αιώνα, δοξολογούντες αυτόν άγιοι.

Εις τον Στίχον. ῏Ηχος πλ. α´. Χαίροις ασκητικών.

Χαίροις της ‘Εκκλησίας Χριστού, ο στρατιώτης ο στερρός και αήττητος, ανδρείας της ψυχικής τε, η θειοτάτη εικών, της δικαιοσύνης, υποτύπωσις· ζυγόν του Χριστού γαρ, επί των ώμων ανέλαβες, ομολογήσας, τοις αθέοις ενώπιον, του Κυρίου σου, το πανάγιον όνομα. Μάρτυς ακαταμάχητε, Θεόχαρες ένδοξε, των θεοσδότων χαρίτων, το υπερπλήρες θησαύρισμα, ημίν ταίς ευχαίς σου, εν χρηστότητι παράσχου, το θείον έλεος.

Πόνους πολυειδείς τη σαρκί, διά την πίστιν την αγίαν υπέμεινας, Θεόχαρες Νεομάρτυς, της φυλακής τα δεσμά, πείνης μακροτάτης, τας κακώσεις τε· δεθείς επ’ αλόγου, επί της γης τε συρόμενος, ώσπερ αδάμας, ακατάσειστος έμεινας, μη πτοούμενος, τα των λίθων προσκόμματα. Είτα επικρεμάμενος, εις λεύκην εξέχεας, το σον πανίερον αίμα, εξ ου ως ρείθρα ακένωτα, θαυμάτων απείρων, η ενέργεια πηγάζει, τοις σε δοξάζουσιν.

iconandlight.wordpress.com